που είναι και τα εκλεγμένα μέλη της στον Πανελλήνιο Μουσικό Σύλλογο.
«Αγωνιζόμαστε για έναν σύλλογο ενωμένο χωρίς κομματικές παρεμβάσεις. Δεν απαξιώνουμε τα κόμματα, ούτε αρνούμαστε τις συνδικαλιστικές παρατάξεις, αφού αποτελούν εργαλεία της Δημοκρατίας αλλά ζητάμε τη βοήθεια όλων στο υπερκομματικό και συνδικαλιστικό αγώνα μας για αναστοχασμό, επαναπροσδιορισμό και τελικά υλοποίηση των συμφερόντων των μουσικών σε πανελλήνιο επίπεδο.
«Αντίπαλοί» μας θα είναι η εργοδοσία, η κάθε αυταρχική Κυβέρνηση και όσοι συνδικαλιστές από τους μεγάλους επίσημους φορείς ουσιαστικά αντιστρατεύονται με τις πράξεις ή τις παραλείψεις τους, τους εργαζόμενους για να κάνουν πολιτική καριέρα στα κόμματά τους».
Έτσι καταλήγει η ανακοίνωση της Ανεξάρτητη Κίνηση Μουσικών. Μία πρωτοβουλία για να αποκτήσουν οι μουσικοί στις κρίσιμες μέρες την υπόσταση και το ρόλο που δικαιούται στην εργασία του και γενικότερα στην κοινωνία.
Αθήνα, Οκτώβρης 2015
Συναδέλφισσες - συνάδελφοι,
Οι μέρες που ζούμε σαν Έλληνες και σαν εργαζόμενοι είναι μέρες πολέμου. Αντιμετωπίζουμε μια πρωτοφανή επίθεση, που πλήττει την καθημερινότητα μας, την οικονομική μας επιβίωση, τις συνθήκες εργασίας (εφόσον εργαζόμαστε), τα ασφαλιστικά και τα συνταξιοδοτικά μας δικαιώματα, ακόμη και την αξιοπρέπεια μας. Όλα αυτά, παραδόξως, στ' όνομα της διάσωσης από μια χρεοκοπία, στην οποία όμως μας έχουν οδηγήσει οι ίδιες οι κυβερνήσεις που τώρα προσπαθούν να μας «σώσουν».
Και ενώ οι εργαζόμενοι εξαθλιώνονται, οι Τράπεζες χρηματοδοτούνται με δεκάδες δισεκατομμύρια και τα μεγάλα συμφέροντα πολλαπλασιάζουν τα κέρδη τους χωρίς καν να φορολογούνται ανάλογα ή να τιμωρούνται για τις ατασθαλίες και τα σκάνδαλα, στα οποία έχουν πρωταγωνιστήσει.
Μέσα σ’ αυτήν την πολεμική ατμόσφαιρα, οι Μουσικοί αλλά και γενικότερα οι άνθρωποι της Τέχνης βιώνουν το άγχος, την ανασφάλεια, την ανεργία ή την υποαπασχόληση, την οικονομική τρομοκρατία, την κατάθλιψη.
Η κρίση αξιών είναι πια στην πρώτη γραμμή και οι συνάδελφοι μουσικοί, στον ελεύθερο χώρο των κέντρων διασκέδασης, βρίσκονται σε καθεστώς μόνιμης ανεργίας, ενώ αυτοί που «εργάζονται» δεν ξεπερνούν το 10% και συνολικά η απασχόληση τους δεν υπερβαίνει τα 25 έως 50 ημερομίσθια το χρόνο, με μειωμένο αριθμό ενσήμων (άν αυτά υπάρχουν) και χωρίς κανένα άλλο επίδομα από αυτά που δικαιούταν μέχρι πρόσφατα κάθε εργαζόμενος (ΔΧ - ΔΠ κ.λ.π).
Η κατάσταση αυτή τους αναγκάζει να απασχολούνται παράλληλα σε άλλες εργασίες (αν βρίσκουν), που καμία σχέση δεν έχουν με την Τέχνη.
Οι συνάδελφοι των μεγάλων ορχηστρών ΚΟΑ - ΛΥΡΙΚΗ - ΧΡΩΜΑΤΩΝ - ΔΑΜΣ - ΕΡΤ - ΦΙΛΑΡΜΟΝΙΚΗ ΔΗΜΟΥ ΑΘΗΝΑΣ, ΠΕΡΑΙΑ, ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ κ.λ.π, βρίσκονται και αυτοί σε καθεστώς πλήρους ανασφάλειας με αβέβαιο μέλλον. Οι μισθοί τους κυμαίνονται σε αναξιοπρεπή επίπεδα και με συνεχείς μειώσεις, ενώ δεν ανανεώνονται οι συμβάσεις όσων συναδέλφων εργάζονται σε αυτές, καθιστώντας έτσι τις ορχήστρες μη λειτουργικές. Οι φιλαρμονικές και τα δημοτικά ωδεία με πενιχρά, αλλά αναγκαία για πολλούς εισοδήματα, είναι σε καθεστώς αβεβαιότητας και διάλυσης.
