Η Σουηδέζα ηθοποιός Μπίμπι Άντερσον έφυγε απ’ τη ζωή σε ηλικία 83 ετών.
Πρωταγωνίστρια στα κομβικά έργα του θρυλικού Ίνγκμαρ Μπέργκμαν με σταθερή παρουσία στη φιλμογραφία του, σε περισσότερα από 20 έργα.
Ξεκίνησε να συνεργάζεται με τον Σουηδό δημιουργό σε ηλικία μόλις 15 ετών, όταν και πρωταγωνίστησε σε διαφημιστικά σποτ, παραγωγής του, για μάρκα σαπουνιού.
Συνέχισε την πορεία της στην υποκριτική μέχρι το 2009, όταν υπέστη εγκεφαλικό που την άφησε παράλυτη στη μία πλευρά του σώματός της.
Η Άντερσον συνεργάστηκε επίσης με άλλους σκηνοθέτες, μεταξύ των οποίων ο Τζον Χιούστον και ο Ρόμπερτ Όλτμαν.
Ο Γιαν Χόλμπεργκ από το Ίδρυμα Ίνγκμαρ Μπέργκμαν δήλωσε στο Γαλλικό Πρακτορείο Ειδήσεων ότι αν και η ηθοποιός συνδέθηκε πολύ με τον σπουδαίο κινηματογραφιστή, ήταν σημαντική καλλιτέχνιδα από μόνη της. Όπως σημείωσε ο ίδιος, εκείνη έπαιζε συχνά απλούς ή μερικές φορές ακόμα και κακογραμμένους ρόλους, αλλά «τους έκανε κάτι πολύ μεγαλύτερο».
Ορόσημο στην εμβληματική καριέρα της ο συναισθηματικά πολύπλοκος ρόλος της νοσηρής νοσηλεύτριας Άλμα στην «Περσόνα» (1966), μια ταινία - σημείο αναφοράς, γνωστή μεταξύ άλλων για τις μεγάλες ανατροπές στερεοτύπων στην ιστορία του σινεμά.
Η ίδια το 1977, είχε δηλώσει σχετικά: «Η Περσόνα. Είμαι ακόμα υπερήφανη. Κάθε φορά που το βλέπω, ξέρω ότι πέτυχα αυτό που έπρεπε να κάνω ως ηθοποιός, ότι δημιούργησα ένα πρόσωπο».
Εκτός από τα 90 φιλμ στα οποία έπαιξε, ανέβηκε πολλές φορές στη θεατρική σκηνή και πρωταγωνίστησε σε κλασσικά έργα των Σαίξπηρ, Μολιέρου και Τσέχωφ.
Γεννημένη στη Στοκχόλμη στις 11 Νοεμβρίου 1935, η Μπίμπι Άντερσον, κόρη ενός επιχειρηματία και μιας κοινωνική λειτουργού, έγινε δεκτή το 1954 έγινε στην δραματική σχολή του Βασιλικού Δραματικού Θεάτρου στη σουηδική πρωτεύουσα.
Είχε τιμηθεί με τέσσερα βραβεία Guldbagge (το σουηδικό Όσκαρ), ως καλύτερη ηθοποιός το 1958 στο Φεστιβάλ των Καννών για την ερμηνεία της στο «Κατώφλι της Ζωής» και το 1963 στο Φεστιβάλ του Βερολίνου για τον ρόλο της στην ταινία «Η Ερωμένη».
Αξίζει να σημειωθεί ότι στη διάρκεια του εμφύλιου πολέμου στη Γιουγκοσλαβία πήρε μέρος σε αρκετές πρωτοβουλίες για παραστάσεις και άλλες πολιτιστικές εκδηλώσεις στο Σεράγεβο.
«Αφήνει πίσω της ένα τεράστιο κενό για όλους εκείνους που είχαν το προνόμιο να ζήσουν στο πλευρό της» είπε η κόρη της, Τζένι Γκρέντε Ντάχλστραντ, στο Γαλλικό Πρακτορείο.
