Και μαζί όλα όσα αυτή η μαγική τριπλέτα γεννά, προϊόντα μοναδικά με «χαρακτήρα» που δύσκολα συναντάς σε άλλους τόπους.
Πηγαίνοντας στον ξακουστό Μυστρά, μου ξαναήρθαν στο νου οι παραπάνω σκέψεις που συχνά πυκνά μοιραζόμαστε με ακριβούς φίλους και όχι μόνο. Μπαίνοντας στη «διπλανή» Σπάρτη, δεν υπήρχε ούτε μια ταμπέλα που να σε κατατοπίζει για το πως να φτάσεις σε ένα «χώρο» που δικαίως έχει περίοπτη θέση στον χάρτη της παγκόσμιας πολιτισμικής κληρονομιάς.
Ευτυχώς είχα ξαναπάει, και διαθέτοντας έναν σχετικό μπούσουλα προσανατολισμού, βρήκα την άκρη μου. Μαγικό, βυζαντινό ανεπανάληπτο… βασίλειο, αλλά στο παλάτι ακόμη οι εργασίες αποκατάστασης καλά κρατούν. Συνθήκες ασφαλείας κατά την περιήγηση στο κάστρο και τις μονές, ελεγχόμενες… Ένα κοριτσάκι γκρεμοτσακίστηκε… Συμβαίνουν κι αλλού.
Καμιά φορά, λένε κάποιοι, πως η ποιότητα ενός «μαγαζιού» φαίνεται από τις συνθήκες που επικρατούν στις τουαλέτες (αποχωρητήρια) του. Στου Μυστρά η ένδειξη «Μην πετάτε χαρτιά», στα ελληνικά και μεταφρασμένη, ήταν αναρτημένη σε χαρτόνι, γραμμένη στο χέρι και κολλημένη με σελοτέιπ… Θα μου πείτε γιατί όχι; Αφού έτσι κι αλλιώς, χαρτιά δεν υπήρχαν…
Για την ιστορία οι τουαλέτες, βρίσκονται δίπλα σε μία εκ των εισόδων, όπου είναι τοποθετημένη πινακίδα που αναγράφει τα εκατομμύρια που δαπανήθηκαν από την Ευρωπαϊκή κοινότητα και το Ελληνικό κράτος για την «αναπαλαίωση» του μνημείου.
Ακόμη και η «μαρκίζα» WC, αυτοσχέδια ήταν…
Φεύγοντας από το Μυστρά συναντάς μια άλλη ταμπέλα που γράφει «Μουσείο Ελιάς Σπάρτης»… Τίποτα άλλο… Το υπέροχο πράγματι μουσείο είναι αρκετά χιλιόμετρα παρακάτω μέσα στην πρωτεύουσα της Λακωνίας. Δυστυχώς αρκετοί ξένοι παραπλανήθηκαν και σταματούσαν εκεί σχηματίζοντας κονβόι… Τους λυπήθηκα… και τους εξήγησα. Βλέπετε εγώ είχα ξαναπάει…
Πηγαίνοντας στον ξακουστό Μυστρά, μου ξαναήρθαν στο νου οι παραπάνω σκέψεις που συχνά πυκνά μοιραζόμαστε με ακριβούς φίλους και όχι μόνο. Μπαίνοντας στη «διπλανή» Σπάρτη, δεν υπήρχε ούτε μια ταμπέλα που να σε κατατοπίζει για το πως να φτάσεις σε ένα «χώρο» που δικαίως έχει περίοπτη θέση στον χάρτη της παγκόσμιας πολιτισμικής κληρονομιάς.
Ευτυχώς είχα ξαναπάει, και διαθέτοντας έναν σχετικό μπούσουλα προσανατολισμού, βρήκα την άκρη μου. Μαγικό, βυζαντινό ανεπανάληπτο… βασίλειο, αλλά στο παλάτι ακόμη οι εργασίες αποκατάστασης καλά κρατούν. Συνθήκες ασφαλείας κατά την περιήγηση στο κάστρο και τις μονές, ελεγχόμενες… Ένα κοριτσάκι γκρεμοτσακίστηκε… Συμβαίνουν κι αλλού.
Καμιά φορά, λένε κάποιοι, πως η ποιότητα ενός «μαγαζιού» φαίνεται από τις συνθήκες που επικρατούν στις τουαλέτες (αποχωρητήρια) του. Στου Μυστρά η ένδειξη «Μην πετάτε χαρτιά», στα ελληνικά και μεταφρασμένη, ήταν αναρτημένη σε χαρτόνι, γραμμένη στο χέρι και κολλημένη με σελοτέιπ… Θα μου πείτε γιατί όχι; Αφού έτσι κι αλλιώς, χαρτιά δεν υπήρχαν…
Για την ιστορία οι τουαλέτες, βρίσκονται δίπλα σε μία εκ των εισόδων, όπου είναι τοποθετημένη πινακίδα που αναγράφει τα εκατομμύρια που δαπανήθηκαν από την Ευρωπαϊκή κοινότητα και το Ελληνικό κράτος για την «αναπαλαίωση» του μνημείου.
Ακόμη και η «μαρκίζα» WC, αυτοσχέδια ήταν…
Φεύγοντας από το Μυστρά συναντάς μια άλλη ταμπέλα που γράφει «Μουσείο Ελιάς Σπάρτης»… Τίποτα άλλο… Το υπέροχο πράγματι μουσείο είναι αρκετά χιλιόμετρα παρακάτω μέσα στην πρωτεύουσα της Λακωνίας. Δυστυχώς αρκετοί ξένοι παραπλανήθηκαν και σταματούσαν εκεί σχηματίζοντας κονβόι… Τους λυπήθηκα… και τους εξήγησα. Βλέπετε εγώ είχα ξαναπάει…
