Ύστερα από την αποκαλυπτική δράση της στο Twitter σχετικά με τον εμφύλιο πόλεμο στην Ουκρανία, η Valentina Lisitsa απέκτησε πολλούς εχθρούς, οι οποίοι τώρα «στην προσπάθειά τους να της δώσουν ένα μάθημα, επιχειρούν να την κάνουν να σωπάσει ως μουσικό, να την δολοφονήσουν ως μουσικό», όπως η ίδια γράφει, στερώντας της το δικαίωμα να παίξει με τη Συμφωνική Ορχήστρα του Τορόντο σε μία προγραμματισμένη παράσταση εντός της εβδομάδος. Η ίδια η Συμφωνική Ορχήστρα του Τορόντο την πληρώνει για να μην παίξει, ενώ απειλήθηκε για να μη συζητήσει τον λόγο της ακύρωσης της παράστασής της. Η ίδια μέσα από το κείμενο της πραγματοποιεί έκκληση σε κάθε υπέρμαχο της ελευθερίας του λόγου, ζητώντας του να τη στηρίξει. Περισσότερα διαβάστε παρακάτω, στο μεταφρασμένο κείμενο της Valentina Lisitsa.
Αλλά πρώτα, η εξομολόγησή μου.
Κατά τον τελευταίο χρόνο ζούσα μία διπλή ζωή. Υπήρχα εγώ – η «διάσημη» πιανίστρια που έκανα το ένα κονσέρτο μετά το άλλο σε όλον τον κόσμο, που μάθαινα νέα κομμάτια, που συναντούσα θαυμαστές που ηχογραφούσα, που «τιτίβιζα» για την ευτυχία μου σε συνεντεύξεις.
Όμως υπήρχε κι ένα άλλο «εγώ» μου: όχι μουσικός, αλλά ένας κανονικός άνθρωπος – μία κόρη, μία μητέρα, μία σύζυγος. Και αυτός ο άνθρωπος παρακολουθούσα ανήμπορη πώς η χώρα της γέννησής μου, της παιδικής μου ηλικίας, του πρώτου μου έρωτα – αυτή η χώρα γλιστρούσε ολοένα και πιο γρήγορα στη άβυσσο. Παιδιά να πεθαίνουν από βόμβες, ηλικιωμένες γυναίκες να πεθαίνουν από την πείνα, άνθρωποι να καίγονται ζωντανοί…
Το χειρότερο πράγμα που μπορεί να συμβεί σε μία χώρα είναι η αδελφοκτονία, οι άνθρωποι να αντιμετωπίζουν ο ένας τον άλλον, τους γείτονές τους σαν εχθρούς που πρέπει να εξαλειφθούν. Αυτό είναι που συνέβη στην όμορφή μου Ουκρανία. Η καρδιά μου αιμορραγεί. Όλοι σας είδατε στις τηλεοπτικές οθόνες σε όλο τον κόσμο μία μεγαλοπρεπή επανάσταση, τους κατοίκους της Ουκρανίας να αντιστέκονται με οργή ενάντια στους διεφθαρμένους κυβερνήτες για μία καλύτερη ζωή. Ήμουν τόσο περήφανη για το λαό μου! Όμως η κυβερνητική τάξη «δεν το άφησε» εύκολα. Κατάφεραν να διακαναλίσουν το θυμό, να τον στρέψουν σε άλλους, συχνά φανταστικούς, εχθρούς – και ακόμα χειρότερα, να τον στρέψουν στον ίδιο το λαό. Ένα χρόνο αργότερα, οι ίδιοι, πλούσιοι άνθρωποι παραμένουν στην εξουσία, μιζέρια και φτώχια παντού, δεκάδες χιλιάδες σκοτώνονται, πάνω από ένα εκατομμύριο πρόσφυγες.
