Εκατό χρόνια μετά τη Μικρασιατική καταστροφή ο Ανδρέας Κατσιγιάννης, ευαισθητοποιημένος πάντα με το θέμα αυτό, μελοποίησε εννέα ποιήματα της Μαρίας Χατζηαυξέντη, αφιερωμένα στο δράμα των Ελλήνων προσφύγων της Μικράς Ασίας, που το 1922 βρήκαν καταφύγιο στην Κύπρο και το 1974 αναγκάστηκαν να εγκαταλείψουν ξανά τα σπίτια τους εξαιτίας της τουρκικής εισβολής και κατοχής. Η Μαρία Χατζηαυξέντη είναι απόγονος μίας από τις χιλιάδες οικογένειες που μέσα σε πενήντα χρόνια έζησαν δύο φορές τον πόνο του ξεριζωμού.
Ο δίσκος κυκλοφόρησε στα τέλη του 2021 από το Ogdoo Music Group με τίτλο «Με αναστεναγμό», με βασική ερμηνεύτρια τη Γλυκερία και τη συμμετοχή του Γιάννη Κότσιρα σε δυο τραγούδια. Στον «Αλχημιστή» μαζί με τη Γλυκερία «ντουετάρει» ο Ανδρέας Κατσιγιάννης.
Η φωτογραφία του εξωφύλλου προέρχεται από το αρχείο του μέλους του Συνδέσμου Μικρασιατών Κύπρου κ. Βιολάντας Ποταμίτου (το κοριτσάκι στο κέντρο είναι η μητέρα της Ελένη Θεοχάρη Πιερίδη). Το εξώφυλλο και το ένθετο επιμελήθηκε η Ελένα Μονογιούδη.
Τα τραγούδια του cd
1) Ένα αθώο ψέμα – Γιάννης Κότσιρας, Γλυκερία
2) Είδα το Αϊβαλί
3) Άμα τη βρεις την ανθρωπιά
4) Σαν πεθαίνει η ψυχή – Γιάννης Κότσιρας
5) Ζω μ’αναστεναγμό
6) Θάλασσα δώσε του ζωή
7) Η τέφρα του καφέ
8) Της νύχτας πέπλο
9) Αλχημιστής – Ανδρέας Κατσιγιάννης, Γλυκερία
Τις ενορχηστρώσεις επιμελήθηκε ο Δημήτρης Σιάμπος, εκτός από το «Θάλασσα δώσε του ζωή» που ενορχήστρωσε ο Νίκος Μέρμηγκας. Έπαιξαν οι μουσικοί: Δημήτρης Σιάμπος (κιθάρες, ηλεκτρικό μπάσο), Χρήστος Περτσινίδης (ακουστική κιθάρα), Σεραφείμ Γιαννακόπουλος (τύμπανα), Πασχάλης Παπαζούδης (πιάνο), Κώστας Καριτζής (βιολί), Άρης Ζέρβας (τσέλο), Μιχάλης Μπακάλης (κρουστά), Κώστας Πατσιώτης (κοντραμπάσο), Νίκος Μέρμηγκας (μπουζούκι, μπαγλαμά, λαούτο, μαντολίνο, τζουρά, λάφτα), Διονύσης Θεοδόσης (καβάλ, κλαρίνο), Δημήτρης Γάσιας (βιολί), Κωνσταντίνος Κεφαλάς (τρομπέτα), Jim Σταρίδας (τρομπόνι) και ο Ανδρέας Κατσιγιάννης (σαντούρι). Φωνητικά έκαναν ο Θοδωρής Μέρμηγκας και ο Βασίλης Προδρόμου.
Η ηχοληψία, η μίξη και το mastering έγιναν από τον Νίκο Μέρμηγκα στα Studio της Antart, η επεξεργασία των ηχογραφήσεων από τον Κώστα Σέγγη. Τη μίξη και το mastering στο «Ένα αθώο ψέμα» επιμελήθηκε ο Ηλίας Λάκκας στο Odeon.
