Σέρτικο το ζεϊμπέκικο «Για κοίτα ποιον περίμενα» σε στίχους της Ελένης Φωτάκη, στα γνωστά μητροπανικά μέτρα ενώ σε ανάλογες στράτες αλλά διαφορετικής υφής και ενορχηστρωτικής γραμμής η «Βασίλισσα της νύχτας» σε στίχους του αλησμόνητου Άκου Δασκαλόπουλου.
Το ενδιαφέρον προξενούν οι επαναπροσεγγίσεις-διασκευές στα τραγούδια που έγραψε ο παππούς του συνθέτη, ο γνωστός εταιριάρχης και «εργάτης» της δισκογραφίας Μίνως Μάτσας σε συνεργασία με το συνθέτη Σπύρο Περιστέρη ο οποίος ήταν και μαέστρος στις Odeon και Parlophone του πρώτου.
Πρόκειται για το ζεϊμπέκικο τη «Μηχανή» (Τη μηχανή παράτα τη) που είχαν ερμηνεύσει το 1939 ο Μάρκος Βαμβακάρης και ο Απόστολος Χατζηχρήστος (κομμάτι στο γνωστό κλίμα των τραγουδιών του Μάρκου) και το επίσης γκράντε ζείμπέκικο «Ο ζόρικος» (Με τα παραστρατήματα) που είχε τραγουδήσει ο Χατζηχρήστος το 1947. Το τελευταίο είναι από τα αγαπημένα του Γιώργου Νταλάρα, ο οποίος το είχε συμπεριλάβει στη «ειδική» ηχογράφηση του στο Σείριο (1988) του Μάνου Χατζιδάκι. Μάλιστα εκεί μπουζούκι παίζει ο ίδιος ο Νταλάρας.
Ο Μητροπάνος ακούγεται σε μεγάλη φόρμα, με ωραία ανεβοκατεβάσματα, εκπληκτικά περάσματα απ’ τα «ψηλά» στα «χαμηλά», γλυκόλαλες καταλήξεις και καθάριες φράσεις, στιβαρές εκεί που πρέπει, όταν πρέπει.
Δε ξέρω ποια θα ήταν η υπόλοιπη δομή του δίσκου, πάντως το εν λόγω υλικό κυριολεκτικά σου «ανοίγει την όρεξη» προδικάζοντας, στο βαθμό που αυτό μπορεί να γίνει, ένα έργο αξίας και ουσίας, που δυστυχώς όμως μένει ανολοκλήρωτο.
Την έκδοση συμπληρώνουν όμορφες φωτογραφίες από επαγγελματικές και προσωπικές στιγμές του Μητροπάνου καθώς μια νουβέλα του Οδυσσέα Ιωάννου με σταλάγματα για το φινάλε, τη διαδρομή και το «μετά» του ερμηνευτή και ανθρώπου.
Ακόμη ένα σύντομο αλλά ιδιαίτερα κατατοπιστικό κείμενο του συνθέτη σχετικά με το «γιατί» και «πως» των εν λόγω ηχογραφημάτων.