Έτσι, επιδόθηκα στο Twitter (πόσοι από εσάς γνωρίζατε πως έχω λογαριασμό στο Twitter; LOL) με το όνομα «NedoUkraïnka» - μια λέξη που σκληρά σημαίνει «Υπό-Ουκρανός», μία μαχαιριά του Ουκρανού πρωθυπουργού που αποκάλεσε τους ρωσόφωνους Νοτιοανατολικούς Ουκρανούς «ΥΠΑΝΘΡΩΠΟΥΣ»! Ναι, δεν σας κοροϊδεύω. Σε επίσημα γραμμένο έγγραφο. Είμαι ένας υπάνθρωπος, ο σύζυγός μου, η μαμά μου… Κατέχω την ουκρανική γλώσσα τέλεια, πολύ καλύτερα από έναν λεγόμενο «πρωθυπουργό» της Ουκρανίας. Όμως δεν τη μιλώ στην οικογένειά μου, δεν τραγουδούσα στο γιο μου στα ουκρανικά, όταν κοιμάμαι δεν βλέπω όνειρα στα ουκρανικά, όταν θα πεθαίνω οι τελευταίες μου λέξεις ΔΕΝ θα είναι στα ουκρανικά…
Συγγνώμη, παρασύρθηκα λέγοντάς σας αυτά… Για να επιστρέψω στην ιστορία μου – επιδόθηκα στο Twitter για να κάνω την άλλη πλευρά της ιστορίας να ακουστεί, αυτή που δεν βλέπετε ποτέ στα media που κυριαρχούν – την κατάστασή του λαού μου, τα καλά και τα κακά που συνέβαιναν στην Ουκρανία. Μετέφρασα νέες ιστορίες από ουκρανικές ιστοσελίδες, μετέφρασα εκθέσεις μαρτύρων των θηριωδιών. Έγινα πολύ καλή στο να αποκαλύπτω ψέματα εκδιδόμενα από Δυτικά mediaμε σκοπό να κάνουν τη μία πλευρά του εμφυλίου πολέμου να δείχνει πιο λευκή και απαλή κι από πασχαλινό λαγουδάκι και την άλλη ως υπανθρώπους, ανάξιους ελέους, ως τις «παράπλευρες απώλειες».
Για να σας δώσω μόνο ένα παράδειγμα: ένα από τα κατορθώματά μου ήταν να έρθω αντιμέτωπη με το γαλλικό περιοδικό μόδας «Elle», το οποίο εξέδωσε μία λαμπερή ιστορία για τις γυναίκες του ουκρανικού στρατού. Μετά από έρευνα απέδειξα στο περιοδικό μέσα από δημοσιεύσεις μου στο Twitter πως το «κορίτσι του εξωφύλλου» που επέλεξαν να προβάλουν είναι στην πραγματικότητα ένας απαίσιος άνθρωπος, μία ανοιχτή νεοναζί, ρατσίστρια, αντισημιτιστής που επαίρεται να δολοφονεί πολίτες για πλάκα! Το περιοδικό εξέδωσε γραπτή, δημόσια συγγνώμη.
Ήμουν πολύ περήφανη! Αλλά με τον καιρό οι δραστηριότητές μου προσέλκυσαν πολλούς φαύλους εχθρούς. Ήμουν ιδιαίτερα σημαντικός «στόχος», επειδή ούσα Ουκρανή, ήμουν ως εκ τούτου προδότης. Νόμιζα πως γνώριζα το μίσος – το παίξιμο στο YouTube συγκεκριμένα «προσέλκυσε» μεγάλο μοίρασμα mai lμίσους. Όμως έκανα λάθος. Απειλές κατά της ζωής, «ευχές» να πεθάνει η οικογένειά μου, να με αποκαλούν «πόρνη πληρωμένη από το Κρεμλίνο»… Η λίστα συνεχίζεται και συνεχίζεται…
Οι εχθροί μου δεν σταμάτησαν εκεί. Προσπαθώντας, όπως είπαν, να μου δώσουν ένα μάθημα, έχουν τώρα επιχειρήσει να με κάνουν να σωπάσω σαν μουσικός.
Είναι προγραμματισμένο αυτή τη βδομάδα να παίξω το Rachmaninoff Concerto #2 με τη Συμφωνική Ορχήστρα του Τορόντο. Πίσω στο Δεκέμβρη, κάποιος από την ανώτατη διοίκηση της ορχήστρας, πιθανότατα μετά την πίεση μίας μικρής αλλά επιθετικής ομάδας που υποστήριζε πως αντιπροσωπεύει την ουκρανική κοινότητα, πήρε την απόφαση πως δεν μου επιτρέπεται να παίξω. Δεν ξέρω καν ποιοι είναι οι κατήγοροί μου. Κρατιέμαι στο σκοτάδι σχετικά με αυτό. Κατηγορήθηκα για «υποκίνηση μίσους» στο Twitter. Ως «απόδειξη», αρκετά ειρωνικά, παρουσίασαν στην ορχήστρα τα tweets μου, που εμπεριείχαν όλα τα πράγματα, καρικατούρες του Charlie Hebdo που απεικονίζουν τα media που ψεύδονται!!!