Σ' αυτή την γενικευμένη καθημερινή πολιτική οικονομική και ιδεολογική τρομοκρατία, ο κλάδος μας δεν μπόρεσε να σταθεί ενωμένος στο ύψος των περιστάσεων. Ο συλλογικός μας φορέας, ο ιστορικός Π.Μ.Σ. ήταν σχεδόν ανύπαρκτος, χωρίς όραμα και τακτική. Οι μουσικοί αδιαφορούσαν και αδιαφορούν για το σωματείο, απομακρύνονται σταδιακά, δεν συμμετέχουν στις διαδικασίες, αισθάνονται μόνοι τους σαν να μην τους αφορά ο Σύλλογος και οι αγώνες, που πρέπει όμως και θέλουμε ένθερμα να τους αφορά.
Οι εργαζόμενοι δεν συμμετέχουν στις διαδικασίες των Σωματείων και στον Π.Μ.Σ., γιατί δεν θέλουν να αισθάνονται τους εαυτούς τους ως μέλη σ' ένα κομματικό μηχανισμό χωρίς καν αυτό να αποτελεί επιλογή τους. Η Μουσική είναι και πρέπει να παραμείνει η Τέχνη που ενώνει τους ανθρώπους, εξυψώνοντας τα συναισθήματά τους.
Τα τελευταία επτά χρόνια (2009 – 2015) η πλειοψηφία της προηγούμενης διοίκησης του Π.Μ.Σ., που πρόσκειται στο «Αγωνιστικό Μέτωπο Μουσικών», δυστυχώς εκ του αποτελέσματος κρινόμενη, φάνηκε ανεπαρκής στο να εμπνεύσει, να οργανώσει και να οδηγήσει τους μουσικούς σ’ ένα ενιαίο μέτωπο αντίστασης, αντίδρασης και πάλης, προκειμένου μαζί με τους άλλους εργαζόμενους να ανατρέψουμε αυτήν την πρωτοφανή επίθεση, αποδεικνύοντας στην πράξη ότι δεν μπορούν να σταθούν στο ύψος των περιστάσεων και των αναγκών μας.
Ο Πανελλήνιος Μουσικός Σύλλογος δεν είναι κομματική οργάνωση, ούτε οι ενημερωτικές ανακοινώσεις προς τα μέλη του Συλλόγου μας μπορούν να μοιάζουν με δελτία Τύπου συγκεκριμένης πολιτικής οργάνωσης, που αν και γνωστοποιούν τα προβλήματά μας, εντούτοις δεν μπορούν να δώσουν λύσεις στα σύνθετα και σοβαρά προβλήματα του Κλάδου που πρέπει να λυθούν εδώ και τώρα και όχι σε κάποιον άλλο ιδεατό κόσμο όταν στο αβέβαιο μέλλον θα αλλάξει ίσως όλο το πολίτευμα…
Οι απεργίες και οι κινητοποιήσεις του ΠΜΣ γίνονται πάντα υπό την σκέπη της συγκεκριμένης κομματικής παράταξης στην οποία, όπως ισχυρίζονται στο Αγωνιστικό Μέτωπο, ανήκει ο Σύλλογός μας και έχουν εκφυλιστεί σε κινήσεις χωρίς καμία προετοιμασία, οργάνωση και κλαδική συνείδηση, με αποτέλεσμα να δημιουργείται σύγχυση στους συναδέλφους μουσικούς και να έχει φθαρεί η ίδια η έννοια της συμμετοχής στις κινητοποιήσεις, καθιστώντας τες απλή εκτόνωση και όχι μέσο πίεσης και επίτευξης αποτελέσματος.
Το έργο που έχει να επιδείξει η προηγούμενη Διοίκηση είναι δυστυχώς ελλειμματικό, τόσο στον οργανωτικό, τον πολιτιστικό, όσο και στον οικονομικό τομέα.
Σήμερα ο Σύλλογος μας βρίσκεται σε δεινή οικονομική κατάσταση και σ’ αυτό έχει συντελέσει αφ’ ενός μεν η ανεργία, αφ’ ετέρου δε η σταδιακή απομάκρυνση των μελών μας, λόγω των στενών κομματικών εμμονών της πλειοψηφίας του Δ.Σ, με αποτέλεσμα να μην υπάρχουν έσοδα από συνδρομές, εισφορές κ.λ.π από την πλειοψηφία των μελών.
Ακόμη και το site του ΠΜΣ μοιάζει κατά το ήμισυ με χώρο ανακοινώσεων και προπαγανδιστικών «νέων» του κομματικού μηχανισμού που καθοδηγεί την πλειοψηφία του ΔΣ.
