Το Μουσικό Κουτί του Μανώλη Ρασούλη ανοίγουν ο Νίκος Πορτοκάλογλου και η Ρένα Μόρφη την Τετάρτη 26 Οκτωβρίου. Ένα ταξίδι στον κόσμο του σπουδαίου δημιουργού που κατάφερε με τους στίχους του να αλλάξει το ελληνικό τραγούδι. Η Γλυκερία και ο Πέτρος Βαγιόπουλος λένε… ΟΛΑ ΣΕ ΘΥΜΙΖΟΥΝ στον Μανώλη Ρασούλη και τιμούν τον χαρισματικό στιχουργό ερμηνεύοντας τραγούδια του που έχουν θριαμβεύσει μέσα στον χρόνο.
Η Ναταλία Ρασούλη μας δίνει την δυνατότητα να γνωρίσουμε το μεγαλείο της ψυχής του πατέρα της και μας υπενθυμίζει πως ΤΙΠΟΤΑ ΔΕΝ ΠΑΕΙ ΧΑΜΕΝΟ: «Αυτό το τραγούδι με συνδέει βαθύτατα με τον πατέρα μου και με συγκινεί γιατί το έγραψε με αφορμή μια συγκίνηση του δικού του πατέρα. Ο παππούς μου ήταν αριστερός και όταν είδε στην τηλεόραση να σκοτώνονται στην πλατεία της Μόσχας είπε ότι οι αγώνες μας πήγαν χαμένοι και τότε ο πατέρας μου έγραψε ΤΙΠΟΤΑ ΔΕΝ ΠΑΕΙ ΧΑΜΕΝΟ ΣΤΗ ΧΑΜΕΝΗ ΣΟΥ ΖΩΗ!»
Το 1978 μια παρέα νέων δημιουργών, ο Μανώλης Ρασούλης, ο Νίκος Ξυδάκης και ο Νίκος Παπάζογλου, υπό την επίβλεψη του Διονύση Σαββόπουλου δίνουν μια νέα και ολόφρεσκη πνοή στο λαϊκό τραγούδι με τον δίσκο «Η ΕΚΔΙΚΗΣΗ ΤΗΣ ΓΥΦΤΙΑΣ». «Πρωταρχικό ρόλο σε αυτή την ανανέωση έπαιξε ο στίχος του Μανώλη Ρασούλη που ήταν λόγιος και λαϊκός, δραματικός και παιγνιώδης, άμεσος, γήινος αλλά και απογειωμένος και ψυχεδελικός» σημειώνει ο Νίκος Πορτοκάλογλου.
Την δεκαετία του ’80 η Γλυκερία συναντά τον Μανώλη Ρασούλη και από τότε δεν σταμάτησε να λέει τα τραγούδια του με τον δικό της, μοναδικό τρόπο: «Πιστεύω ότι έδωσε μια καινούργια πνοή στο λαϊκό τραγούδι, το αναβάθμισε και το έφερε στην εποχή του χωρίς να το προδώσει» .
Ο συνθέτης Πέτρος Βαγιόπουλος υπήρξε στενός συνεργάτης του για χρόνια και μαζί έγραψαν περισσότερα από 100 τραγούδια, ανάμεσά τους και το χιλιοτραγουδισμένο ΠΟΤΕ ΒΟΥΔΑΣ ΠΟΤΕ ΚΟΥΔΑΣ. «Την πρώτη φορά που ήταν να συναντηθούμε μου είπε να πάω να τον βρω στο ρετιρέ του. Φαντάσου πόσα λεφτά θα έχει βγάλει, σκέφτηκα, για να έχει ρετιρέ. Χτυπάω το κουδούνι, ανεβαίνω στον 6ο όροφο και ξαφνικά ανοίγει η πόρτα της ταράτσας. Ο Μανώλης έμενε τελικά σε ένα δώμα και όχι στο ρετιρέ που πίστευα εγώ. Μου είπε κάτσε αλλά δεν είχε που να καθίσω γιατί ο χώρος ήταν γεμάτος βιβλία».