«Η άλλη μέρα δεν τελειώνει ποτέ…»
Στο ένθετο του δίσκου οι δημιουργοί σημειώνουν, μεταξύ άλλων:
«Είμαστε πρόσφυγες, ακούω να λέει η Μαρία και σκέφτομαι τι σκληρό συναίσθημα να αισθάνεσαι πρόσφυγας στην ίδια σου τη χώρα. Το 1974 είναι πολύ κοντά και τα σημάδια είναι ακόμα νωπά.
Οι βιωματικοί στίχοι της Μαρίας Χατζηαυξέντη, αυτά τα σημάδια περιγράφουν. Μιλούν για τον ξεριζωμό μιας οικογένειας που το 1922, από το λιμάνι της Σμύρνης βρέθηκαν στην Κερύνεια της Κύπρου, που έγινε η νέα τους πατρίδα.
Μα ούτε εκεί ήταν γραφτό να ριζώσουν. Το 1974 και πάλι διωγμός, από τον ίδιο λαό!
…Ευχαριστώ τη Γλυκερία, που με τη μοναδική της ερμηνεία, ανέδειξε με το λόγο και τη μουσική, όλα αυτά τα ακριβά συναισθήματα.
Ο Γιάννης Κότσιρας, ο ξεχωριστός ερμηνευτής μιας γενιάς του τραγουδιού που συνδέει το χθες με το σήμερα, είναι πάντα δίπλα μου. Γιάννη μου σε ευχαριστώ, από καρδιάς, για τα δώρα σου…»
Ανδρέας Κατσιγιάννης
«Με αναστεναγμό ψυχής, ξεκίνησα να γράφω όλα αυτά που πλημμύριζαν τα ενδόμυχα μου. Θυμάμαι, αντίκρυσα μια ασπρόμαυρη φωτογραφία του ’22 στον τοίχο της γιαγιάς Κατίνας, ...μια ιστορία καμουφλαρισμένη σε μια ξύλινη κορνίζα. Η άλλη μέρα δεν τελειώνει ποτέ, μου είπε με ένα βαθύ αναστεναγμό.
…Στη ζωή μου κυριαρχεί η αλχημεία της μοίρας γι’ αυτό και η συνάντηση με τον καταξιωμένο και αγαπημένο συνθέτη, Ανδρέα Κατσιγιάννη άναψε τη σπίθα της δημιουργίας, ένωσε τις ψυχές μας, μέσα από τον στίχο και τη μουσική. Ο Ανδρέας, είναι ο άνθρωπος που έσπειρε την ιδέα και όλο το έργο “γεννήθηκε” μέσα από τις μοναδικές φωνές της Γλυκερίας και του Γιάννη Κότσιρα…»
Μαρία Χατζηαυξέντη
«Άμα τη βρεις την ανθρωπιά, δώσε μου μια σταγόνα…
Είναι «απορίας άξιον» το ότι ο Ανδρέας Κατσιγιάννης και η Γλυκερία δεν είχαν παρουσιάσει έναν ολοκληρωμένο δίσκο, αλλά μόνο κάποια «σκόρπια» τραγούδια και δεκάδες συνεργασίες επί σκηνής, από τις αρχές της δεκαετίας του 2000 και τις πρώτες συναυλίες της Εστουδιαντίνας Νέας Ιωνίας, στις οποίες συμμετείχε η ερμηνεύτρια, μέχρι σήμερα. Ποτέ δεν είναι αργά όμως. Κι αυτό γίνεται με τον καλύτερο τρόπο με τα τραγούδια αυτά, που είναι εμπνευσμένα από τα βιώματα των προσφύγων, που αναγκάστηκαν δυο φορές να εγκαταλείψουν τα σπίτια και το βιος τους, διωγμένοι βάναυσα από τον Τούρκο κατακτητή.