Συναδέλφισσες και συνάδελφοι, ήρθε η στιγμή να κοιτάξουμε κατάματα την πραγματικότητα για το τι είχε καταφέρει στο παρελθόν ο Π.Μ.Σ., τι έχει προσφέρει η τωρινή διοίκηση και τι μπορεί να προσφέρει στο παρόν και στο μέλλον μας.
Η Ανεξάρτητη Κίνηση Μουσικών δεσμεύεται να αγωνισθεί σε όλους τους χώρους, με όλες της τις δυνάμεις, με άλλη νοοτροπία, φρέσκιες ιδέες, ακομμάτιστη λογική για την πραγματική Συσπείρωση και Ενότητα του κλάδου μας, ανεξάρτητα από την κομματική και πολιτική ιδεολογία και προτίμηση κάθε συναδέλφου.
Αυτή είναι η απαραίτητη προϋπόθεση για να μπορέσει ο Π.Μ.Σ., ενώνοντας τους μουσικούς, σε όλους τους χώρους να εμπνεύσει και να δημιουργήσει ένα ρωμαλέο κίνημα μουσικών, έτσι ώστε να μας υπολογίζουν, το Κράτος, η κάθε κυβέρνηση και η εργοδοσία.
1. Ίδρυση παραρτημάτων του Π.Μ.Σ. σε όλη την επικράτεια –όπου όμως δεν υπάρχουν άλλα μουσικά σωματεία.
2. Κατάργηση του ΦΠΑ και του Τέλους Επιτηδεύματος στους μουσικούς και τους άλλους Καλλιτέχνες.
3. Εν όψει της Υπουργικής απόφασης για την ένταξη όλων των ηλεκτρικών και λαϊκών παραδοσιακών οργάνων στην εκπαίδευση με κρατικό πτυχίο, ο ΠΜΣ να παίξει αποφασιστικό ρόλο στη διαμόρφωση και στήριξη των καθηγητών αλλά και των εκπαιδευομένων.
4. Συλλογικές συμβάσεις σε όλους τους χώρους που εργάζονται μουσικοί (Νυχτερινά Κέντρα Διασκέδασης, Ξενοδοχεία, Πλοία, Δημοτικές Φιλαρμονικές, Κρατικές Ορχήστρες κ.λ.π.) και υποχρεωτική εφαρμογή τους.
5. Καλύτερες εργασιακές συνθήκες υγιεινής και ασφάλειας.
6. Επίδομα ανεργίας στο 80% του μισθού και υπολογισμό του χρόνου ανεργίας ως συντάξιμου.
7. Σύγχρονες και δωρεάν παροχές Υγείας, Παιδείας και Πρόνοιας για τους μουσικούς και όλους τους εργαζόμενους.
8. Κατάργηση των αντιασφαλιστικών νόμων και επιστροφή στα ασφαλιστικά δικαιώματα με τους όρους που ίσχυαν πριν το 1993 και πριν από την κρίση του 2010.
9. Μείωση των ενσήμων που απαιτούνται για ιατροφαρμακευτική περίθαλψη- σε λιγότερα των 50.
10. Επαναφορά του καθεστώτος των βαρέων και ανθυγιεινών στη βραδινή εργασία {Κέντρα Διασκέδασης).
11. Καμία περικοπή θέσεων για τις κρατικές ορχήστρες και τα μουσικά σύνολα και ουσιαστική στελέχωσή τους, ώστε να είναι λειτουργικά.
12. Προστασία, ανάδειξη και προώθηση της Ελληνικής Καλλιτεχνικής δημιουργίας στην Ελλάδα και το Εξωτερικό.
13. Αναγνώριση Τίτλων Σπουδών, Ωδειακών Πτυχίων, μεταπτυχιακών και διδακτορικών τίτλων από το ΔΙΚΑΤΣΑ.
14. Ίδρυση Ανωτάτων Δημοσίων Σχολών με δωρεάν φοίτηση για την ουσιαστική καλλιτεχνική και επιστημονική επιμόρφωση των μουσικών.
15. Άριστα οργανωμένο τμήμα εντός του Π.Μ.Σ. που θα φροντίζει την Επαγγελματική αποκατάσταση συναδέλφων μουσικών μέσω επαφών με Ξενοδοχεία, Κρουαζιερόπλοια και Κέντρα Διασκέδασης.
16. Στήριξη αλλά και αναβάθμιση των υπαρχόντων Μουσικών Σχολείων και ίδρυση Μουσικών Σχολείων Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης.
17. Ίδρυση Δημοσίων κέντρων Καλλιτεχνικής, παιδείας με δωρεάν εκπαίδευση σε όλες τις μορφές καλλιτεχνικής έκφρασης (θέατρο, μουσική, χορός, εικαστικά).
18. Επαγγελματική άδεια εργασίας των Μουσικών εκδιδόμενη από Καλλιτεχνικό Επιμελητήριο που πρέπει να δημιουργηθεί με την ουσιαστική συμμετοχή εκπροσώπων των Καλλιτεχνικών Φορέων.
