Απεβίωσε σήμερα τα ξημερώματα, σε ηλικία 91 ετών, ο δημοσιογράφος Κυριάκος Διακογιάννης, συγγραφέας του best seller «Στην Κόλαση της ΚΥΠ» το 1974, του βιβλίου με τις μεγαλύτερες πωλήσεις στην σύγχρονη Ελλάδα, που επίσης είχε κυκλοφορήσει στο Μόντρεαλ (1968) και στο Λονδίνο (1970). Άλλες σημαντικές εκδόσεις του ήταν «Η Σαρκοφάγος του Ελληνισμού» (Αθήνα, 1979), «Σκυλάνθρωποι» (αφήγημα, 1976), «Πωλείται Πατρίς» (1977), «Πολιτικές Σκέψεις» (ντοκουμέντο,1975), «Μολυβιές» (στιχουργήματα, 1974). Ο Κυριάκος Διακογιάννης υπήρξε επίσης αθλητής. Νονός του ήταν ο Ελευθέριος Βενιζέλος.
«Ξέρω πώς οι ιδέες μου θα με νικήσουν! Γιατί καμιά τους δεν έχει στραμμένα τα μάτια της προς τα μένα. Γιατί δεν τις άφησα να πέσουνε στα ράφια κάποιου ξένου μονοπωλίου και να καταντήσουνε «ιδεολογία»! Κι αν οι σημερινοί άνθρωποι τις περιφρονούν, αυτές θα μιλήσουν κάποτε μ’ εκείνους που δεν έχουν γεννηθεί…
Οι ιδέες σκοτώνουν συχνά αυτούς που τις γεννούν, οι άνθρωποι σκοτώνουν πάντα όταν δεν έχουν πια ιδέες!
Η πατρίδα μου είναι μια χώρα όπου όλοι περηφανεύονται γιατί έχει εξασφαλισμένο ένα λαμπρό… παρελθόν, όλοι διαμαρτύρονται για το αφόρητο παρόν και κανείς δεν γνωρίζει πως θα γίνει ανθρωπινότερο και ελληνικότερο το μέλλον. Εκείνοι που λιγότερο γνωρίζουν και ελάχιστα νοιάζονται πουλάνε και τις περισσότερες υποσχέσεις…
Στην πατρίδα μου οι έμποροι των λαών φωνάζουν πώς όλες οι ιδέες της είναι «χθεσινές»! Πώς θα μας «σώσουν» μόνον οι νέες, οι εισαγόμενες, όπως τα μπαχαρικά, ο υδράργυρος και τα ακριβά αρώματα! Κι όταν ανοίγουμε τα κιβώτια των «νέων», εισαγόμενων ιδεών ανακαλύπτουμε τυλιγμένες σε ειδική συσκευασία τις σύριγγες της εθνικής αφαίμαξης με την «ιδεολογική» σφραγίδα των ξένων μονοπωλίων! «Πεθαίνω με τη βοήθεια πολλών γιατρών», είπε ο Μέγας Αλέξανδρος λίγο πριν ξεψυχήσει. Η Ελλάδα με τη βοήθεια πολλών εισαγωγέων…
Όσο μάταιο είναι να ποτίζεις ένα χωράφι που δεν έχεις σπείρει, άλλο τόσο να ελπίζεις στο μέλλον ενός λαού που του ενταφιάζουν τη σκέψη και του μολύνουν τις κοίτες της αλήθειας. Στην πατρίδα μου η αλήθεια για το παρελθόν αποκρύπτεται, η αλήθεια για το παρών στραγγαλίζεται, οι ελπίδες για το μέλλον φύονται στη… Βραζιλία! Η Ελλάδα είναι η ωραιότερη χώρα του κόσμου όταν ζεις στο… εξωτερικό! Αυτή είναι η κυρίαρχη «ιδέα» που αγωνίζονται να φυτέψουν στη σκέψη του σύγχρονου Έλληνα όλα τα συνεργεία εξανδραποδισμού του Ελληνισμού και άλωσης της πατρίδος. Η αλήθεια είναι παντοδύναμη μόνον όταν λέγεται, το ψεύδος πάντοτε, γιατί κανείς δεν φοβάται τη χρήση του!
Ξέρω πώς οι ιδέες μου θα με νικήσουν! Κι όμως δεν τις αρνούμαι! Γιατί ποτέ τους δεν προσπέρασαν αδιάφορες μπροστά από το θείο ελληνικό δράμα…
Ξέρω πώς το κορμί μου το περιμένουν δύο μέτρα γης ανοιγμένα με το τσαπί των «εισαγωγέων»! Όμως τις ιδέες μου δεν θα τις χωρέσει ποτέ κανένας τάφος γιατί είναι οι ιδέες οι αφτιασίδωτες, οι «χτεσινές», που κάθε στιγμή σαρκώνονται στην κοιλιά της μέρας που ξημερώνει με το σπέρμα των Νέων που τις παίρνουν στην αγκαλιά τους.
