«Τολμούσε και νομίζω πως το επεδίωκε και ο ίδιος να σπάσει τις ίδιες του τις σταθερές, να κάνει κάτι διαφορετικό, να πειραματιστεί και με τον ηλεκτρικό ήχο» όπως γράφει ο Οδυσσέας Ιωάννου. «Ο ίδιος συνήθιζε να λέει “εγώ δεν τραγουδάω ονόματα, τραγουδάω τραγούδια” εννοώντας πως όταν άκουγε ένα τραγούδι δεν κοιτούσε ποιοι το είχαν γράψει για να μην επηρεαστεί».
Ο Μήτσος ήταν να ξαναπάει στο στούντιο, μετά το ταξίδι στο Παρίσι – για το συνηθισμένο του τσεκάπ – και να δοκιμάσουν, όπως τα πρώτα τέσσερα, άλλα πέντε τραγούδια του Μάτσα. Το ακύρωσε. Ήταν λίγο κρυωμένος και δεν ήθελε να έχει «πολύ γρέζι στη φωνή», ήταν και ένα ποδοσφαιρικό ματς που είχε καθίσει να παρακολουθήσει…
Το ραντεβού μεταφέρθηκε αμέσως μετά το Πάσχα. Και δεν έγινε ποτέ. Έμειναν μόνο τα τραγούδια «γραμμένα» πάνω στα demo. Ο Μίνως Μάτσας με τους μουσικούς τα συνέθεσαν με πλήρη ορχήστρα από εκείνα τα ηχογραφημένα «κανάλια» με τη φωνή του.
Μόνο ένα βράδυ. Τα τέσσερα νέα τραγούδια, όπως λέει ο συνθέτης, θα ήταν τα υπ’ αριθμόν 10, 11, 12 και 13 της δουλειάς που θα έκαναν παρέα. «Ήρθε μόνο ένα βράδυ στο στούντιο για να δούμε που πάμε και να γουστάρουμε» σημειώνει στο κείμενό του για την έκδοση λαϊκών μουσικών αναμνήσεων – γιατί αυτό είναι το «Δημήτρης Μητροπάνος – Χωρίς Επίλογο».
«Έτσι θα τον θυμάμαι» προσθέτει. «Τα τραγούδια που του χρωστάω θα του τα δώσω όταν βρεθούμε και πάλι από κοντά». Εκεί που σαν αντίλαλος, ανάμεσα στη «Ρόζα», το «Πάντα γελαστοί», το «Σ’ αγαπώ σαν αμαρτία», το «Καλοκαίρια και χειμώνες», το «Ο χάρος βγήκε παγανιά» και τόσα άλλα θα ακούγεται ίσως να «πατάει» γερά, δωρικά, με τη φωνή του πάνω στους στίχους του αξέχαστου – πέθανε το Φεβρουάριο του 1998 – Άκου Δασκαλόπουλου, στο τραγούδι «Βασίλισσα της Νύχτας»: Απόψε με ζητάει κι άλλο ξενύχτι, στους δρόμους που μυρίζουν πανικό, που οι δυνατοί ξεσκίσανε το δίχτυ, και ταξιδεύουν σ’ άλλον ουρανό.
Πηγή: Εφημερίδα Τα Νέα
