Ο Νίκος Σπυριδάκης μας προσέγγισε με σεβασμό και ευγένεια. Μια απ’ τις λειτουργίες του ogdoo.gr είναι και να δίνει βήμα σε νέους καλλιτέχνες να συστηθούν στο ευρύ κοινό συζητώντας μαζί τους για τις καταβολές, τις απόψεις τους, το έργο, τα όνειρά τους.
Έχεις μουσική ρίζα;
Δεν μπορώ να πω ότι έχω μια και μόνο ρίζα στην μουσική, που θα με χαρακτηρίσει και θα μου δώσει μουσική ταυτότητα. Έχω αρκετές ρίζες θα έλεγα καλύτερα, καθώς δεν έχω ασχοληθεί μ' ένα και μόνο είδος μουσικής τόσο σαν ακροατής, σαν οργανοπαίχτης, σαν μουσικοσυνθέτης αλλά και ως Dj στα δέκα χρόνια του μουσικού ταξιδιού της ζωής μου. Το ότι είμαι διαφορετικός και ποικιλόμορφος άνθρωπος δεν σημαίνει βέβαια ότι έχω απαρνηθεί, έχω ξεχάσει ή δεν τιμάω και δεν σέβομαι την τοπική μου ρίζα αλλά και την μουσική της. Γιατί όπως λέει και η μαντινάδα: «Ποτέ σου μην απαρνηθείς, τους τόπους που σε ορίζαν/ δεν έχει αξία το δεντρό, άμα δεν έχει ρίζα».
Το μεράκι για την μουσική πρέπει να παντρεύεται με τη γνώση;
Πολύ ωραία ερώτηση... Πολλές φορές το μεράκι με την γνώση δεν παντρεύεται αμέσως, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι είναι λάθος όλο αυτό που νιώθεις ή αυτό που θες να κάνεις, δεν πρέπει να το κάμεις, επειδή δεν έχεις τη γνώση. Η γνώση είναι δύναμη όπως λένε και σίγουρα βοηθάει σε αυτό που θες να ασχοληθείς, αλλά μαζί με το μεράκι έρχεται και η γνώση σιγά σιγά και τότες, παντρεύονται. Οπότε λέω καλιά να έχεις το μεράκι εξαρχής, παρά την γνώση που μπορείς να την αποκτήσεις μετέπειτα γιατί η γνώση δεν είναι τίποτα άλλο παρά πείρα που έρχεται με της ζωής τα χρόνια.
Ποιοι σε επηρέασαν περισσότερο στη ζωή και στη μουσική σου;
Κανείς δεν με έχει επηρεάσει στη ζωή μου περισσότερο από την ίδια τη ζωή. Την μια σε κάνει και χαμογελάς και την άλλη σε κάνει και θλίβεσαι. Άσπρο, μαύρο δηλαδή, γι' αυτό έδωσα και τον τίτλο αυτό στο πρώτο μου Cd το Black & White.
Είναι θεμιτό να «πειράζουμε» την παράδοση; Υπάρχουν όρια και στεγανά;
Φυσικά υπάρχουν όρια στους κανόνες της ζωής γι' αυτό πρέπει να είσαι αρκετά προσεκτικός για να μην τα ξεπερνάς στο κάθε τι γύρω σου. Όρια ίσον σεβασμός. Το κάθε πράγμα σου δείχνει πότε το φτάνεις στα όρια του ή πότε τα έχεις ξεπεράσει και το κυριότερο είναι, να ξέρεις πότε πρέπει να σταματάς. Σωστό λοιπόν είναι να μην τα φτάνουμε στα άκρα και να δείχνουμε τον απαραίτητο σεβασμό εξαρχής. Το αν αποφασίσεις εσύ εσκεμμένα να πειράξεις την παράδοση, αφού είναι η επιθυμία σου, πρέπει να το κάνεις με απόλυτο σεβασμό και κρατώντας τη δομή της ανέπαφη, ζωντανή. Για μένα προσωπικά η παράδοση δεν είναι σουβενίρ. Εξελίσσεται με τον καιρό, είναι ζωντανή γιατί ζει μέσα από εμάς. Άλλα μουσικά όργανα είχαμε τότες, άλλα έχουμε σήμερα. Εννοώ ότι βελτιώθηκαν και έγιναν ακόμα πιο καλά. Οπότε εγώ προσωπικά σαν Νίκος προχωρώ χωρίς να πατάω φρένο, αλλά με πολύ προσοχή και σεβασμό σε ότι κάνω στην ζωή μου, ώστε να μην περάσω τα όρια που είπαμε πιο πάνω.