19. Συχνές επισκέψεις - όπως γινόταν παλιά - στους χώρους εργασίας συναδέλφων, τόσο στις μεγάλες ορχήστρες όσο και στα νυχτερινά κέντρα διασκέδασης, με σκοπό την αμφίπλευρη ενημέρωση και την έκθεση προβλημάτων, που είναι πιθανόν να υπάρχουν.
20. Συνεννόηση με τα δημοκρατικά εκλεγμένα Διοικητικά Συμβούλια των Καλλιτεχνικών Σωματείων, τους συναδέλφους της ΚΟΑ, ΚΟΘ, Λυρικής, Φιλαρμονικής ΔΑ κ.ά.), καθώς και τα παραρτήματα του ΠΜΣ και στενή συνεργασία με αυτά.
21. Δημιουργία ενός καλλιτεχνικού-πολιτιστικού πόλου από κορυφαίους μουσικούς, τραγουδιστές και γενικά ανθρώπους της τέχνης και του πολιτισμού, ανεξάρτητα από την πολιτική και κομματική τοποθέτηση τους και διοργάνωση Σεμιναρίων, μεγάλων μουσικών και άλλων καλλιτεχνικών εκδηλώσεων, στην Αθήνα, στη Θεσσαλονίκη, στη Πάτρα, στον Βόλο, στην Κρήτη και σε άλλες πόλεις, ώστε αφ' ενός μεν ο ΠΜΣ να αποκτήσει και πάλι την αίγλη που του αξίζει και να συσπειρώσει τα μέλη του και αφ’ ετέρου να εισρεύσουν χρήματα στο ταμείο του με διαφάνεια μέσω συνδρομών, δωρεών και όπως εν γένει το καταστατικό και ο νόμος ορίζουν.
Συναδέλφισσες – συνάδελφοι,
Αγωνιζόμαστε για έναν σύλλογο ενωμένο χωρίς κομματικές παρεμβάσεις.
Δεν απαξιώνουμε τα κόμματα, ούτε αρνούμαστε τις συνδικαλιστικές παρατάξεις, αφού αποτελούν εργαλεία της Δημοκρατίας αλλά ζητάμε τη βοήθεια όλων στο υπερκομματικό και συνδικαλιστικό αγώνα μας για αναστοχασμό, επαναπροσδιορισμό και τελικά υλοποίηση των συμφερόντων των μουσικών σε πανελλήνιο επίπεδο.
«Αντίπαλοί» μας θα είναι η εργοδοσία, η κάθε αυταρχική Κυβέρνηση και όσοι συνδικαλιστές από τους μεγάλους επίσημους φορείς ουσιαστικά αντιστρατεύονται με τις πράξεις ή τις παραλείψεις τους, τους εργαζόμενους για να κάνουν πολιτική καριέρα στα κόμματά τους.
Δώστε στον Πανελλήνιο Μουσικό Σύλλογο και την ιστορική του κληρονομιά, το ανάστημα που του αξίζει, μέσα από την Κίνηση μας και μην ανανεώσετε την εντολή εκπροσώπηση σας σε όσους θέλουν την ουσιαστική διάλυση του ΠΜΣ και την μετατροπή του σε κομματική σφραγίδα χωρίς Μέλη και φυσικά νωρίς μέλλον.
ΣΤΗΡΙΞΤΕ ΜΕ ΤΗ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΚΗ ΠΑΡΟΥΣΙΑ ΣΑΣ ΤΗΝ «ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΗ ΚΙΝΗΣΗ ΜΟΥΣΙΚΩΝ».
Σ' αυτήν βρίσκονται συνάδελφοι σας νέοι, έντιμοι και με αγωνιστική διάθεση, αλλά παράλληλα και παλαιοί με εμπειρία, τους οποίους γνωρίζετε από τους αγώνες τους, την καλλιτεχνική τους οντότητα και προπάντων από την στάση και συμπεριφορά της ζωής τους.
Βοηθείστε να γίνει και να παραμείνει ο Π.Μ.Σ. ένας ουσιαστικός Δημοκρατικός πόλος Αγώνα, Πολιτισμού και Συσπείρωσης, που θα παλεύει διαρκώς για τα συμφέροντα και μόνο του κλάδου των Μουσικών, υπερψηφίζοντας στις επερχόμενες εκλογές τους υποψήφιους της «ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΗΣ ΚΙΝΗΣΗΣ ΜΟΥΣΙΚΩΝ.
Για την «ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΗ ΚΙΝΗΣΗ ΜΟΥΣΙΚΩΝ».
Τα εκλεγμένα μέλη της στο ΔΣ του ΠΜΣ: Θανάσης Πολυκανδριώτης, Νίκος Στρατηγός, Κώστας Γεωργόπουλος, Γιάννης Ιωάννου, Φώτης Αποστολάρας.
