Πιτσιρικάς θυμάμαι στη δεκαετία του 70 το καλύτερό μου ήταν να πάμε με τους γονείς μου την Κυριακή στα Go Cart στην πίστα του Αγ. Κοσμά να δούμε αγώνες ή να ανέβω σ’ αυτά. Πραγματικά τρελαινόμουν. Πριν κάνω χόμπι τη συλλογή δίσκων βινυλίου, είχα τρέλα με τα αυτοκίνητα και ήξερα όλες τις μάρκες απ’ έξω κι ανακατωτά.
Οι γνώσεις μου για τα τετράτροχα ήταν το κλου των οικογενειακών εκδρομών καθώς όταν ερχόταν η ώρα με ρωτούσε ο πατέρας μου «τι αυτοκίνητο είναι αυτό;» για όλα όσα περνούσαν από μπροστά μας κι εγώ απαντούσα αμέσως εντυπωσιάζοντας τους φίλους των γονιών μου, αλλά και τα παιδιά τους που δεν είχαν ιδέα από αυτοκίνητα.
Έτσι λοιπόν μοιραία χθες πριν την εναρκτήρια ώρα – στις το 2 μεσημέρι – ήδη κατέβαινα τη Λ. Αμφιθέας με κατεύθυνση το παραλιακό πεζόδρομο Αλίμου για να παρακολουθήσω το Alimos Classic Cars Sunday 3 με όλα αυτά τα παλιά αυτοκίνητα. Αρκετά από αυτά υπάρχουν σε μινιατούρες στην συλλογή μου και τα βλέπω καθημερινά μπροστά μου.
Στο διπλανό κάθισμα είχα τη φωτογραφική μου μηχανή κάνοντας την σκέψη ότι αν βρισκόμασταν στην εποχή από παλιά έως τα 70s που καλύπτει η εκδήλωση δεν θα έφθαναν σίγουρα τα φιλμ που θα είχα μαζί μου για να φωτογραφίσω έστω τα καλύτερα της έκθεσης αυτής δίπλα στη θάλασσα. Ευτυχώς που πια οι φωτογραφικές μηχανές έχουν απεριόριστο αποθηκευτικό χώρο και του δίνεις και καταλαβαίνει.
Στρίβοντας δεξιά στο πρώτο φανάρι μπαίνοντας από την Λ. Αμφιθέας στην Λ. Ποσειδώνος περνώντας τις γραμμές του τραίνου πρέπει να αρχίσεις να ψάχνεις για πάρκινγκ, πέρασε φευγαλέα από το μυαλό μου ότι το αγαπημένο συγκρότημα του διοργανωτή της εκδήλωσης Νίκου Μαστοράκη είναι οι Mamas and Papas. Και να’ σου βγαίνοντας από το αυτοκίνητο ακούω από τα μεγάφωνα το «Monday, Monday» την μεγάλη επιτυχία του φωνητικού αυτού σχήματος και μένω άφωνος με την σύμπτωση αυτή.
Από τα μεγάφωνα ακούω ώσπου να μπω μέσα την φωνή του Mast να καλωσορίζει το κοινό και να προαναγγέλλει ότι την επόμενη Κυριακή συνεχίζεται η έκθεση με παλιές μοτοσυκλέτες. Άλλη μεγάλη αγάπη εδώ. Οπότε οι προϋποθέσεις παρά τον καύσωνα που επικρατούσε ήταν όλες πρίμα για ένα ωραίο περίπατο μετά φωτογράφισης.
Ο Παντελής Αμπαζής με το αγαπημένο αυτοκίνητο της Ρένας Βλαχοπούλου
Σε τέτοιους χώρους είναι αδύνατο να μην δεις φίλους. Και πρώτος και καλύτερος ο τραγουδοποιός Παντελής Αμπαζής που τον συνάντησα τυχαία εκεί κι ενώ ήμουν έτοιμος να φωτογραφήσω το αγαπημένο αυτοκίνητο της Ρένας Βλαχοπούλου. Αυτό αναγραφόταν στην σχετική πινακίδα στο βρετανικό Morris του 1964 (Μοντέλο: Mini Moke) που οδηγούσε η μεγάλη κωμικός στην ταινία «Ένα Κορίτσι Για Δύο» και έτσι συνδυάστηκε άψογα με τον χιουμορίστα Παντελή που επίσης έχει μεγάλη αδυναμία με τα παλιά αυτοκίνητα, ο οποίος σήμερα θα τραγουδήσει τον αγαπημένο του Γιώργο Ζαμπέτα στο Καλλιμάρμαρο.
