Το πρόβλημα αφορά το ΦΠΑ στο χώρο της εστίασης και συγκεκριμένα με το ποια μαγαζιά θεωρούνται restaurant και ποια χώροι διασκέδασης.
Το βασικό κριτήριο λοιπόν για να καταφέρουν να ξεχωρίσουν αυτές τις δύο κατηγορίες είναι η ένταση της μουσικής. Πιο συγκεκριμένα, ΦΠΑ 13% ισχύει για τις περιπτώσεις χώρων όπου "προέχουν οι υπηρεσίες εστίασης, η ένταση της μουσικής είναι έως 80 ντεσιμπέλ, οι πελάτες κάθονται, δεν πίνουν όρθιοι ποτά στο μπαρ και δεν χορεύουν". Αν κάτι από όλα αυτά δεν ισχύει, τότε το κατάστημα υπάγεται στα κέντρα διασκέδασης και ο ΦΠΑ αυξάνεται στο 23%.
Ενδεικτικά, η οδηγία που απέστειλε το Υπουργείο Οικονομικών στους ελεγκτές μάλιστα, αναφέρει μεταξύ άλλων:
-οι υπηρεσίες εστιατορίου, εφόσον παράλληλα παρουσιάζεται και θέαμα, υπάγονται στο μειωμένο συντελεστή ΦΠΑ «στην περίπτωση που προέχουν οι υπηρεσίες εστίασης και το θέαμα προσφέρεται με τα συνήθη μέσα που εμπίπτουν στην εκμετάλλευση του εστιατορίου».
- «συνήθη μέσα» θεωρεί, για παράδειγμα, ηχητικές εγκαταστάσεις μικρής ισχύος, χρήση τραπεζοκαθισμάτων από καθήμενους πελάτες με προσφορά φαγητού, μη ύπαρξη όρθιων πελατών στο μπαρ για κατανάλωση ποτών, μη συμμετοχή των πελατών με χορό κ.α., καθώς και ότι οι τιμές των προσφερόμενων ειδών δεν αποκλίνουν σημαντικά σε σχέση με αυτές των αντίστοιχων εστιατορίων της περιοχής.
- αντιθέτως, στην περίπτωση που για την παρουσίαση του θεάματος χρησιμοποιούνται υποδομές κέντρου διασκέδασης όσον αφορά στον ήχο, τη δυναμικότητα του χώρου, την πίστα, τις καταναλώσεις του μπαρ κλπ, τότε θεωρείται πως η επιχείρηση λειτουργεί πως ως κέντρο διασκέδασης και επιβάλλεται ΦΠΑ 23% για όλες τις παροχές που προσφέρονται εντός του καταστήματος.
Πηγή: newbomb.gr