«Αγωνιζόμαστε για έναν σύλλογο ενωμένο χωρίς κομματικές παρεμβάσεις. Δεν απαξιώνουμε τα κόμματα, ούτε αρνούμαστε τις συνδικαλιστικές παρατάξεις, αφού αποτελούν εργαλεία της Δημοκρατίας αλλά ζητάμε τη βοήθεια όλων στο υπερκομματικό και συνδικαλιστικό αγώνα μας για αναστοχασμό, επαναπροσδιορισμό και τελικά υλοποίηση των συμφερόντων των μουσικών σε πανελλήνιο επίπεδο.
«Αντίπαλοί» μας θα είναι η εργοδοσία, η κάθε αυταρχική Κυβέρνηση και όσοι συνδικαλιστές από τους μεγάλους επίσημους φορείς ουσιαστικά αντιστρατεύονται με τις πράξεις ή τις παραλείψεις τους, τους εργαζόμενους για να κάνουν πολιτική καριέρα στα κόμματά τους».
Έτσι καταλήγει η ανακοίνωση της Ανεξάρτητη Κίνηση Μουσικών. Μία πρωτοβουλία για να αποκτήσουν οι μουσικοί στις κρίσιμες μέρες την υπόσταση και το ρόλο που δικαιούται στην εργασία του και γενικότερα στην κοινωνία.
Ανεξάρτητη Κίνηση Μουσικών – Η ανακοίνωση
Αθήνα, Οκτώβρης 2015
Συναδέλφισσες - συνάδελφοι,
Οι μέρες που ζούμε σαν Έλληνες και σαν εργαζόμενοι είναι μέρες πολέμου. Αντιμετωπίζουμε μια πρωτοφανή επίθεση, που πλήττει την καθημερινότητα μας, την οικονομική μας επιβίωση, τις συνθήκες εργασίας (εφόσον εργαζόμαστε), τα ασφαλιστικά και τα συνταξιοδοτικά μας δικαιώματα, ακόμη και την αξιοπρέπεια μας. Όλα αυτά, παραδόξως, στ' όνομα της διάσωσης από μια χρεοκοπία, στην οποία όμως μας έχουν οδηγήσει οι ίδιες οι κυβερνήσεις που τώρα προσπαθούν να μας «σώσουν».
Και ενώ οι εργαζόμενοι εξαθλιώνονται, οι Τράπεζες χρηματοδοτούνται με δεκάδες δισεκατομμύρια και τα μεγάλα συμφέροντα πολλαπλασιάζουν τα κέρδη τους χωρίς καν να φορολογούνται ανάλογα ή να τιμωρούνται για τις ατασθαλίες και τα σκάνδαλα, στα οποία έχουν πρωταγωνιστήσει.
Μέσα σ’ αυτήν την πολεμική ατμόσφαιρα, οι Μουσικοί αλλά και γενικότερα οι άνθρωποι της Τέχνης βιώνουν το άγχος, την ανασφάλεια, την ανεργία ή την υποαπασχόληση, την οικονομική τρομοκρατία, την κατάθλιψη.
Η κρίση αξιών είναι πια στην πρώτη γραμμή και οι συνάδελφοι μουσικοί, στον ελεύθερο χώρο των κέντρων διασκέδασης, βρίσκονται σε καθεστώς μόνιμης ανεργίας, ενώ αυτοί που «εργάζονται» δεν ξεπερνούν το 10% και συνολικά η απασχόληση τους δεν υπερβαίνει τα 25 έως 50 ημερομίσθια το χρόνο, με μειωμένο αριθμό ενσήμων (άν αυτά υπάρχουν) και χωρίς κανένα άλλο επίδομα από αυτά που δικαιούταν μέχρι πρόσφατα κάθε εργαζόμενος (ΔΧ - ΔΠ κ.λ.π).
Η κατάσταση αυτή τους αναγκάζει να απασχολούνται παράλληλα σε άλλες εργασίες (αν βρίσκουν), που καμία σχέση δεν έχουν με την Τέχνη.
Οι συνάδελφοι των μεγάλων ορχηστρών ΚΟΑ - ΛΥΡΙΚΗ - ΧΡΩΜΑΤΩΝ - ΔΑΜΣ - ΕΡΤ - ΦΙΛΑΡΜΟΝΙΚΗ ΔΗΜΟΥ ΑΘΗΝΑΣ, ΠΕΡΑΙΑ, ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ κ.λ.π, βρίσκονται και αυτοί σε καθεστώς πλήρους ανασφάλειας με αβέβαιο μέλλον. Οι μισθοί τους κυμαίνονται σε αναξιοπρεπή επίπεδα και με συνεχείς μειώσεις, ενώ δεν ανανεώνονται οι συμβάσεις όσων συναδέλφων εργάζονται σε αυτές, καθιστώντας έτσι τις ορχήστρες μη λειτουργικές. Οι φιλαρμονικές και τα δημοτικά ωδεία με πενιχρά, αλλά αναγκαία για πολλούς εισοδήματα, είναι σε καθεστώς αβεβαιότητας και διάλυσης.
