Ήταν ένα φεστιβάλ, όπωε όλα τα άλλα, μέχρι να μετατραπεί στον απόλυτο εφιάλτη, με τις σκηνές που εκτυλίσσονταν να είναι βγαλμένες από ταινία τρόμου. Το φεστιβάλ Supernova ήταν μία γιορτή που υποσχόταν χορό, μουσική και ποτά σε μία «μυστική τοποθεσία».
Διοργανώθηκε σε έναν ανοιχτό χώρο εκδήλωσης στην έρημο Νεγκέβ, της περιοχής βόρεια του κιμπούτς Ρεχίμ, περίπου 6 χιλιόμετρα ανατολικά της Γάζας.
Ένα φεστιβάλ ρέιβ μουσικής, με πολλούς νέους να χορεύουν, να διασκεδάζουν, να απαθανατίζουν τις στιγμές με τα κινητά τους τηλέφωνα, με αναρτήσεις στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης. Υπολογίζεται, ότι έως και 4.000 άτομα συμμετείχαν στη γιορτή και οι περισσότεροι ήταν ηλικίας κάτω των 30 ετών.
Επρόκειτο για ένα γεγονός που σηματοδοτούσε το τέλος του Σουκότ, μία από τις τρεις μεγάλες γιορτές της εβραϊκής θρησκείας.
Τι είναι το Σουκότ
Το Σουκότ (Sukkot) είναι μια από τις τρεις μεγάλες εορτές μαζί με το Πέσαχ (Pesach) και το Σαβουώτ (Shavuot), οι λεγόμενες «γιορτές προσκυνήματος», Σσελοσσά Ρεγκαλίμ, κατά την διάρκεια των οποίων οι Εβραίοι ανέβαιναν με τα πόδια μέχρι την Ιερουσαλήμ για να προσκυνήσουν τον Κύριο στον Ναό Του, το Μπέτ-Αμικντάσς, και να του προσφέρουν μέρος από την σοδειά τους. Διαρκεί επτά ημέρες, αρχής γενομένης από την 15η ημέρα του μηνός Τισρί σύμφωνα με την εντολή του Θεού: «εορτήν σκηνών ποιήσεις σε αυτώ επτά ημέρας» (Δευτερονόμιο, ιστ’ 13).
Η εορτή σηματοδοτεί το τέλος του γεωργικού κύκλου και κατά την διάρκεια της οι Ισραηλίτες δοξολογούν και ευγνωμονούν τον Θεό όχι μόνο για την συγκομιδή των καρπών της γης, αλλά και για την συμβολή του στην Έξοδό τους από την Αίγυπτο και την διαμονή τους σε σκηνές στην έρημο του Σινά για 40 χρόνια.
Γι’ αυτό κατά την διάρκεια της εορτής κατασκευάζονται σκηνές (sukkot) από πράσινους κλώνους, οι οποίες στήνονται είτε προαύλιο είτε στον κήπο ή στην ταράτσα του σπιτιού. Η σκηνή, Σουκά (sukkah), είναι μία προσωρινή κατασκευή, η σκεπή της οποίας φτιάχνεται μόνο από γήϊνα υλικά. Προσφέρει σκιά από τον ήλιο στην διάρκεια της ημέρας και επιτρέπει σε όποιον κάθεται μέσα, να βλέπει τα αστέρια του ουρανού το βράδυ υπενθυμίζοντας στον πιστό το πρόσκαιρο της ζωής στη γη και την προστασία που παρέχει ο Θεός στον εβραϊκό λαό όχι μονάχα στην έρημο αλλά και σε όλες τις ερήμους της Διασποράς.
Το αιματοκύλισμα που κήρυξε τον πόλεμο
Στις 7.22 το πρωί του Σαββάτου (τοπική ώρα), νέοι άνθρωποι χαμογελούν και χορεύουν στο πρωινό φως του ήλιου. Πάνω από τα κεφάλια τους όμως, μικρά μαύρα σύννεφα καπνού μαρτυρούν την «αρχή του κακού» και την απειλή που πλησιάζει.
Είναι τα ίχνη που αφήνουν πίσω τους οι αμυντικοί πύραυλοι που χρησιμοποιεί ο ισραηλινός στρατός για να αναχαιτίσει τις ρουκέτες που εκτοξεύονται από τη Γάζα. Στις ώρες που ακολούθησαν, η Χαμάς εκτόξευσε χιλιάδες ρουκέτες για να «τρυπήσει» την αεράμυνα του Iron Dome.
