Δεν είναι τυχαίο, πως αν και έχουν περάσει 93 χρόνια σχεδόν, η Μικρασιατική Καταστροφή και ο ξεριζωμός των Ελλήνων από τη Γη της Ιωνίας, συνεχίζουν να εμπνέουν μέχρι σήμερα τους δημιουργούς, που καταθέτουν το «απόσταγμα» της ψυχής τους, μέσα σε ξεχωριστές μελωδίες και δυνατά λόγια… Τα δημοφιλέστερα μουσικά έργα που σχετίζονται με το θέμα, είναι αναμφίβολα η «Μικρά Ασία» των Απόστολου Καλδάρα - Πυθαγόρα και ο «Άγιος Φεβρουάριος» των Δήμου Μούτση - Μάνου Ελευθερίου. Υπάρχουν όμως δεκάδες «σκόρπια» τραγούδια, αλλά και ολοκληρωμένοι δίσκοι, που γράφτηκαν τα τελευταία 50-55 χρόνια και αφιερώθηκαν στην καταστροφή της Σμύρνης, στο δράμα της Προσφυγιάς, στις αναμνήσεις από «τ’ άγια χώματα της Πόλης» … Παλιά λαϊκά της δεκαετίας του ’60 με τον Καζαντζίδη και τον Αγγελόπουλο, αλλά και πρόσφατοι κύκλοι τραγουδιών, όπως «Ο ξεριζωμός – 91 χρόνια μετά» σε μουσική Χρήστου Παπαδόπουλου και στίχους Κώστα Μπαλαχούτη…
Έτσι την Τετάρτη 18 Φεβρουαρίου στην εκπομπή «Εγώ, δεν έχω βγάλει το… ωδείο», που επιμελείται και παρουσιάζει ο υπογράφων στο Εθελοντικό Ραδιόφωνο του Δήμου Θεσσαλονίκης Fm 100,6, ακούστηκε μια επιλογή από αυτά τα «ξεχασμένα» ή λιγότερο γνωστά τραγούδια για την Σμύρνη, την Πόλη, την προσφυγιά…
Με τη συγκίνηση να περισσεύει, αρκετοί από τους ακροατές από όλη την Ελλάδα, κατάθεσαν μνήμες και εντυπώσεις στην ομάδα της εκπομπής «Εγώ, δεν έχω βγάλει το …ωδείο» στο facebook. Σταχυολογήσαμε κάποια από τα μηνύματα και τα μεταφέρουμε:
Γιάννης Άγας: Ο πατέρας του παππού μου ήρθε με τα αδέρφια του και τη μάνα του από την Πόλη, αρχικώς στη Φολέγανδρο και μετά στη Σύρα… Για αυτό και Άγας. Για αυτό και η συγκίνηση για αυτά τα τραγούδια. Σε ευχαριστώ Θανάση!
Ελίνα Κωστελέτου: Από τα ωραία ντουέτα του τραγουδιού και από τα ωραία τραγούδια! Κι ο Καζαντζίδης κελαηδά! (Για το τραγούδι «Κωνσταντινούπολη» με τον Καζαντζίδη & τη Μαρινέλλα ):
Mιχάλης Κατσικούλης: Η μητέρα του πατέρα μου (γιαγιάκα μου), ήταν απ’ το Ουρκούπ της Μικράς Ασίας. Σημερινό Προκόπι Ευβοίας... Τότε φύγανε απ’ το λιμάνι 2 βάρκες με όλους απ’ την οικογένεια, με ότι είχαν καταφέρει να περισώσουν, πέρα απ’ τη ζωή τους... Το ένα τράβηξε Θεσσαλονίκη, εξ’ ου και τους καλούς μου συγγενείς που έχω εκεί και το άλλο άραξε εδώ (στην Εύβοια). Άνθρωποι που ζήσανε μια άσχημη πλευρά σκληρότητας και διωγμού, αν τους συζητήσεις θα καταλάβεις γιατί μάτωσαν τα χέρια τους στο κουπί και όχι μόνο... Αναμνήσεις πολλές, που περνάνε από γενιά σε γενιά και τα συγκεκριμένα ακούσματα κύριε Γιώγλου μας, μόνο θολώνουν πάλι τη ματιά... Ευχαριστώ...