Τώρα, η ορχήστρα με βάση μία από τις πιο ελεύθερες, δημοκρατικές χώρες υποκύπτει στο ίδιο είδος ανθρώπων, βοηθώντας τους να με δολοφονήσουν – όχι ως ζωντανό άνθρωπο ακόμα, αλλά ως ΜΟΥΣΙΚΟ σίγουρα.
Ναι, η Συμφωνική Ορχήστρα του Tορόντο ΘΑ ΜΕ ΠΛΗΡΩΣΕΙ ΓΙΑ ΝΑ ΜΗΝ ΠΑΙΞΩ, γιατί εξάσκησα το δικαίωμα της ελευθερίας του λόγου.
Ναι, θα μου πληρώσουν το μισθό μου, αλλά θα ανακοινώσουν πως δεν μπορούσα να παίξω και έχουν ήδη βρει αντικαταστάτη.
Μέχρι που με απείλησαν για να μην πω τίποτα σχετικά με το λόγο της ακύρωσης. Σοβαρά.
Και νόμιζα πως πράγματα σαν αυτά συμβαίνουν μόνο στην Τουρκία στον Fazil Say;
Πριν αποφασίσετε να με βοηθήσετε - αν θέλετε αφιερώστε λίγο χρόνο και διαβάστε τα tweets μου. Μπορεί να βρείτε κάποια από αυτά προσβλητικά – ίσως. Η σάτιρα και η υπερβολή είναι τα καλύτερα λογοτεχνικά εργαλεία για τη μάχη ενάντια στα ψέματα. Κρατήστε αυτό στο μυαλό σας όσο διαβάζετε.
Ορίστε τι σας ζητώ να κάνετε για εμένα, και της ελευθερίας ακόμα κι αν διαφωνείτε με μένα στα πολιτικά (LOL!). Σας ζητώ να υψώσετε φωνή και να πείτε στη Συμφωνική Ορχήστρα του Τορόντο πως η μουσική δεν μπορεί να σωπάσει. Ζητήστε τους να με αφήσουν να παίξω.
Αν θέλετε να γράψετε κάτι – τέλεια!
Ή απλώς κοινοποιείστε τη φωτογραφία που έφτιαξα (συγγνώμη, την έφτιαξα στο κινητό μου, τίποτα το φανταχτερό). Ζητήστε από τους φίλους σας να συμμετέχουν. Αν το κάνουν μία φορά, θα το κάνουν ξανά και ξανά, μέχρι οι μουσικοί, οι καλλιτέχνες να εκφοβίζονται σε εθελοντική λογοκρισία! Το μέλλον μας θα είναι ζοφερό αν αφήσουμε αυτό να συμβεί.
Παρακαλώ σταθείτε δίπλα μου!
Αυτά είναι τα links: www.facebook.com | Twitter @TorontoSymphony»
«Αγαπητοί θαυμαστές, ΑΓΑΠΗΤΟΙ ΦΙΛΟΙ!
Έχω μία εξομολόγηση να κάνω και μία τεράστια χάρη να ζητήσω από όλους σας. Πραγματικά χρειάζομαι τη βοήθειά σας τώρα.Αλλά πρώτα, η εξομολόγησή μου.
Κατά τον τελευταίο χρόνο ζούσα μία διπλή ζωή. Υπήρχα εγώ – η «διάσημη» πιανίστρια που έκανα το ένα κονσέρτο μετά το άλλο σε όλον τον κόσμο, που μάθαινα νέα κομμάτια, που συναντούσα θαυμαστές που ηχογραφούσα, που «τιτίβιζα» για την ευτυχία μου σε συνεντεύξεις.