Τραγούδια που συγκινούν και θα συγκινούν για πολλά χρόνια ακόμα, τουλάχιστον, όσους κατάγονται από τα μέρη της Ιωνίας και άκουσαν για το δράμα και τις περιπέτειες των προσφύγων από τις αφηγήσεις της γιαγιάς και του παππού. Δεν μπορώ να μη γράψω για τη δική μου συγκίνηση, όταν άκουσα το τραγούδι για το «Αϊβαλί» και τη «γιαγιά Κατίνα», που μου θύμισε αμέσως τη δική μου γιαγιά, Κατίνα κι εκείνη, που ήρθε το ’22 με τα καραβάνια των προσφύγων από την Κίο.
Θα ήταν επίσης παράλειψη, αν δεν σημείωνα πως ξεχώρισα το «Αϊβαλί», όπως επίσης το συγκλονιστικό τραγούδι «Του χάρου», το ομώνυμο του δίσκου και το «Σαν πεθαίνει η ψυχή», χωρίς βεβαίως να υστερούν όλα τα υπόλοιπα.
Τραγούδια υψηλού επιπέδου, που, αν μη τι άλλο, μπορούν να τραγουδηθούν από τον ακροατή και συγκροτούν ένα δίσκο αναφοράς για τη Μικρασιατική Καταστροφή. Δεν είναι άλλωστε τυχαίο, πως τόσο ο συνθέτης και η στιχουργός, όσο και η ερμηνεύτρια, άλλος λίγο, άλλος περισσότερο, έχουν ρίζες σε κείνα τα μέρη.
Με αφορμή την κυκλοφορία του δίσκου, στις 4 Φεβρουαρίου η Γλυκερία ήταν καλεσμένη (τηλεφωνικά) της Ναταλί Χατζηαντωνίου «Στο Κόκκινο» 105,5 fm, για μια εκπομπή που μπορείτε να ακούσετε στο video.
Στη λίστα που ακολουθεί μπορείτε να ακούσετε ολόκληρο τον δίσκο.
Μπορείτε να προχωρήσετε σε onine παραγγελία μέσα από το ogdooshop.gr
Βρείτε το «Με αναστεναγμό» σε όλες τις ψηφιακές πλατφόρμες
-Οι φωτογραφίες προέρχονται από την επίσημη σελίδα της Γλυκερίας στο facebook.
Ο δίσκος κυκλοφόρησε στα τέλη του 2021 από το Ogdoo Music Group με τίτλο «Με αναστεναγμό», με βασική ερμηνεύτρια τη Γλυκερία και τη συμμετοχή του Γιάννη Κότσιρα σε δυο τραγούδια. Στον «Αλχημιστή» μαζί με τη Γλυκερία «ντουετάρει» ο Ανδρέας Κατσιγιάννης.
Η φωτογραφία του εξωφύλλου προέρχεται από το αρχείο του μέλους του Συνδέσμου Μικρασιατών Κύπρου κ. Βιολάντας Ποταμίτου (το κοριτσάκι στο κέντρο είναι η μητέρα της Ελένη Θεοχάρη Πιερίδη). Το εξώφυλλο και το ένθετο επιμελήθηκε η Ελένα Μονογιούδη.
