«Αυτός ο Μάρτης που τελειώνει»
Μετά από μια πενταετία με συμμετοχές σε δίσκους του Βασίλη Τσιτσάνη και του Γιάννη Μαρκόπουλου, δυο 45άρια του Τάκη Σούκα και κάποιες επανεκτελέσεις σε «τουριστικές» συλλογές, το 1977 η Λιζέτα Νικολάου παρουσίασε τον πρώτο προσωπικό της δίσκο με τίτλο «Το χαμόγελο της Λιζέτας».
Το υλικό του δίσκου, που κυκλοφόρησε από την ΕΜΙ και μέχρι σήμερα παραμένει ανέκδοτος σε cd, αποτέλεσαν δώδεκα τραγούδια σε μουσικές του Βασίλη Τσιτσάνη, του Γιάννη Μαρκόπουλου, του Γιάννη Σπανού και του Δήμου Μούτση και στίχους του Λευτέρη Παπαδόπουλου, του Μάνου Ελευθερίου, του Γιώργου Σκούρτη, του Γιώργου Κανελλόπουλου και του Βασίλη Τσιτσάνη.
Σε κάποια από τα τραγούδια τους συμμετείχαν τραγουδώντας και παίζοντας μπουζούκι και πιάνο ο Βασίλης Τσιτσάνης και ο Γιάννης Μαρκόπουλος. Η ενορχήστρωση και διεύθυνση ορχήστρας έγινε από τους συνθέτες και η ηχογράφηση από τους Τάκη Φιλιππίδη και Μανώλη Ψαρρά.
Στο εσώφυλλο του δίσκου ο Γιάννης Σπανός σημείωνε για τη Λιζέτα: «Η Φωνή της Λιζέτας έχει την καθαρότητα και την γνησιότητα που έχει η ίδια σαν άνθρωπος».
Έτσι ακριβώς ήταν και τα δυο, από τα ωραιότερα του δίσκου, τραγούδια του Γιάννη Σπανού και του Μάνου Ελευθερίου, που τραγούδησε η Λιζέτα στο «Χαμόγελο» . Καθαρά και γνήσια…
Ήταν το ζεϊμπέκικο «Όταν εμοίραζε ο Θεός» και μια υπέροχη μπαλάντα με τίτλο «Αυτός ο Μάρτης που τελειώνει»…
«Γυναίκα είμαι»
Αναζητώντας κάποια στοιχεία για τις συμμετοχές του Αντώνη Καλογιάννη στην ελληνική δισκογραφία, πριν από λίγες ημέρες έπεσε στα χέρια μου ο δεύτερος προσωπικός δίσκος της Κύπριας τραγουδίστριας Εύης Καπάταη, που κυκλοφόρησε το 1994 από την Fm Records, με τίτλο «Στου κόσμου το παράθυρο», με έξι τραγούδια σε μουσική του Γιάννη Σπανού κι άλλα έξι του Θανάση Καργίδη, όλα με στίχους του Ανδρέα Νεοφυτίδη. Η ενορχήστρωση ήταν του Γιάννη Ιωάννου και η ηχοληψία έγινε από τον Κώστα Παρίση. (Η Εύη Καπάταη εμφανίσθηκε στη δισκογραφία με τρία τραγούδια του Θανάση Πολυκανδριώτη σε στίχους Γιώργου Μίτσιγκα, που συμπεριλήφθηκαν στο δίσκο «Εντελώς τυχαία», που κυκλοφόρησε το 1988).
Στο τραγούδι του Γιάννη Σπανού «Δεν επιτρέπονται ενοχές» συμμετείχε ο Αντώνης Καλογιάννης, φωνητικά έκανε ο Φάνης Μεζίνης ενώ συμμετείχε και μια μικρή, αυτοσχέδια χορωδία αποτελούμενη από τους Γιάννη Ιωάννου, Ανδρέα Νεοφυτίδη και Σταύρο Μουφλουζέλη.