Έφη Μανωλοπούλου: Η γιαγιούλα μου, από την πλευρά της μαμάς μου ήταν Σμυρνιά και τη θυμάμαι με τρελή νοσταλγία. Ξέρω και λέξεις…
Σάββας Τσιτουρίδης: Κάπως έτσι και οι δικοί μου παππούδες. Ο ένας από Αττάλεια, ο άλλος από Τραπεζούντα. Κι αν δεν έχω ακούσει Ιστορίες.
Αναστασία Κοσμίδου: Τι ζήσανε οι πρόγονοι μας! Όλοι βουρκώνουμε σε τέτοια ακούσματα...
Ελίνα Κωστελέτου: Τόσες και τόσες πικρές στιγμές και που είμαστε ακόμα όρθιοι καλά είναι...
Ευαγγελία Παπαγγέλου: Τούρκος μπροστά στα μάτια της γιαγιάς Καλλιόπης, σκότωσε τον παππού τον Νικόλα .Την ώρα που έφευγαν με το μεγάλο καράβι …
Ελίνα Κωστελέτου: Ισχύουν αυτά. Τη μικρή αδερφή της γιαγιάς μου βέβαια την έκρυψε και την έσωσε ο Τούρκος γείτονας. Ιστορίες και ιστορίες!
Αναστασία Κοσμίδου: Η γιαγιά μου, που πήρα το όνομα της, κατάγονταν από το Νεοχώρι Χηλής που ανήκε στην επαρχία Κωνσταντινούπολης. Σε ηλικία 7 ετών γνώρισε την προσφυγιά φεύγοντας όπως όλοι για να γλιτώσουν από τη μανία των Τούρκων. Χάνοντας όμως μες στην αναμπουμπούλα τη μια από τις αδελφές της που βρίσκονταν σε άλλη πόλη σε συγγενικό σπίτι .Την ανακάλυψαν τυχαία μετά από πολλά χρόνια παντρεμένη πια στο Αγρίνιο…
Σάββας Τσιτουρίδης: Τον παππού, που πήρα και τ’ όνομα του, του έκοψαν τα χέρια όταν είχε σκαρφαλώσει στο καράβι. Δεν ήρθε ποτέ στην πατρίδα.
Ελισσάβετ Γεωργίου: Συγκλονιστικές καταθέσεις, πραγματικά... πόσα έχει ζήσει ο λαός μας... Αυτά τα βιώματα «ζωγραφίζουν» και τα τραγούδια που ακούμε. Έξοχη εκπομπή, Θανάση! Την καλησπέρα μου σε όλους!
Ελίνα Κωστελέτου: Κάθε σπίτι, κάθε οικογένεια, μια πικρή εμπειρία. Αυτή η Μπέλλου χωρίς προσπάθεια σε συγκινεί.
Έφη Μανωλοπούλου: Μαγικό πράγμα το τραγούδι, αγάπες! Σε μεταφέρει σε τόπους, εικόνες, συναισθήματα, σου ζωντανεύει σημαντικές διηγήσεις. Κι αυτό το ακούω πρώτη φορά. Μπράβο, βρε Θάνο!
Ελίνα Κωστελέτου: «...και τα τραγούδια αρχίζαμε τα παραπονεμένα». Μια ζωή αυτά! Σε αυτά ξαναγυρνάμε.
Νούλα Παπαδοπούλου: Τα λόγια, μερικές φορές, περισσεύουν... μιλούν τα έργα... Και, ίσως, τα έργα που βασίζονται σε επώδυνες καταστάσεις, είναι και τα καλύτερα… Όμορφο βράδυ σε όλους...
Η εκπομπή «Εγώ, δεν έχω βγάλει το… ωδείο» μεταδίδεται κάθε Τετάρτη στις 9 με 11 το βράδυ, από την συχνότητα Fm 100,6 του εθελοντικού ραδιοφώνου του Δήμου Θεσσαλονίκης, η οποία έχει παραχωρηθεί σε φορείς, συλλόγους, δήμους, αλλά και ιδιώτες που προσφέρουν το μεράκι και τη γνώση τους αμισθί, φιλοδοξώντας να διαμορφώσουν ένα καλύτερο τοπίο στα ερτζιανά… Οι ακροατές έχουν την ευκαιρία να κάνουν τις παρατηρήσεις τους, αλλά και να εκφράσουν μουσικές επιθυμίες, τόσο στη διάρκεια της εκπομπής, όσο και πριν ή μετά, μέσω της «ομάδας» αλλά και της σελίδας που έχει δημιουργηθεί στο facebook με τίτλο «Εγώ, δεν έχω βγάλει το… ωδείο», αλλά και της προσωπικής μου σελίδας στο facebook.
