Ευτυχία Παπαγιαννοπούλου . Είχε γεννηθεί στο Αϊδίνι της Μικράς Ασίας το 1893.
Πολλά χρόνια αργότερα, ένας από τους εγκυρότερους ερευνητές του ρεμπέτικου και παλιού λαϊκού τραγουδιού, ο Κώστας Χατζηδουλής, έφερε στην επιφάνεια δώδεκα ανέκδοτους στίχους της «γριάς», δώδεκα μπουζουξήδες «κάρφωσαν» πάνω τις μελωδίες τους και με τη φωνή του Μιχάλη Δημητριάδη κυκλοφόρησε το 1996, από τις εκδόσεις Portrait της Sony music , ένας εξαιρετικός δίσκος με τίτλο «12 Ανέκδοτα της Ευτυχίας Παπαγιαννοπούλου με τον Μιχάλη Δημητριάδη».
Τα τραγούδια του δίσκου (σε παρένθεση η χρονολογία της μελοποίησης του κάθε τραγουδιού, καθώς και ο ρυθμός και ο λαϊκός δρόμος, στον οποίο είναι γραμμένο):
1) Ζεϊρέ (Γιώργου Ζήκα) (1990 – μπολέρο, μινόρε)
β' φωνές Ερωφίλη-Χορωδία
2) Πάλι ξενύχτης και ταπής (Γιώργου Ζαμπέτα) (1989 – ζεϊμπέκικο, χιτζάζ, χιτζασκιάρ, χουζάμ) β' φωνή Νίκος
Καρανικόλας
3) Έχασα τη χαρά μου (Γιάννη Μωρα ΐ τη) (1988-χασάπικο μινόρε)
4) Από κάποιο ακροθαλάσσι (Θύμιου Στουρα ΐ τη) (1989- απτάλικο κιουρντί)
5) Συμβουλή σε φιλαράκο (Νίκου Καρανικόλα) (1995 – καλαματιανό, μινόρε)
β' φωνές Νίκος Καρανικόλας-Βούλα Γκίκα-Ερωφίλη
6) Θέλεις να με κάνεις πέρα (Σπύρου Ιωαννίδη) (1988 – ζεϊμπέκικο, ουσάκ)
7) Να τριτώσει το κακό (Κώστα Παπαδόπουλου) (1995 – τσιφτε-τέλι, πειραιώτικο)
β' φωνή Ερωφίλη
8) Μαζί σου κακογέρασα (Στέλιου Ζαφειρίου) (1995 – χασάπικο, μινόρε)
β' φωνές Στέλιος Ζαφειρίου-Ερωφίλη
9) Στα όνειρα παρηγοριά (Θανάση Πολυκανδριώτη) (1995 – τραγούδι μινόρε)
β' φωνές Ερωφίλη
10) Τσιφτετέλι Τσιτσάνη (Χρήστου Νικολόπουλου) (1989- τσιφτε-τέλι, ματζόρε)
β' φωνές Χρήστος Νικολόπουλος-Ερωφίλη
11) Ουσάκ Σπανιόλικο (Τάκη Μπίνη) (1988 – ζεϊμπέκικο, ουσάκ)
β' φωνή Ερωφίλη
12) Μια Σαμπάχ (Χρήστου Κωνσταντίνου) (1989 – μπαλλος, σαμπάχ)
β' φωνές Ερωφίλη-ορχήστρα
Η ηχογράφηση έγινε στο studio Digital από τον Γιάννη Παπαϊωάννου. Η φωτογραφία του εξωφύλλου είναι του κ.Ραφαηλίδη. Το «Τσιφτετέλι Τσιτσάνη» είχε γίνει ήδη επιτυχία όταν πρωτοκυκλοφόρησε το 1993, σε διαφορετική εκτέλεση και πάλι από τον Δημητριάδη, στο δίσκο του Χρήστου Νικολόπουλου «Ξημέρωμα 1ης Ιανουαρίου 2000 μ.Χ»