Ποιος είναι οι ιδιαιτερότητες της Κρητικής μουσικής;
Δεν έχω ασχοληθεί αρκετά με την κρητική μουσική και θεωρώ τον εαυτό μου ''πολύ μικρό'' για να μιλήσει απόλυτα σε σχέση με άλλους κρητικούς καλλιτέχνες, που έχουν αφιερώσει τη ζωή τους πάνω σε αυτήν. Με αυτά τα λίγα γνωρίζω και που έχω πράξει θεωρώ λοιπόν ότι οι ιδιαιτερότητες που την χαρακτηρίζουν είναι οι εξής: Η ψυχή των ανθρώπων που αποτυπώνεται στις συχνότητες γράφοντας τραγούδια, ο τρόπος που γράφεται η μαντινάδα και μετά τραγουδιέται αλλά και ο χορός που μπορεί να συνυπάρχει μαζί με αυτά τα δύο.
Σήμερα, πως ταξιδεύει η Κρήτη και το τραγούδι της στην υπόλοιπη Ελλάδα και τον κόσμο;
Όπως ταξίδευε και παλιά φίλε μου. Δεν έχει αλλάξει κάτι στην διάδοση της μουσικής. Από στόμα σε στόμα, οι καλλιτέχνες που πάνε και παίζουν από τόπο σε τόπο και ούτω καθεξής. Τη σημερινή εποχή θα έλεγα ότι βοηθάει αρκετά το διαδίκτυο με τα social media.
Ποιους καλλιτέχνες παρακολουθείς και παραδέχεσαι πέρα απ’ αυτούς που γέννησε το νησί σου;
Εδώ και δέκα χρόνια σταμάτησα να παρακολουθώ "μανιωδώς ή με πολύ πάθος" την μουσική βιομηχανία. Πλέον μόνο αν τύχει και ακούσω ή δω κάτι μέσα απ' το youtube ή απ' το ραδιόφωνο, καθώς από πολύ μικρή ηλικία απομυθοποίησα πάρα πολλά πράγματα απ' την ζωή μου και θεωρώ ότι μόνο καλό μου έκανε. Ξέρεις καμιά φορά, μέσα από την παρακολούθηση παθιάζεσαι και άθελά σου μπορεί να γίνεις μίμος και εγώ αυτό δεν το ήθελα να γίνει σ' εμένα. Δεν σημαίνει βέβαια ότι δεν σέβομαι τους γύρω μου ή δεν μου αρέσει η δουλειά του κάθε ανθρώπου, μην τα μπερδέψουμε, απλά ήθελα να βρω το δικό μου μονοπάτι και να το ντύσω έτσι όπως θέλω εγώ. Θα σου πω όμως μερικούς καλλιτέχνες νέους και παλιούς που έχω ακούσει όλα αυτά τα χρόνια το μουσικό έργο τους και μου αρέσει: Στέλιος Καζαντζίδης, Βασίλης Τσιτσάνης, Γρηγόρης Μπιθικώτσης, Μάνος Χατζιδάκις, Λευτέρης Παπαδόπουλος, Μάνος Λοΐζος, Γιώργος Ζαμπέτας, Σταύρος Κουγιουμτζής, Βαγγέλης Παπαθανασίου, Αντώνης Βαρδής, Γιάννης Πάριος, Μαρινέλλα, Σταμάτης Σπανουδάκης, Γιώργος Θεοφάνους, Νότης Σφακιανάκης, Yanni
Μπορεί ένας μουσικός να επιβιώσει με αξιώσεις στις μέρες μας;
Βεβαίως και μπορεί. Όλοι μας. Δύσκολα βεβαία, αλλά γίνεται. Η αξιοπρέπεια στον άνθρωπο είναι το πάν και οι αξίες ποτέ δεν χάνονται.
