10 στα 12 τραγούδια φέρουν τη συνθετική σφραγίδα του ενώ σε τρία εμφανίζεται και ως στιχουργός. Και βέβαια τα ερμηνεύει όλα.
1 είναι του Παύλου Παυλίδη, άλλο 1 του Στέλιου Σιγανού, 3 είναι σε λόγια-σκέψεις του Θανάση Παπακωνσταντίνου, 3 της Ελένης Φωτάκη, 1 του Κωστή Φραγκούλη (Ανταίος).
Αυτή είναι η στατιστική του «Κολιμπρί» του Γιάννη Χαρούλη.
Δύσκολοι καιροί για… δίσκους ολοκληρωμένους, αλλά το κοπέλι επιμένει, κόντρα στο ρεύμα που θέλει σκόρπια τραγούδια. Και διαλέγει και ζόρικες, δύσβατες στράτες.
Το ίδιο είχε κάνει και 6 χρόνια νωρίτερα συνεργαζόμενος με τον Λουκά Θάνο που μελοποίησε Κωστή Παλαμά στον «Δωδεκάλογο του Γύφτου».
Ο ίδιος ο Χαρούλης, εξηγεί και εξηγείται:
«Πρέπει να σκάψει κανείς για να βρει την πηγή του, όπως η ρίζα διαπερνά το χώμα και ψάχνει βαθύτερα για να βρει το νερό που θα την κρατήσει ζωντανή. Δημιουργούμε, γράφουμε και αγαπάμε τα τραγούδια σαν παιδιά μας χωρίς να ξέρουμε ποιο θα φτάσει στην καρδιά του άλλου. Και αυτό είναι μέρος του μυστηρίου. Είναι η αρχή ενός ταξιδιού που δε γνωρίζουμε τον προορισμό, όπως ακριβώς είναι και η ζωή.
Τα τραγούδια ηχογραφήθηκαν σε μια εποχή που η επαφή ήταν κάτι απαγορευτικό, μια εποχή που το άγγιγμα προκαλούσε φόβο. Δώσαμε υπόσταση σε τραγούδια που περίμεναν καιρό να βγουν προς τα έξω, δημιουργήσαμε τον χώρο και παρά τις δυσκολίες της εποχής, επικεντρωθήκαμε σε αυτά που μας ένωναν, σε εκείνα που πραγματικά είχαμε ανάγκη. Η απόσταση μας έδωσε την ευκαιρία να ξανασυστηθούμε σαν άνθρωποι.
Επάνω στη μουσική ακουμπάω τα συναισθήματά μου και εκείνα ταξιδεύουν γυρεύοντας συντροφιά... Ο καινούργιος δίσκος είναι ένα σημείο σύνδεσης με τον εικοσάχρονο εαυτό μου, τότε που πρωτοηχογράφησα. Νιώθω πως ξεπέρασα λίγο τα όρια και χαίρομαι γι’ αυτό. Αφέθηκα και τα τραγούδια μου φάνηκαν πιο τρυφερά. Η δημιουργία του έργου αυτού είναι ένα συλλογικό αποτέλεσμα. Επικοινωνήσαμε και ο καθένας εξέφρασε τις σκέψεις, τα συναισθήματα και τις ιδέες του, συνομιλώντας για τη μουσική και τον άνθρωπο. Είδαμε τι δύναμη μπορούμε να αποκτήσουμε ανοίγοντας τις καρδιές μας».
Το «Κολιμπρί» είναι μασίφ δίσκος. Η ενορχηστρωτική γραμμή παντρεύει από έρωτα την art rock ματιά με δικά μας παραδοσιακά ηχοχρώματα. «Δαχτυλίδι» και «στέφανα» περνά η χαρακτηριστική ερμηνεία του Χαρούλη. Πιο εσωτερική από άλλες φορές, ταιριαστή με το μελωδικό κλίμα των τραγουδιών, ενταγμένη απολύτως σε αυτό. Οι στίχοι έχουν τα δικά τους «πετάγματα», στάζουν άλλοτε έρωτα, άλλοτε πίκρα, λυγίζουν στην ματαιότητα του κόσμου αλλά ξαναορθώνονται με ελπίδα.
Πιστεύω βέβαια, πως κάποιες στιγμές θα αυτονομηθούν και θα γίνουν «ύμνοι» στα χείλη των «πιστών» φίλων του Χαρούλη, κι ας μην είναι αυτό ζητούμενο για τον τελευταίο. Ειδικά αν παρουσιαστούν πιο «λυτές» στις πυκνές καλοκαιρινές του παραστάσεις.