Τα τραγούδια του cd
1) Ένα αθώο ψέμα – Γιάννης Κότσιρας, Γλυκερία
2) Είδα το Αϊβαλί
3) Άμα τη βρεις την ανθρωπιά
4) Σαν πεθαίνει η ψυχή – Γιάννης Κότσιρας
5) Ζω μ’αναστεναγμό
6) Θάλασσα δώσε του ζωή
7) Η τέφρα του καφέ
8) Της νύχτας πέπλο
9) Αλχημιστής – Ανδρέας Κατσιγιάννης, Γλυκερία
Τις ενορχηστρώσεις επιμελήθηκε ο Δημήτρης Σιάμπος, εκτός από το «Θάλασσα δώσε του ζωή» που ενορχήστρωσε ο Νίκος Μέρμηγκας. Έπαιξαν οι μουσικοί: Δημήτρης Σιάμπος (κιθάρες, ηλεκτρικό μπάσο), Χρήστος Περτσινίδης (ακουστική κιθάρα), Σεραφείμ Γιαννακόπουλος (τύμπανα), Πασχάλης Παπαζούδης (πιάνο), Κώστας Καριτζής (βιολί), Άρης Ζέρβας (τσέλο), Μιχάλης Μπακάλης (κρουστά), Κώστας Πατσιώτης (κοντραμπάσο), Νίκος Μέρμηγκας (μπουζούκι, μπαγλαμά, λαούτο, μαντολίνο, τζουρά, λάφτα), Διονύσης Θεοδόσης (καβάλ, κλαρίνο), Δημήτρης Γάσιας (βιολί), Κωνσταντίνος Κεφαλάς (τρομπέτα), Jim Σταρίδας (τρομπόνι) και ο Ανδρέας Κατσιγιάννης (σαντούρι). Φωνητικά έκαναν ο Θοδωρής Μέρμηγκας και ο Βασίλης Προδρόμου.
Η ηχοληψία, η μίξη και το mastering έγιναν από τον Νίκο Μέρμηγκα στα Studio της Antart, η επεξεργασία των ηχογραφήσεων από τον Κώστα Σέγγη. Τη μίξη και το mastering στο «Ένα αθώο ψέμα» επιμελήθηκε ο Ηλίας Λάκκας στο Odeon.
«Η άλλη μέρα δεν τελειώνει ποτέ…»
Στο ένθετο του δίσκου οι δημιουργοί σημειώνουν, μεταξύ άλλων:
«Είμαστε πρόσφυγες, ακούω να λέει η Μαρία και σκέφτομαι τι σκληρό συναίσθημα να αισθάνεσαι πρόσφυγας στην ίδια σου τη χώρα. Το 1974 είναι πολύ κοντά και τα σημάδια είναι ακόμα νωπά.
Οι βιωματικοί στίχοι της Μαρίας Χατζηαυξέντη, αυτά τα σημάδια περιγράφουν. Μιλούν για τον ξεριζωμό μιας οικογένειας που το 1922, από το λιμάνι της Σμύρνης βρέθηκαν στην Κερύνεια της Κύπρου, που έγινε η νέα τους πατρίδα.
Μα ούτε εκεί ήταν γραφτό να ριζώσουν. Το 1974 και πάλι διωγμός, από τον ίδιο λαό!
…Ευχαριστώ τη Γλυκερία, που με τη μοναδική της ερμηνεία, ανέδειξε με το λόγο και τη μουσική, όλα αυτά τα ακριβά συναισθήματα.
Ο Γιάννης Κότσιρας, ο ξεχωριστός ερμηνευτής μιας γενιάς του τραγουδιού που συνδέει το χθες με το σήμερα, είναι πάντα δίπλα μου. Γιάννη μου σε ευχαριστώ, από καρδιάς, για τα δώρα σου…»
Ανδρέας Κατσιγιάννης
«Με αναστεναγμό ψυχής, ξεκίνησα να γράφω όλα αυτά που πλημμύριζαν τα ενδόμυχα μου. Θυμάμαι, αντίκρυσα μια ασπρόμαυρη φωτογραφία του ’22 στον τοίχο της γιαγιάς Κατίνας, ...μια ιστορία καμουφλαρισμένη σε μια ξύλινη κορνίζα. Η άλλη μέρα δεν τελειώνει ποτέ, μου είπε με ένα βαθύ αναστεναγμό.