Σ' αυτή την γενικευμένη καθημερινή πολιτική οικονομική και ιδεολογική τρομοκρατία, ο κλάδος μας δεν μπόρεσε να σταθεί ενωμένος στο ύψος των περιστάσεων. Ο συλλογικός μας φορέας, ο ιστορικός Π.Μ.Σ. ήταν σχεδόν ανύπαρκτος, χωρίς όραμα και τακτική. Οι μουσικοί αδιαφορούσαν και αδιαφορούν για το σωματείο, απομακρύνονται σταδιακά, δεν συμμετέχουν στις διαδικασίες, αισθάνονται μόνοι τους σαν να μην τους αφορά ο Σύλλογος και οι αγώνες, που πρέπει όμως και θέλουμε ένθερμα να τους αφορά.
Οι εργαζόμενοι δεν συμμετέχουν στις διαδικασίες των Σωματείων και στον Π.Μ.Σ., γιατί δεν θέλουν να αισθάνονται τους εαυτούς τους ως μέλη σ' ένα κομματικό μηχανισμό χωρίς καν αυτό να αποτελεί επιλογή τους. Η Μουσική είναι και πρέπει να παραμείνει η Τέχνη που ενώνει τους ανθρώπους, εξυψώνοντας τα συναισθήματά τους.
Τα τελευταία επτά χρόνια (2009 – 2015) η πλειοψηφία της προηγούμενης διοίκησης του Π.Μ.Σ., που πρόσκειται στο «Αγωνιστικό Μέτωπο Μουσικών», δυστυχώς εκ του αποτελέσματος κρινόμενη, φάνηκε ανεπαρκής στο να εμπνεύσει, να οργανώσει και να οδηγήσει τους μουσικούς σ’ ένα ενιαίο μέτωπο αντίστασης, αντίδρασης και πάλης, προκειμένου μαζί με τους άλλους εργαζόμενους να ανατρέψουμε αυτήν την πρωτοφανή επίθεση, αποδεικνύοντας στην πράξη ότι δεν μπορούν να σταθούν στο ύψος των περιστάσεων και των αναγκών μας.
Ο Πανελλήνιος Μουσικός Σύλλογος δεν είναι κομματική οργάνωση, ούτε οι ενημερωτικές ανακοινώσεις προς τα μέλη του Συλλόγου μας μπορούν να μοιάζουν με δελτία Τύπου συγκεκριμένης πολιτικής οργάνωσης, που αν και γνωστοποιούν τα προβλήματά μας, εντούτοις δεν μπορούν να δώσουν λύσεις στα σύνθετα και σοβαρά προβλήματα του Κλάδου που πρέπει να λυθούν εδώ και τώρα και όχι σε κάποιον άλλο ιδεατό κόσμο όταν στο αβέβαιο μέλλον θα αλλάξει ίσως όλο το πολίτευμα…
Οι απεργίες και οι κινητοποιήσεις του ΠΜΣ γίνονται πάντα υπό την σκέπη της συγκεκριμένης κομματικής παράταξης στην οποία, όπως ισχυρίζονται στο Αγωνιστικό Μέτωπο, ανήκει ο Σύλλογός μας και έχουν εκφυλιστεί σε κινήσεις χωρίς καμία προετοιμασία, οργάνωση και κλαδική συνείδηση, με αποτέλεσμα να δημιουργείται σύγχυση στους συναδέλφους μουσικούς και να έχει φθαρεί η ίδια η έννοια της συμμετοχής στις κινητοποιήσεις, καθιστώντας τες απλή εκτόνωση και όχι μέσο πίεσης και επίτευξης αποτελέσματος.
Το έργο που έχει να επιδείξει η προηγούμενη Διοίκηση είναι δυστυχώς ελλειμματικό, τόσο στον οργανωτικό, τον πολιτιστικό, όσο και στον οικονομικό τομέα.
Σήμερα ο Σύλλογος μας βρίσκεται σε δεινή οικονομική κατάσταση και σ’ αυτό έχει συντελέσει αφ’ ενός μεν η ανεργία, αφ’ ετέρου δε η σταδιακή απομάκρυνση των μελών μας, λόγω των στενών κομματικών εμμονών της πλειοψηφίας του Δ.Σ, με αποτέλεσμα να μην υπάρχουν έσοδα από συνδρομές, εισφορές κ.λ.π από την πλειοψηφία των μελών.
Ακόμη και το site του ΠΜΣ μοιάζει κατά το ήμισυ με χώρο ανακοινώσεων και προπαγανδιστικών «νέων» του κομματικού μηχανισμού που καθοδηγεί την πλειοψηφία του ΔΣ.