Ιδέα, Kαλλιτεχνική Επιμέλεια: Νίκος Πορτοκάλογλου
Παρουσίαση: Νίκος Πορτοκάλογλου, Ρένα Μόρφη
Σκηνοθεσία: Περικλής Βούρθης
Αρχισυνταξία: Θεοδώρα Κωνσταντοπούλου
Παραγωγός: Στέλιος Κοτιώνης
Διεύθυνση φωτογραφίας: Βασίλης Μουρίκης
Σκηνογράφος: Ράνια Γερόγιαννη
Μουσική διεύθυνση: Γιάννης Δίσκος
Καλλιτεχνικοί σύμβουλοι: Θωμαϊδα Πλατυπόδη – Γιώργος Αναστασίου
Υπεύθυνος ρεπερτορίου: Νίκος Μακράκης
Photo Credits : Μανώλης Μανούσης/ΜΑΕΜ
Εκτέλεση παραγωγής: Foss Productions μαζί τους οι μουσικοί:
Πνευστά – Πλήκτρα / Γιάννης Δίσκος
Βιολί – φωνητικά / Δημήτρης Καζάνης
Κιθάρες – φωνητικά / Λάμπης Κουντουρόγιαννης
Drums / Θανάσης Τσακιράκης
Μπάσο – Μαντολίνο – φωνητικά / Βύρων Τσουράπης
Πιάνο – Πλήκτρα / Στέλιος Φραγκούς
Η Ναταλία Ρασούλη μας δίνει την δυνατότητα να γνωρίσουμε το μεγαλείο της ψυχής του πατέρα της και μας υπενθυμίζει πως ΤΙΠΟΤΑ ΔΕΝ ΠΑΕΙ ΧΑΜΕΝΟ: «Αυτό το τραγούδι με συνδέει βαθύτατα με τον πατέρα μου και με συγκινεί γιατί το έγραψε με αφορμή μια συγκίνηση του δικού του πατέρα. Ο παππούς μου ήταν αριστερός και όταν είδε στην τηλεόραση να σκοτώνονται στην πλατεία της Μόσχας είπε ότι οι αγώνες μας πήγαν χαμένοι και τότε ο πατέρας μου έγραψε ΤΙΠΟΤΑ ΔΕΝ ΠΑΕΙ ΧΑΜΕΝΟ ΣΤΗ ΧΑΜΕΝΗ ΣΟΥ ΖΩΗ!»
Το 1978 μια παρέα νέων δημιουργών, ο Μανώλης Ρασούλης, ο Νίκος Ξυδάκης και ο Νίκος Παπάζογλου, υπό την επίβλεψη του Διονύση Σαββόπουλου δίνουν μια νέα και ολόφρεσκη πνοή στο λαϊκό τραγούδι με τον δίσκο «Η ΕΚΔΙΚΗΣΗ ΤΗΣ ΓΥΦΤΙΑΣ». «Πρωταρχικό ρόλο σε αυτή την ανανέωση έπαιξε ο στίχος του Μανώλη Ρασούλη που ήταν λόγιος και λαϊκός, δραματικός και παιγνιώδης, άμεσος, γήινος αλλά και απογειωμένος και ψυχεδελικός» σημειώνει ο Νίκος Πορτοκάλογλου.
Την δεκαετία του ’80 η Γλυκερία συναντά τον Μανώλη Ρασούλη και από τότε δεν σταμάτησε να λέει τα τραγούδια του με τον δικό της, μοναδικό τρόπο: «Πιστεύω ότι έδωσε μια καινούργια πνοή στο λαϊκό τραγούδι, το αναβάθμισε και το έφερε στην εποχή του χωρίς να το προδώσει» .
Ο συνθέτης Πέτρος Βαγιόπουλος υπήρξε στενός συνεργάτης του για χρόνια και μαζί έγραψαν περισσότερα από 100 τραγούδια, ανάμεσά τους και το χιλιοτραγουδισμένο ΠΟΤΕ ΒΟΥΔΑΣ ΠΟΤΕ ΚΟΥΔΑΣ. «Την πρώτη φορά που ήταν να συναντηθούμε μου είπε να πάω να τον βρω στο ρετιρέ του. Φαντάσου πόσα λεφτά θα έχει βγάλει, σκέφτηκα, για να έχει ρετιρέ. Χτυπάω το κουδούνι, ανεβαίνω στον 6ο όροφο και ξαφνικά ανοίγει η πόρτα της ταράτσας. Ο Μανώλης έμενε τελικά σε ένα δώμα και όχι στο ρετιρέ που πίστευα εγώ. Μου είπε κάτσε αλλά δεν είχε που να καθίσω γιατί ο χώρος ήταν γεμάτος βιβλία».
Ιδέα, Kαλλιτεχνική Επιμέλεια: Νίκος Πορτοκάλογλου
Παρουσίαση: Νίκος Πορτοκάλογλου, Ρένα Μόρφη
Σκηνοθεσία: Περικλής Βούρθης
Αρχισυνταξία: Θεοδώρα Κωνσταντοπούλου
Παραγωγός: Στέλιος Κοτιώνης
Διεύθυνση φωτογραφίας: Βασίλης Μουρίκης
Σκηνογράφος: Ράνια Γερόγιαννη
Μουσική διεύθυνση: Γιάννης Δίσκος
Καλλιτεχνικοί σύμβουλοι: Θωμαϊδα Πλατυπόδη – Γιώργος Αναστασίου
Υπεύθυνος ρεπερτορίου: Νίκος Μακράκης
Photo Credits : Μανώλης Μανούσης/ΜΑΕΜ
Εκτέλεση παραγωγής: Foss Productions μαζί τους οι μουσικοί:
Πνευστά – Πλήκτρα / Γιάννης Δίσκος
Βιολί – φωνητικά / Δημήτρης Καζάνης
Κιθάρες – φωνητικά / Λάμπης Κουντουρόγιαννης
Drums / Θανάσης Τσακιράκης
Μπάσο – Μαντολίνο – φωνητικά / Βύρων Τσουράπης
Πιάνο – Πλήκτρα / Στέλιος Φραγκούς