Το BBC συνέθεσε τα γεγονότα του φεστιβάλ που κατέληξε σε αιματοκύλισμα, διασταυρώνοντας βίντεο και αναρτήσεις στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, και χρησιμοποιώντας τεχνολογία αναγνώρισης προσώπου.
Σε άλλο βίντεο που δημοσιεύτηκε λίγη ώρα αργότερα, η μουσική έχει σταματήσει. Πολλοί αρχίζουν να εκκενώνουν τον χώρο του φεστιβάλ – κάποιοι φαίνονται πανικόβλητοι, άλλοι σκύβουν για να προφυλαχθούν και κάποιοι κατευθύνονται με πιο χαλαρή διάθεση προς την έξοδο. Λίγα χιλιόμετρα πιο πέρα, στον «φράκτη» της Γάζας, βρίσκεται σε εξέλιξη η επόμενη φάση της επίθεσης της Χαμάς.
Οσο ορισμένοι έτρεχαν να ξεφύγουν προς τα χωράφια και την έρημο, οι μαχητές περιφέρονταν μεθοδικά στους χώρους του φεστιβάλ και σκότωναν όποιον έβρισκαν μπροστά τους.
Μία κάμερα σταθμευμένου αυτοκινήτου κατέγραψε στις 9.23 το πρωί τρεις ενόπλους. Ενας άνδρας κείτεται κουλουριασμένος δίπλα σε ένα αυτοκίνητο. Ενας τρομοκράτης, οπλισμένος με αυτόματο όπλο, φαίνεται να διατάζει έναν άλλο αιμόφυρτο άνδρα, που βρίσκεται εκτός πλάνου, να πέσει στο έδαφος. Στη συνέχεια τον αρπάζει από την μπλούζα και τον οδηγεί μακριά. Είναι άγνωστο αν επέζησε.
Αγνωστο παραμένει, επίσης, αν οι ένοπλοι ήταν πληροφορημένοι για το φεστιβάλ, αλλά είναι βέβαιο άκουσαν τη δυνατή μουσική από τα ηχεία στον ανοικτό χώρο. Σε κάθε περίπτωση, καθώς πλησιάζαν ήταν σαφές πως είχαν έρθει αποφασισμένοι να σκοτώσουν.
Διοργανώθηκε σε έναν ανοιχτό χώρο εκδήλωσης στην έρημο Νεγκέβ, της περιοχής βόρεια του κιμπούτς Ρεχίμ, περίπου 6 χιλιόμετρα ανατολικά της Γάζας.
Ένα φεστιβάλ ρέιβ μουσικής, με πολλούς νέους να χορεύουν, να διασκεδάζουν, να απαθανατίζουν τις στιγμές με τα κινητά τους τηλέφωνα, με αναρτήσεις στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης. Υπολογίζεται, ότι έως και 4.000 άτομα συμμετείχαν στη γιορτή και οι περισσότεροι ήταν ηλικίας κάτω των 30 ετών.
Επρόκειτο για ένα γεγονός που σηματοδοτούσε το τέλος του Σουκότ, μία από τις τρεις μεγάλες γιορτές της εβραϊκής θρησκείας.
Τι είναι το Σουκότ
Το Σουκότ (Sukkot) είναι μια από τις τρεις μεγάλες εορτές μαζί με το Πέσαχ (Pesach) και το Σαβουώτ (Shavuot), οι λεγόμενες «γιορτές προσκυνήματος», Σσελοσσά Ρεγκαλίμ, κατά την διάρκεια των οποίων οι Εβραίοι ανέβαιναν με τα πόδια μέχρι την Ιερουσαλήμ για να προσκυνήσουν τον Κύριο στον Ναό Του, το Μπέτ-Αμικντάσς, και να του προσφέρουν μέρος από την σοδειά τους. Διαρκεί επτά ημέρες, αρχής γενομένης από την 15η ημέρα του μηνός Τισρί σύμφωνα με την εντολή του Θεού: «εορτήν σκηνών ποιήσεις σε αυτώ επτά ημέρας» (Δευτερονόμιο, ιστ’ 13).
