Μεγάλη η διαδρομή του Πασχάλη Αρβανιτίδη στο ελληνικό τραγούδι.
Απ’ τα χρόνια του ’60 μέχρι και τις μέρες μας ο Πασχάλης καταφέρνει να διατηρεί τη φλόγα του, την φωνή του και τη λαμπερή εικόνα του.
Η τελευταία κάπως θαμπώθηκε «στιγμιαία» όμως ο καλλιτέχνης έχει γερές ρίζες στο κοινό του, που δύσκολα εξωκαλλιτεχνικά γεγονότα μπορούν να θαμπώσουν βαθιά την αίγλη του.
Το 2003 ο Πασχάλης παρουσίαζε έναν ακόμη προσωπικό δίσκο συνεργαζόμενος με τον Στέφανο Κορκολή.
Τίτλος του «Καιρός ν’ αλλάξω».
Ένα απ’ τα τραγούδια του άλμπουμ ήταν και οι «Φοιτητές» σε στίχους του Πασχάλη.
Με ξενύχτια και τραγούδια
με Λαυρέντη με Νταλάρα
τα λεφτά μας πάντα ίδια
μέναμε κι από τσιγάρα
με κλεμμένη σοκολάτα
να πεθαίνουμε απ’τα γέλια
μα και κλάματα, και κλάματα
Απ’ τα χρόνια του ’60 μέχρι και τις μέρες μας ο Πασχάλης καταφέρνει να διατηρεί τη φλόγα του, την φωνή του και τη λαμπερή εικόνα του.
Η τελευταία κάπως θαμπώθηκε «στιγμιαία» όμως ο καλλιτέχνης έχει γερές ρίζες στο κοινό του, που δύσκολα εξωκαλλιτεχνικά γεγονότα μπορούν να θαμπώσουν βαθιά την αίγλη του.
Το 2003 ο Πασχάλης παρουσίαζε έναν ακόμη προσωπικό δίσκο συνεργαζόμενος με τον Στέφανο Κορκολή.
Τίτλος του «Καιρός ν’ αλλάξω».
Ένα απ’ τα τραγούδια του άλμπουμ ήταν και οι «Φοιτητές» σε στίχους του Πασχάλη.
Με ξενύχτια και τραγούδια
με Λαυρέντη με Νταλάρα
τα λεφτά μας πάντα ίδια
μέναμε κι από τσιγάρα
με κλεμμένη σοκολάτα
να πεθαίνουμε απ’τα γέλια
μα και κλάματα, και κλάματα