Όμως υπήρχε κι ένα άλλο «εγώ» μου: όχι μουσικός, αλλά ένας κανονικός άνθρωπος – μία κόρη, μία μητέρα, μία σύζυγος. Και αυτός ο άνθρωπος παρακολουθούσα ανήμπορη πώς η χώρα της γέννησής μου, της παιδικής μου ηλικίας, του πρώτου μου έρωτα – αυτή η χώρα γλιστρούσε ολοένα και πιο γρήγορα στη άβυσσο. Παιδιά να πεθαίνουν από βόμβες, ηλικιωμένες γυναίκες να πεθαίνουν από την πείνα, άνθρωποι να καίγονται ζωντανοί…
Το χειρότερο πράγμα που μπορεί να συμβεί σε μία χώρα είναι η αδελφοκτονία, οι άνθρωποι να αντιμετωπίζουν ο ένας τον άλλον, τους γείτονές τους σαν εχθρούς που πρέπει να εξαλειφθούν. Αυτό είναι που συνέβη στην όμορφή μου Ουκρανία. Η καρδιά μου αιμορραγεί. Όλοι σας είδατε στις τηλεοπτικές οθόνες σε όλο τον κόσμο μία μεγαλοπρεπή επανάσταση, τους κατοίκους της Ουκρανίας να αντιστέκονται με οργή ενάντια στους διεφθαρμένους κυβερνήτες για μία καλύτερη ζωή. Ήμουν τόσο περήφανη για το λαό μου! Όμως η κυβερνητική τάξη «δεν το άφησε» εύκολα. Κατάφεραν να διακαναλίσουν το θυμό, να τον στρέψουν σε άλλους, συχνά φανταστικούς, εχθρούς – και ακόμα χειρότερα, να τον στρέψουν στον ίδιο το λαό. Ένα χρόνο αργότερα, οι ίδιοι, πλούσιοι άνθρωποι παραμένουν στην εξουσία, μιζέρια και φτώχια παντού, δεκάδες χιλιάδες σκοτώνονται, πάνω από ένα εκατομμύριο πρόσφυγες.
Έτσι, επιδόθηκα στο Twitter (πόσοι από εσάς γνωρίζατε πως έχω λογαριασμό στο Twitter; LOL) με το όνομα «NedoUkraïnka» - μια λέξη που σκληρά σημαίνει «Υπό-Ουκρανός», μία μαχαιριά του Ουκρανού πρωθυπουργού που αποκάλεσε τους ρωσόφωνους Νοτιοανατολικούς Ουκρανούς «ΥΠΑΝΘΡΩΠΟΥΣ»! Ναι, δεν σας κοροϊδεύω. Σε επίσημα γραμμένο έγγραφο. Είμαι ένας υπάνθρωπος, ο σύζυγός μου, η μαμά μου… Κατέχω την ουκρανική γλώσσα τέλεια, πολύ καλύτερα από έναν λεγόμενο «πρωθυπουργό» της Ουκρανίας. Όμως δεν τη μιλώ στην οικογένειά μου, δεν τραγουδούσα στο γιο μου στα ουκρανικά, όταν κοιμάμαι δεν βλέπω όνειρα στα ουκρανικά, όταν θα πεθαίνω οι τελευταίες μου λέξεις ΔΕΝ θα είναι στα ουκρανικά…
Συγγνώμη, παρασύρθηκα λέγοντάς σας αυτά… Για να επιστρέψω στην ιστορία μου – επιδόθηκα στο Twitter για να κάνω την άλλη πλευρά της ιστορίας να ακουστεί, αυτή που δεν βλέπετε ποτέ στα media που κυριαρχούν – την κατάστασή του λαού μου, τα καλά και τα κακά που συνέβαιναν στην Ουκρανία. Μετέφρασα νέες ιστορίες από ουκρανικές ιστοσελίδες, μετέφρασα εκθέσεις μαρτύρων των θηριωδιών. Έγινα πολύ καλή στο να αποκαλύπτω ψέματα εκδιδόμενα από Δυτικά mediaμε σκοπό να κάνουν τη μία πλευρά του εμφυλίου πολέμου να δείχνει πιο λευκή και απαλή κι από πασχαλινό λαγουδάκι και την άλλη ως υπανθρώπους, ανάξιους ελέους, ως τις «παράπλευρες απώλειες».
Για να σας δώσω μόνο ένα παράδειγμα: ένα από τα κατορθώματά μου ήταν να έρθω αντιμέτωπη με το γαλλικό περιοδικό μόδας «Elle», το οποίο εξέδωσε μία λαμπερή ιστορία για τις γυναίκες του ουκρανικού στρατού. Μετά από έρευνα απέδειξα στο περιοδικό μέσα από δημοσιεύσεις μου στο Twitter πως το «κορίτσι του εξωφύλλου» που επέλεξαν να προβάλουν είναι στην πραγματικότητα ένας απαίσιος άνθρωπος, μία ανοιχτή νεοναζί, ρατσίστρια, αντισημιτιστής που επαίρεται να δολοφονεί πολίτες για πλάκα! Το περιοδικό εξέδωσε γραπτή, δημόσια συγγνώμη.