Πρωταγωνίστρια στα κομβικά έργα του θρυλικού Ίνγκμαρ Μπέργκμαν με σταθερή παρουσία στη φιλμογραφία του, σε περισσότερα από 20 έργα.
Ξεκίνησε να συνεργάζεται με τον Σουηδό δημιουργό σε ηλικία μόλις 15 ετών, όταν και πρωταγωνίστησε σε διαφημιστικά σποτ, παραγωγής του, για μάρκα σαπουνιού.
Συνέχισε την πορεία της στην υποκριτική μέχρι το 2009, όταν υπέστη εγκεφαλικό που την άφησε παράλυτη στη μία πλευρά του σώματός της.
Η Άντερσον συνεργάστηκε επίσης με άλλους σκηνοθέτες, μεταξύ των οποίων ο Τζον Χιούστον και ο Ρόμπερτ Όλτμαν.
Ο Γιαν Χόλμπεργκ από το Ίδρυμα Ίνγκμαρ Μπέργκμαν δήλωσε στο Γαλλικό Πρακτορείο Ειδήσεων ότι αν και η ηθοποιός συνδέθηκε πολύ με τον σπουδαίο κινηματογραφιστή, ήταν σημαντική καλλιτέχνιδα από μόνη της. Όπως σημείωσε ο ίδιος, εκείνη έπαιζε συχνά απλούς ή μερικές φορές ακόμα και κακογραμμένους ρόλους, αλλά «τους έκανε κάτι πολύ μεγαλύτερο».
Ορόσημο στην εμβληματική καριέρα της ο συναισθηματικά πολύπλοκος ρόλος της νοσηρής νοσηλεύτριας Άλμα στην «Περσόνα» (1966), μια ταινία - σημείο αναφοράς, γνωστή μεταξύ άλλων για τις μεγάλες ανατροπές στερεοτύπων στην ιστορία του σινεμά.
Η ίδια το 1977, είχε δηλώσει σχετικά: «Η Περσόνα. Είμαι ακόμα υπερήφανη. Κάθε φορά που το βλέπω, ξέρω ότι πέτυχα αυτό που έπρεπε να κάνω ως ηθοποιός, ότι δημιούργησα ένα πρόσωπο».
Εκτός από τα 90 φιλμ στα οποία έπαιξε, ανέβηκε πολλές φορές στη θεατρική σκηνή και πρωταγωνίστησε σε κλασσικά έργα των Σαίξπηρ, Μολιέρου και Τσέχωφ.
Γεννημένη στη Στοκχόλμη στις 11 Νοεμβρίου 1935, η Μπίμπι Άντερσον, κόρη ενός επιχειρηματία και μιας κοινωνική λειτουργού, έγινε δεκτή το 1954 έγινε στην δραματική σχολή του Βασιλικού Δραματικού Θεάτρου στη σουηδική πρωτεύουσα.
Είχε τιμηθεί με τέσσερα βραβεία Guldbagge (το σουηδικό Όσκαρ), ως καλύτερη ηθοποιός το 1958 στο Φεστιβάλ των Καννών για την ερμηνεία της στο «Κατώφλι της Ζωής» και το 1963 στο Φεστιβάλ του Βερολίνου για τον ρόλο της στην ταινία «Η Ερωμένη».
Αξίζει να σημειωθεί ότι στη διάρκεια του εμφύλιου πολέμου στη Γιουγκοσλαβία πήρε μέρος σε αρκετές πρωτοβουλίες για παραστάσεις και άλλες πολιτιστικές εκδηλώσεις στο Σεράγεβο.
«Αφήνει πίσω της ένα τεράστιο κενό για όλους εκείνους που είχαν το προνόμιο να ζήσουν στο πλευρό της» είπε η κόρη της, Τζένι Γκρέντε Ντάχλστραντ, στο Γαλλικό Πρακτορείο.
