Απονομές, χρυσοί - κάλπικοι στην ουσία- δίσκοι, ελαφρότητα, χαζομάρα, ρηχοκαψούρα και ψευτολάμψη σε όλο τους μεγαλείο. Οι όποιες εξαιρέσεις, ελάχιστες, μετρημένες στα δάχτυλα του ενός χεριού. Κάπως καλύτερα στα πράγματα στα ερτζιανά, δίχως όμως εντυπωσιακές αλλαγές, και με ενοχλητικά στερεότυπα και στεγανά.
Το «χουντικό» κλείσιμο της ΕΡΤ πέρα από τα προσωπεία που ξεμπροστιάστηκαν, απέδειξε πως υπάρχει γύρω μας και μια άλλη Ελλάδα που επιδεικτικά αγνοείται εδώ και χρόνια. Μια στρατιά καλλιτεχνών και σκεπτόμενων ανθρώπων, με καλλιέργεια και ευαισθησίες που συσπειρώνεται και αντιδρά, έστω καθυστερημένα, με λόγια και έργα στα κακώς κείμενα. Όσοι βρέθηκαν χτες και σήμερα στο Ραδιομέγαρο και τα «πέριξ» αντίκρισαν μια dream team καλλιτεχνών που έσπευσαν να συμπαρασταθούν και να φωνάξουν το «όχι» τους. Μπορεί ανάμεσά τους ορισμένοι να κινούνται από «πονηρούς» σκοπούς, όμως τα ζιζάνια πάντα υπήρχαν και θα υπάρχουν, εισέρχονται ετσιθελικά, σε όλες τις ομάδες. Τέτοια σκαθάρια, βρήκαν συνθήκες γόνιμες και κάναν διαχρονικό στέκι τους την ΕΡΤ σπιλώνοντας με την παρουσία τους τη φιλότιμη και φροντισμένη εργασία πολλών άξιων και «ανιδιοτελών» επαγγελματιών. Η «απεντόμωση» είναι αναγκαία, πρέπει όμως να γίνει με συνθήκες και μεθόδους που να σέβονται το «περιβάλλον».
