Γιατί δεν έφυγε ο Πρίντεζης από τον Ολυμπιακό

Το 1975 στο φορτισμένο μεταπολιτευτικό κλίμα ο Γιώργος Ζαμπέτας θέλοντας να καυτηριάσει αριστοφανικά τα δεδομένα των νέων καιρών παρουσίαζε το μεγάλο του δίσκο «Ζαμπέτας… Κουλτούρα… & Σία». Στο εξώφυλλο του άλμπουμ 33 στροφών ο Γιώργαρος φιγουράριζε μαζί με τη συνεργάτιδά του Ελένη Ροδά, πίσω από μια σειρά με τόμους βιβλία… Ο γεμάτος νόημα τίτλος αλλά και ο συμβολισμός του εξωφύλλου, και κυρίως τα εξαιρετικά τραγούδια παρότι εκτιμήθηκαν από τους μερακλήδες ακροατές δεν άγγιξαν πλατιά το ευρύ κοινό. Βέβαια και το Αν μας σπάσουν το μπουζούκι, ο Τζώννυ ο φιγουρατζής, η ομότιτλη Κουλτούρα και άλλες στιγμές περπάτησαν ικανοποιητικά ενώ συνοπτικά ο δίσκος στο διάβα των καιρών απέκτησε τα γαλόνια που δικαιούνταν. Κάποιοι τον χαρακτήρισαν ως «γροθιά στην ψευτοκουλτούρα της κάθε εποχής».

Λέει χαρακτηριστικά ο δάσκαλος στη βιογραφία του: «Οι περισσότεροι ακούγοντας το όνομα Ζαμπέτας, τους έρχεται στο μυαλό μόνο ο χαβαλές και οι πλάκες. Εγώ τους λέω να κάτσουνε να σκεφτούνε και ν’ ακούσουνε λίγο τον τρόπο που τα λέω όλα αυτά… Τότε φτιάχνουμε με τον μεγάλο Πυθαγόρα το δίσκο που τραγουδάμε εγώ και η Ροδά. Και τι εξώφυλλο βάλαμε! Ποιος άλλος μπορούσε να συλλάβει αυτήν την ιδέα! Αλλά ποιος απ’ αυτούς τους κουλτουριάρηδες το πρόσεξε ή άκουσε το δίσκο; Σίγουρα κανένας τους. Αυτοί είναι της θεωρίας, εμείς της πράξης. Αααααλα! Μετά πέρασε πολύς καιρός για να κάνω δίσκο».

Γιωργάκη κάτσε και φορτώσου
Παράπονα ασήκωτα
Εκτός από τον εαυτό σου
Μην σχολιάζεις τίποτα

Ο Ολυμπιακός κινήθηκε αντίθετα από τον Πυθαγόρα και τον Ζαμπέτα και τίμησε τον Γιώργο Πρίντεζη με ένα τριετές συμβόλαιο. Στην ουσία, ο αθλητής, καλώς εχόντων των πραγμάτων, θα ολοκληρώσει την καριέρα του στην ομάδα με την οποία συνέδεσε το όνομά του, γεγονός που δεν συναντάται συχνά στους καιρούς μας. Ίσως ορισμένοι πουν πως ο Πρίντεζης στην παρούσα φάση ενδεχομένως θα μπορούσε να έβρισκε ένα ακόμη πιο προσοδοφόρο συμβόλαιο σε άλλες γειτονιές της Ευρώπης. Να υπογραμμίσω πως και στον Ολυμπιακό, κι ας μην έχουν ανακοινωθεί οι απολαβές του, ο Πρίντεζης δεν θα αγωνίζεται τσάμπα. Όμως προφανώς και οι δύο πλευρές έπραξαν τα αυτονόητα. Όπως χαρακτηριστικά είπε και ο Γιώργος Αγγελόπουλος «έγινε αυτό που έπρεπε να γίνει». Ο σύλλογος στάθμισε ορθά την προσφορά και τις δυνατότητες του αθλητή και εξακολουθεί να τον εμπιστεύεται ως θεμελιώδη λίθο για το μετά του. Άλλωστε να υπενθυμίσω πως η άτονη παρουσία του Πρίντεζη στους τελικούς με τον Παναθηναϊκό έχει έως ένα βαθμό να κάνει και με τον τραυματισμό που είχε και την υπερπροσπάθεια που έκανε στη συνέχεια στο φάιναλ φορ της Ευρωλίγκα (ανάλογες σκέψεις πρέπει να γίνουν και για την ίωση του Σπανούλη…).

Εμβληματικό σημάδι του δέσιμου του αθλητή με την ομάδα, η συγκίνησή του που αναδύθηκε μπροστά στις κάμερες. Μακάρι να είχαμε κι άλλους τέτοιους Γιώργους στον ελληνικό επαγγελματικό αθλητισμό… και να τους συμπεριφερόμαστε με τη σειρά μας αντιστοίχως. Γιατί:

Οταν μου δάκρυζες
Κι όταν μου έκλαιγες
Γιώργο, Γιωργάκη
Και Γιωργάρα μ’ έλεγες

…μπάλα μετά μουσικής

Το άρθρο προέρχεται από το οπισθόφυλλο της Sportday (15/6/2017) και είναι μια χορηγία της πίπας Herb. Μπορείτε να το διαβάσετε και μέσα από το pdf που ακολουθεί