φτάσουν στο σημείο να «αναγνωρίζονται» μόνο με το «μικρό» τους όνομα. Όταν π.χ. λες ο Στράτος δε χρειάζεται να προσθέσεις τίποτα άλλο. Το ίδιο κι αν πεις ο Στέλιος αλλά και ο Νότης. Όπως και στο σινεμά, Αλίκη είναι μία, το ίδιο και Μέριλιν. Οι δύο αυτοί ερμηνευτές, Στέλιος και Νότης, έχουν κατορθώσει κάτι μοναδικό.
Ο πρώτος, παρά την απουσία του, γιγαντώνει το θρύλο του καθημερινά. Σε όλη την Ελλάδα ιδρύονται σύλλογοι φίλων Στέλιου Καζαντζίδη και γίνονται τακτικά εκδηλώσεις, άλλοτε καιροσκοπικές και άλλοτε ουσιαστικές, προς τιμήν του. Κι άλλοι αληθινά μεγάλοι έφυγαν όμως δε συμβαίνει κάτι ανάλογο με το «μύθο» τους.
Ο δεύτερος, είναι ο μόνος σύγχρονος τραγουδιστής, που διαθέτει ένα τόσο «πιστό» και «αφοσιωμένο» πυρήνα θαυμαστών που πίνουν νερό στο όνομά του… και μοιράζονται μαζί του, πέρα από τα τραγουδιστικά, και μια γενικότερη αντίληψη και στάση ζωής. Ανεξάρτητα του τι γνώμη έχει κανείς για το Σφακιανάκη, τα τραγούδια και τις δηλώσεις του, δεν μπορεί να παραγνωριστεί το γεγονός της λατρείας του ακροατηρίου του. Και δε μιλάμε για έναν και δύο «νοτικούς», αλλά για στρατό ολόκληρο. Δεν είναι τυχαίο πως στα μεγάλα αστικά κέντρα της επικράτειας, σχεδόν κάθε εβδομάδα διοργανώνονται σε clubs και πάσης φύσεως στέκια, «νοτικές βραδιές» όπου κυριολεκτικά όλη η βραδιά περνάει ακούγοντας Νότη.
Κι αυτό λέει πολλά!
