«Μέρες Επιταφίου»
Τη Μεγάλη Τετάρτη 16 Απριλίου 2015 ο Δημήτρης Παπαδημητρίου παρουσίασε στην Στέγη Γραμμάτων και Τεχνών τη λαϊκή λειτουργία «Μέρες Επιταφίου» σε κείμενο - λιμπρέτο Νίκου Γκάτσου με ερμηνευτές τον Μανώλη Μητσιά και την σοπράνο Μυρσίνη Μαργαρίτη. Την Καμεράτα Ορχήστρα Φίλων της Μουσικής και τη Χορωδία διηύθυνε ο Λουκάς Καρυτινός ενώ η διδασκαλία της χορωδίας έγινε από τον Valery Oreshkin. Αφηγητής ήταν ο Γιάννης Φέρτης. Ο σχεδιασμός ήχου της συναυλίας και η ηχοληψία της αίθουσας έγινε από τον Γιάννη Λαμπρόπουλο. Η καλλιτεχνική επιμέλεια, οργάνωση και εκτέλεση παραγωγής έγινε από «ΤΟ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΣΧΕΔΙΟ».
Αυτές τις μέρες κυκλοφορεί σε μια ιδιαίτερα καλαίσθητη έκδοση το cd με τα τραγούδια από τη συναυλία…
Τα κομμάτια του cd
1) Εισαγωγή - Ορχηστρικό
2) Μεγάλη Δευτέρα
3) Μεγάλη Τρίτη
4) Μεγάλη Τετάρτη
5) Ιντερλούδιο - Ορχηστρικό
6) Μεγάλη Πέμπτη
7) Μεγάλη Παρασκευή
8) Μέγα Σάββατον
Ο πίνακας εξωφύλλου «Ο Χριστός» (π. 1900) είναι έργο του Κωνσταντίνου Παρθένη και παραχωρήθηκε από την Εθνική Πινακοθήκη και την Μαρίνα Λαμπράκη Πλάκα. Το έργο αφιερώθηκε από τον συνθέτη στον Μηνά Μαυρικάκη. Ο δίσκος διανέμεται από την MLK.
Λίγα λόγια για τις «Μέρες Επιταφίου»
Το έργο ήταν αφιερωμένο από τον Νίκο Γκάτσο στον Μανώλη Μητσιά και μέχρι σήμερα ήταν αμελοποίητο. Ο Γκάτσος έγραψε τα κείμενα τη δεκαετία του ’80, προκειμένου να μελοποιηθούν από τον Μάνο Χατζιδάκι, κάτι που δεν πραγματοποιήθηκε ποτέ. Ο Δημήτρης Παπαδημητρίου μελοποίησε το κείμενο και συνέθεσε ένα μουσικό έργο χρησιμοποιώντας ως λιμπρέτο το πρωτότυπο γνήσιο κείμενο του Νίκου Γκάτσου. Όπως αναφέρει χαρακτηριστικά το δελτίο τύπου:
«Το ποιητικό έργο επικεντρώνεται στη διπλή φύση, τη θεϊκή αλλά και την ανθρώπινη, των Παθών. Ο κοινωνικός συμβολισμός της Μεγάλης Εβδομάδας και η υπόσχεση της Ανάστασης προβάλλουν μέσα από πρωτότυπα αλλά και Ευαγγελικά κείμενα σε σοφή αντίστιξη. Το έργο γράφτηκε για μεγάλη συμφωνική ορχήστρα - χορωδία, ελληνικά όργανα-, λαϊκό σολίστα, σοπράνο και αφηγητή. Μελοποιήθηκε με τρόπο που διατηρεί τόσο τη στρουκτουραλιστική γοητεία της συμφωνικής πολυφωνίας όσο και το Βυζαντινό «χρώμα», επιτρέποντας σύγχρονα συμφωνικά αλλά και ελληνικά μουσικά ιδιώματα. Είναι μια σύγχρονη ελληνική θρησκευτική μουσική, που υποδεικνύει τη συνέχεια της ελληνικής μουσικής γλώσσας και τη σύγχρονη δυνατότητά της».
Επειδή ο δίσκος έφθασε στα χέρια πολύ πρόσφατα, θα επανέλθουμε με ολοκληρωμένη παρουσίαση μετά από ενδελεχή ακρόαση του...