Συναδέλφισσες και συνάδελφοι, ήρθε η στιγμή να κοιτάξουμε κατάματα την πραγματικότητα για το τι είχε καταφέρει στο παρελθόν ο Π.Μ.Σ., τι έχει προσφέρει η τωρινή διοίκηση και τι μπορεί να προσφέρει στο παρόν και στο μέλλον μας.
Η Ανεξάρτητη Κίνηση Μουσικών δεσμεύεται να αγωνισθεί σε όλους τους χώρους, με όλες της τις δυνάμεις, με άλλη νοοτροπία, φρέσκιες ιδέες, ακομμάτιστη λογική για την πραγματική Συσπείρωση και Ενότητα του κλάδου μας, ανεξάρτητα από την κομματική και πολιτική ιδεολογία και προτίμηση κάθε συναδέλφου.
Αυτή είναι η απαραίτητη προϋπόθεση για να μπορέσει ο Π.Μ.Σ., ενώνοντας τους μουσικούς, σε όλους τους χώρους να εμπνεύσει και να δημιουργήσει ένα ρωμαλέο κίνημα μουσικών, έτσι ώστε να μας υπολογίζουν, το Κράτος, η κάθε κυβέρνηση και η εργοδοσία.
Δεσμευόμαστε να αγωνιστούμε για την προώθηση των παρακάτω στόχων:
1. Ίδρυση παραρτημάτων του Π.Μ.Σ. σε όλη την επικράτεια –όπου όμως δεν υπάρχουν άλλα μουσικά σωματεία.
2. Κατάργηση του ΦΠΑ και του Τέλους Επιτηδεύματος στους μουσικούς και τους άλλους Καλλιτέχνες.
3. Εν όψει της Υπουργικής απόφασης για την ένταξη όλων των ηλεκτρικών και λαϊκών παραδοσιακών οργάνων στην εκπαίδευση με κρατικό πτυχίο, ο ΠΜΣ να παίξει αποφασιστικό ρόλο στη διαμόρφωση και στήριξη των καθηγητών αλλά και των εκπαιδευομένων.
4. Συλλογικές συμβάσεις σε όλους τους χώρους που εργάζονται μουσικοί (Νυχτερινά Κέντρα Διασκέδασης, Ξενοδοχεία, Πλοία, Δημοτικές Φιλαρμονικές, Κρατικές Ορχήστρες κ.λ.π.) και υποχρεωτική εφαρμογή τους.
5. Καλύτερες εργασιακές συνθήκες υγιεινής και ασφάλειας.
6. Επίδομα ανεργίας στο 80% του μισθού και υπολογισμό του χρόνου ανεργίας ως συντάξιμου.
7. Σύγχρονες και δωρεάν παροχές Υγείας, Παιδείας και Πρόνοιας για τους μουσικούς και όλους τους εργαζόμενους.
8. Κατάργηση των αντιασφαλιστικών νόμων και επιστροφή στα ασφαλιστικά δικαιώματα με τους όρους που ίσχυαν πριν το 1993 και πριν από την κρίση του 2010.
9. Μείωση των ενσήμων που απαιτούνται για ιατροφαρμακευτική περίθαλψη- σε λιγότερα των 50.
10. Επαναφορά του καθεστώτος των βαρέων και ανθυγιεινών στη βραδινή εργασία {Κέντρα Διασκέδασης).
11. Καμία περικοπή θέσεων για τις κρατικές ορχήστρες και τα μουσικά σύνολα και ουσιαστική στελέχωσή τους, ώστε να είναι λειτουργικά.
12. Προστασία, ανάδειξη και προώθηση της Ελληνικής Καλλιτεχνικής δημιουργίας στην Ελλάδα και το Εξωτερικό.
13. Αναγνώριση Τίτλων Σπουδών, Ωδειακών Πτυχίων, μεταπτυχιακών και διδακτορικών τίτλων από το ΔΙΚΑΤΣΑ.
14. Ίδρυση Ανωτάτων Δημοσίων Σχολών με δωρεάν φοίτηση για την ουσιαστική καλλιτεχνική και επιστημονική επιμόρφωση των μουσικών.
15. Άριστα οργανωμένο τμήμα εντός του Π.Μ.Σ. που θα φροντίζει την Επαγγελματική αποκατάσταση συναδέλφων μουσικών μέσω επαφών με Ξενοδοχεία, Κρουαζιερόπλοια και Κέντρα Διασκέδασης.
16. Στήριξη αλλά και αναβάθμιση των υπαρχόντων Μουσικών Σχολείων και ίδρυση Μουσικών Σχολείων Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης.
17. Ίδρυση Δημοσίων κέντρων Καλλιτεχνικής, παιδείας με δωρεάν εκπαίδευση σε όλες τις μορφές καλλιτεχνικής έκφρασης (θέατρο, μουσική, χορός, εικαστικά).
18. Επαγγελματική άδεια εργασίας των Μουσικών εκδιδόμενη από Καλλιτεχνικό Επιμελητήριο που πρέπει να δημιουργηθεί με την ουσιαστική συμμετοχή εκπροσώπων των Καλλιτεχνικών Φορέων.
