Πνιγμένος βρέθηκε χθες το απόγευμα στην θαλάσσια περιοχή Κουνουπέλι στη Νέα Μανωλάδα, στην Ηλεία την ιδιαίτερη πατρίδα του, ο φωτογράφος του πολιτιστικού ρεπορτάζ Γιάννης Κανελλόπουλος, σε ηλικία 65 ετών. Ο πνιγμός του προήλθε κατά πάσα πιθανότητα μετά από ανακοπή ενώ κολυμπούσε και είχε απομακρυνθεί από τους τρεις φίλους του που είχαν πάει μαζί για κολύμπι.
Την είδηση έκανε γνωστή ο γιος του Ιάσωνας, την οποία πληροφορήθηκε από τον αδερφό του φωτογράφου Κώστα Κανελλόπουλο με τον οποίο διέμενε μαζί τον περισσότερο καιρό από πέρυσι που ξεκίνησε η πρώτη καραντίνα. Ο τρίτος αδερφός τους που ζει μόνιμα στη Σουηδία ειδοποιήθηκε και είναι καθ’ οδόν για την κηδεία του που ίσως γίνει αύριο στη Νέα Μανωλάδα.
Η είδηση της απώλειας του Γιάννη Κανελλόπουλου είναι στενάχωρη καθώς ήταν ιδιαίτερα αγαπητός σε όλους, φίλους και τους κατά καιρούς συνεργάτες του στην μακρά πορεία του στο πολιτιστικό ρεπορτάζ όπου ήταν επί σειρά ετών ήταν παρών σε όλες τις εκδηλώσεις, πολλές φορές τρεις και τέσσερις μέσα σε μία μέρα. Συναυλίες, θέατρα, φεστιβάλ όλες οι μορφές τέχνης έχουν περάσει από το φίλτρο του φακού του.
Η απώλειά του προκαλεί ακόμη μεγαλύτερη θλίψη καθώς ήταν αεικίνητος και λιτοδίαιτος, πρόσεχε τη διατροφή του όσο λίγοι άνθρωποι και τρέφονταν πολύ υγιεινά. Αλώνιζε κυριολεκτικά την Αθήνα όλη μέρα με μια φωτογραφική μηχανή στο χέρι και ήταν παρών με τρομερή ταχύτητα σε όλα τα γεγονότα πρωί, μεσημέρι και βράδυ. Επίσης ήταν δίπλα σε πολλούς καλλιτέχνες, ηθοποιούς και μουσικούς, των οποίων επί σειρά ετών ήταν ο προσωπικός φωτογράφος σε ότι παραγωγές έκαναν, όπως οι Λάκης Λαζόπουλος (θεατρικές και τηλεοπτικές παραγωγές όπως το «Αλ Τσαντίρι Νιους»), Σπύρος Παπαδόπουλος, Γιώργος Κιμούλης, Χρήστος Νικολόπουλος, Διονύσης Σαββόπουλος, Άννα Βαγενά και όσο ζούσε ο Λουκιανός Κηλαηδόνης τον οποίο υπεραγαπούσε όσο ελεύθερο πνεύμα που ήταν και ο ίδιος και μάλιστα είχε παίξει πιάνο και τραγουδήσει στα εγκαίνια της έκθεσης του «Σουηδική Αραβία» που έγιναν σε γκαλερί στην Κηφισιά το 2010. Επίσης είχε αποκλειστική συνεργασία με το γραφείο Spectacles του Δημήτρη Γκιόκα από το 1990 και μετά, το οποίο συνεργαζόταν και με τους Χαϊνηδες.
Τα τελευταία χρόνια ήταν πικραμένος από την εξέλιξη που είχε πάρει το πολιτιστικό ρεπορτάζ και η αντιμετώπιση των εφημερίδων και των διαφόρων μέσων προς τους φωτογράφους, τα δικαιώματα των οποίων υπερασπίζονταν με όλες τους τις δυνάμεις ως γραμματέας της Ένωσης Φωτορεπόρτερ Ελλάδας.
Με τον Σταύρο Λογαρίδη και μαθήτριες της Leica σε έκθεση φωτογραφίας της φωτογραφικής ακαδημίας στην Σέριφο.