Βάζοντας λοιπόν να ακούσω τον δίσκο, διαπίστωσα πως το εναρκτήριο τραγούδι σε μουσική του Σπανού με τίτλο «Γυναίκα είμαι», ήταν γραμμένο πάνω στην ίδια μελωδία του «Αυτός ο Μάρτης που τελειώνει», αλλά με διαφορετικούς στίχους του Ανδρέα Νεοφυτίδη…
Μετά από μια πενταετία με συμμετοχές σε δίσκους του Βασίλη Τσιτσάνη και του Γιάννη Μαρκόπουλου, δυο 45άρια του Τάκη Σούκα και κάποιες επανεκτελέσεις σε «τουριστικές» συλλογές, το 1977 η Λιζέτα Νικολάου παρουσίασε τον πρώτο προσωπικό της δίσκο με τίτλο «Το χαμόγελο της Λιζέτας».
Το υλικό του δίσκου, που κυκλοφόρησε από την ΕΜΙ και μέχρι σήμερα παραμένει ανέκδοτος σε cd, αποτέλεσαν δώδεκα τραγούδια σε μουσικές του Βασίλη Τσιτσάνη, του Γιάννη Μαρκόπουλου, του Γιάννη Σπανού και του Δήμου Μούτση και στίχους του Λευτέρη Παπαδόπουλου, του Μάνου Ελευθερίου, του Γιώργου Σκούρτη, του Γιώργου Κανελλόπουλου και του Βασίλη Τσιτσάνη.
Σε κάποια από τα τραγούδια τους συμμετείχαν τραγουδώντας και παίζοντας μπουζούκι και πιάνο ο Βασίλης Τσιτσάνης και ο Γιάννης Μαρκόπουλος. Η ενορχήστρωση και διεύθυνση ορχήστρας έγινε από τους συνθέτες και η ηχογράφηση από τους Τάκη Φιλιππίδη και Μανώλη Ψαρρά.
Στο εσώφυλλο του δίσκου ο Γιάννης Σπανός σημείωνε για τη Λιζέτα: «Η Φωνή της Λιζέτας έχει την καθαρότητα και την γνησιότητα που έχει η ίδια σαν άνθρωπος».
Έτσι ακριβώς ήταν και τα δυο, από τα ωραιότερα του δίσκου, τραγούδια του Γιάννη Σπανού και του Μάνου Ελευθερίου, που τραγούδησε η Λιζέτα στο «Χαμόγελο» . Καθαρά και γνήσια…
Ήταν το ζεϊμπέκικο «Όταν εμοίραζε ο Θεός» και μια υπέροχη μπαλάντα με τίτλο «Αυτός ο Μάρτης που τελειώνει»…
«Γυναίκα είμαι»
Αναζητώντας κάποια στοιχεία για τις συμμετοχές του Αντώνη Καλογιάννη στην ελληνική δισκογραφία, πριν από λίγες ημέρες έπεσε στα χέρια μου ο δεύτερος προσωπικός δίσκος της Κύπριας τραγουδίστριας Εύης Καπάταη, που κυκλοφόρησε το 1994 από την Fm Records, με τίτλο «Στου κόσμου το παράθυρο», με έξι τραγούδια σε μουσική του Γιάννη Σπανού κι άλλα έξι του Θανάση Καργίδη, όλα με στίχους του Ανδρέα Νεοφυτίδη. Η ενορχήστρωση ήταν του Γιάννη Ιωάννου και η ηχοληψία έγινε από τον Κώστα Παρίση. (Η Εύη Καπάταη εμφανίσθηκε στη δισκογραφία με τρία τραγούδια του Θανάση Πολυκανδριώτη σε στίχους Γιώργου Μίτσιγκα, που συμπεριλήφθηκαν στο δίσκο «Εντελώς τυχαία», που κυκλοφόρησε το 1988).
Στο τραγούδι του Γιάννη Σπανού «Δεν επιτρέπονται ενοχές» συμμετείχε ο Αντώνης Καλογιάννης, φωνητικά έκανε ο Φάνης Μεζίνης ενώ συμμετείχε και μια μικρή, αυτοσχέδια χορωδία αποτελούμενη από τους Γιάννη Ιωάννου, Ανδρέα Νεοφυτίδη και Σταύρο Μουφλουζέλη.
Βάζοντας λοιπόν να ακούσω τον δίσκο, διαπίστωσα πως το εναρκτήριο τραγούδι σε μουσική του Σπανού με τίτλο «Γυναίκα είμαι», ήταν γραμμένο πάνω στην ίδια μελωδία του «Αυτός ο Μάρτης που τελειώνει», αλλά με διαφορετικούς στίχους του Ανδρέα Νεοφυτίδη…
