Ναι αν μιλάμε για τον Πήτερ Ο’ Τουλ και τον «Λώρενς της Αραβίας» του Ντέιβιντ Λην το 1962.
Αν και άδικο στην περίπτωση του Βρετανο-Ιρλανδού ηθοποιού, καθώς στην πολύχρονη καριέρα του, προτάθηκε 8 φορές για Όσκαρ Ά ανδρικού ρόλου, δίχως όμως να γευτεί τη χαρά της «νίκης».
Το 2003, όπως συνέβη και με άλλους ξεχωριστούς, η αδικία αποκαταστάθηκε, με ένα συνοπτικό Όσκαρ για το σύνολο της καριέρας του.
Πάντως ο «Λώρενς» υπήρξε πρώτος του πρωταγωνιστικός ρόλος. Ο Μάρλον Μπράντο δεν ήταν διαθέσιμος, ο Άλμπερτ Φίνεϊ απέρριψε τον ρόλο κι έτσι ο Τοολ «έγραψε» όσο λίγοι στην ιστορία του σινεμά.
Αινιγματικός, λαμπερός και σκοτεινός συνάμα, αυτοκαταστροφικός και αντιήρωας, ειρωνικός και αυτοσαρκαστικός, γοητευτικός όμως ευάλωτος, ηττημένος νικητής, παθιασμένος αλλά και απόμακρος μαζί, ο Πήτερ Ο' Τουλ (Peter O'Toole) έφυγε απ’ τη ζωή στις 14 Δεκέμβρη 2013 στα 81 του χρόνια.
Αν και άδικο στην περίπτωση του Βρετανο-Ιρλανδού ηθοποιού, καθώς στην πολύχρονη καριέρα του, προτάθηκε 8 φορές για Όσκαρ Ά ανδρικού ρόλου, δίχως όμως να γευτεί τη χαρά της «νίκης».
Το 2003, όπως συνέβη και με άλλους ξεχωριστούς, η αδικία αποκαταστάθηκε, με ένα συνοπτικό Όσκαρ για το σύνολο της καριέρας του.
Πάντως ο «Λώρενς» υπήρξε πρώτος του πρωταγωνιστικός ρόλος. Ο Μάρλον Μπράντο δεν ήταν διαθέσιμος, ο Άλμπερτ Φίνεϊ απέρριψε τον ρόλο κι έτσι ο Τοολ «έγραψε» όσο λίγοι στην ιστορία του σινεμά.
Αινιγματικός, λαμπερός και σκοτεινός συνάμα, αυτοκαταστροφικός και αντιήρωας, ειρωνικός και αυτοσαρκαστικός, γοητευτικός όμως ευάλωτος, ηττημένος νικητής, παθιασμένος αλλά και απόμακρος μαζί, ο Πήτερ Ο' Τουλ (Peter O'Toole) έφυγε απ’ τη ζωή στις 14 Δεκέμβρη 2013 στα 81 του χρόνια.