Επίσης υπήρξε επί σειρά ετών καθηγητής φωτογραφίας στην Ακαδημία Δημιουργικής Φωτογραφίας, Leica, στην οποία θήτευσε την ίδια περίοδο ο «πατριάρχης» των φωτογράφων ο αείμνηστος Κώστας Μπαλάφας. Όλοι οι μαθητές του Γιάννη Κανελλόπουλο είναι υπερήφανοι που τον είχα δάσκαλο γιατί έδινε και την ψυχή του για να τους μεταδώσει το πάθος του για τη φωτογραφία.
Η μεγάλη αγάπη του Γιάννη ήταν ο σύγχρονος χορός. Ωστόσο δεν πρόλαβε να κυκλοφορήσει το λεύκωμα που είχε στα σκαριά για χρόνιά αλλά έχει προσφέρει τόσα και έχει παρουσιάσει και στις κατά καιρούς εκθέσεις του – η τελευταία το ‘12 ¨Χορός 2012”– που έχει συμβάλλει σε ένα αιώνιο λεύκωμα για το χορό που δεν ανταγωνίζεται κανείς άλλος Έλληνας φωτογράφος. Άλλες εκθέσεις του με θέμα το χορό ήταν οι «Μοναδικές Φιγούρες»
Έκθεση φωτογραφίας του Γ. Κανελλόπουλου ¨Χορός 2012”
Ο Γ. Κανελλόπουλος γεννήθηκε στις 13 Ιουνίου 1956 στην Νέα Μανωλάδα, του Νομού Ηλείας. Ξεκίνησε την σταδιοδρομία του το 1978 πηγαίνοντας στη Ρώμη για να σπουδάσει σκηνοθεσία, αλλά άλλαξε γνώμη και βρέθηκε στη Στοκχόλμη, όπου είχε την πρώτη του επαφή με τη φωτογραφία και την ιστορία τέχνης. Ξεκίνησε την επαγγελματική καριέρα του ως φωτογράφος στα τέλη της δεκαετίας του ’70 από την εφημερίδα «Πρώτη» στο ελεύθερο ρεπορτάζ και στην συνέχεια έγινε υπεύθυνος του φωτογραφικού τμήματος της «Καθημερινής». Στη συνέχεια αφοσιώθηκε στο πολιτιστικό ρεπορτάζ έχοντας συνεργασίες με περιοδικά της εποχής όπως ο «Ταχυδρόμος» και εφημερίδες όπως «Η Βραδυνή», «Τα Νέα», «Ελευθεροτυπία» και άλλες. Επίσης είχε συνεργασίες με περιοδικά, όπως το «Δίφωνο» κ.α.
Ο Γιάννης Κανελλόπουλος είχε δύο παιδιά, τον Ιάσωνα και την Άρτεμη.
Την είδηση έκανε γνωστή ο γιος του Ιάσωνας, την οποία πληροφορήθηκε από τον αδερφό του φωτογράφου Κώστα Κανελλόπουλο με τον οποίο διέμενε μαζί τον περισσότερο καιρό από πέρυσι που ξεκίνησε η πρώτη καραντίνα. Ο τρίτος αδερφός τους που ζει μόνιμα στη Σουηδία ειδοποιήθηκε και είναι καθ’ οδόν για την κηδεία του που ίσως γίνει αύριο στη Νέα Μανωλάδα.
Η είδηση της απώλειας του Γιάννη Κανελλόπουλου είναι στενάχωρη καθώς ήταν ιδιαίτερα αγαπητός σε όλους, φίλους και τους κατά καιρούς συνεργάτες του στην μακρά πορεία του στο πολιτιστικό ρεπορτάζ όπου ήταν επί σειρά ετών ήταν παρών σε όλες τις εκδηλώσεις, πολλές φορές τρεις και τέσσερις μέσα σε μία μέρα. Συναυλίες, θέατρα, φεστιβάλ όλες οι μορφές τέχνης έχουν περάσει από το φίλτρο του φακού του.