Ο συντάκτης μας Γ. Αλεξίου με τον Δημήτρη Λαρόζα και την Triumph του
Παραδίπλα ένας άλλος γνωστός μου ο Δημήτρης Λαρόζας, πρόεδρος του Συλλόγου Διατηρήσεως Ιστορικών Οχημάτων και ιδρυτής της ομάδας «Rock Around Athens» (Rock, Blues, Swing, Heavy Metal) με την εκπληκτική σιελ Triumph, μοντέλο του 1960, την οποία διατηρεί και συντηρεί εδώ και δύο δεκαετίες και όταν του την δίνει κάνει τις βόλτες με αυτή στην παραλιακή. Μια φωτογραφία μαζί ήταν χαρά και των δύο μας.
Πολύ σύντομα ντάλα στον ήλιο, με τόσες ωραίες «κούκλες» γύρω σου, αυτοκίνητα για φίλημα (αν και απαγορευόταν να τις αγγίζεις) σύντομα δεν θυμόμουν ούτε ποιόν έβλεπα, ούτε ποιος με χαιρετούσε, επικεντρώθηκα στο αντικείμενο του πόθου που ήταν ξεκάθαρα τα αυτοκίνητα. Ήθελα να φωτογραφηθώ δίπλα στην άσπρη «στρογγυλή» Jaguar που είναι το αγαπημένο μου μοντέλου αυτοκινήτου, αλλά απουσίαζε !
Γενικά ήταν μια πολύ καλά οργανωμένη έκθεση – δεν θα μπορούσε να ήταν διαφορετικά – γιατί ο Νίκος Μαστοράκης είναι μεγάλος λάτρης της εποχής των αυτοκινήτων τότε που είχαν ιδιαίτερη βαρύτητα στη ζωή μας καθώς δεν κυκλοφορούσαν τόσα πολλά. Από τότε ήταν οργανωτής και πρωτοπόρος διαφόρων αγώνων και εκδηλώσεων με επίκεντρο το αυτοκίνητο, που οι παλιότεροι θα τα ξέρουν καλά όλα αυτά.
Η έκθεση που συγκέντρωσε πολύ κόσμο έφθανε και ξεπερνούσε το ύψος του θερινού Σινέ Άλιμος, ενώ λειτουργούσαν διάφοροι σκιεροί χώροι για να πιει κανείς το καφέ του, να φάει το παγωτό του ή το μεσημεριανό του.
Όλα ήταν τόσο όμορφα και ο κόσμος είχε μια ευγένεια που φαινόταν κυρίως στις φωτογραφήσεις όπου ο καθένας έπαιρνε το χρόνο του για να απαθανατίσει το αυτοκίνητη της αρεσκείας του ή να βγάλει μια οικογενειακή φωτογραφία. Κατά κάποιο τρόπο ήταν εκεί η παλιά Αθήνα, αλλά και τουρίστες που ήταν ξετρελαμένοι με το θέαμα αυτό.
Αυτοκίνητα καλογυαλισμένα και καλοδιατηρημένα, μοντέλα με το καθένα να έχει τη δική του ιστορία. Από τη Lotus του James Bond, την Mustang των τηλεοπτικών Dukes, το MG που έτρεξε στο θρυλικό ράλι του Μόντε Κάρλο το 1962, το άπιαστο όνειρο των Cadillac’s, μια Alfetta της Alfa Romeo συμμετοχή της τελευταίας στιγμής έως τα παλιά στρατιωτικά οχήματα που έπαιξαν το δικό του ρόλο σε άλλες εποχές και το παλιό λεωφορείο της γραμμής, Mercedes της Viamax με την βαρύτιμη επιγραφή «Αθήναι».
Όμορφη πινελιά της εκδήλωσης ήταν η μουσική με 50s και 60s που ακουγόταν από τα μεγάφωνα και ανέβαζε το κέφι. Elvis Presley, Paul Anka, Pat Boone, Platters, ιταλικά τραγούδια, όλα αυτά που έχουν αγαπήσει οι ρομαντικοί όλων των εποχών και έχει προσφέρει απλόχερα ο Νίκος Μαστοράκης στις ραδιοφωνικές εκπομπές του από την Ελλάδα, αλλά και το Λος Άντζελες όπου ζούσε και τότε συνεργαζόταν με το ραδιόφωνο του Ant1 δημιουργώντας μια δική σχολή. Δεν είναι λίγοι σήμερα αυτοί που τους ρωτάς «τι μουσική ακούς;» και απαντούν ευθέως : «Εγώ είμαι της σχολής Μαστοράκη».
Πραγματικά έκανε καλή δουλειά εκεί στον Άλιμο, άλλωστε είναι στο αντικείμενό του αναβιώνοντας μια ολόκληρη εποχή, σε συνεργασία με τον δήμαρχο Ανδρέα Κονδύλη. Θα είμαστε εκεί και την άλλη Κυριακή για τις παλιές μοτοσυκλέτες 2 με 7.30 το απόγευμα.