…Στη ζωή μου κυριαρχεί η αλχημεία της μοίρας γι’ αυτό και η συνάντηση με τον καταξιωμένο και αγαπημένο συνθέτη, Ανδρέα Κατσιγιάννη άναψε τη σπίθα της δημιουργίας, ένωσε τις ψυχές μας, μέσα από τον στίχο και τη μουσική. Ο Ανδρέας, είναι ο άνθρωπος που έσπειρε την ιδέα και όλο το έργο “γεννήθηκε” μέσα από τις μοναδικές φωνές της Γλυκερίας και του Γιάννη Κότσιρα…»
Μαρία Χατζηαυξέντη
«Άμα τη βρεις την ανθρωπιά, δώσε μου μια σταγόνα…
Είναι «απορίας άξιον» το ότι ο Ανδρέας Κατσιγιάννης και η Γλυκερία δεν είχαν παρουσιάσει έναν ολοκληρωμένο δίσκο, αλλά μόνο κάποια «σκόρπια» τραγούδια και δεκάδες συνεργασίες επί σκηνής, από τις αρχές της δεκαετίας του 2000 και τις πρώτες συναυλίες της Εστουδιαντίνας Νέας Ιωνίας, στις οποίες συμμετείχε η ερμηνεύτρια, μέχρι σήμερα. Ποτέ δεν είναι αργά όμως. Κι αυτό γίνεται με τον καλύτερο τρόπο με τα τραγούδια αυτά, που είναι εμπνευσμένα από τα βιώματα των προσφύγων, που αναγκάστηκαν δυο φορές να εγκαταλείψουν τα σπίτια και το βιος τους, διωγμένοι βάναυσα από τον Τούρκο κατακτητή.
Τραγούδια που συγκινούν και θα συγκινούν για πολλά χρόνια ακόμα, τουλάχιστον, όσους κατάγονται από τα μέρη της Ιωνίας και άκουσαν για το δράμα και τις περιπέτειες των προσφύγων από τις αφηγήσεις της γιαγιάς και του παππού. Δεν μπορώ να μη γράψω για τη δική μου συγκίνηση, όταν άκουσα το τραγούδι για το «Αϊβαλί» και τη «γιαγιά Κατίνα», που μου θύμισε αμέσως τη δική μου γιαγιά, Κατίνα κι εκείνη, που ήρθε το ’22 με τα καραβάνια των προσφύγων από την Κίο.
Θα ήταν επίσης παράλειψη, αν δεν σημείωνα πως ξεχώρισα το «Αϊβαλί», όπως επίσης το συγκλονιστικό τραγούδι «Του χάρου», το ομώνυμο του δίσκου και το «Σαν πεθαίνει η ψυχή», χωρίς βεβαίως να υστερούν όλα τα υπόλοιπα.
Τραγούδια υψηλού επιπέδου, που, αν μη τι άλλο, μπορούν να τραγουδηθούν από τον ακροατή και συγκροτούν ένα δίσκο αναφοράς για τη Μικρασιατική Καταστροφή. Δεν είναι άλλωστε τυχαίο, πως τόσο ο συνθέτης και η στιχουργός, όσο και η ερμηνεύτρια, άλλος λίγο, άλλος περισσότερο, έχουν ρίζες σε κείνα τα μέρη.
Με αφορμή την κυκλοφορία του δίσκου, στις 4 Φεβρουαρίου η Γλυκερία ήταν καλεσμένη (τηλεφωνικά) της Ναταλί Χατζηαντωνίου «Στο Κόκκινο» 105,5 fm, για μια εκπομπή που μπορείτε να ακούσετε στο video.
Στη λίστα που ακολουθεί μπορείτε να ακούσετε ολόκληρο τον δίσκο.
Μπορείτε να προχωρήσετε σε onine παραγγελία μέσα από το ogdooshop.gr
Βρείτε το «Με αναστεναγμό» σε όλες τις ψηφιακές πλατφόρμες
-Οι φωτογραφίες προέρχονται από την επίσημη σελίδα της Γλυκερίας στο facebook.
