Στις 16 Δεκεμβρίου του 2013 ο δεξιοτέχνης του μπουζουκιού Σπύρος Ιωαννίδης αποχαιρετούσε το μάταιο ετούτο κόσμο σε ηλικία 58 ετών. Η «πενιά» του είχε προσωπικότητα και χαρακτήρα και γι’ αυτό είχε σημαντική συμμετοχή στην δισκογραφία αναδεικνύοντας όλα της τα «χρώματα» στους μαστόρικους δίσκους που επιμελήθηκε ο εμπνευσμένος ρακοσυλλέκτης Κώσττας Χατζηδουλής και όχι μόνο.
Υπό την επιμέλεια του τελευταίου ήταν και ο μοναδικός προσωπικός δίσκος με συνθέσεις του Ιωαννίδη και με τον τίτλο «Παράξενος Ερωμένος» που κυκλοφόρησε το 1994. Σε αυτόν τραγουδούν ο Μανώλης Λιδάκης, η Σοφία Βόσσου, ο Μιχάλης Δημητριάδης και η Αρλέτα ενώ τους στίχους υπογράφουν οι Μάριος Βαϊανός, Γιάννης Λελάκης, Λουκάς Νταράλας, Λίνα Νικολακοπούλου, Αλέξανδρος Αλεξάνδρου, Κώστας Ερνάνης.
Όπως συμβαίνει και με άλλους μπουζουξήδες όταν έρχεται η ώρα να βγάλουν τα «κρυμμένα» τους, ο Ιωαννίδης ανέδειξε ένα «ευαίσθητο» και «λεπτό» μελωδό «κόντρα» σε όσα θα περίμενε κάποιος ανύποπτος ακροατής.
Πριν το φινάλε ο Ιωαννίδης συνεργάστηκε με τον Γιάννη Πάριο στις παραστάσεις του ερμηνευτή με έργα του Βασίλη Τσιτσάνη που αποτυπώθηκαν και δισκογραφικά.
Λίγους μήνες μετά τη φυγή του Ιωαννίδη, ο Πάριος κατέθεσε την δισκογραφική του δουλειά «Όνειρα Κάνω» όπου υπογράφει τους στίχους και τη μουσική σε όλα τα τραγούδια εκτός από ένα. Το «Με γέννησε η θάλασσα» φέρει τη συνθετική σφραγίδα του Ιωαννίδη, και κατά την γνώμη μου, αν και «χαμηλότονο» είναι ένα από τα πιο «δυνατά» τραγούδια του δίσκου.
Ένα γλυκόπιοτο καλοσμιλεμένο βαλσάκι με τα όμορφα λόγια και την λυρική και «αληθινή» ερμηνεία του ερμηνευτή.
Ο καλύτερος τρόπος για να θυμάσαι τους φίλους είναι να τους «τραγουδάς»!
Υπό την επιμέλεια του τελευταίου ήταν και ο μοναδικός προσωπικός δίσκος με συνθέσεις του Ιωαννίδη και με τον τίτλο «Παράξενος Ερωμένος» που κυκλοφόρησε το 1994. Σε αυτόν τραγουδούν ο Μανώλης Λιδάκης, η Σοφία Βόσσου, ο Μιχάλης Δημητριάδης και η Αρλέτα ενώ τους στίχους υπογράφουν οι Μάριος Βαϊανός, Γιάννης Λελάκης, Λουκάς Νταράλας, Λίνα Νικολακοπούλου, Αλέξανδρος Αλεξάνδρου, Κώστας Ερνάνης.
Όπως συμβαίνει και με άλλους μπουζουξήδες όταν έρχεται η ώρα να βγάλουν τα «κρυμμένα» τους, ο Ιωαννίδης ανέδειξε ένα «ευαίσθητο» και «λεπτό» μελωδό «κόντρα» σε όσα θα περίμενε κάποιος ανύποπτος ακροατής.
Πριν το φινάλε ο Ιωαννίδης συνεργάστηκε με τον Γιάννη Πάριο στις παραστάσεις του ερμηνευτή με έργα του Βασίλη Τσιτσάνη που αποτυπώθηκαν και δισκογραφικά.
Λίγους μήνες μετά τη φυγή του Ιωαννίδη, ο Πάριος κατέθεσε την δισκογραφική του δουλειά «Όνειρα Κάνω» όπου υπογράφει τους στίχους και τη μουσική σε όλα τα τραγούδια εκτός από ένα. Το «Με γέννησε η θάλασσα» φέρει τη συνθετική σφραγίδα του Ιωαννίδη, και κατά την γνώμη μου, αν και «χαμηλότονο» είναι ένα από τα πιο «δυνατά» τραγούδια του δίσκου.
Ένα γλυκόπιοτο καλοσμιλεμένο βαλσάκι με τα όμορφα λόγια και την λυρική και «αληθινή» ερμηνεία του ερμηνευτή.
Ο καλύτερος τρόπος για να θυμάσαι τους φίλους είναι να τους «τραγουδάς»!
