δεν είναι έτσι. Ο απλήρωτος ηχολήπτης έχει τραβήξει την πρίζα ως ένδειξη διαμαρτυρίας.
Όταν ο Μαχαιρίτσας αντιλαμβάνεται τι παίζει ακολουθεί ο εξής διάλογος:
- Εμένα μου δώσανε εντολή να κόψω τον ήχο και τον έκοψα...
- Έχεις απόλυτο δίκιο, έλα μετά βρες με, να μην πληρωθώ εγώ να πληρωθείς εσύ, αλλά η συναυλία να κοπεί στη μέση έτσι και λέγοντας μέσα σε όλο αυτό τον κόσμο ότι έχει γίνει... Είσαι καλά; Είσαι επαγγελματίας;
Οι θεατές παρακολουθούν έκπληκτοι τον διάλογο, ενώ ακούγονται και οι πρώτες φωνές διαμαρτυρίας... Ο Μαχαιρίτσας συνεχίζει την έκκλησή του προς τον ηχολήπτη:
- Να πληρωθείς... Να κόψω εγώ να πληρωθείς εσύ... Ο κόσμος τι φταίει που έχει έρθει εδώ;
- Ο κόσμος δεν φταίει...
Κάπου εκεί ο απλήρωτος τεχνικός λύγισε και η συναυλία συνεχίστηκε κανονικά. Προφανώς οι «ευθύνες» βαραίνουν την εταιρεία παραγωγής που δεν «καλύπτει» τους συνεργάτες της. Όμως μήπως τελικά το ζήτημα είναι άλλο: Συνεχώς γίνονται παζάρια σε τεχνικούς και μουσικούς που αμείβονται κατοστάρικα (ένα άντε δύο το πολύ) να κόψουν ακόμα ένα 10ευρο ενώ την ίδια ώρα ο πρωταγωνιστής (δηλ. ο τραγουδοποιός ή ο ερμηνευτής) αμοίβεται με μπόλικα χιλιάρικα. Για το «μόρφωμα» που έχει δημιουργηθεί εδώ και αρκετά χρόνια δε φταίνε μόνο οι εταιρείες διοργάνωσης. Η σιωπή των πρωταγωνιστών σημαίνει συναίνεση και παραδοχή του ανώμαλου “status”. Η κίνηση αυτή του ηχολήπτη αναδεικνύει ένα τεράστιο θέμα και ίσως χαράξει με νέα στράτα… Οι μουσικές παραστάσεις –αλλά και η ίδια η μουσική και το τραγούδι- είναι ομαδική υπόθεση!