Έπαιξαν οι μουσικοί:
Παντελής Μπενετάτος: πιάνο
Παναγιώτης Σαμαράς: κιθάρες
Γιάννης Παπατριανταφύλλου: μπάσο
Σπύρος Παναγιωτόπουλος: κρουστά
Σπύρος Ιωαννίδης: μπουζούκι-μπαγλαμά-γόνατο
Κώστας Παπαδόπουλος: μπουζούκι
Στέλιος Ζαφειρίου: μπουζούκι-μπαγλαμά στο 8
Θανάσης Πολυκανδριώτης: μαντολίνα στο 9
Χρήστος Κωνσταντίνου: ταμπουρά στο 12
Συζητώντας πριν από μερικές μέρες με το Μιχάλη Δημητριάδη, στα πλαίσια μιας συνέντευξης για το www.ogdoo.gr , δεν μπορούσαμε να μην αναφερθούμε και σ’αυτό το δίσκο:
Πώς προέκυψε ο ξεχωριστός δίσκος με τα ανέκδοτα τραγούδια της Ευτυχίας Παπαγιαννοπούλου μελοποιημένα από 12 μπουζουξήδες το 1996;
Έμπνευση και δημιουργία του Κώστα Χατζηδουλή. Είχε τους στίχους της Ευτυχίας στο συρτάρι του, που τους είχε δώσει ο Βασίλης Τσιτσάνης λίγο πριν πεθάνει. Του είχε πει «αυτά είναι στιχάκια της Ευτυχίας Παπαγιαννοπούλου, θέλω να βγούνε κάποια στιγμή, διότι το χρωστάω στην Ευτυχία». Πράγματι λοιπόν το 1996 ο Χατζηδουλής ετοίμασε ένα δίσκο με 12 τραγούδια, μελοποιημένα από 12 μπουζουξήδες. Θεωρώ ότι κι αυτός είναι ένας δίσκος που μπορεί να μην είχε την ανάλογη τύχη, αλλά στο χρόνο πάνω κέρδισε εκτίμηση και σεβασμό και πιστεύω ότι τα τραγούδια ακόμα ακούγονται και θα ακούγονται.
Νομίζω πως αν είχε βγει στη δεκαετία του ’70 ή και του ’80 ακόμα, θα είχε εντελώς διαφορετική τύχη.
Ακριβώς… Βγήκε σε κακή χρονική στιγμή. Αλλά βέβαια είμαι πολύ περήφανος και γι’ αυτό το δίσκο. (1)
Όπως αναφέρει ο Κώστας Χατζηδουλής στο ένθετο του cd :
«Το 1993, το "Τσιφτετέλι Τσιτσάνη" μετά από επιθυμία του Χρήστου μπήκε στο δίσκο του "Ξημέρωμα 1ης Ιανουαρίου 2000 μ.Χ". Τώρα επανήλθε στη θέση του».
Ενώ για το «Ουσάκ Σπανιόλικο» αναφέρει πως «Ο Μπίνης όταν μας έδωσε το τραγούδι είπε τη φράση "είναι ουσάκ σπανιόλικο". Και το χρησιμοποιήσαμε σαν τίτλο».