Η εορτή σηματοδοτεί το τέλος του γεωργικού κύκλου και κατά την διάρκεια της οι Ισραηλίτες δοξολογούν και ευγνωμονούν τον Θεό όχι μόνο για την συγκομιδή των καρπών της γης, αλλά και για την συμβολή του στην Έξοδό τους από την Αίγυπτο και την διαμονή τους σε σκηνές στην έρημο του Σινά για 40 χρόνια.
Γι’ αυτό κατά την διάρκεια της εορτής κατασκευάζονται σκηνές (sukkot) από πράσινους κλώνους, οι οποίες στήνονται είτε προαύλιο είτε στον κήπο ή στην ταράτσα του σπιτιού. Η σκηνή, Σουκά (sukkah), είναι μία προσωρινή κατασκευή, η σκεπή της οποίας φτιάχνεται μόνο από γήϊνα υλικά. Προσφέρει σκιά από τον ήλιο στην διάρκεια της ημέρας και επιτρέπει σε όποιον κάθεται μέσα, να βλέπει τα αστέρια του ουρανού το βράδυ υπενθυμίζοντας στον πιστό το πρόσκαιρο της ζωής στη γη και την προστασία που παρέχει ο Θεός στον εβραϊκό λαό όχι μονάχα στην έρημο αλλά και σε όλες τις ερήμους της Διασποράς.
Το αιματοκύλισμα που κήρυξε τον πόλεμο
Στις 7.22 το πρωί του Σαββάτου (τοπική ώρα), νέοι άνθρωποι χαμογελούν και χορεύουν στο πρωινό φως του ήλιου. Πάνω από τα κεφάλια τους όμως, μικρά μαύρα σύννεφα καπνού μαρτυρούν την «αρχή του κακού» και την απειλή που πλησιάζει.
Είναι τα ίχνη που αφήνουν πίσω τους οι αμυντικοί πύραυλοι που χρησιμοποιεί ο ισραηλινός στρατός για να αναχαιτίσει τις ρουκέτες που εκτοξεύονται από τη Γάζα. Στις ώρες που ακολούθησαν, η Χαμάς εκτόξευσε χιλιάδες ρουκέτες για να «τρυπήσει» την αεράμυνα του Iron Dome.
Το BBC συνέθεσε τα γεγονότα του φεστιβάλ που κατέληξε σε αιματοκύλισμα, διασταυρώνοντας βίντεο και αναρτήσεις στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, και χρησιμοποιώντας τεχνολογία αναγνώρισης προσώπου.
Σε άλλο βίντεο που δημοσιεύτηκε λίγη ώρα αργότερα, η μουσική έχει σταματήσει. Πολλοί αρχίζουν να εκκενώνουν τον χώρο του φεστιβάλ – κάποιοι φαίνονται πανικόβλητοι, άλλοι σκύβουν για να προφυλαχθούν και κάποιοι κατευθύνονται με πιο χαλαρή διάθεση προς την έξοδο. Λίγα χιλιόμετρα πιο πέρα, στον «φράκτη» της Γάζας, βρίσκεται σε εξέλιξη η επόμενη φάση της επίθεσης της Χαμάς.
Οσο ορισμένοι έτρεχαν να ξεφύγουν προς τα χωράφια και την έρημο, οι μαχητές περιφέρονταν μεθοδικά στους χώρους του φεστιβάλ και σκότωναν όποιον έβρισκαν μπροστά τους.
Μία κάμερα σταθμευμένου αυτοκινήτου κατέγραψε στις 9.23 το πρωί τρεις ενόπλους. Ενας άνδρας κείτεται κουλουριασμένος δίπλα σε ένα αυτοκίνητο. Ενας τρομοκράτης, οπλισμένος με αυτόματο όπλο, φαίνεται να διατάζει έναν άλλο αιμόφυρτο άνδρα, που βρίσκεται εκτός πλάνου, να πέσει στο έδαφος. Στη συνέχεια τον αρπάζει από την μπλούζα και τον οδηγεί μακριά. Είναι άγνωστο αν επέζησε.
Αγνωστο παραμένει, επίσης, αν οι ένοπλοι ήταν πληροφορημένοι για το φεστιβάλ, αλλά είναι βέβαιο άκουσαν τη δυνατή μουσική από τα ηχεία στον ανοικτό χώρο. Σε κάθε περίπτωση, καθώς πλησιάζαν ήταν σαφές πως είχαν έρθει αποφασισμένοι να σκοτώσουν.