Το όνειρό σου;
Το όνειρό μου έχει πάρει σάρκα και οστά σιγά σιγά όλα αυτά τα χρόνια στο μουσικό ταξίδι της ζωής μου. Χρειάστηκε αρκετός χρόνος αλλά όπως λένε: "Αγάλι, αγάλι γίνεται η αγουρίδα μέλι". Το όνειρό μου ήτανε και είναι, να μπορέσω να γράψω και να καταθέσω όσο το δυνατόν πιο πολλά τραγούδια δικά μου και στίχους ώστε να τα μοιραστώ με τον κόσμο στο άμεσο μέλλον, μέσο του διαδικτύου αλλά και μέσο συναυλιών, γιατί όλο και κάποιον άνθρωπο μπορεί να αντιπροσωπεύει αυτό που έχω καταθέσει.
Γιατί γράφεις τραγούδια;
Όλα ξεκίνησαν από την απορία μου, που είχα σε μικρή ηλικία περίπου στα 8 με 9 χρονών το πώς δημιουργείται ένα τραγούδι, το πως γεννιέται και φθάνει μέσο του ραδιοφώνου σ' εμάς και το ακούμε. Μετά με έκανε η ανάγκη, να φτιάξω κάτι δικό μου καθώς δεν είχα κάποιον να μου δείξει, να με διδάξει ώστε να μάθω να παίζω τραγούδια άλλων συνθετών που μου άρεσαν, και έτσι από μικρή ηλικία λοιπόν, σκαρφιζόμουν δικές μου μελωδίες. Μετά ήρθε η ανάγκη της έκφρασης σε πιο μεγάλη ηλικία μέσα από τον στίχο και την μουσική, καθώς είναι και μια επιβεβαίωση προς εμένα ότι φτιάχνω κάτι που ίσως θα αντιπροσωπεύει κάποιον συνάνθρωπό μου και η ανάγκη μου το να το μοιράζομαι προς τα έξω με το κοινό.
Οι πηγές και αφορμές της έμπνευσής σου για τη δημιουργία;
Παρόλο που είμαι πολύ παρατηρητικός άνθρωπος η κύρια πηγή έμπνευσης είναι η ίδια μουσική. Τι εννοώ; Εννοώ ότι με εμπνέει η χροιά που παράγει το κάθε μουσικού οργάνου. Αυτό μου είναι αρκετό. Μερικές φορές όμως συνδυάζω και την παρατηρητικότητά μου από το πιο μικρό πράγμα που θα δω και μπορεί να μου δώσει ερέθισμα για όμορφα συναισθήματα. Να σημειώσω όμως ότι μερικά τραγούδια μου τα έχω ονειρευτεί.
Η οικονομική κρίση και τα προβλήματα του σημερινού ανθρώπου βλέπεις να αποτυπώνονται στην τραγουδοποιία;
Δεν θα το έλεγα ότι γίνεται κάτι τέτοιο. Εξάλλου όπως προείπα δεν ακούω ποιά μουσική, δεν την παρακολουθώ "στενά" όπως παλιά γιατί κατά την δικιά μου πάντα προσωπική άποψη έχει χαθεί αυτό το "κάτι τι" που λέω τόσο καιρό η μάλλον εδώ και τόσα χρόνια. Έχει χαθεί η μαγεία της. Ο λόγος; Ίσως γιατί έχουμε χαθεί και εμείς σαν άνθρωποι μεταξύ μας.
Πως εξηγείς την πανελλαδική αποδοχή του Γιάννη Χαρούλη;
Καταρχάς χαίρομαι 100% όταν καταφέρνει ένας άνθρωπος και προοδεύει στην ζωή του. Δεν τον ζηλεύω, αλλά τον καμαρώνω. Αυτό σημαίνει ότι έχει δουλέψει σκληρά για να φθάσει ψηλά. Τίποτα δεν χαρίζεται στην ζωή, καθώς τα αγαθά κόποις κτώνται. Αν λοιπόν χαίρομαι 100% για άλλους καλλιτέχνες, για τον φίλο μου τον Γιάννη χαίρομαι 200% αφού είναι και κοντοχωριανάκι μου, απ' τα Λακώνια. Χαίρομαι που ο τόπος μας επιτέλους έβγαλε ένα μεγάλο καλλιτέχνη. Κάποια πράγματα δεν παίρνουν και δεν σηκώνουν εξηγήσεις γιατί χάνεται η μαγεία που έχει η όλη ιστορία. Εγώ λέω ότι τον ήλιο δεν μπορείς να τον κρύψεις. Πως θα τον κρύψεις; Με πανί; Πάλι από κάπου θα περάσει και θα φωτίσει.
