Δεν χρειάζεται να προσθέσουμε κάτι παραπάνω, αφού τα λέει (είπε) όλα ο Κωστής Μαραβέγιας:
Η Ρίτα είναι το πρώτο single από ένα άλμπουμ που ετοίμασα στο home studio μου κατά τη διάρκεια της παρατεταμένης καραντίνας.
Με τα παλιά αναλογικά συνθεσάιζερ της εφηβείας μου, με την αγαπημένη μου Stratocaster κιθάρα, με groove box και διάθεση για παιχνίδι και πειραματισμό. Σχεδόν μόνος, στα πέριξ Μετς-Παγκρατίου, παρά κάποιες αραιές επισκέψεις των μουσικών γειτόνων μου.
Η Ρίτα είναι η πρώτη μου νιότη, το πάθος και η παρόρμηση με τα καλά και τα κακά τους, η ατόφια σπίθα για ζωή, η μέθεξη και ο διονυσιασμός.
Η μοναχικότητα αυτής της διαδικασίας έφερε μια αναδρομή στο παρελθόν, στα πρώτα χρόνια της μουσικής μου περιπέτειας. Τότε που συστηνόμασταν, τρέχοντας με τα βανάκια σε κάθε φεστιβάλ, πόλη, χωριό, μπαρ, κλαμπ, ταβέρνα της ελληνικής επικράτειας. Με αυτοσχέδια μέσα και την έκδηλη χαρά του ξεκινήματος, της ανακάλυψης, την αυθεντική δίψα για ταξίδι και επικοινωνία μετά μουσικής.
Έτσι έφτιαξα τους ήχους και τους στίχους της Ρίτας.
Αυτό το χρόνο που πέρασε, μου έλειψε η επαφή, η αγκαλιά, ο χορός. Στη Ρίτα και στο άλμπουμ συνολικά, η σωματικότητα είναι η βασική πυξίδα των τραγουδιών μου. Κι αν γκρεμιστούν όλα γύρω μας, εμείς θα τα καταφέρουμε αδέρφια.
Κατάφαση για ζωή.
Ας χορέψουμε.
Κι ας έχει αλλάξει η Ρίτα.
Κωστής.
Καλή Ακρόαση!
Η Ρίτα είναι το πρώτο single από ένα άλμπουμ που ετοίμασα στο home studio μου κατά τη διάρκεια της παρατεταμένης καραντίνας.
Με τα παλιά αναλογικά συνθεσάιζερ της εφηβείας μου, με την αγαπημένη μου Stratocaster κιθάρα, με groove box και διάθεση για παιχνίδι και πειραματισμό. Σχεδόν μόνος, στα πέριξ Μετς-Παγκρατίου, παρά κάποιες αραιές επισκέψεις των μουσικών γειτόνων μου.
Η Ρίτα είναι η πρώτη μου νιότη, το πάθος και η παρόρμηση με τα καλά και τα κακά τους, η ατόφια σπίθα για ζωή, η μέθεξη και ο διονυσιασμός.
Η μοναχικότητα αυτής της διαδικασίας έφερε μια αναδρομή στο παρελθόν, στα πρώτα χρόνια της μουσικής μου περιπέτειας. Τότε που συστηνόμασταν, τρέχοντας με τα βανάκια σε κάθε φεστιβάλ, πόλη, χωριό, μπαρ, κλαμπ, ταβέρνα της ελληνικής επικράτειας. Με αυτοσχέδια μέσα και την έκδηλη χαρά του ξεκινήματος, της ανακάλυψης, την αυθεντική δίψα για ταξίδι και επικοινωνία μετά μουσικής.
Έτσι έφτιαξα τους ήχους και τους στίχους της Ρίτας.
Αυτό το χρόνο που πέρασε, μου έλειψε η επαφή, η αγκαλιά, ο χορός. Στη Ρίτα και στο άλμπουμ συνολικά, η σωματικότητα είναι η βασική πυξίδα των τραγουδιών μου. Κι αν γκρεμιστούν όλα γύρω μας, εμείς θα τα καταφέρουμε αδέρφια.
Κατάφαση για ζωή.
Ας χορέψουμε.
Κι ας έχει αλλάξει η Ρίτα.
Κωστής.
Καλή Ακρόαση!
