Το 1983 κυκλοφορούσε το 12 στούντιο άλμπουμ των Pink Floyd με τίτλο The Final Cut. Ο δίσκος έκλεινε με το Two Suns in the Sunset που αποτελεί χρονολογικά και την τελευταία δημιουργική συνεισφορά του Roger Waters (Ρότζερ Γουότερς) στην ιστορία της σπουδαίας μπάντας. Λίγο αργότερα θα αποχωρήσει από το «σχήμα».
Η πυρηνική έκρηξη και οι συνέπειές της είναι το θέμα που θίγει με τη ματιά του ο εμπνευσμένος καλλιτέχνης.
Ο Ρότζερ Γουότερς, «έσμιξε» με την μπάντα που θα τον συνόδευε στην περιοδεία του που ματαιώθηκε λόγω πανδημίας, και ο καθένας από το σπίτι του έβαλε την τέχνη του ώστε να προκύψει μια «νέα» εκδοχή του Two Suns in the Sunset.
Στα πρώτα πλάνα του βίντεο ακούγονται αυτοκίνητα να κινούνται με ταχύτητα ενώ σε μαύρο φόντο, δύο αόρατα χέρια γράφουν σε γραφομηχανή:
We are at one hundred seconds to midnight
On the doomsday clock.
This is the closest the Human Race
Has ever been to nuclear catastrophe
Μαζί με τον Roger Waters (Ρότζερ Γουότερς) οι τραγουδίστριες Jess Wolfe και Holly Laessig, ο ντράμερ Joey Waronker, στις κιθάρες οι Jonathan Wilson και Dave Kilminster, οι πιανίστες Jon Carin και Bo Koster και ο Ian Ritchie με το σαξόφωνό του.
Ο λόγος στον Γουότερς:
«Το ότι επιτρέπουμε να υπάρχουν Πυρηνικά σε έναν κόσμο που ελέγχουν διαταραγμένοι κοινωνιοπαθείς είναι από μόνo του μια ανισόρροπη διευθέτηση… Είμαστε πολλοί, είναι λίγοι. Μπορούμε, απλά, να πούμε όχι σε όλη αυτή τη MAD (Mutually Assured Destruction – Αμοιβαία Εξασφαλισμένη Καταστροφή) τρέλα. Δεν βγάζει κανένα νόημα και, δυνητικά, είναι καταστροφική για όλη τη ζωή».
Εδώ το κομμάτι στην πρώτη του έκδοση…
Η πυρηνική έκρηξη και οι συνέπειές της είναι το θέμα που θίγει με τη ματιά του ο εμπνευσμένος καλλιτέχνης.
Ο Ρότζερ Γουότερς, «έσμιξε» με την μπάντα που θα τον συνόδευε στην περιοδεία του που ματαιώθηκε λόγω πανδημίας, και ο καθένας από το σπίτι του έβαλε την τέχνη του ώστε να προκύψει μια «νέα» εκδοχή του Two Suns in the Sunset.
Στα πρώτα πλάνα του βίντεο ακούγονται αυτοκίνητα να κινούνται με ταχύτητα ενώ σε μαύρο φόντο, δύο αόρατα χέρια γράφουν σε γραφομηχανή:
We are at one hundred seconds to midnight
On the doomsday clock.
This is the closest the Human Race
Has ever been to nuclear catastrophe
Μαζί με τον Roger Waters (Ρότζερ Γουότερς) οι τραγουδίστριες Jess Wolfe και Holly Laessig, ο ντράμερ Joey Waronker, στις κιθάρες οι Jonathan Wilson και Dave Kilminster, οι πιανίστες Jon Carin και Bo Koster και ο Ian Ritchie με το σαξόφωνό του.
Ο λόγος στον Γουότερς:
«Το ότι επιτρέπουμε να υπάρχουν Πυρηνικά σε έναν κόσμο που ελέγχουν διαταραγμένοι κοινωνιοπαθείς είναι από μόνo του μια ανισόρροπη διευθέτηση… Είμαστε πολλοί, είναι λίγοι. Μπορούμε, απλά, να πούμε όχι σε όλη αυτή τη MAD (Mutually Assured Destruction – Αμοιβαία Εξασφαλισμένη Καταστροφή) τρέλα. Δεν βγάζει κανένα νόημα και, δυνητικά, είναι καταστροφική για όλη τη ζωή».
Εδώ το κομμάτι στην πρώτη του έκδοση…