19. Συχνές επισκέψεις - όπως γινόταν παλιά - στους χώρους εργασίας συναδέλφων, τόσο στις μεγάλες ορχήστρες όσο και στα νυχτερινά κέντρα διασκέδασης, με σκοπό την αμφίπλευρη ενημέρωση και την έκθεση προβλημάτων, που είναι πιθανόν να υπάρχουν.
20. Συνεννόηση με τα δημοκρατικά εκλεγμένα Διοικητικά Συμβούλια των Καλλιτεχνικών Σωματείων, τους συναδέλφους της ΚΟΑ, ΚΟΘ, Λυρικής, Φιλαρμονικής ΔΑ κ.ά.), καθώς και τα παραρτήματα του ΠΜΣ και στενή συνεργασία με αυτά.
21. Δημιουργία ενός καλλιτεχνικού-πολιτιστικού πόλου από κορυφαίους μουσικούς, τραγουδιστές και γενικά ανθρώπους της τέχνης και του πολιτισμού, ανεξάρτητα από την πολιτική και κομματική τοποθέτηση τους και διοργάνωση Σεμιναρίων, μεγάλων μουσικών και άλλων καλλιτεχνικών εκδηλώσεων, στην Αθήνα, στη Θεσσαλονίκη, στη Πάτρα, στον Βόλο, στην Κρήτη και σε άλλες πόλεις, ώστε αφ' ενός μεν ο ΠΜΣ να αποκτήσει και πάλι την αίγλη που του αξίζει και να συσπειρώσει τα μέλη του και αφ’ ετέρου να εισρεύσουν χρήματα στο ταμείο του με διαφάνεια μέσω συνδρομών, δωρεών και όπως εν γένει το καταστατικό και ο νόμος ορίζουν.
Συναδέλφισσες – συνάδελφοι,
Αγωνιζόμαστε για έναν σύλλογο ενωμένο χωρίς κομματικές παρεμβάσεις.
Δεν απαξιώνουμε τα κόμματα, ούτε αρνούμαστε τις συνδικαλιστικές παρατάξεις, αφού αποτελούν εργαλεία της Δημοκρατίας αλλά ζητάμε τη βοήθεια όλων στο υπερκομματικό και συνδικαλιστικό αγώνα μας για αναστοχασμό, επαναπροσδιορισμό και τελικά υλοποίηση των συμφερόντων των μουσικών σε πανελλήνιο επίπεδο.
«Αντίπαλοί» μας θα είναι η εργοδοσία, η κάθε αυταρχική Κυβέρνηση και όσοι συνδικαλιστές από τους μεγάλους επίσημους φορείς ουσιαστικά αντιστρατεύονται με τις πράξεις ή τις παραλείψεις τους, τους εργαζόμενους για να κάνουν πολιτική καριέρα στα κόμματά τους.
Δώστε στον Πανελλήνιο Μουσικό Σύλλογο και την ιστορική του κληρονομιά, το ανάστημα που του αξίζει, μέσα από την Κίνηση μας και μην ανανεώσετε την εντολή εκπροσώπηση σας σε όσους θέλουν την ουσιαστική διάλυση του ΠΜΣ και την μετατροπή του σε κομματική σφραγίδα χωρίς Μέλη και φυσικά νωρίς μέλλον.
ΣΤΗΡΙΞΤΕ ΜΕ ΤΗ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΚΗ ΠΑΡΟΥΣΙΑ ΣΑΣ ΤΗΝ «ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΗ ΚΙΝΗΣΗ ΜΟΥΣΙΚΩΝ».
Σ' αυτήν βρίσκονται συνάδελφοι σας νέοι, έντιμοι και με αγωνιστική διάθεση, αλλά παράλληλα και παλαιοί με εμπειρία, τους οποίους γνωρίζετε από τους αγώνες τους, την καλλιτεχνική τους οντότητα και προπάντων από την στάση και συμπεριφορά της ζωής τους.
Βοηθείστε να γίνει και να παραμείνει ο Π.Μ.Σ. ένας ουσιαστικός Δημοκρατικός πόλος Αγώνα, Πολιτισμού και Συσπείρωσης, που θα παλεύει διαρκώς για τα συμφέροντα και μόνο του κλάδου των Μουσικών, υπερψηφίζοντας στις επερχόμενες εκλογές τους υποψήφιους της «ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΗΣ ΚΙΝΗΣΗΣ ΜΟΥΣΙΚΩΝ.
Για την «ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΗ ΚΙΝΗΣΗ ΜΟΥΣΙΚΩΝ».
Τα εκλεγμένα μέλη της στο ΔΣ του ΠΜΣ: Θανάσης Πολυκανδριώτης, Νίκος Στρατηγός, Κώστας Γεωργόπουλος, Γιάννης Ιωάννου, Φώτης Αποστολάρας.