Κι αν το αισχρότερο των ελαττωμάτων είναι ο καλλωπισμός της σκέψης, καθώς έλεγε ο Αισχύλος, ο καλλωπισμός του λόγου για να κρύψει την αλήθεια είναι η αισχρότερη σκέψη…
Σοφά ίσως δεν είναι όσα θα διαβάσεις αναγνώστη. Ακαλλώπιστα όμως είναι οπωσδήποτε…
Κ.Δ.
Ο Κυριάκος Διακογιάννης γεννήθηκε στις 27 Αυγούστου 1927 στην Πλάκα της Αθήνας όπου και μεγάλωσε. Η καταγωγή του ήταν από τη Μάνη και την Πάτμο. Διακρίθηκε στα νεανικά του χρόνια ως αθλητής και υπήρξε μέλος της εθνικής ομάδας στίβου και πρωταθλητής Ελλάδος στο πένταθλο το 1947 και στο δέκαθλο το 1948.
Από το 1949 έως το 1951 ο Κυριάκος Διακογιάννης εξορίστηκε στη Μακρόνησο και μετά την απόλυσή του από τη Μακρόνησο, μετανάστευσε στο Λονδίνο, όπου ξεκίνησε να εργάζεται ως δημοσιογράφος. Αργότερα εγκαταστάθηκε στο Παρίσι, όπου παρακολούθησε μαθήματα στη Νομική Σχολή της Σορβόννης και εξέδωσε την εφημερίδα «Πατρίς», που έγινε σημείο αναφοράς για την εκεί ελληνική ομογένεια. Η γαλλική κυβέρνηση του απένειμε το μετάλλιο «Τεχνών, Επιστημών και Γραμμάτων» το 1961 και δύο χρόνια αργότερα το μετάλλιο «Κοινωνικής Αγωγής».
Έγινε κυρίως γνωστός στα χρόνια της χούντας, αρχικά ανάμεσα στους Έλληνες του εξωτερικού αλλά αργότερα και μέσα στην Ελλάδα, με το βιβλίο «Στην Κόλαση της ΚΥΠ», όπου εξιστορεί τη δράση της ομάδας των αξιωματικών του Παπαδόπουλου και πώς προσπάθησαν να εκβιάσουν και να στρατολογήσουν τον ίδιο, με σκοπό τη σπίλωση του Ανδρέα Παπανδρέου.
Με την πτώση της χούντας και την αποκατάσταση της Δημοκρατίας εγκαταστάθηκε μόνιμα στην Ελλάδα, όπου εξέδωσε το βιβλίο «Σκυλάνθρωποι». Για 17 χρόνια, από το 1980 ως το 1997, υπήρξε αρθρογράφος της εφημερίδας «Αυριανή».
*Η κηδεία του Κυριάκου Διακογιάννη θα γίνει την Τετάρτη 22 Αυγούστου στις 14.00 μ.μ. από το Πρώτο Νεκροταφείο Αθηνών.
Το ιδέογραμμά του από τους «Σαρκοφάγους του Ελληνισμού»:
«Ξέρω πώς οι ιδέες μου θα με νικήσουν! Γιατί καμιά τους δεν έχει στραμμένα τα μάτια της προς τα μένα. Γιατί δεν τις άφησα να πέσουνε στα ράφια κάποιου ξένου μονοπωλίου και να καταντήσουνε «ιδεολογία»! Κι αν οι σημερινοί άνθρωποι τις περιφρονούν, αυτές θα μιλήσουν κάποτε μ’ εκείνους που δεν έχουν γεννηθεί…
Οι ιδέες σκοτώνουν συχνά αυτούς που τις γεννούν, οι άνθρωποι σκοτώνουν πάντα όταν δεν έχουν πια ιδέες!
Η πατρίδα μου είναι μια χώρα όπου όλοι περηφανεύονται γιατί έχει εξασφαλισμένο ένα λαμπρό… παρελθόν, όλοι διαμαρτύρονται για το αφόρητο παρόν και κανείς δεν γνωρίζει πως θα γίνει ανθρωπινότερο και ελληνικότερο το μέλλον. Εκείνοι που λιγότερο γνωρίζουν και ελάχιστα νοιάζονται πουλάνε και τις περισσότερες υποσχέσεις…
Στην πατρίδα μου οι έμποροι των λαών φωνάζουν πώς όλες οι ιδέες της είναι «χθεσινές»! Πώς θα μας «σώσουν» μόνον οι νέες, οι εισαγόμενες, όπως τα μπαχαρικά, ο υδράργυρος και τα ακριβά αρώματα! Κι όταν ανοίγουμε τα κιβώτια των «νέων», εισαγόμενων ιδεών ανακαλύπτουμε τυλιγμένες σε ειδική συσκευασία τις σύριγγες της εθνικής αφαίμαξης με την «ιδεολογική» σφραγίδα των ξένων μονοπωλίων! «Πεθαίνω με τη βοήθεια πολλών γιατρών», είπε ο Μέγας Αλέξανδρος λίγο πριν ξεψυχήσει. Η Ελλάδα με τη βοήθεια πολλών εισαγωγέων…
Όσο μάταιο είναι να ποτίζεις ένα χωράφι που δεν έχεις σπείρει, άλλο τόσο να ελπίζεις στο μέλλον ενός λαού που του ενταφιάζουν τη σκέψη και του μολύνουν τις κοίτες της αλήθειας. Στην πατρίδα μου η αλήθεια για το παρελθόν αποκρύπτεται, η αλήθεια για το παρών στραγγαλίζεται, οι ελπίδες για το μέλλον φύονται στη… Βραζιλία! Η Ελλάδα είναι η ωραιότερη χώρα του κόσμου όταν ζεις στο… εξωτερικό! Αυτή είναι η κυρίαρχη «ιδέα» που αγωνίζονται να φυτέψουν στη σκέψη του σύγχρονου Έλληνα όλα τα συνεργεία εξανδραποδισμού του Ελληνισμού και άλωσης της πατρίδος. Η αλήθεια είναι παντοδύναμη μόνον όταν λέγεται, το ψεύδος πάντοτε, γιατί κανείς δεν φοβάται τη χρήση του!
