το σχολείο μου».
Αυτά τονίζει μεταξύ άλλων ο Σον Λένον, γιος του Τζον Λένον και της Γιόκο Ονο, μετά το τέλος μιας συναυλίας που έδωσε στη Νέα Υόρκη, όπου στη σκηνή έδωσαν το «παρών» η μητέρα του και φίλοι μουσικοί.
Ο Σον ήταν μόλις πέντε ετών τον Δεκέμβριο του 1980, όταν δολοφονήθηκε ο θρυλικός πατέρα του. Στα περίπλοκα όπως τα χαρακτηρίζει, χρόνια που ακολούθησαν, διάβηκε τα μουσικά χνάρια της ράτσας του, και παρ’ ότι άφησε θετικές εντυπώσεις και καταθέσεις δεν κατάφερε να αγγίξει τα πατρικά δυσθεώρητα ύψη.
Μοιραία, μιας και αναφερόμαστε σε ένα μύθο της διεθνούς ροκ σκηνής και της μουσικής γενικότερα αλλά και έναν άνθρωπο με προσωπικότητα, οράματα και έντονη ακτιβιστική δράση.
«Όπως όλα τα παιδιά, βρέθηκα μπροστά σε ένα σταυροδρόμι όσον αφορά τη σχέση μου με τους γονείς μου. Θα μπορούσα να έχω ακολουθήσει τα βήματά τους ή να έχω επιλέξει άλλο δρόμο. ‘Οταν κάποιος έχει γονείς σαν τους δικούς μου είναι εύκολο να καταλάβει για ποιο λόγο ήθελα πάντα να ακολουθήσω τον δρόμο τους. Και σήμερα στα 37 μου χρόνια, μπορώ να πω ότι έχω το τεράστιο προνόμιο να συνεργάζομαι στενά με τη μητέρα μου, η οποία είναι ένας ζωντανός θρύλος… Οι γονείς και τα παιδιά είναι σε θέση να αλληλεπιδρούν. Η εμπειρία μου, όμως, μου έχει διδάξει να φυλάω ως θησαυρό τον χρόνο που περνώ με τη μητέρα μου, ειδικά όταν παίζουμε μαζί και να δουλεύουμε δίπλα δίπλα. Αυτές οι στιγμές, ειδικά, είναι που με έχουν κάνει να συνειδητοποιήσω την αξία του να είμαι ζωντανός» δηλώνει στην ιταλική εφημερίδα «Λα Ρεπούμπλικα».
Ο Σον παραδέχεται πως θα δεχόταν να απαρνηθεί όσα γνωρίζει με αντάλλαγμα να μιλήσει για δέκα λεπτά με τον δολοφονημένο πατέρα του.
«Έμαθα τόσο πολλά από εκείνους. Κατά βάθος θεωρώ τη ζωή μου επέκταση των οραμάτων των γονιών μου και πιστεύω ότι κάθε πράξη μου θα είναι πάντα ένας φόρος τιμής προς εκείνους. Η παιδική ηλικία μου ήταν αναμφισβήτητα περίπλοκη και έξω από τα καθιερωμένα: η διασημότητα, η δολοφονία, οι φρουροί έξω από το σχολείο μου. Είναι κλισέ, αλλά είναι αλήθεια ότι καθετί που δεν σε σκοτώνει σε κάνει πιο δυνατό».
Όπως διαβάζουμε στην εφημερίδα «Τα Νέα» σε άρθρο της Μαίρης Αδαμοπούλου, μητέρα και γιος, Σον και Γιόκο έχουν δημιουργήσειτο κίνημα διαμαρτυρίας Καλλιτέχνες Ενάντια στο Fracking,
Η συγκεκριμένη κίνηση ιδρύθηκε για να αντιταχθεί στο σύστημα άντλησης φυσικού αερίου, στα ελληνικά «υδραυλική ρηγμάτωση», και υπόσχεται μεγαλύτερες ποσότητες φυσικού αερίου (ή πετρελαίου) με το μικρότερο δυνατό κόστος. Μέθοδος που θεωρείται επικίνδυνη για το περιβάλλον και εφαρμόζεται σε πολλά μέρη, ανάμεσά τους και στις αγροτικές περιοχές της Πολιτείας της Νέας Υόρκης.
Ο Σον καταλήγει : «Έχω πολύ έντονες αναμνήσεις από την περιοχή όταν ήμουν παιδί και αισθάνομαι δεμένος με τον τόπο διότι οι γονείς μου είχαν αγοράσει εδώ και πάνω από τριάντα χρόνια ένα αγρόκτημα στην κομητεία Ντέλαγουερ, όπου ακόμη και σήμερα περνάμε αρκετό χρόνο. Μου φαίνεται σωστό να βρίσκομαι στην πρώτη γραμμή διότι αυτή η γη δεν πρέπει να καταστραφεί από τα γεωτρύπανα».
Πηγή: tanea.gr