*Υ.Γ: Ο τίτλος της εκπομπής προέρχεται από το τραγούδι «Τα ρεμπέτικα μας μες στη στράτα» σε στίχους Μιχάλη Μπουρμπούλη και μουσική Ηλία Ανδριόπουλου με τη Σωτηρία Μπέλλου.
Η εκπομπή μεταδίδεται και διαδικτυακά εδώ ή εδώ (επιλέγοντας Fm 100,6).
Έτσι την Τετάρτη 18 Φεβρουαρίου στην εκπομπή «Εγώ, δεν έχω βγάλει το… ωδείο», που επιμελείται και παρουσιάζει ο υπογράφων στο Εθελοντικό Ραδιόφωνο του Δήμου Θεσσαλονίκης Fm 100,6, ακούστηκε μια επιλογή από αυτά τα «ξεχασμένα» ή λιγότερο γνωστά τραγούδια για την Σμύρνη, την Πόλη, την προσφυγιά…
Με τη συγκίνηση να περισσεύει, αρκετοί από τους ακροατές από όλη την Ελλάδα, κατάθεσαν μνήμες και εντυπώσεις στην ομάδα της εκπομπής «Εγώ, δεν έχω βγάλει το …ωδείο» στο facebook. Σταχυολογήσαμε κάποια από τα μηνύματα και τα μεταφέρουμε:
Γιάννης Άγας: Ο πατέρας του παππού μου ήρθε με τα αδέρφια του και τη μάνα του από την Πόλη, αρχικώς στη Φολέγανδρο και μετά στη Σύρα… Για αυτό και Άγας. Για αυτό και η συγκίνηση για αυτά τα τραγούδια. Σε ευχαριστώ Θανάση!
Ελίνα Κωστελέτου: Από τα ωραία ντουέτα του τραγουδιού και από τα ωραία τραγούδια! Κι ο Καζαντζίδης κελαηδά! (Για το τραγούδι «Κωνσταντινούπολη» με τον Καζαντζίδη & τη Μαρινέλλα ):
Mιχάλης Κατσικούλης: Η μητέρα του πατέρα μου (γιαγιάκα μου), ήταν απ’ το Ουρκούπ της Μικράς Ασίας. Σημερινό Προκόπι Ευβοίας... Τότε φύγανε απ’ το λιμάνι 2 βάρκες με όλους απ’ την οικογένεια, με ότι είχαν καταφέρει να περισώσουν, πέρα απ’ τη ζωή τους... Το ένα τράβηξε Θεσσαλονίκη, εξ’ ου και τους καλούς μου συγγενείς που έχω εκεί και το άλλο άραξε εδώ (στην Εύβοια). Άνθρωποι που ζήσανε μια άσχημη πλευρά σκληρότητας και διωγμού, αν τους συζητήσεις θα καταλάβεις γιατί μάτωσαν τα χέρια τους στο κουπί και όχι μόνο... Αναμνήσεις πολλές, που περνάνε από γενιά σε γενιά και τα συγκεκριμένα ακούσματα κύριε Γιώγλου μας, μόνο θολώνουν πάλι τη ματιά... Ευχαριστώ...
Έφη Μανωλοπούλου: Η γιαγιούλα μου, από την πλευρά της μαμάς μου ήταν Σμυρνιά και τη θυμάμαι με τρελή νοσταλγία. Ξέρω και λέξεις…
Σάββας Τσιτουρίδης: Κάπως έτσι και οι δικοί μου παππούδες. Ο ένας από Αττάλεια, ο άλλος από Τραπεζούντα. Κι αν δεν έχω ακούσει Ιστορίες.
Αναστασία Κοσμίδου: Τι ζήσανε οι πρόγονοι μας! Όλοι βουρκώνουμε σε τέτοια ακούσματα...
Ελίνα Κωστελέτου: Τόσες και τόσες πικρές στιγμές και που είμαστε ακόμα όρθιοι καλά είναι...
