Η φωτογραφία και τα σχόλια του δημοσιογράφου και συλλέκτη Άρη Λούπαση από το λογαριασμό του στο Instagram.
«Το καλοκαίρι του 1993 στο θερινό θέατρο "Αθήναιον" της οδού Πατησίων (δυστυχώς έχει κατεδαφιστεί), ανεβαίνει σε παραγωγή του Γιώργου Λεμπέση το κλασικό αριστούργημα του Μπέρτολτ Μπρέχτ "Η Όπερα της πεντάρας". Την σκηνοθεσία αναλαμβάνει ο Ζυλ Ντασέν, την μετάφραση ο συγγραφέας Παύλος Μάτεσις, τα σκηνικά ο Γιώργος Πάτσας (δεύτερος σύζυγος της Μαλβίνας Κάραλη) και τις χορογραφίες ο γνωστός ηθοποιός -χορευτής Βαγγέλης Σειληνός. Στους πρωταγωνιστικούς ρόλους οι Κώστας Καζάκος, Λάκης Λαζόπουλος, Καριοφυλλιά Καραμπέτη και Πέμυ Ζούνη, καθώς και ένα καστ εκλεκτών ηθοποιών σε δυνατές ερμηνείες. Ένα από τα ωραιότερα μουσικά έργα του Μπρεχτ με στοιχεία όπερας, όπου ο Ντασέν αποτυπώνει εκπληκτικά τον μυστηριώδη κόσμο των γκάνγκστερ και των διεφθαρμένων αστυνομικών στο ατμοσφαιρικό Λονδίνο της Βικτωριανής εποχής σε ένα σκηνικό υπερπαραγωγή, δημιουργώντας την παράσταση του καλοκαιριού. Το συγκεκριμένο έργο θα γίνει γνωστό στην Ελλάδα το 1975 στο θέατρο "Κάππα" με τον ίδιο σκηνοθέτη και με την Μελίνα και τον Νίκο Κούρκουλο να θριαμβεύουν στους πρώτους ρόλους.
Στην πρεμιέρα της παράστασης του '93, ανάμεσα στους καλεσμένους παρευρίσκονται και η Αλίκη με τον Ανδρέα Παπανδρέου (φωτογραφία), ο οποίος τον Οκτώβριο της ίδιας χρονιάς θα διατελέσει για τρίτη φορά στην πολιτική του ιστορία Πρωθυπουργός της Ελλάδας. Μετά από μια θερμή χειραψία μεταξύ τους κατευθύνονται στην πρώτη σειρά των επισήμων δίπλα στην Μελίνα με όλα τα φλας των φωτογράφων να είναι στραμμένα πάνω τους για να απαθανατίσουν αυτήν την συνάντηση. Τρία καλοκαίρια αργότερα και συγκεκριμένα το καλοκαίρι του '96, η Αλίκη και ο πρώην Πρωθυπουργός θα "φύγουν" από την ζωή με διαφορά ενός μήνα και με τα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης να καλύπτουν με εκτενή ρεπορτάζ και απευθείας συνδέσεις όλη την πορεία της νοσηλείας τους στο νοσοκομείο και την εξέλιξη της υγείας τους. Δύο μεγάλες προσωπικότητες της καλλιτεχνικής και πολιτικής ζωής του τόπου πάνω από οποιεσδήποτε προσωπικές προτιμήσεις, οι οποίες σφράγισαν με την παρουσία τους το δεύτερο μισό του εικοστού αιώνα στην Ελλάδα».
«Το καλοκαίρι του 1993 στο θερινό θέατρο "Αθήναιον" της οδού Πατησίων (δυστυχώς έχει κατεδαφιστεί), ανεβαίνει σε παραγωγή του Γιώργου Λεμπέση το κλασικό αριστούργημα του Μπέρτολτ Μπρέχτ "Η Όπερα της πεντάρας". Την σκηνοθεσία αναλαμβάνει ο Ζυλ Ντασέν, την μετάφραση ο συγγραφέας Παύλος Μάτεσις, τα σκηνικά ο Γιώργος Πάτσας (δεύτερος σύζυγος της Μαλβίνας Κάραλη) και τις χορογραφίες ο γνωστός ηθοποιός -χορευτής Βαγγέλης Σειληνός. Στους πρωταγωνιστικούς ρόλους οι Κώστας Καζάκος, Λάκης Λαζόπουλος, Καριοφυλλιά Καραμπέτη και Πέμυ Ζούνη, καθώς και ένα καστ εκλεκτών ηθοποιών σε δυνατές ερμηνείες. Ένα από τα ωραιότερα μουσικά έργα του Μπρεχτ με στοιχεία όπερας, όπου ο Ντασέν αποτυπώνει εκπληκτικά τον μυστηριώδη κόσμο των γκάνγκστερ και των διεφθαρμένων αστυνομικών στο ατμοσφαιρικό Λονδίνο της Βικτωριανής εποχής σε ένα σκηνικό υπερπαραγωγή, δημιουργώντας την παράσταση του καλοκαιριού. Το συγκεκριμένο έργο θα γίνει γνωστό στην Ελλάδα το 1975 στο θέατρο "Κάππα" με τον ίδιο σκηνοθέτη και με την Μελίνα και τον Νίκο Κούρκουλο να θριαμβεύουν στους πρώτους ρόλους.
Στην πρεμιέρα της παράστασης του '93, ανάμεσα στους καλεσμένους παρευρίσκονται και η Αλίκη με τον Ανδρέα Παπανδρέου (φωτογραφία), ο οποίος τον Οκτώβριο της ίδιας χρονιάς θα διατελέσει για τρίτη φορά στην πολιτική του ιστορία Πρωθυπουργός της Ελλάδας. Μετά από μια θερμή χειραψία μεταξύ τους κατευθύνονται στην πρώτη σειρά των επισήμων δίπλα στην Μελίνα με όλα τα φλας των φωτογράφων να είναι στραμμένα πάνω τους για να απαθανατίσουν αυτήν την συνάντηση. Τρία καλοκαίρια αργότερα και συγκεκριμένα το καλοκαίρι του '96, η Αλίκη και ο πρώην Πρωθυπουργός θα "φύγουν" από την ζωή με διαφορά ενός μήνα και με τα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης να καλύπτουν με εκτενή ρεπορτάζ και απευθείας συνδέσεις όλη την πορεία της νοσηλείας τους στο νοσοκομείο και την εξέλιξη της υγείας τους. Δύο μεγάλες προσωπικότητες της καλλιτεχνικής και πολιτικής ζωής του τόπου πάνω από οποιεσδήποτε προσωπικές προτιμήσεις, οι οποίες σφράγισαν με την παρουσία τους το δεύτερο μισό του εικοστού αιώνα στην Ελλάδα».
