Ο Τάκης Παληός, Παληοτάκης, γεννήθηκε στη Λαμία, το 1935. Τη σχολική χρονιά 1953/1954, αποβλήθηκε από όλα τα Γυμνάσια του Νομού Φθιώτιδας, με το αιτιολογικό ότι έκανε κομμουνιστική προπαγάνδα στους χώρους του Γυμνασίου. Αναγκάστηκε, λοιπόν, να καταφύγει στο Ε΄ Γυμνάσιο Εξαρχείων, στην Αθήνα, όπου συγκεντρώνονταν μαθητές που βαρύνονταν με πολιτικά και ποινικά αδικήματα.
Το μετεμφυλιακό κλίμα έκανε αδύνατη τη διαβίωσή του στη Λαμία καθώς δε διέθετε και το περίφημο «πιστοποιητικό κοινωνικών φρονημάτων». Οι παραπάνω συνθήκες τον υποχρέωσαν, με τη βοήθεια φίλων του, να φύγει κρυφά από τη Λαμία για την Ιταλία, όπου και σπούδασε στο Πανεπιστήμιο της Ρώμης.
Ως φοιτητής δραστηριοποιήθηκε ενεργά στο πολιτικό και συνδικαλιστικό κίνημα σπουδάζουσας νεολαίας εκπροσωπώντας τους Έλληνες φοιτητές του εξωτερικού στα συνέδρια της Ε.Φ.Ε.Ε και σε διεθνείς συναντήσεις.
Επιστρέφοντας στην Ελλάδα πήρε μέρος και στην 1η Μαραθώνια πορεία ειρήνης, το 1963, όπου συνελήφθη, μαζί με άλλους 1500 ειρηνιστές, και το αποτέλεσμα αυτών των ενεργειών ήταν να πραγματοποιήσει και να ολοκληρώσει αυτή την πορεία μόνος του ο Γρηγόρης Λαμπράκης.
Ως Λαμπράκης, στο διάστημα 1963-1964, εκπλήρωσε οργανωτικά καθήκοντα στο Νομό Φθιώτιδας, και στα τέλη του ’64 ήρθε στην για Αθήνα όπου έγινε ιδιαίτερος Γραμματέας του Μίκη Θεοδωράκη, βουλευτή της Ενιαίας Δημοκρατικής Αριστεράς (Ε.Δ.Α.) και Προέδρου της Δημοκρατικής Νεολαίας Λαμπράκη. Στη θέση αυτή παρέμεινε μέχρι την εγκαθίδρυση της Δικτατορίας.
Για τη δημοκρατική και αντιδικτατορική δράση του συνελήφθη (το Μάιο), φυλακίστηκε, βασανίστηκε και εκτοπίστηκε στη Γυάρο και στη Λέρο κατά την διάρκεια της 7χρονης δικτατορίας.
Το 1974, μετά τη μεταπολίτευση, υπήρξε ιδρυτικό και δραστήριο στέλεχος του Κινήματος για την Ειρήνη και τον πολιτισμό (Κ.Ε.Π.) μαζί με τον Μίκη Θεοδωράκη, τον Ανδρέα Λεντάκη και άλλους.
Το 1980, υπήρξε ιδρυτικό μέλος της αδέσμευτης Κίνησης Ειρήνης (Α.Κ.Ε.) και, εν συνεχεία, γενικός γραμματέας της μέχρι το 1985.
Επαγγελματικά, εργάσθηκε, για πάνω από 10 χρόνια, ως διευθυντικό στέλεχος της INDESIT HELLAS A.E. και, από 1982, ως διευθυντής της AEG SERVICE της Ελλάδας.
Το 1985 παραιτείται από την AEG SERVICE και φεύγει για Βρυξέλλες ως βοηθός του Ευρωβουλευτή, τότε, Λεωνίδα Κύρκου και, εν συνεχεία, του Κώστα Φιλίνη .
Υπήρξε στέλεχος του ΚΚΕ εσωτερικού από την ίδρυσή του, το 1968, και αποτελούσε μόνιμο στέλεχος του Γραφείου εξωτερικών σχέσεων του Κόμματος και της Οικονομικής Επιτροπής του.
Το 2000 βγήκε στη σύνταξη. Παραιτήθηκε και από κάθε άλλη κομματική δραστηριότητα. Επέστρεψε στην ιδιαίτερη πατρίδα του, τη Φθιώτιδα, και ζούσε, τα τελευταία χρόνια, μαζί με την 97χρονη μητέρα του, και τους 6 τετράποδους συντρόφους του, στο μικρό κτήμα του, στη villa Sparilla, όπως την ονομάζει, που βρίσκεται στη Σκάρφεια Λοκρίδας.
Από το 2007, που έφερε το Αρχείο του στην Ελλάδα από τη Ρώμη, άρχισε να το επεξεργάζεται και να το διανέμει σe Αρχειακές, μη κερδοσκοπικές εταιρίες .
