Τέλος τα όνειρα για ΠΑΟ, ΑΕΚ, ΠΑΟΚ αλλά και ΟΣΦΠ

Μην κάνεις όνειρα τρελά!

Λίγο μετά τα μισά της δεκαετίας του ΄60 ο Νίκος Ξανθόπουλος είχε ήδη χριστεί το «Παιδί του λαού» μέσα από την πρωταγωνιστική παρουσία του στις ταινίες της Κλακ Φιλμ του Απόστολου Τεγόπουλου. Τραβηγμένα μελό, γυρισμένα με φτωχότερα μέσα απ’ ότι οι ταινίες του Φίνου αλλά αυτό δεν εμπόδισε τον Ξανθόπουλο να μαγνητίζει τα βλέμματα τόσο στην πρώτη προβολή αλλά κυρίως στη δεύτερη, στις συνοικίες και την επαρχία, πραγματοποιώντας ρεκόρ εισιτηρίων. Μιλάμε για μια άλλη Ελλάδα, με διαφορετικά ζητούμενα, παρελθόν και ευαισθησίες. Ενδεχομένως αν αυτούς τους ρόλους με τους χαρακτηριστικούς μονολόγους του Ξανθόπουλου τους υποδύονταν ένας άλλος ηθοποιός, μπορεί κα να φάνταζε υπερβολικός ή ακόμα και στα όρια του φαιδρού. Εκείνος όμως χάρις την προσωπικότητα, την ανθρωπιά του και την αλήθεια του, το χάρισμά του κινούνταν σαν το ψάρι μες το νερό. Ταίριαζε γάντι με την καθημερινότητα των πολλών Ελλήνων, μιλούσε στον ενικό της καρδιάς τους. Το παράξενο είναι πως αυτές οι ταινίες άντεξαν και αντέχουν για δεκαετίες εξακολουθώντας να συγκινούν. Το γιατί θέλει πάρα πολύ κουβέντα... Σε αυτές ο Ξανθόπουλος συνήθιζε να ερμηνεύει και τραγούδια που γινόντουσαν τρανταχτές επιτυχίες, που τις περισσότερες φορές έφεραν τη συνθετική σφραγίδα του Απόστολου Καλδάρα. Σε αρκετά από αυτά οι στίχοι ήταν της ξακουστής «γριάς», Ευτυχίας Παπαγιαννοπούλου:

Μην κάνεις όνειρα τρελά
Κάτσε εδώ που ‘ναι καλά...

Η τέταρτη θέση για την ομάδα μπάσκετ γυναικών στο EuroBasket της Τσεχίας, δεν είναι απλώς «καλά», αλλά άθλος κανονικός. Οι προσδοκίες μπορεί να απογειώθηκαν μετά την φανταχτερή επικράτηση απέναντι στην Τουρκία όμως το μετά υπογράμμισε τις υπερβάσεις αλλά και τα όρια της ομάδας.

Δεν μπορούν να κάνουν όνειρα τρελά στον Παναθηναϊκό όσα χρήματα και αν αποφέρει η φυγή του Μπεργκ, όσο μάγος και αν μπορεί να γίνει ο Ουζουνίδης. Σεμνά και ταπεινά πρέπει να σκέφτονται οπαδοί και φίλαθλοι ώστε τα όποια καλύτερα έρθουν να φαντάζουν σαν δώρο. Μπορεί αυτή η λογική να μην ταιριάζει σε έναν σύλλογο μεγάλο όπως το τριφύλλι, αλλά η γενικότερη οικονομική κατάσταση των πρασίνων, δείχνει πως η ανηφόρα αποτελεί μονόδρομο.

Μη σας πως και στην ΑΕΚ αλλά και στον ΠΑΟΚ οι λογικές πρέπει να είναι αντίστοιχες. Δεν βγαίνει η μαγιά για παχιά ζυμώματα. Άλλωστε τα ονόματα των υποψήφιων σωτήρων δεν μαρτυρούν εντυπωσιακές και άμεσες λύσεις.

Ακόμη και ο Ολυμπιακός κινείται σε παραπλήσιες στράτες για τα δικά του τουλάχιστον δεδομένα. Μόνο που εδώ η υποδομή είναι διαφορετική, περισσότερο πλούσια και στέρεα, αλλά στην ίδια κλίμακα τρέχουν και οι απαιτήσεις. Βέβαια στο λιμάνι όλα αυτά τα χρόνια έχουν καταφέρει να γυρνάνε σε υψηλές, τουλάχιστον για τα ελληνικά επίπεδα, τροχιές. Κι απ’ την άλλη είναι και η επιφάνεια του προέδρου που δεν το ‘χει σε τίποτα την τελευταία στιγμή να κάνει την ανατροπή. Κι αν δεν φτάσει η ουσία, αν μη τι άλλο, θα έρθει το αεροδρόμιο... Πάντως για όλους τους παραπάνω, τα όποια παλιά μεγαλεία, μάλλον δύσκολα θα επαναληφθούν. Εκτός κι ένας Αλβανός κάνει το θαύμα του.

Κόντρα στα ρητά της Παπαγιαννοπούλου πηγαίνουν μόνο οι AntetokounBros όπου η πραγματικότητα ξεπερνάει και τα πιο τρελά όνειρά τους... Κάπως σαν τις ταινίες του Ξανθόπουλου που ξεπέρασαν το χρόνο, σαν τα τραγούδια του Καλδάρα που παραμένουν παντοτινά. Για την ιστορία το «Μην κάνεις όνειρα τρελά» έγινε τίτλος μεγάλου δίσκου του συνθέτη το 1978, με νέα εκτέλεση από την Γλυκερία Κωστούλα, την ερμηνεύτρια που όλοι ξέρουμε με το μικρό όνομά της, που με τη σειρά ξεπέρασε τις φιλοδοξίες που κυλούσαν στο dna της:

Μέσα στο αίμα σου είμαι εγώ
Στις φλέβες σου κυκλοφορώ

Φωτογραφία από: mikrovalto.gr, top-sport.gr

...μπάλα μετά μουσικής

Το άρθρο προέρχεται από το οπισθόφυλλο της Sportday (26/6/2017) και είναι μια χορηγία της πίπας Herb. Μπορείτε να το διαβάσετε και μέσα από το pdf που ακολουθεί.