Η απώλειά του προκαλεί ακόμη μεγαλύτερη θλίψη καθώς ήταν αεικίνητος και λιτοδίαιτος, πρόσεχε τη διατροφή του όσο λίγοι άνθρωποι και τρέφονταν πολύ υγιεινά. Αλώνιζε κυριολεκτικά την Αθήνα όλη μέρα με μια φωτογραφική μηχανή στο χέρι και ήταν παρών με τρομερή ταχύτητα σε όλα τα γεγονότα πρωί, μεσημέρι και βράδυ. Επίσης ήταν δίπλα σε πολλούς καλλιτέχνες, ηθοποιούς και μουσικούς, των οποίων επί σειρά ετών ήταν ο προσωπικός φωτογράφος σε ότι παραγωγές έκαναν, όπως οι Λάκης Λαζόπουλος (θεατρικές και τηλεοπτικές παραγωγές όπως το «Αλ Τσαντίρι Νιους»), Σπύρος Παπαδόπουλος, Γιώργος Κιμούλης, Χρήστος Νικολόπουλος, Διονύσης Σαββόπουλος, Άννα Βαγενά και όσο ζούσε ο Λουκιανός Κηλαηδόνης τον οποίο υπεραγαπούσε όσο ελεύθερο πνεύμα που ήταν και ο ίδιος και μάλιστα είχε παίξει πιάνο και τραγουδήσει στα εγκαίνια της έκθεσης του «Σουηδική Αραβία» που έγιναν σε γκαλερί στην Κηφισιά το 2010. Επίσης είχε αποκλειστική συνεργασία με το γραφείο Spectacles του Δημήτρη Γκιόκα από το 1990 και μετά, το οποίο συνεργαζόταν και με τους Χαϊνηδες.
Τα τελευταία χρόνια ήταν πικραμένος από την εξέλιξη που είχε πάρει το πολιτιστικό ρεπορτάζ και η αντιμετώπιση των εφημερίδων και των διαφόρων μέσων προς τους φωτογράφους, τα δικαιώματα των οποίων υπερασπίζονταν με όλες τους τις δυνάμεις ως γραμματέας της Ένωσης Φωτορεπόρτερ Ελλάδας.
Με τον Σταύρο Λογαρίδη και μαθήτριες της Leica σε έκθεση φωτογραφίας της φωτογραφικής ακαδημίας στην Σέριφο. Επίσης υπήρξε επί σειρά ετών καθηγητής φωτογραφίας στην Ακαδημία Δημιουργικής Φωτογραφίας, Leica, στην οποία θήτευσε την ίδια περίοδο ο «πατριάρχης» των φωτογράφων ο αείμνηστος Κώστας Μπαλάφας. Όλοι οι μαθητές του Γιάννη Κανελλόπουλο είναι υπερήφανοι που τον είχα δάσκαλο γιατί έδινε και την ψυχή του για να τους μεταδώσει το πάθος του για τη φωτογραφία.
Η μεγάλη αγάπη του Γιάννη ήταν ο σύγχρονος χορός. Ωστόσο δεν πρόλαβε να κυκλοφορήσει το λεύκωμα που είχε στα σκαριά για χρόνιά αλλά έχει προσφέρει τόσα και έχει παρουσιάσει και στις κατά καιρούς εκθέσεις του – η τελευταία το ‘12 ¨Χορός 2012”– που έχει συμβάλλει σε ένα αιώνιο λεύκωμα για το χορό που δεν ανταγωνίζεται κανείς άλλος Έλληνας φωτογράφος. Άλλες εκθέσεις του με θέμα το χορό ήταν οι «Μοναδικές Φιγούρες»
Έκθεση φωτογραφίας του Γ. Κανελλόπουλου ¨Χορός 2012”Ο Γ. Κανελλόπουλος γεννήθηκε στις 13 Ιουνίου 1956 στην Νέα Μανωλάδα, του Νομού Ηλείας. Ξεκίνησε την σταδιοδρομία του το 1978 πηγαίνοντας στη Ρώμη για να σπουδάσει σκηνοθεσία, αλλά άλλαξε γνώμη και βρέθηκε στη Στοκχόλμη, όπου είχε την πρώτη του επαφή με τη φωτογραφία και την ιστορία τέχνης. Ξεκίνησε την επαγγελματική καριέρα του ως φωτογράφος στα τέλη της δεκαετίας του ’70 από την εφημερίδα «Πρώτη» στο ελεύθερο ρεπορτάζ και στην συνέχεια έγινε υπεύθυνος του φωτογραφικού τμήματος της «Καθημερινής». Στη συνέχεια αφοσιώθηκε στο πολιτιστικό ρεπορτάζ έχοντας συνεργασίες με περιοδικά της εποχής όπως ο «Ταχυδρόμος» και εφημερίδες όπως «Η Βραδυνή», «Τα Νέα», «Ελευθεροτυπία» και άλλες. Επίσης είχε συνεργασίες με περιοδικά, όπως το «Δίφωνο» κ.α.
Ο Γιάννης Κανελλόπουλος είχε δύο παιδιά, τον Ιάσωνα και την Άρτεμη.
