Τις τελευταίες ώρες ολόκληρη η χώρα παρακολουθεί με κομμένη την ανάσα το ανατριχιαστικό περιστατικό που σημειώθηκε στο λιμάνι του Πειραιά. Αρχικά, οι πρώτες πληροφορίες μιλούν για έναν 36χρονο, ο οποίος -έχοντας εισιτήριο, όπως έγινε γνωστό- στην προσπάθειά του να επιβιβαστεί στο πλοίο, που είχε λύσει κάβους, πέφτει στη θάλασσα, με συνέπεια να χάσει τη ζωή του.
Λίγη ώρα αργότερα, ένα βίντεο έρχεται στο φως για να αποκαλύψει το απύθμενο σκοτάδι που μπορει να κρύβουν οι ψυχές.
Μέλη του πληρώματος του Blue Horizon σπρώχνουν επανειλημμένα τον επιβάτη και τον πετούν στη θάλασσα... Συλλαμβάνονται, μαζί με τον πλοίαρχο, και αντιμετωπίζουν κατηγορίες για ανθρωποκτονία.
Και σ' αυτό το σημείο διερωτάται κανείς: Πόσο έχουμε αποκτηνωθεί τελικά; Ίσως ρητορικό το ερώτημα. Γιατί τα περιστατικά είναι πολλά και διαφορετικά και πολυεπίπεδα. Ειδικά, τα τελευταία χρόνια, όμως, το πράγμα μοιάζει να ξεφεύγει επικίνδυνα. Σκοτώνουμε πλέον «ελαφρά τη καρδία» οποιαδήποτε ψυχή.
Οι λέξεις του Γιώργου Ιωάννου από το έργο του «Ομόνοια 1980» πιο επίκαιρες από ποτέ και μία σοβαρή τροφή για σκέψη.
«Ποιος ξέρει πόσοι δολοφόνοι κυκλοφορούν ανάμεσά μας. Πόσοι σφάχτες, πόσοι βασανιστές. Τα θύματα μαρτυρούν πως πρέπει να υπάρχουν χιλιάδες. Και τι μπορεί να έχουν γίνει τάχατες όλοι αυτοί που σκότωσαν, εκείνοι που υπόγραψαν ή υποκίνησαν καταδίκες και που κανένας δεν τους έχει κυνηγήσει; Αλλά είναι και κείνοι οι άλλοι. Τα νέα κρυφά ταλέντα, που δε βρήκαν ακόμα τη μεγάλη ευκαιρία. Καμιά φορά, που παρακατέχομαι από τέτοιους φόβους, με πιάνει σύγκρυο, όταν αντιλαμβάνομαι πως κάποιος κανόνισε το βήμα του πάνω στο δικό μου, και σταματάει κι αυτός στις ίδιες βιτρίνες. Δεν μπορώ να μη βάζω κακό με το νου μου. Είμαι κι εγώ παιδί μιας εποχής δολοφόνων».
Για την λογοτεχνική ιστορία, το βιβλίο του Γιώργου Ιωάννου κυκλοφόρησε τον Οκτώβριο του 1980 από τις Εκδόσεις Οδυσσέας (1η έκδ.) και το 1987 από τις Εκδ. Κέδρος. Ο συγγραφέας συνεργάστηκε στενά με τον φωτογράφο Αντρέα Μπέλια στην επιλογή των θεμάτων. Αποτέλεσε την η πρώτη αυτοτελή ελληνική έκδοση που συνδυάζει λογοτεχνικό κείμενο και φωτογραφική εικόνα. Ένα πιο ανθρώπινο κοίταγμα προσώπων, πράξεων και σχέσεων που πολύ εύκολα καταδικάζουμε. Μνήμες και γνώμες για πράγματα, πρόσωπα και ανθρώπινες καταστάσεις.
Λίγη ώρα αργότερα, ένα βίντεο έρχεται στο φως για να αποκαλύψει το απύθμενο σκοτάδι που μπορει να κρύβουν οι ψυχές.
Μέλη του πληρώματος του Blue Horizon σπρώχνουν επανειλημμένα τον επιβάτη και τον πετούν στη θάλασσα... Συλλαμβάνονται, μαζί με τον πλοίαρχο, και αντιμετωπίζουν κατηγορίες για ανθρωποκτονία.
Και σ' αυτό το σημείο διερωτάται κανείς: Πόσο έχουμε αποκτηνωθεί τελικά; Ίσως ρητορικό το ερώτημα. Γιατί τα περιστατικά είναι πολλά και διαφορετικά και πολυεπίπεδα. Ειδικά, τα τελευταία χρόνια, όμως, το πράγμα μοιάζει να ξεφεύγει επικίνδυνα. Σκοτώνουμε πλέον «ελαφρά τη καρδία» οποιαδήποτε ψυχή.
Οι λέξεις του Γιώργου Ιωάννου από το έργο του «Ομόνοια 1980» πιο επίκαιρες από ποτέ και μία σοβαρή τροφή για σκέψη.
«Ποιος ξέρει πόσοι δολοφόνοι κυκλοφορούν ανάμεσά μας. Πόσοι σφάχτες, πόσοι βασανιστές. Τα θύματα μαρτυρούν πως πρέπει να υπάρχουν χιλιάδες. Και τι μπορεί να έχουν γίνει τάχατες όλοι αυτοί που σκότωσαν, εκείνοι που υπόγραψαν ή υποκίνησαν καταδίκες και που κανένας δεν τους έχει κυνηγήσει; Αλλά είναι και κείνοι οι άλλοι. Τα νέα κρυφά ταλέντα, που δε βρήκαν ακόμα τη μεγάλη ευκαιρία. Καμιά φορά, που παρακατέχομαι από τέτοιους φόβους, με πιάνει σύγκρυο, όταν αντιλαμβάνομαι πως κάποιος κανόνισε το βήμα του πάνω στο δικό μου, και σταματάει κι αυτός στις ίδιες βιτρίνες. Δεν μπορώ να μη βάζω κακό με το νου μου. Είμαι κι εγώ παιδί μιας εποχής δολοφόνων».
Για την λογοτεχνική ιστορία, το βιβλίο του Γιώργου Ιωάννου κυκλοφόρησε τον Οκτώβριο του 1980 από τις Εκδόσεις Οδυσσέας (1η έκδ.) και το 1987 από τις Εκδ. Κέδρος. Ο συγγραφέας συνεργάστηκε στενά με τον φωτογράφο Αντρέα Μπέλια στην επιλογή των θεμάτων. Αποτέλεσε την η πρώτη αυτοτελή ελληνική έκδοση που συνδυάζει λογοτεχνικό κείμενο και φωτογραφική εικόνα. Ένα πιο ανθρώπινο κοίταγμα προσώπων, πράξεων και σχέσεων που πολύ εύκολα καταδικάζουμε. Μνήμες και γνώμες για πράγματα, πρόσωπα και ανθρώπινες καταστάσεις.
