Ο τρελλοκαμπέρος Σταμάτης Κραουνάκης…

Με πήρε τηλέφωνο δυο μέρες μετά τη συναυλία στην Ύδρα. Το «μεταφέρω» τώρα που κάθισε ο κουρνιαχτός…

Μου μίλησε για μια πραγματική γιορτή με χημεία μαγική ανάμεσα στην πλατεία και τη σκηνή.

Πρωτοβουλία του Δήμου Ύδρας, στο λιμάνι με ελεύθερη είσοδο, κόσμος και ντουνιάς.

Μου είπε για την έκθεση «Τα παιχνίδια της ζωής μας. Το μυστικό εργαστήρι του Νίκου Στεφάνου» που πραγματοποιείται εκεί υπό την επιμέλεια του Αλέξη Βερούκα.

Τόσο ο δάσκαλος, ζωγράφος και σκηνογράφος, όπως και ο επιμελητής έδωσαν το «παρών» στην εκδήλωση.

Μάλιστα το ομοίωμα του πρωτοπόρου ανεμοπλάνου - υδροπλάνου του Υδραίου Δημήτριου Καμπέρου, αποτελούσε το φόντο της σκηνής της συναυλίας. Έργο του Στεφάνου… «Κοίτα με, πετώ να σε βρώ…».

Μου τόνισε την παρουσία των παιδιών. Το πόσο ωραία πέρασε μαζί τους, στο πρώτο μέρος της παράστασης, όταν βρισκόταν ανάμεσά τους…

Ακόμα και για τα παραπάνω, απ’ όσα έπρεπε μου είπε, αφού ξέρει πως του την έχουν «στημένη» αρκετοί…

Με τον Σταμάτη με συνδέει ένα «γερό» τραγούδι… Γνωριζόμασταν νωρίτερα δημοσιογραφικά. Δεν ήμουν «φανατικός» του αλλά τον παραδέχομαι… Δεν μπορείς, έτσι κι αλλιώς, να τον προσπεράσεις.

Δεν επαναπαύεται… Τολμά, ρισκάρει, σπέρνει και «γεννοβολά».

Σαν τον… Τρελλοκαμπέρο