Οι σκοποί του Μεραμπέλου και οι ιδιαιτερότητές τους;
Πάντα ήθελα να γράψω τραγούδια και να τα αφιερώσω στον τόπο όπου μεγάλωσα και ζω όλα αυτά τα χρόνια. Το θεωρώ μέσα μου χρέος και καθήκον, καθώς μου παρέχει αυτό το κάτι τί στην ζωή μου. Αυτή τη μαγεία που με κάνει να ονειρεύομαι και να ζω. Όλοι οι σκοποί που έχω συνθέσει για τον τόπο μου το Μεραμπέλο τους δημιούργησα με πολύ αγάπη, θαυμασμό και σεβασμό προς αυτό. Το 2011 έγραψα τον πρώτο μου κρητικό σκοπό σε μουσικό μέτρο 2/4 που είναι σιγανός και ήταν και το πρώτο μου κρητικό τραγούδι στην ουσία. Όταν το συνειδητοποίησα πως είχα καταφέρει να συνθέσω Κρητικά ήμουν πολύ περήφανος για τον εαυτό μου που τα κατάφερα. Αμέσως λοιπόν του έδωσα την ονομασία "Μεραμπελιώτικες Κονδυλιές" και όχι Νεαπολήτικες με το όνομα της πόλης μου, καθώς ο σκοπός μου είναι μέσα από την μουσική να ενώνω και όχι να διαχωρίζω. Το 2012 λοιπόν, τον σκοπό αυτό τον ενορχήστρωσα και τον έβαλα μαζί με άλλα 8 τραγούδια στο cd μου με τίτλο: "Music is life/Η μουσική είναι ζωή" για ένα ακόμα μουσικό ταξίδι. Για τις οι ιδιαιτερότητές τους δεν μπορώ να πω κάτι εγώ. Θα αφήσω τον κόσμο να τις ανακαλύψει και να τις κρίνει όπως θέλει αυτός όταν έρθει η ώρα που θα κυκλοφορήσω το cd με τίτλο: "Μπόρεσα". Προς το παρόν το παρουσιάζω σε live εμφανίσεις μου παίζοντας τον ταμπουρά μου. Ο κόσμος το επικροτεί και το στηρίζει με πολύ αγάπη όπως και όλα αυτά που έχω κάνει στην καριέρα μου μέχρι τώρα.
Τι σε φοβίζει;
Σαν Νίκος με φοβίζει το να μην κάνω λάθη ή πράγματα που θα στεναχωρήσουν τους κοντινούς μου ανθρώπους και των συνάνθρωπό μου στην κοινωνία. Ένα άλλο ένα θέμα δε, που με τρομάζει και μάλιστα πολύ μπορώ να πω, είναι το μέλλον μας.
Τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης είναι απαραίτητα για έναν νέο καλλιτέχνη;
Ναι, ήταν και θα είναι απαραίτητα. Όχι μόνο για τον νέο, αλλά και για τον παλιό. Έχουν την ωραία αυτή δύναμη να γεφυρώνουν τις γεωγραφικές αποστάσεις και να προβάλλουν την δουλειά του κάθε καλλιτέχνη άμεσα στο κοινό.
Μια ευχή;
Θα κλείσουμε με μια μαντινάδα μου για ευχή: «Όσες νιφάδες πέσανε, με τον καινούριο χρόνο / ευχές, χαρές να γίνουνε, σ' ολόκληρο τον κόσμο».
Έχεις μουσική ρίζα;
Δεν μπορώ να πω ότι έχω μια και μόνο ρίζα στην μουσική, που θα με χαρακτηρίσει και θα μου δώσει μουσική ταυτότητα. Έχω αρκετές ρίζες θα έλεγα καλύτερα, καθώς δεν έχω ασχοληθεί μ' ένα και μόνο είδος μουσικής τόσο σαν ακροατής, σαν οργανοπαίχτης, σαν μουσικοσυνθέτης αλλά και ως Dj στα δέκα χρόνια του μουσικού ταξιδιού της ζωής μου. Το ότι είμαι διαφορετικός και ποικιλόμορφος άνθρωπος δεν σημαίνει βέβαια ότι έχω απαρνηθεί, έχω ξεχάσει ή δεν τιμάω και δεν σέβομαι την τοπική μου ρίζα αλλά και την μουσική της. Γιατί όπως λέει και η μαντινάδα: «Ποτέ σου μην απαρνηθείς, τους τόπους που σε ορίζαν/ δεν έχει αξία το δεντρό, άμα δεν έχει ρίζα».