Αξίζει όμως να διαβάσουμε και όσα γράφει ο Χατζηδουλής σχετικά με τη δημιουργία αυτού του δίσκου:
Και να ’θελα (που ήθελα!) δεν μπορούσα να αποφύγω λίγο κουβεντολόι γύρω απ ’αυτή την έκδοση. Είναι δε τα πράγματα τόσο απλά. Από τους αμελοποίητους στίχους είκοσι τραγουδιών της Ευτυχίας, που βρίσκονται (μαζί με οκτώ ακόμα που μελοποιήθηκαν και κυκλοφόρησαν στην τελευταία δεκαετία) πάρα πολλά χρόνια στα χέρια μου, αφαίρεσα δώδεκα, για έναν ολοκληρωμένο δίσκο της. Αποκλειστικά με υλικό τέτοιο, ανέκδοτο. Η ευθύνη της επιλογής τους (όπως και όλη η διαδικασία για την ολοκλήρωση της έκδοσης) ανήκει καθ’ ολοκληρίαν στον γράφοντα… Αυτή ήταν η πρώτη σκέψη, που μοιραία δεν άργησε να γεννήσει την δεύτερη: να μελοποιηθούν από δώδεκα μπουζουξήδες, οι οποίοι επιλέχτηκαν μέσα από όλες (πλην της 1ης) τις γενιές των ανθρώπων που χειρίστηκαν (και σαν οργανοπαίχτες), άλλος καλά κι άλλος καλύτερα, το εργαλείο της δουλειάς τους, της δημιουργίας τους και της ζωής τους. Έτσι άρχισε η ιστορία τούτης της έκδοσης. Ήταν το 1988 μ.Χ. Δύσκολοι καιροί…Και τέλειωσε τώρα (μετά από ένα διάλειμμα 1 ½ χρόνου) το 1996 μ.Χ. Καπετάνιοι οι καημοί…
Κώστας Χατζηδουλής
Υ.Γ.1. Μια και η στιχουργός δε ζούσε δεν υπήρχαν πολλά περιθώρια επιλογής και διορθώσεων όπως αντιλαμβάνεσθε
Υ.Γ.2. Φροντίσαμε όσο μπορούσαμε φυσικά, να κρατήσουμε μια ισορροπία στη θεματολογία και στο ρυθμό
Υ.Γ.3. Η «Γριά» στα περισσότερα χειρόγραφά της δεν έβαζε τίτλους – αφήνοντας την επιλογή αυτή στο συνθέτη και την εκδότρια εταιρεία
Υ.Γ.4. Είναι εύκολο πιστεύουμε να αντιληφθεί ο πελάτης αυτού του δίσκου ότι η ιστορία των τραγουδιών έχει τοποθετηθεί ανάμεσα σε δύο παραμύθια, που τόσο άρεσαν στην Ευτυχία
Κ.Χ.
Έχω την αίσθηση πως αν και το 1996 ο Μιχάλης Δημητριάδης μετρούσε ήδη 15 χρόνια στο χώρο της δισκογραφίας και έχοντας σημαντικές συνεργασίες στο ενεργητικό του, μ’ αυτό τον δίσκο κατάφερε να παρουσιάσει μια ολοκληρωμένη, απ’ όλες τις απόψεις δουλειά με τραγούδια, γραμμένα πάνω στους λαϊκούς δρόμους και ρυθμούς, από δώδεκα σημαντικούς μπουζουξήδες και συγχρόνως λαϊκούς συνθέτες από τρεις διαφορετικές γενιές. Από τα χρόνια του ’50 με τον Τάκη Μπίνη τον Ζαμπέτα και τον Καρανικόλα, φθάνουμε στη δεκαετία του ’80, στο Σπύρο Ιωαννίδη και τον Γιώργο Ζήκα. Και μόνο το γεγονός ότι συγκεντρώθηκαν τόσοι πολλοί άνθρωποι για να μελοποιήσουν τα τραγούδια, συν την ήδη δεδομένη αξία των στίχων, καθιστά ξεχωριστή την ύπαρξη αυτού του δίσκου. Σημαντικές επίσης στο ηχητικό αποτέλεσμα, η τραγουδιστική συμμετοχή της Ερωφίλης, μετέπειτα μέλους του συγκροτήματος «Τρίφωνο», αλλά και η συμβολή της μαστόρισσας του σεγόντου Βούλας Γκίκα και του συζύγου της λαϊκού συνθέτη Νίκου Καρανικόλα.
Θα πρότεινα λοιπόν ανεπιφύλακτα σε όσους από τους φίλους του καλού τραγουδιού δεν έχουν ακούσει αυτό τον δίσκο – αναφοράς στο έργο της Ευτυχίας Παπαγιαννοπούλου, να τον αναζητήσουν. Αξίζει τον κόπο…
1:Συνέντευξη του Μιχάλη Δημητριάδη στο Θανάση Γιώγλου
http://www.ogdoo.gr/portal/index.php?option=ozo_content&perform=view&id=1682&Itemid=144
Φωτογραφία 2: Καταχώρηση στον τύπο για την κηδεία της Ευτυχίας (από το ένθετο του δίσκου).