Πέρασα όμορφα, ακούγοντας το «Κολιμπρί» κάμποσες φορές. Κάθε δόση ανακάλυπτα κι άλλα «μυστικά» του. Εξερεύνηση νομίζω που δεν έχει τέλος. Για τα τωρινά δεδομένα, «αλλιώτικος» δίσκος, σαν το πουλί του τον βάπτισε…
Θαρρείς πως, όπως λέει και ο τίτλος ενός τραγουδιού του, που πιστεύω πως και επικοινωνιακά-συναυλιακά θα γράψει, ακούγοντάς τον, «Μήτε νικάς, ούτε νικιέσαι»… Και συνεχίζεις την ακρόαση.
Κολιμπρί
Στίχοι: Θανάσης Παπακωνσταντίνου / Μουσική: Γιάννης Χαρούλης
Τ’ αμοναχό
Στίχοι: Κωστής Φραγκούλης (ΑΝΤΑΙΟΣ) / Μουσική: Γιάννης Χαρούλης
Ρίζα
Στίχοι: Γιάννης Χαρούλης / Μουσική: Γιάννης Χαρούλης
Ρυάκια
Στίχοι: Γιάννης Χαρούλης / Μουσική: Γιάννης Χαρούλης
Μικρό χλωμό αστέρι
Στίχοι: Παύλος Παυλίδης / Μουσική: Παύλος Παυλίδης
Φωτιά
Στίχοι: Στέλιος Σιγανός / Μουσική: Στέλιος Σιγανός
Βγάζει βελόνι το φεγγάρι
Στίχοι: Ελένη Φωτάκη / Μουσική: Γιάννης Χαρούλης
Θέατρο του δρόμου
Στίχοι: Ελένη Φωτάκη / Μουσική: Γιάννης Χαρούλης
Μήτε νικώ ούτε νικιέμαι
Στίχοι: Θανάσης Παπακωνσταντίνου / Μουσική: Γιάννης Χαρούλης
Μεσημέρι
Στίχοι: Θανάσης Παπακωνσταντίνου / Μουσική: Γιάννης Χαρούλης
Το Γοβάκι
Στίχοι: Ελένη Φωτάκη / Μουσική: Γιάννης Χαρούλης
Αμυγδαλίτσα
Στίχοι: Γιάννης Χαρούλης / Μουσική: Γιάννης Χαρούλης
1 είναι του Παύλου Παυλίδη, άλλο 1 του Στέλιου Σιγανού, 3 είναι σε λόγια-σκέψεις του Θανάση Παπακωνσταντίνου, 3 της Ελένης Φωτάκη, 1 του Κωστή Φραγκούλη (Ανταίος).
Αυτή είναι η στατιστική του «Κολιμπρί» του Γιάννη Χαρούλη.
Δύσκολοι καιροί για… δίσκους ολοκληρωμένους, αλλά το κοπέλι επιμένει, κόντρα στο ρεύμα που θέλει σκόρπια τραγούδια. Και διαλέγει και ζόρικες, δύσβατες στράτες.
Το ίδιο είχε κάνει και 6 χρόνια νωρίτερα συνεργαζόμενος με τον Λουκά Θάνο που μελοποίησε Κωστή Παλαμά στον «Δωδεκάλογο του Γύφτου».
Ο ίδιος ο Χαρούλης, εξηγεί και εξηγείται:
«Πρέπει να σκάψει κανείς για να βρει την πηγή του, όπως η ρίζα διαπερνά το χώμα και ψάχνει βαθύτερα για να βρει το νερό που θα την κρατήσει ζωντανή. Δημιουργούμε, γράφουμε και αγαπάμε τα τραγούδια σαν παιδιά μας χωρίς να ξέρουμε ποιο θα φτάσει στην καρδιά του άλλου. Και αυτό είναι μέρος του μυστηρίου. Είναι η αρχή ενός ταξιδιού που δε γνωρίζουμε τον προορισμό, όπως ακριβώς είναι και η ζωή.
Τα τραγούδια ηχογραφήθηκαν σε μια εποχή που η επαφή ήταν κάτι απαγορευτικό, μια εποχή που το άγγιγμα προκαλούσε φόβο. Δώσαμε υπόσταση σε τραγούδια που περίμεναν καιρό να βγουν προς τα έξω, δημιουργήσαμε τον χώρο και παρά τις δυσκολίες της εποχής, επικεντρωθήκαμε σε αυτά που μας ένωναν, σε εκείνα που πραγματικά είχαμε ανάγκη. Η απόσταση μας έδωσε την ευκαιρία να ξανασυστηθούμε σαν άνθρωποι.