Ξέρω πώς οι ιδέες μου θα με νικήσουν! Κι όμως δεν τις αρνούμαι! Γιατί ποτέ τους δεν προσπέρασαν αδιάφορες μπροστά από το θείο ελληνικό δράμα…
Ξέρω πώς το κορμί μου το περιμένουν δύο μέτρα γης ανοιγμένα με το τσαπί των «εισαγωγέων»! Όμως τις ιδέες μου δεν θα τις χωρέσει ποτέ κανένας τάφος γιατί είναι οι ιδέες οι αφτιασίδωτες, οι «χτεσινές», που κάθε στιγμή σαρκώνονται στην κοιλιά της μέρας που ξημερώνει με το σπέρμα των Νέων που τις παίρνουν στην αγκαλιά τους.
Κι αν το αισχρότερο των ελαττωμάτων είναι ο καλλωπισμός της σκέψης, καθώς έλεγε ο Αισχύλος, ο καλλωπισμός του λόγου για να κρύψει την αλήθεια είναι η αισχρότερη σκέψη…
Σοφά ίσως δεν είναι όσα θα διαβάσεις αναγνώστη. Ακαλλώπιστα όμως είναι οπωσδήποτε…
Κ.Δ.
Σύντομο βιογραφικό
Ο Κυριάκος Διακογιάννης γεννήθηκε στις 27 Αυγούστου 1927 στην Πλάκα της Αθήνας όπου και μεγάλωσε. Η καταγωγή του ήταν από τη Μάνη και την Πάτμο. Διακρίθηκε στα νεανικά του χρόνια ως αθλητής και υπήρξε μέλος της εθνικής ομάδας στίβου και πρωταθλητής Ελλάδος στο πένταθλο το 1947 και στο δέκαθλο το 1948.
Από το 1949 έως το 1951 ο Κυριάκος Διακογιάννης εξορίστηκε στη Μακρόνησο και μετά την απόλυσή του από τη Μακρόνησο, μετανάστευσε στο Λονδίνο, όπου ξεκίνησε να εργάζεται ως δημοσιογράφος. Αργότερα εγκαταστάθηκε στο Παρίσι, όπου παρακολούθησε μαθήματα στη Νομική Σχολή της Σορβόννης και εξέδωσε την εφημερίδα «Πατρίς», που έγινε σημείο αναφοράς για την εκεί ελληνική ομογένεια. Η γαλλική κυβέρνηση του απένειμε το μετάλλιο «Τεχνών, Επιστημών και Γραμμάτων» το 1961 και δύο χρόνια αργότερα το μετάλλιο «Κοινωνικής Αγωγής».
Έγινε κυρίως γνωστός στα χρόνια της χούντας, αρχικά ανάμεσα στους Έλληνες του εξωτερικού αλλά αργότερα και μέσα στην Ελλάδα, με το βιβλίο «Στην Κόλαση της ΚΥΠ», όπου εξιστορεί τη δράση της ομάδας των αξιωματικών του Παπαδόπουλου και πώς προσπάθησαν να εκβιάσουν και να στρατολογήσουν τον ίδιο, με σκοπό τη σπίλωση του Ανδρέα Παπανδρέου.
Με την πτώση της χούντας και την αποκατάσταση της Δημοκρατίας εγκαταστάθηκε μόνιμα στην Ελλάδα, όπου εξέδωσε το βιβλίο «Σκυλάνθρωποι». Για 17 χρόνια, από το 1980 ως το 1997, υπήρξε αρθρογράφος της εφημερίδας «Αυριανή».
*Η κηδεία του Κυριάκου Διακογιάννη θα γίνει την Τετάρτη 22 Αυγούστου στις 14.00 μ.μ. από το Πρώτο Νεκροταφείο Αθηνών.
