Παναγιώτης Μάργαρης - «Με τη μαγεία της κιθάρας» (ΔΙΣΚΟΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ)

Με μελωδίες από όλο τον κόσμο, κομμάτια από το ρεπερτόριο της κλασικής κιθάρας, αλλά και δικές του συνθέσεις ο δεξιοτέχνης του οργάνου Παναγιώτης Μάργαρης παρουσιάζει τη νέα του δουλειά «Με τη μαγεία της κιθάρας», δυο χρόνια μετά το επιτυχημένο «Rock of my soul». Αρκετές και σημαντικές είναι και οι συμμετοχές του δίσκου. Σταμάτης Κραουνάκης, Ελένη Τσαλιγοπούλου, Μάρκος Κούμαρης από τους Locomondo, Γεωργία Νταγάκη και η Παιδική Χορωδία Σπύρου Λάμπρου.


Ο δίσκος περιλαμβάνει τα κομμάτια:

1)Requiem for a dream (Clint Mansell)
2)Cinema Paradiso (Love theme) (Ennio Morricone)
3)Δεν θέλει κανείς να θυμάται (Παναγιώτης Μάργαρης-Νίκος Μωραΐτης) Γεωργία Νταγάκη
4)Music for a Found Harmonium (Simon Jeffes) ΑφιερωμένοστονΣταμάτηΚραουνάκη
5)Danza Espanola No 5 (Enrique Granados)
6)Μαμά γερνάω (Σταμάτης Κραουνάκης-Λίνα Νικολακοπούλου) Σταμάτης Κραουνάκης
7)Fields of gold (Sting)
8)Εl Condor Pasa (Daniel Alomia Robles- Paul Simon) ΜάρκοςΚούμαρης
9)Κρυφή προσμονή (Παναγιώτης Μάργαρης)
10)Δύο γερανοί (Αρμένικο παραδοσιακό, στίχοι: Νίκος Μωραΐτης) Ελένη Τσαλιγοπούλου
11)Por Una Cabeza (Carlos Cardel – Alfredo Le Pera)
12)Gnossienne No 1 (Erik Satie)
13)Είσαι εσύ ο άνθρωπός μου (Σπύρος Περιστέρης-Μίνωας Μάτσας) Παιδική Χορωδία του Σπύρου Λάμπρου
14)Τα λόγια και τα χρόνια (Γιάννης Μαρκόπουλος-Μάνος Ελευθερίου)
15)June (Barcarolle) (Peter Tchaikovsky)

Στα τραγούδια «Δεν θέλει κανείς να θυμάται» και «El Condor Pasa» έπαιξε μπάσο ο Άκης Αμπράζης. Στο «Δεν θέλει κανείς να θυμάται» έπαιξε λύρα η Γεωργία Νταγάκη. Οι ηχογραφήσεις, μίξεις και το mastering έγιναν στο Soundhouse από τον Γιώργο Φραγκέλη.

Δε νομίζω πως χρειάζεται να κάνω ιδιαίτερη ανάλυση του περιεχομένου του δίσκου. Οι λάτρεις της κλασικής κιθάρας, δεν έχουν παρά να σπεύσουν να τον ακούσουν… Αν και πιστεύω πως η δουλειά αυτή απευθύνεται σε ένα ευρύτερο κοινό. Σημαντικό ρόλο σε αυτό βεβαίως, παίζουν και οι συμμετέχοντες καλλιτέχνες, από τους οποίους, ο καθένας με τον δικό του τρόπο, προσθέτει θετικά στο αποτέλεσμα. Εδώ που τα λέμε, δεν έχουμε κάθε μέρα την ευκαιρία να ακούμε τη σπουδαία Ελένη Τσαλιγοπούλου σε τέτοιο υλικό, ενώ τόσο η ερμηνεία της Γεωργίας Νταγάκη στο κομμάτι του Μάργαρη και του Νίκου Μωραΐτη, όσο και το «ρίσκο» που πήρε ο Μάρκος Κούμαρης, ερμηνεύοντας το κλασικό «Εl Condor Pasa» μόνο θετικά μπορούν να αποτιμηθούν… Ξεχωριστή στιγμή ασφαλώς τα παιδιά της χορωδίας του Σπύρου Λάμπρου, στο «Είσαι εσύ ο άνθρωπός μου» που τα τελευταία χρόνια γνωρίζει μια δεύτερη λαμπρή καριέρα…

Για τη σχέση του με την κλασική κιθάρα, ο Παναγιώτης Μάργαρης σημειώνει στο εσώφυλλο του δίσκου:

«Ξεκίνησα σπουδές κιθάρας όταν ήμουν 13 ετών. Εντελώς συμπτωματικά θα έλεγα, μιας και δεν ανήκω σε καλλιτεχνικό σόι. Είμαι ο μοναδικός (απ’ όσο μπορώ να γνωρίζω) από την οικογένεια μου και τους προγόνους μου, που ασχολήθηκε με τη μουσική. Θέλω λοιπόν πρώτα απ’ όλα, να ευχαριστήσω τη μητέρα μου η οποία είχε και την ιδέα να με «γράψει» στο ωδείο της γειτονιάς στη Νέα Σμύρνη όπου μεγάλωσα. Και φυσικά ένα μεγάλο ευχαριστώ στον πατέρα μου, ο οποίος μου αγόρασε όταν ήμουν 20 ετών την κιθάρα μου. Τη Jose Ramirez 1A του 1977, η οποία αποτελεί έως και σήμερα την πιο πιστή σύντροφο στη ζωή μου.

Η κλασική κιθάρα είναι ένα μαγικό μουσικό όργανο και νιώθω πολύ τυχερός που έχω αφιερωθεί σε αυτήν. Έχω θέσει ως στόχο ζωής να τη διαδώσω σε όσο το δυνατόν περισσότερο κόσμο, ως ένα απόλυτα πολυφωνικό όργανο το οποίο μπορεί να σταθεί αυτόνομα οπουδήποτε. Οι ήχοι της δημιουργούν πολλά συναισθήματα… Πάθος, τρυφερότητα, λύπη, χαρά, έρωτα, αγάπη, συγκίνηση, νοσταλγία αλλά και αισιοδοξία… Εύχομαι από τα βάθη της καρδιάς μου, όλοι όσοι ακούσετε το άλμπουμ αυτό, να νιώσετε την ψυχή και την καρδιά σας να γεμίζουν με χρώματα».


Οι φωτογραφίες είναι του Μάριου Μάκρα και προέρχονται από τη σελίδα του Παναγιώτη Μάργαρη στο facebook.