Ξημερώματα της 27 Αυγούστου του 1990, το ελικόπτερο που «επέστρεφε» τον Stevie Ray Vaughan μετά από μια συναυλία γκρεμίστηκε λίγο μετά την απογείωσή του.
Και οι πέντε επιβάτες του, έχασαν ακαριαία τη ζωή τους.
Για το παλικάρι απ’ το Ντάλας του Τέξας ότι και να πει κανείς είναι λίγο. Υπάρχουν βιογραφικά αναλυτικά στο διαδίκτυο. Το χάρισμα όμως δύσκολα κωδικοποιείται με λόγια.
Το παίξιμό του «κουβάλαγε» όλο το χτες με δική του όμως προσωπικότητα δεξιοτεχνία και… «τρέλα». Ανατροπή εκεί που δεν το περιμένεις, blues, rock και jazz και όχι μόνο. Αρχέγονος αλλά και μπροστάρης συνάμα. Ακριβό και πολυδιάστατο το χαρμάνι του, επιτομή των «πάντων» και κάτι παραπάνω μαζί.
Τα ‘λεγε ωραία, έγραφε κι ωραία!
Τιμές και βραβεύσεις με το κιλό! Και πριν και μετά το θάνατό του. 12ος καλύτερος όλων των εποχών σύμφωνα με το Rolling Stone. Ακόμη και σήμερα η επιδραστικότητά του παραμένει κομβικά αναλοίωτη.
Stevie Ray Vaughan έφυγε τόσο νωρίς, πριν τον νικήσουν τα «γούστα» του. Και ο ουρανός κλαίει!
Και οι πέντε επιβάτες του, έχασαν ακαριαία τη ζωή τους.
Για το παλικάρι απ’ το Ντάλας του Τέξας ότι και να πει κανείς είναι λίγο. Υπάρχουν βιογραφικά αναλυτικά στο διαδίκτυο. Το χάρισμα όμως δύσκολα κωδικοποιείται με λόγια.
Το παίξιμό του «κουβάλαγε» όλο το χτες με δική του όμως προσωπικότητα δεξιοτεχνία και… «τρέλα». Ανατροπή εκεί που δεν το περιμένεις, blues, rock και jazz και όχι μόνο. Αρχέγονος αλλά και μπροστάρης συνάμα. Ακριβό και πολυδιάστατο το χαρμάνι του, επιτομή των «πάντων» και κάτι παραπάνω μαζί.
Τα ‘λεγε ωραία, έγραφε κι ωραία!
Τιμές και βραβεύσεις με το κιλό! Και πριν και μετά το θάνατό του. 12ος καλύτερος όλων των εποχών σύμφωνα με το Rolling Stone. Ακόμη και σήμερα η επιδραστικότητά του παραμένει κομβικά αναλοίωτη.
Stevie Ray Vaughan έφυγε τόσο νωρίς, πριν τον νικήσουν τα «γούστα» του. Και ο ουρανός κλαίει!