*Οι φωτογραφίες είναι του Γιάννη Αλεξίου
Οι γνώσεις μου για τα τετράτροχα ήταν το κλου των οικογενειακών εκδρομών καθώς όταν ερχόταν η ώρα με ρωτούσε ο πατέρας μου «τι αυτοκίνητο είναι αυτό;» για όλα όσα περνούσαν από μπροστά μας κι εγώ απαντούσα αμέσως εντυπωσιάζοντας τους φίλους των γονιών μου, αλλά και τα παιδιά τους που δεν είχαν ιδέα από αυτοκίνητα.
Έτσι λοιπόν μοιραία χθες πριν την εναρκτήρια ώρα – στις το 2 μεσημέρι – ήδη κατέβαινα τη Λ. Αμφιθέας με κατεύθυνση το παραλιακό πεζόδρομο Αλίμου για να παρακολουθήσω το Alimos Classic Cars Sunday 3 με όλα αυτά τα παλιά αυτοκίνητα. Αρκετά από αυτά υπάρχουν σε μινιατούρες στην συλλογή μου και τα βλέπω καθημερινά μπροστά μου.
Στο διπλανό κάθισμα είχα τη φωτογραφική μου μηχανή κάνοντας την σκέψη ότι αν βρισκόμασταν στην εποχή από παλιά έως τα 70s που καλύπτει η εκδήλωση δεν θα έφθαναν σίγουρα τα φιλμ που θα είχα μαζί μου για να φωτογραφίσω έστω τα καλύτερα της έκθεσης αυτής δίπλα στη θάλασσα. Ευτυχώς που πια οι φωτογραφικές μηχανές έχουν απεριόριστο αποθηκευτικό χώρο και του δίνεις και καταλαβαίνει.
Στρίβοντας δεξιά στο πρώτο φανάρι μπαίνοντας από την Λ. Αμφιθέας στην Λ. Ποσειδώνος περνώντας τις γραμμές του τραίνου πρέπει να αρχίσεις να ψάχνεις για πάρκινγκ, πέρασε φευγαλέα από το μυαλό μου ότι το αγαπημένο συγκρότημα του διοργανωτή της εκδήλωσης Νίκου Μαστοράκη είναι οι Mamas and Papas. Και να’ σου βγαίνοντας από το αυτοκίνητο ακούω από τα μεγάφωνα το «Monday, Monday» την μεγάλη επιτυχία του φωνητικού αυτού σχήματος και μένω άφωνος με την σύμπτωση αυτή.
Από τα μεγάφωνα ακούω ώσπου να μπω μέσα την φωνή του Mast να καλωσορίζει το κοινό και να προαναγγέλλει ότι την επόμενη Κυριακή συνεχίζεται η έκθεση με παλιές μοτοσυκλέτες. Άλλη μεγάλη αγάπη εδώ. Οπότε οι προϋποθέσεις παρά τον καύσωνα που επικρατούσε ήταν όλες πρίμα για ένα ωραίο περίπατο μετά φωτογράφισης.
Ο Παντελής Αμπαζής με το αγαπημένο αυτοκίνητο της Ρένας ΒλαχοπούλουΣε τέτοιους χώρους είναι αδύνατο να μην δεις φίλους. Και πρώτος και καλύτερος ο τραγουδοποιός Παντελής Αμπαζής που τον συνάντησα τυχαία εκεί κι ενώ ήμουν έτοιμος να φωτογραφήσω το αγαπημένο αυτοκίνητο της Ρένας Βλαχοπούλου. Αυτό αναγραφόταν στην σχετική πινακίδα στο βρετανικό Morris του 1964 (Μοντέλο: Mini Moke) που οδηγούσε η μεγάλη κωμικός στην ταινία «Ένα Κορίτσι Για Δύο» και έτσι συνδυάστηκε άψογα με τον χιουμορίστα Παντελή που επίσης έχει μεγάλη αδυναμία με τα παλιά αυτοκίνητα, ο οποίος σήμερα θα τραγουδήσει τον αγαπημένο του Γιώργο Ζαμπέτα στο Καλλιμάρμαρο.
Ο συντάκτης μας Γ. Αλεξίου με τον Δημήτρη Λαρόζα και την Triumph του Παραδίπλα ένας άλλος γνωστός μου ο Δημήτρης Λαρόζας, πρόεδρος του Συλλόγου Διατηρήσεως Ιστορικών Οχημάτων και ιδρυτής της ομάδας «Rock Around Athens» (Rock, Blues, Swing, Heavy Metal) με την εκπληκτική σιελ Triumph, μοντέλο του 1960, την οποία διατηρεί και συντηρεί εδώ και δύο δεκαετίες και όταν του την δίνει κάνει τις βόλτες με αυτή στην παραλιακή. Μια φωτογραφία μαζί ήταν χαρά και των δύο μας.