Επάνω στη μουσική ακουμπάω τα συναισθήματά μου και εκείνα ταξιδεύουν γυρεύοντας συντροφιά... Ο καινούργιος δίσκος είναι ένα σημείο σύνδεσης με τον εικοσάχρονο εαυτό μου, τότε που πρωτοηχογράφησα. Νιώθω πως ξεπέρασα λίγο τα όρια και χαίρομαι γι’ αυτό. Αφέθηκα και τα τραγούδια μου φάνηκαν πιο τρυφερά. Η δημιουργία του έργου αυτού είναι ένα συλλογικό αποτέλεσμα. Επικοινωνήσαμε και ο καθένας εξέφρασε τις σκέψεις, τα συναισθήματα και τις ιδέες του, συνομιλώντας για τη μουσική και τον άνθρωπο. Είδαμε τι δύναμη μπορούμε να αποκτήσουμε ανοίγοντας τις καρδιές μας».
Το «Κολιμπρί» είναι μασίφ δίσκος. Η ενορχηστρωτική γραμμή παντρεύει από έρωτα την art rock ματιά με δικά μας παραδοσιακά ηχοχρώματα. «Δαχτυλίδι» και «στέφανα» περνά η χαρακτηριστική ερμηνεία του Χαρούλη. Πιο εσωτερική από άλλες φορές, ταιριαστή με το μελωδικό κλίμα των τραγουδιών, ενταγμένη απολύτως σε αυτό. Οι στίχοι έχουν τα δικά τους «πετάγματα», στάζουν άλλοτε έρωτα, άλλοτε πίκρα, λυγίζουν στην ματαιότητα του κόσμου αλλά ξαναορθώνονται με ελπίδα.
Πιστεύω βέβαια, πως κάποιες στιγμές θα αυτονομηθούν και θα γίνουν «ύμνοι» στα χείλη των «πιστών» φίλων του Χαρούλη, κι ας μην είναι αυτό ζητούμενο για τον τελευταίο. Ειδικά αν παρουσιαστούν πιο «λυτές» στις πυκνές καλοκαιρινές του παραστάσεις.
Πέρασα όμορφα, ακούγοντας το «Κολιμπρί» κάμποσες φορές. Κάθε δόση ανακάλυπτα κι άλλα «μυστικά» του. Εξερεύνηση νομίζω που δεν έχει τέλος. Για τα τωρινά δεδομένα, «αλλιώτικος» δίσκος, σαν το πουλί του τον βάπτισε…
Θαρρείς πως, όπως λέει και ο τίτλος ενός τραγουδιού του, που πιστεύω πως και επικοινωνιακά-συναυλιακά θα γράψει, ακούγοντάς τον, «Μήτε νικάς, ούτε νικιέσαι»… Και συνεχίζεις την ακρόαση.
Κολιμπρί
Στίχοι: Θανάσης Παπακωνσταντίνου / Μουσική: Γιάννης Χαρούλης
Τ’ αμοναχό
Στίχοι: Κωστής Φραγκούλης (ΑΝΤΑΙΟΣ) / Μουσική: Γιάννης Χαρούλης
Ρίζα
Στίχοι: Γιάννης Χαρούλης / Μουσική: Γιάννης Χαρούλης
Ρυάκια
Στίχοι: Γιάννης Χαρούλης / Μουσική: Γιάννης Χαρούλης
Μικρό χλωμό αστέρι
Στίχοι: Παύλος Παυλίδης / Μουσική: Παύλος Παυλίδης
Φωτιά
Στίχοι: Στέλιος Σιγανός / Μουσική: Στέλιος Σιγανός
Βγάζει βελόνι το φεγγάρι
Στίχοι: Ελένη Φωτάκη / Μουσική: Γιάννης Χαρούλης
Θέατρο του δρόμου
Στίχοι: Ελένη Φωτάκη / Μουσική: Γιάννης Χαρούλης
Μήτε νικώ ούτε νικιέμαι
Στίχοι: Θανάσης Παπακωνσταντίνου / Μουσική: Γιάννης Χαρούλης
Μεσημέρι
Στίχοι: Θανάσης Παπακωνσταντίνου / Μουσική: Γιάννης Χαρούλης
Το Γοβάκι
Στίχοι: Ελένη Φωτάκη / Μουσική: Γιάννης Χαρούλης
Αμυγδαλίτσα
Στίχοι: Γιάννης Χαρούλης / Μουσική: Γιάννης Χαρούλης
