Το καλοκαίρι του 1964 το αμερικάνικο φωνητικό συγκρότημα Martha and the Vandellas έφτανε στο No2 του Billboard Hot 100 με μια αλά Motown δημιουργία των μαστόρων του είδους, Marvin Gaye, William "Mickey" Stevenson και Ivy Jo Hunter, το Dancing in the Street. Σχεδόν ανάλογη ήταν η πορεία του τραγουδιού και στην άλλη πλευρά του Ατλαντικού.
Έκτοτε το Dancing in the Street το ερμήνευσαν πολλοί ξεχωριστοί (The Kinks, The Mamas and the Papas, Grateful Dead, Little Richard, Van Halen) δίχως όμως να σημειώσουν αντίστοιχες δάφνες, αν και οι τελευταίοι το περπάτησαν εμπορικά κάπως καλύτερα το 1982.
Το καλοκαίρι του 1985 ο Mick Jagger και ο David Bowie σκέφτηκαν να το «πειράξουν» με τη σειρά τους, για το περίφημο Live Aid που θα δινόταν, όπως και δόθηκε, στις 13 Ιουλίου στο Wembley Stadium του Λονδίνου για την ενίσχυση των θυμάτων της Αιθιοπίας που κυριολεκτικά μαστίζονταν από έναν καταστροφικό και δολοφονικό λιμό. Το πάντρεμα των δύο Θεών θα γινόταν με δορυφορική σύνδεση, ο Bowie στο Wembley Stadium και ο Jagger στο John F. Kennedy Stadium της Φιλαδέλφειας στη Νότια Πενσυλβανία.
Τον Ιούνιο ο πρώτος ηχογραφούσε στο Λονδίνο το δικό του «μέρος» για soundtrack της ταινίας Absolute Beginners, κι έτσι ο δεύτερος «πετάχτηκε» απ’ την Αμερική εκεί και στις 29 του μήνα, σε λίγες ώρες, έγραψαν το Dancing in the Street και στο καπάκι γύρισαν και το video clip σε σκηνοθεσία του «μετρ» David Mallet, το οποίο και τελικά προβλήθηκε διπλά στο Live Aid.
Νο1 στη Βρεττανία για 4 εβδομάδες και Νο7 στην Αμερική. Παγκόσμια επιτυχία με πολλές πρωτιές σε όλο τον πλανήτη, από Καναδά μέχρι Αυστραλία και φυσικά «ταβάνι» στο European Hot 100 Singles με τ αέσοδα να έχουν φιλανθρωπικό χαρακτήρα.
Το Dancing in the Street με τους Mick Jagger και David Bowie δεν είναι το… κομμάτι του αιώνα, αποτελεί όμως ιδιαίτερο «λιθαράκι» της μυθολογίας και των δύο, ενώ ακόμα και σήμερα, ακούγοντάς το και βλέποντάς τους, δύσκολα μπορείς ν’ αντισταθείς στη γοητεία τους σμιξίματός τους.
Οι δύο τους, ένα χρόνο αργότερα, το τραγούδησαν μαζί με καλή παρέα στο «θεσμικό» Λονδρέζικο Prince's Trust Concert.
Έκτοτε το Dancing in the Street το ερμήνευσαν πολλοί ξεχωριστοί (The Kinks, The Mamas and the Papas, Grateful Dead, Little Richard, Van Halen) δίχως όμως να σημειώσουν αντίστοιχες δάφνες, αν και οι τελευταίοι το περπάτησαν εμπορικά κάπως καλύτερα το 1982.
Το καλοκαίρι του 1985 ο Mick Jagger και ο David Bowie σκέφτηκαν να το «πειράξουν» με τη σειρά τους, για το περίφημο Live Aid που θα δινόταν, όπως και δόθηκε, στις 13 Ιουλίου στο Wembley Stadium του Λονδίνου για την ενίσχυση των θυμάτων της Αιθιοπίας που κυριολεκτικά μαστίζονταν από έναν καταστροφικό και δολοφονικό λιμό. Το πάντρεμα των δύο Θεών θα γινόταν με δορυφορική σύνδεση, ο Bowie στο Wembley Stadium και ο Jagger στο John F. Kennedy Stadium της Φιλαδέλφειας στη Νότια Πενσυλβανία.
Τον Ιούνιο ο πρώτος ηχογραφούσε στο Λονδίνο το δικό του «μέρος» για soundtrack της ταινίας Absolute Beginners, κι έτσι ο δεύτερος «πετάχτηκε» απ’ την Αμερική εκεί και στις 29 του μήνα, σε λίγες ώρες, έγραψαν το Dancing in the Street και στο καπάκι γύρισαν και το video clip σε σκηνοθεσία του «μετρ» David Mallet, το οποίο και τελικά προβλήθηκε διπλά στο Live Aid.
Νο1 στη Βρεττανία για 4 εβδομάδες και Νο7 στην Αμερική. Παγκόσμια επιτυχία με πολλές πρωτιές σε όλο τον πλανήτη, από Καναδά μέχρι Αυστραλία και φυσικά «ταβάνι» στο European Hot 100 Singles με τ αέσοδα να έχουν φιλανθρωπικό χαρακτήρα.
Το Dancing in the Street με τους Mick Jagger και David Bowie δεν είναι το… κομμάτι του αιώνα, αποτελεί όμως ιδιαίτερο «λιθαράκι» της μυθολογίας και των δύο, ενώ ακόμα και σήμερα, ακούγοντάς το και βλέποντάς τους, δύσκολα μπορείς ν’ αντισταθείς στη γοητεία τους σμιξίματός τους.
Οι δύο τους, ένα χρόνο αργότερα, το τραγούδησαν μαζί με καλή παρέα στο «θεσμικό» Λονδρέζικο Prince's Trust Concert.