Πολύ σύντομα ντάλα στον ήλιο, με τόσες ωραίες «κούκλες» γύρω σου, αυτοκίνητα για φίλημα (αν και απαγορευόταν να τις αγγίζεις) σύντομα δεν θυμόμουν ούτε ποιόν έβλεπα, ούτε ποιος με χαιρετούσε, επικεντρώθηκα στο αντικείμενο του πόθου που ήταν ξεκάθαρα τα αυτοκίνητα. Ήθελα να φωτογραφηθώ δίπλα στην άσπρη «στρογγυλή» Jaguar που είναι το αγαπημένο μου μοντέλου αυτοκινήτου, αλλά απουσίαζε !
Γενικά ήταν μια πολύ καλά οργανωμένη έκθεση – δεν θα μπορούσε να ήταν διαφορετικά – γιατί ο Νίκος Μαστοράκης είναι μεγάλος λάτρης της εποχής των αυτοκινήτων τότε που είχαν ιδιαίτερη βαρύτητα στη ζωή μας καθώς δεν κυκλοφορούσαν τόσα πολλά. Από τότε ήταν οργανωτής και πρωτοπόρος διαφόρων αγώνων και εκδηλώσεων με επίκεντρο το αυτοκίνητο, που οι παλιότεροι θα τα ξέρουν καλά όλα αυτά.
Η έκθεση που συγκέντρωσε πολύ κόσμο έφθανε και ξεπερνούσε το ύψος του θερινού Σινέ Άλιμος, ενώ λειτουργούσαν διάφοροι σκιεροί χώροι για να πιει κανείς το καφέ του, να φάει το παγωτό του ή το μεσημεριανό του.
Όλα ήταν τόσο όμορφα και ο κόσμος είχε μια ευγένεια που φαινόταν κυρίως στις φωτογραφήσεις όπου ο καθένας έπαιρνε το χρόνο του για να απαθανατίσει το αυτοκίνητη της αρεσκείας του ή να βγάλει μια οικογενειακή φωτογραφία. Κατά κάποιο τρόπο ήταν εκεί η παλιά Αθήνα, αλλά και τουρίστες που ήταν ξετρελαμένοι με το θέαμα αυτό.
Αυτοκίνητα καλογυαλισμένα και καλοδιατηρημένα, μοντέλα με το καθένα να έχει τη δική του ιστορία. Από τη Lotus του James Bond, την Mustang των τηλεοπτικών Dukes, το MG που έτρεξε στο θρυλικό ράλι του Μόντε Κάρλο το 1962, το άπιαστο όνειρο των Cadillac’s, μια Alfetta της Alfa Romeo συμμετοχή της τελευταίας στιγμής έως τα παλιά στρατιωτικά οχήματα που έπαιξαν το δικό του ρόλο σε άλλες εποχές και το παλιό λεωφορείο της γραμμής, Mercedes της Viamax με την βαρύτιμη επιγραφή «Αθήναι».
Όμορφη πινελιά της εκδήλωσης ήταν η μουσική με 50s και 60s που ακουγόταν από τα μεγάφωνα και ανέβαζε το κέφι. Elvis Presley, Paul Anka, Pat Boone, Platters, ιταλικά τραγούδια, όλα αυτά που έχουν αγαπήσει οι ρομαντικοί όλων των εποχών και έχει προσφέρει απλόχερα ο Νίκος Μαστοράκης στις ραδιοφωνικές εκπομπές του από την Ελλάδα, αλλά και το Λος Άντζελες όπου ζούσε και τότε συνεργαζόταν με το ραδιόφωνο του Ant1 δημιουργώντας μια δική σχολή. Δεν είναι λίγοι σήμερα αυτοί που τους ρωτάς «τι μουσική ακούς;» και απαντούν ευθέως : «Εγώ είμαι της σχολής Μαστοράκη».
Πραγματικά έκανε καλή δουλειά εκεί στον Άλιμο, άλλωστε είναι στο αντικείμενό του αναβιώνοντας μια ολόκληρη εποχή, σε συνεργασία με τον δήμαρχο Ανδρέα Κονδύλη. Θα είμαστε εκεί και την άλλη Κυριακή για τις παλιές μοτοσυκλέτες 2 με 7.30 το απόγευμα.
*Οι φωτογραφίες είναι του Γιάννη Αλεξίου
