Ποιον κωδικό να πατήσω για τα κάλαντα;

Οι ζωές μας μπαίνουν σε νέα μονοπάτια. Όπως τα σημάδια του ιού, μένουν αδρά σε όσους ταλαιπώρησαν, έτσι θα συμβαίνει και με την καθημερινότητά μας.

Μια «νέα» εποχή ανοίγεται μπροστά μας, φράση που παλαιότερα δήλωνε αισιοδοξία και όνειρα, φτερούγισμα ψυχής, τώρα μάλλον μεταφράζεται αντίστροφα.

Ο τρίτος παγκόσμιος ίσως και να ‘χει ξεκινήσει. Με άλλους τρόπους, με τρισχειρότερες απώλειες, ανάμεσά τους και οι ελπίδες. Με το ζόρι βρίσκεις μία, τελευταία…

Μ’ ένα «κλικ» κι ο ντουνιάς σ’ όλη τη γη συμπεριφέρεται ομοιόμορφα. Κάτι που κάποιοι πάλευαν αιώνες σχεδόν για να επιβάλλουν σ’ έναν μόλις μικρό τόπο, τώρα το πραγματοποιούν αυτόματα παντού.

Ο φόβος φυλά τα έρμα…

Άραγε ποιον κωδικό θα πρέπει να πατήσουν τα παιδιά για να πουν τα κάλαντα;

Και ποιος θα τους ανοίξει;

Κι απ’ όσους θα το κάνουν, από φιλότιμο ή κι από ανάγκη για μια ανάσα χαράς, πόσοι και πόσοι δεν θα έχουν ένα σφίξιμο στην καρδιά;