Όχι σίγουρα συχνά.
Ας πούμε, η Μποφίλιου και ευχαριστεί και «παίζει» τους δημιουργούς της στα live ώστε να έχουν αναγνώριση και μεροκάματο.
Έτσι πρέπει, αλλά λίγοι τελικά το κάνουν και οι εξαιρέσεις, επιβεβαιώνουν τον κανόνα.
Οι πιο πολλοί, απαντούν… το τραγούδι μου, αφού βέβαια και αυτοί που κάνουν τις ερωτήσεις, τους ρωτούν για το… τραγούδι τους. Ε
Καλοί μου άνθρωποι, τα λογάκια και τις νοτούλες, κάποιοι τα γράφουν, δεν γεννιούνται μόνα τους. Ειδικά οι στιχουργοί είναι και στην «πείνα» και στην «αφάνεια» δίχως ελπίδα να βγουν στην επιφάνεια.
Τέλος πάντων, καθότι ευρυμαθής και ακομπλεξάριστος, και με πλατιά γκάμα και όχι μόνο, πηγαίνω σε μια άλλη φίρμα των ημερών, τη Λένα Ζευγαρά.
Μα θα μου πεις απ’ τη Μποφίλιου στα… Τόκια. Βεβαίως, καθότι τέτοιες αμαρτίες, αμαρτία είναι να μην τις κάνεις.
Έχει πέραση η Λένα και… για να πήγαινες στο μαγαζί προ κορονοϊού, πιο εύκολα έκανες σουξέ με την… Μποφίλιου, παρά να τη χωνόσουν εκεί.
Τέλος πάντων η Ζευγαρά, με το πολλά υποσχόμενο επίθετο, έχει καβαλήσει το άρμα των επιτυχιών και όχι το καλάμι, γι’ αυτό και οδεύει μπροστά.
Δεν ξέρω αν στην πορεία μας βγει Πάολα, και μας αρχίσει και το Θεοδωράκη, και «Το ψωμί της Ξενιτειάς» ακαπέλα και τα σχετικά, καθότι κατ’ εκείνη η Ξενιτειά πουλάει γι’ αυτό και ο Καζαντζίδης την πήρε κάποτε «εργολαβία». Αυτό κατάλαβε αυτή απ’ το Στέλιο. Αλλά στην «Ελλάς του 2000» είμαστε και σε «Πέτρινα Χρόνια» όπου «Βραδιάζει» γενικώς και «Έρχονται -ήρθαν και μείνανε- χρόνια δύσκολα».
Η Λένα Ζευγαρά λοιπόν, με ανάρτησή της, ευχαρίστησε δημόσιατον κύριο Μιχάλη Τουρατζίδη, τον άνθρωπο που της έγραψε, αυτά που της έγραψε. Ο καθένας ότι μπορεί κάνει, δε γίνεται να είμαστε όλοι…Θεοφάνους. Υπάρχουν και άλλες κατηγορίες.
Έγραψε λοιπόν η Ζευγαρά τα κάτωθι υπογεγραμμένα, κι από μένα κερασμένα (στο αναγνωστικό κοινό):
Ας πούμε, η Μποφίλιου και ευχαριστεί και «παίζει» τους δημιουργούς της στα live ώστε να έχουν αναγνώριση και μεροκάματο.
Έτσι πρέπει, αλλά λίγοι τελικά το κάνουν και οι εξαιρέσεις, επιβεβαιώνουν τον κανόνα.
Οι πιο πολλοί, απαντούν… το τραγούδι μου, αφού βέβαια και αυτοί που κάνουν τις ερωτήσεις, τους ρωτούν για το… τραγούδι τους. Ε
Καλοί μου άνθρωποι, τα λογάκια και τις νοτούλες, κάποιοι τα γράφουν, δεν γεννιούνται μόνα τους. Ειδικά οι στιχουργοί είναι και στην «πείνα» και στην «αφάνεια» δίχως ελπίδα να βγουν στην επιφάνεια.
Τέλος πάντων, καθότι ευρυμαθής και ακομπλεξάριστος, και με πλατιά γκάμα και όχι μόνο, πηγαίνω σε μια άλλη φίρμα των ημερών, τη Λένα Ζευγαρά.
Μα θα μου πεις απ’ τη Μποφίλιου στα… Τόκια. Βεβαίως, καθότι τέτοιες αμαρτίες, αμαρτία είναι να μην τις κάνεις.
Έχει πέραση η Λένα και… για να πήγαινες στο μαγαζί προ κορονοϊού, πιο εύκολα έκανες σουξέ με την… Μποφίλιου, παρά να τη χωνόσουν εκεί.
Τέλος πάντων η Ζευγαρά, με το πολλά υποσχόμενο επίθετο, έχει καβαλήσει το άρμα των επιτυχιών και όχι το καλάμι, γι’ αυτό και οδεύει μπροστά.
Δεν ξέρω αν στην πορεία μας βγει Πάολα, και μας αρχίσει και το Θεοδωράκη, και «Το ψωμί της Ξενιτειάς» ακαπέλα και τα σχετικά, καθότι κατ’ εκείνη η Ξενιτειά πουλάει γι’ αυτό και ο Καζαντζίδης την πήρε κάποτε «εργολαβία». Αυτό κατάλαβε αυτή απ’ το Στέλιο. Αλλά στην «Ελλάς του 2000» είμαστε και σε «Πέτρινα Χρόνια» όπου «Βραδιάζει» γενικώς και «Έρχονται -ήρθαν και μείνανε- χρόνια δύσκολα».
Η Λένα Ζευγαρά λοιπόν, με ανάρτησή της, ευχαρίστησε δημόσιατον κύριο Μιχάλη Τουρατζίδη, τον άνθρωπο που της έγραψε, αυτά που της έγραψε. Ο καθένας ότι μπορεί κάνει, δε γίνεται να είμαστε όλοι…Θεοφάνους. Υπάρχουν και άλλες κατηγορίες.
Έγραψε λοιπόν η Ζευγαρά τα κάτωθι υπογεγραμμένα, κι από μένα κερασμένα (στο αναγνωστικό κοινό):
