«Μάνα μου μάνα…»
Είναι κάποιες φορές που τα τραγούδια αντικαθιστούν, αυτά που δεν μπορούν να πουν οι λέξεις, όσο πλούσια κι αν είναι η ελληνική γλώσσα.
«Μάνα μου μάνα
στο δρόμο μου σπείρανε πέτρα κι αψιθιά.
Μάνα μου μάνα
τα νιάτα μου γείρανε κάτω απ’τα σπαθιά.
Ουρανέ μου
στείλε μου νερό να ποτίσω την έρημο
να φυτρώσει λουλούδι δροσερό
στο κορμί μου τ’ αέρινο
μάνα μου μάνα
την άνοιξη φέρε μου πάνω στο σταυρό.
Μάνα μου μάνα
ηλιόλουστη μέρα μου πότε θα σε βρω.
Ουρανέ μου
διώχ’τη συννεφιά να περάσω τα σύνορα
κι ένα βράδυ πάνω στα βουνά
να χτυπήσω τα σήμαντρα
μάνα μου μάνα
στα χέρια μου σήμερα καίνε τα καρφιά.
Ουρανέ μου
στείλε μου νερό να ποτίσω την έρημο
να φυτρώσει λουλούδι δροσερό
στο κορμί μου τ’αέρινο
μάνα μου μάνα
τον ήλιο σου φέρε μου πάνω στο σταυρό…»
Τραγουδά ο Χρύσανθος, σε διασκευή του Χριστόδουλου Χάλαρη, πάνω στον θρησκευτικό ύμνο του Λιβάνου «Wa Habibi». Οι στίχοι είναι του Νίκου Γκάτσου. Κυκλοφόρησε το 1975 σε δίσκο 45 στροφών και στο lp του Χριστόδουλου Χάλαρη «Δροσουλίτες».
[Σύμφωνα με τα στοιχεία που «αλίευσα» από το www.stixoi.info: Πρόκειται για διασκευή των στίχων από τον Νίκο Γκάτσο του ποιήματος του Charles-Henri Ribouté (1708-1740) «Tendres Souhaits» (ή «Les Souhaits»), που γνώρισε, από το τέλος του 18ου αιώνα, μεγάλη επιτυχία σε πολλές γλώσσες. Στα επόμενα χρόνια, έγινε Χριστιανικός ύμνος της Μεγάλης Παρασκευής των Μαρωνιτών (Ρωμαιοκαθολικοί Χριστιανοί) του Λιβάνου].
Αφιερώνεται στην ιερή μνήμη των θυμάτων του δυστυχήματος στα Τέμπη…
Είναι κάποιες φορές που τα τραγούδια αντικαθιστούν, αυτά που δεν μπορούν να πουν οι λέξεις, όσο πλούσια κι αν είναι η ελληνική γλώσσα.
«Μάνα μου μάνα
στο δρόμο μου σπείρανε πέτρα κι αψιθιά.
Μάνα μου μάνα
τα νιάτα μου γείρανε κάτω απ’τα σπαθιά.
Ουρανέ μου
στείλε μου νερό να ποτίσω την έρημο
να φυτρώσει λουλούδι δροσερό
στο κορμί μου τ’ αέρινο
μάνα μου μάνα
την άνοιξη φέρε μου πάνω στο σταυρό.
Μάνα μου μάνα
ηλιόλουστη μέρα μου πότε θα σε βρω.
Ουρανέ μου
διώχ’τη συννεφιά να περάσω τα σύνορα
κι ένα βράδυ πάνω στα βουνά
να χτυπήσω τα σήμαντρα
μάνα μου μάνα
στα χέρια μου σήμερα καίνε τα καρφιά.
Ουρανέ μου
στείλε μου νερό να ποτίσω την έρημο
να φυτρώσει λουλούδι δροσερό
στο κορμί μου τ’αέρινο
μάνα μου μάνα
τον ήλιο σου φέρε μου πάνω στο σταυρό…»
Τραγουδά ο Χρύσανθος, σε διασκευή του Χριστόδουλου Χάλαρη, πάνω στον θρησκευτικό ύμνο του Λιβάνου «Wa Habibi». Οι στίχοι είναι του Νίκου Γκάτσου. Κυκλοφόρησε το 1975 σε δίσκο 45 στροφών και στο lp του Χριστόδουλου Χάλαρη «Δροσουλίτες».
[Σύμφωνα με τα στοιχεία που «αλίευσα» από το www.stixoi.info: Πρόκειται για διασκευή των στίχων από τον Νίκο Γκάτσο του ποιήματος του Charles-Henri Ribouté (1708-1740) «Tendres Souhaits» (ή «Les Souhaits»), που γνώρισε, από το τέλος του 18ου αιώνα, μεγάλη επιτυχία σε πολλές γλώσσες. Στα επόμενα χρόνια, έγινε Χριστιανικός ύμνος της Μεγάλης Παρασκευής των Μαρωνιτών (Ρωμαιοκαθολικοί Χριστιανοί) του Λιβάνου].
Αφιερώνεται στην ιερή μνήμη των θυμάτων του δυστυχήματος στα Τέμπη…
