Πήγε για καφέ και βγήκε… τρελαμένος…
Τρίτη 15 Σεπτεμβρίου 2020. Ώρα, περίπου, 7:30 το απογευματόβραδο, σε γνωστό πρατήριο αλυσίδας καταστημάτων πώλησης καφέ «take away», σε κεντρικό δρόμο της Καλαμαριάς. Ένας κύριος με κόκκινη μπλούζα και τζιν παντελόνι, παρκάρει το αυτοκίνητό του, κατεβαίνει από αυτό, φοράει τη μάσκα του, μπαίνει στο κατάστημα, παραγγέλνει ένα «cappuccino freddo μέτριο με αφρόγαλο» και κάνει λίγα βήματα πιο πίσω για να εξυπηρετηθούν και οι άλλοι δυο πελάτες που μπήκαν στο μαγαζί, οι οποίοι επίσης φορούσαν μάσκα. Όπως και οι τρεις υπάλληλοι του καταστήματος.Πάνω στη στιγμή που ο ταμίας του καταστήματος λέει στον κύριο: «Είστε έτοιμος», μπαίνει μπροστά του ένας άλλος κύριος, ψηλός, γύρω στα 60, χωρίς μάσκα, για να παραγγείλει καφέ. Ο υπάλληλος, πολύ ευγενικά, του λέει: «Μισό λεπτό να τελειώσω με τον κύριο».
Ο «άμασκος» κύριος, μάλλον ενοχλημένος, γυρίζει το κεφάλι του προς τον πελάτη που περίμενε να πληρώσει και με ύφος χιλίων καρδιναλίων, του λέει: «Τώρα, αν σου πω ότι δεν σε είδα, θα σου πω ψέματα…»
Για να λάβει την απάντηση: «Το ξέρω. Και με είδες και δεν φοράς μάσκα και στέκεσαι και δίπλα μου…»
Ο 60άρης ξαφνιάζεται και αλλάζει το ύφος του σε πιο θυμωμένο και έντονο: «Δεν χρειάζεται μάσκα, είναι προαιρετική!!!»
-«Όχι δεν είναι προαιρετική, κάνεις λάθος. Είναι υποχρεωτικότατη!!!» απαντά αυτός με τη μάσκα.
Ο 60άρης αρχίζει και κοκκινίζει, ανεβάζει κι άλλο τους τόνους και κουνώντας απειλητικά πλέον το δάχτυλο, αρχίζει και φωνάζει: «Μη μου μιλάς εμένα στον ενικό! Άκου που σου λέω! Η μάσκα δεν είναι υποχρεωτική! Είμαι υπάλληλος του υπουργείου Υγείας εδώ και 35 χρόνια και ξέρω!!!»
Τους τόνους ανεβάζει πλέον και ο κύριος με τη μάσκα: «Αυτά για τη μάσκα να πας να τα πεις αλλού. Όπως μου μιλάς σου μιλάω. Και μη μου κουνάς εμένα το δάχτυλο!»
Σιγά, σιγά αρχίζει και μαζεύεται κόσμος έξω από το μαγαζί, για να δει τι συμβαίνει, ποιος φωνάζει. Τον «διάλογο» διακόπτει ένας από τους πελάτες που περίμεναν υπομονετικά, απευθυνόμενος στον «αντάρτη» που δεν φορούσε μάσκα: «Τι φωνάζετε κύριε; Πώς μιλάτε έτσι; Μπορεί να είναι ευπαθής ομάδα ο κύριος».
Η απάντηση που λαμβάνει, μπροστά στα έκπληκτα μάτια των υπαλλήλων και του φιλοθεάμονος κοινού, είναι πραγματικά αφοπλιστική:
«Να μου το πει τότε, γιατί δεν το λέει; Που θα μου πει εμένα πως η μάσκα είναι υποχρεωτική! Εγώ είμαι υπάλληλος του υπουργείου Υγείας 35 χρόνια και ξέρω! Εμείς σας προστατεύουμε!!!!» λέει και κατευθύνεται προς την έξοδο.
«Να σας χαιρόμαστε κι εσάς και το υπουργείο σας με τέτοια προστασία», απαντά ο «αντίδικος»… Και κατευθύνεται κι αυτός προς τα έξω, για να σταματήσει ακριβώς μπροστά στο αυτοκίνητο του 60άρη και να σημειώσει επιδεικτικά τον αριθμό κυκλοφορίας στο κινητό του. Αριθμό που τελικά δεν χρησιμοποιεί πουθενά, αφού σε λίγη ώρα η αγανάκτηση καταλαγιάζει και τα πνεύματα ηρεμούν…
«Παιδιά γεια χαρά και συγνώμη για τη φασαρία, αλλά είδατε τι έγινε…» λέει απολογούμενος στους πελάτες και το προσωπικό του μαγαζιού παίρνοντας τον καφέ του και φεύγοντας…
«Μα είναι δυνατόν να ζητάτε και συγνώμη; Ο άνθρωπος ήταν τρελός!» του απάντησε ένας εκ των πελατών…
Υπογράφει: Ο κύριος με την κόκκινη μπλούζα και τη μάσκα…