Ευαγγελία Παπαγγέλου: Τούρκος μπροστά στα μάτια της γιαγιάς Καλλιόπης, σκότωσε τον παππού τον Νικόλα .Την ώρα που έφευγαν με το μεγάλο καράβι …
Ελίνα Κωστελέτου: Ισχύουν αυτά. Τη μικρή αδερφή της γιαγιάς μου βέβαια την έκρυψε και την έσωσε ο Τούρκος γείτονας. Ιστορίες και ιστορίες!
Αναστασία Κοσμίδου: Η γιαγιά μου, που πήρα το όνομα της, κατάγονταν από το Νεοχώρι Χηλής που ανήκε στην επαρχία Κωνσταντινούπολης. Σε ηλικία 7 ετών γνώρισε την προσφυγιά φεύγοντας όπως όλοι για να γλιτώσουν από τη μανία των Τούρκων. Χάνοντας όμως μες στην αναμπουμπούλα τη μια από τις αδελφές της που βρίσκονταν σε άλλη πόλη σε συγγενικό σπίτι .Την ανακάλυψαν τυχαία μετά από πολλά χρόνια παντρεμένη πια στο Αγρίνιο…
Σάββας Τσιτουρίδης: Τον παππού, που πήρα και τ’ όνομα του, του έκοψαν τα χέρια όταν είχε σκαρφαλώσει στο καράβι. Δεν ήρθε ποτέ στην πατρίδα.
Ελισσάβετ Γεωργίου: Συγκλονιστικές καταθέσεις, πραγματικά... πόσα έχει ζήσει ο λαός μας... Αυτά τα βιώματα «ζωγραφίζουν» και τα τραγούδια που ακούμε. Έξοχη εκπομπή, Θανάση! Την καλησπέρα μου σε όλους!
Ελίνα Κωστελέτου: Κάθε σπίτι, κάθε οικογένεια, μια πικρή εμπειρία. Αυτή η Μπέλλου χωρίς προσπάθεια σε συγκινεί.
Έφη Μανωλοπούλου: Μαγικό πράγμα το τραγούδι, αγάπες! Σε μεταφέρει σε τόπους, εικόνες, συναισθήματα, σου ζωντανεύει σημαντικές διηγήσεις. Κι αυτό το ακούω πρώτη φορά. Μπράβο, βρε Θάνο!
Ελίνα Κωστελέτου: «...και τα τραγούδια αρχίζαμε τα παραπονεμένα». Μια ζωή αυτά! Σε αυτά ξαναγυρνάμε.
Νούλα Παπαδοπούλου: Τα λόγια, μερικές φορές, περισσεύουν... μιλούν τα έργα... Και, ίσως, τα έργα που βασίζονται σε επώδυνες καταστάσεις, είναι και τα καλύτερα… Όμορφο βράδυ σε όλους...
Η εκπομπή «Εγώ, δεν έχω βγάλει το… ωδείο» μεταδίδεται κάθε Τετάρτη στις 9 με 11 το βράδυ, από την συχνότητα Fm 100,6 του εθελοντικού ραδιοφώνου του Δήμου Θεσσαλονίκης, η οποία έχει παραχωρηθεί σε φορείς, συλλόγους, δήμους, αλλά και ιδιώτες που προσφέρουν το μεράκι και τη γνώση τους αμισθί, φιλοδοξώντας να διαμορφώσουν ένα καλύτερο τοπίο στα ερτζιανά… Οι ακροατές έχουν την ευκαιρία να κάνουν τις παρατηρήσεις τους, αλλά και να εκφράσουν μουσικές επιθυμίες, τόσο στη διάρκεια της εκπομπής, όσο και πριν ή μετά, μέσω της «ομάδας» αλλά και της σελίδας που έχει δημιουργηθεί στο facebook με τίτλο «Εγώ, δεν έχω βγάλει το… ωδείο», αλλά και της προσωπικής μου σελίδας στο facebook.
*Υ.Γ: Ο τίτλος της εκπομπής προέρχεται από το τραγούδι «Τα ρεμπέτικα μας μες στη στράτα» σε στίχους Μιχάλη Μπουρμπούλη και μουσική Ηλία Ανδριόπουλου με τη Σωτηρία Μπέλλου.
Η εκπομπή μεταδίδεται και διαδικτυακά εδώ ή εδώ (επιλέγοντας Fm 100,6).
