Στις 2 Απριλίου του 1987 ο Buddy Rich έφευγε απ’ τη ζωή σε ηλικία 69 ετών στο Λος Άντζελες. Είχε χειρουργηθεί για όγκο στον εγκέφαλο και η καρδιά του τον πρόδωσε.
Ο «καλύτερος ντράμερ στον κόσμο» όπως χαρακτηρίστηκε από κοινό και ειδικούς δέσποσε για δεκαετίες στο χώρο της τζαζ, διέθετε τη ροκιά ενώ είχε «αλλεργία» στην κάντρι.
Γεννημένος στις 30 Σεπτεμβρίου του 1917, από παιδάκι δυο ετών, έδειξε ότι είχε το ρυθμό στο αίμα του. Το μαχαίρι και το πιρούνι γι’ αυτόν είχαν άλλη σημασία και χρήση… Οι γονείς του, ηθοποιοί της επιθεώρησης τον «χρησιμοποίησαν» στη σκηνή!
Στα έξι του περιόδευε στην Αυστραλία. Στα 11 είχε συγκρότημα στο οποίο είχε ηγετικό ρόλο κι ήταν το δεύτερο πιο ακριβοπληρωμένο παιδί-καλλιτέχνης στον πλανήτη…
Τα υπόλοιπα είναι ιστορία… δίπλα σε κορυφαίους μουσικούς και τραγουδιστές της jazz όπως οι Joe Marsala, Artie Shaw, Tommy Dorsey, Harry James, Charlie Ventura, Nat King Cole, Ella Fitzgerald, Louis Armstrong, Charlie Parker, Frank Sinatra κ.α.
Φυσικά είχε τη δική του big band, και εμφανιζόταν σε συναυλίες, εκδηλώσεις, εκπομπές… Λειτουργούσε και ως «ατραξιόν»!
Μεγάλη η θητεία του στην δισκογραφία όπου ξανοίχτηκε και σε πειραματισμούς.
Μιλάμε άλλωστε για έναν μουσικό κατηγορία από μόνο του που «πείραξε» πολλά πράγματα με τη ματιά και την τέχνη του, καθιερώνοντας κινήσεις και «τρόπους».
O Buddy Rich δεν σπούδασε ντραμς αλλά θεωρείται ότι επηρέασε οποιονδήποτε μετά από αυτόν έπιασε μπαγκέτες στα χέρια του.
Ξακουστοί παίκτες όπως ο John Bonham των Led Zeppelin, ο Carl Palmer των Emerson, Lake & Palmer, ο Ian Paice των Deep Purple, ο Bill Ward των Black Sabbath, ο Roger Taylor, των Queen, ο Phil Collins «έκλεψαν» κινήσεις του, παρακινήθηκαν απ’ τις απόψεις του στο δικό τους ταξίδι.
Μέχρι και λίγο καιρό πριν το φινάλε ο Buddy Rich, παρέμενε δυναμικά ενεργός, γεννημένος πρωταγωνιστής, αφεντικό στο «καραβάνι» της τέχνης του.
Ο «καλύτερος ντράμερ στον κόσμο» όπως χαρακτηρίστηκε από κοινό και ειδικούς δέσποσε για δεκαετίες στο χώρο της τζαζ, διέθετε τη ροκιά ενώ είχε «αλλεργία» στην κάντρι.
Γεννημένος στις 30 Σεπτεμβρίου του 1917, από παιδάκι δυο ετών, έδειξε ότι είχε το ρυθμό στο αίμα του. Το μαχαίρι και το πιρούνι γι’ αυτόν είχαν άλλη σημασία και χρήση… Οι γονείς του, ηθοποιοί της επιθεώρησης τον «χρησιμοποίησαν» στη σκηνή!
Στα έξι του περιόδευε στην Αυστραλία. Στα 11 είχε συγκρότημα στο οποίο είχε ηγετικό ρόλο κι ήταν το δεύτερο πιο ακριβοπληρωμένο παιδί-καλλιτέχνης στον πλανήτη…
Τα υπόλοιπα είναι ιστορία… δίπλα σε κορυφαίους μουσικούς και τραγουδιστές της jazz όπως οι Joe Marsala, Artie Shaw, Tommy Dorsey, Harry James, Charlie Ventura, Nat King Cole, Ella Fitzgerald, Louis Armstrong, Charlie Parker, Frank Sinatra κ.α.
Φυσικά είχε τη δική του big band, και εμφανιζόταν σε συναυλίες, εκδηλώσεις, εκπομπές… Λειτουργούσε και ως «ατραξιόν»!
Μεγάλη η θητεία του στην δισκογραφία όπου ξανοίχτηκε και σε πειραματισμούς.
Μιλάμε άλλωστε για έναν μουσικό κατηγορία από μόνο του που «πείραξε» πολλά πράγματα με τη ματιά και την τέχνη του, καθιερώνοντας κινήσεις και «τρόπους».
O Buddy Rich δεν σπούδασε ντραμς αλλά θεωρείται ότι επηρέασε οποιονδήποτε μετά από αυτόν έπιασε μπαγκέτες στα χέρια του.
Ξακουστοί παίκτες όπως ο John Bonham των Led Zeppelin, ο Carl Palmer των Emerson, Lake & Palmer, ο Ian Paice των Deep Purple, ο Bill Ward των Black Sabbath, ο Roger Taylor, των Queen, ο Phil Collins «έκλεψαν» κινήσεις του, παρακινήθηκαν απ’ τις απόψεις του στο δικό τους ταξίδι.
Μέχρι και λίγο καιρό πριν το φινάλε ο Buddy Rich, παρέμενε δυναμικά ενεργός, γεννημένος πρωταγωνιστής, αφεντικό στο «καραβάνι» της τέχνης του.