Ήμουν πολύ περήφανη! Αλλά με τον καιρό οι δραστηριότητές μου προσέλκυσαν πολλούς φαύλους εχθρούς. Ήμουν ιδιαίτερα σημαντικός «στόχος», επειδή ούσα Ουκρανή, ήμουν ως εκ τούτου προδότης. Νόμιζα πως γνώριζα το μίσος – το παίξιμο στο YouTube συγκεκριμένα «προσέλκυσε» μεγάλο μοίρασμα mai lμίσους. Όμως έκανα λάθος. Απειλές κατά της ζωής, «ευχές» να πεθάνει η οικογένειά μου, να με αποκαλούν «πόρνη πληρωμένη από το Κρεμλίνο»… Η λίστα συνεχίζεται και συνεχίζεται…
Οι εχθροί μου δεν σταμάτησαν εκεί. Προσπαθώντας, όπως είπαν, να μου δώσουν ένα μάθημα, έχουν τώρα επιχειρήσει να με κάνουν να σωπάσω σαν μουσικός.
Είναι προγραμματισμένο αυτή τη βδομάδα να παίξω το Rachmaninoff Concerto #2 με τη Συμφωνική Ορχήστρα του Τορόντο. Πίσω στο Δεκέμβρη, κάποιος από την ανώτατη διοίκηση της ορχήστρας, πιθανότατα μετά την πίεση μίας μικρής αλλά επιθετικής ομάδας που υποστήριζε πως αντιπροσωπεύει την ουκρανική κοινότητα, πήρε την απόφαση πως δεν μου επιτρέπεται να παίξω. Δεν ξέρω καν ποιοι είναι οι κατήγοροί μου. Κρατιέμαι στο σκοτάδι σχετικά με αυτό. Κατηγορήθηκα για «υποκίνηση μίσους» στο Twitter. Ως «απόδειξη», αρκετά ειρωνικά, παρουσίασαν στην ορχήστρα τα tweets μου, που εμπεριείχαν όλα τα πράγματα, καρικατούρες του Charlie Hebdo που απεικονίζουν τα media που ψεύδονται!!!
Τώρα, η ορχήστρα με βάση μία από τις πιο ελεύθερες, δημοκρατικές χώρες υποκύπτει στο ίδιο είδος ανθρώπων, βοηθώντας τους να με δολοφονήσουν – όχι ως ζωντανό άνθρωπο ακόμα, αλλά ως ΜΟΥΣΙΚΟ σίγουρα.
Ναι, η Συμφωνική Ορχήστρα του Tορόντο ΘΑ ΜΕ ΠΛΗΡΩΣΕΙ ΓΙΑ ΝΑ ΜΗΝ ΠΑΙΞΩ, γιατί εξάσκησα το δικαίωμα της ελευθερίας του λόγου.
Ναι, θα μου πληρώσουν το μισθό μου, αλλά θα ανακοινώσουν πως δεν μπορούσα να παίξω και έχουν ήδη βρει αντικαταστάτη.
Μέχρι που με απείλησαν για να μην πω τίποτα σχετικά με το λόγο της ακύρωσης. Σοβαρά.
Και νόμιζα πως πράγματα σαν αυτά συμβαίνουν μόνο στην Τουρκία στον Fazil Say;
Τώρα, η έκκληση.
Πριν αποφασίσετε να με βοηθήσετε - αν θέλετε αφιερώστε λίγο χρόνο και διαβάστε τα tweets μου. Μπορεί να βρείτε κάποια από αυτά προσβλητικά – ίσως. Η σάτιρα και η υπερβολή είναι τα καλύτερα λογοτεχνικά εργαλεία για τη μάχη ενάντια στα ψέματα. Κρατήστε αυτό στο μυαλό σας όσο διαβάζετε.
Ορίστε τι σας ζητώ να κάνετε για εμένα, και της ελευθερίας ακόμα κι αν διαφωνείτε με μένα στα πολιτικά (LOL!). Σας ζητώ να υψώσετε φωνή και να πείτε στη Συμφωνική Ορχήστρα του Τορόντο πως η μουσική δεν μπορεί να σωπάσει. Ζητήστε τους να με αφήσουν να παίξω.
Αν θέλετε να γράψετε κάτι – τέλεια!
Ή απλώς κοινοποιείστε τη φωτογραφία που έφτιαξα (συγγνώμη, την έφτιαξα στο κινητό μου, τίποτα το φανταχτερό). Ζητήστε από τους φίλους σας να συμμετέχουν. Αν το κάνουν μία φορά, θα το κάνουν ξανά και ξανά, μέχρι οι μουσικοί, οι καλλιτέχνες να εκφοβίζονται σε εθελοντική λογοκρισία! Το μέλλον μας θα είναι ζοφερό αν αφήσουμε αυτό να συμβεί.
Παρακαλώ σταθείτε δίπλα μου!
Αυτά είναι τα links: www.facebook.com | Twitter @TorontoSymphony»