Το μεράκι για την μουσική πρέπει να παντρεύεται με τη γνώση;
Πολύ ωραία ερώτηση... Πολλές φορές το μεράκι με την γνώση δεν παντρεύεται αμέσως, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι είναι λάθος όλο αυτό που νιώθεις ή αυτό που θες να κάνεις, δεν πρέπει να το κάμεις, επειδή δεν έχεις τη γνώση. Η γνώση είναι δύναμη όπως λένε και σίγουρα βοηθάει σε αυτό που θες να ασχοληθείς, αλλά μαζί με το μεράκι έρχεται και η γνώση σιγά σιγά και τότες, παντρεύονται. Οπότε λέω καλιά να έχεις το μεράκι εξαρχής, παρά την γνώση που μπορείς να την αποκτήσεις μετέπειτα γιατί η γνώση δεν είναι τίποτα άλλο παρά πείρα που έρχεται με της ζωής τα χρόνια.
Ποιοι σε επηρέασαν περισσότερο στη ζωή και στη μουσική σου;
Κανείς δεν με έχει επηρεάσει στη ζωή μου περισσότερο από την ίδια τη ζωή. Την μια σε κάνει και χαμογελάς και την άλλη σε κάνει και θλίβεσαι. Άσπρο, μαύρο δηλαδή, γι' αυτό έδωσα και τον τίτλο αυτό στο πρώτο μου Cd το Black & White.
Είναι θεμιτό να «πειράζουμε» την παράδοση; Υπάρχουν όρια και στεγανά;
Φυσικά υπάρχουν όρια στους κανόνες της ζωής γι' αυτό πρέπει να είσαι αρκετά προσεκτικός για να μην τα ξεπερνάς στο κάθε τι γύρω σου. Όρια ίσον σεβασμός. Το κάθε πράγμα σου δείχνει πότε το φτάνεις στα όρια του ή πότε τα έχεις ξεπεράσει και το κυριότερο είναι, να ξέρεις πότε πρέπει να σταματάς. Σωστό λοιπόν είναι να μην τα φτάνουμε στα άκρα και να δείχνουμε τον απαραίτητο σεβασμό εξαρχής. Το αν αποφασίσεις εσύ εσκεμμένα να πειράξεις την παράδοση, αφού είναι η επιθυμία σου, πρέπει να το κάνεις με απόλυτο σεβασμό και κρατώντας τη δομή της ανέπαφη, ζωντανή. Για μένα προσωπικά η παράδοση δεν είναι σουβενίρ. Εξελίσσεται με τον καιρό, είναι ζωντανή γιατί ζει μέσα από εμάς. Άλλα μουσικά όργανα είχαμε τότες, άλλα έχουμε σήμερα. Εννοώ ότι βελτιώθηκαν και έγιναν ακόμα πιο καλά. Οπότε εγώ προσωπικά σαν Νίκος προχωρώ χωρίς να πατάω φρένο, αλλά με πολύ προσοχή και σεβασμό σε ότι κάνω στην ζωή μου, ώστε να μην περάσω τα όρια που είπαμε πιο πάνω.
Ποιος είναι οι ιδιαιτερότητες της Κρητικής μουσικής;
Δεν έχω ασχοληθεί αρκετά με την κρητική μουσική και θεωρώ τον εαυτό μου ''πολύ μικρό'' για να μιλήσει απόλυτα σε σχέση με άλλους κρητικούς καλλιτέχνες, που έχουν αφιερώσει τη ζωή τους πάνω σε αυτήν. Με αυτά τα λίγα γνωρίζω και που έχω πράξει θεωρώ λοιπόν ότι οι ιδιαιτερότητες που την χαρακτηρίζουν είναι οι εξής: Η ψυχή των ανθρώπων που αποτυπώνεται στις συχνότητες γράφοντας τραγούδια, ο τρόπος που γράφεται η μαντινάδα και μετά τραγουδιέται αλλά και ο χορός που μπορεί να συνυπάρχει μαζί με αυτά τα δύο.
Σήμερα, πως ταξιδεύει η Κρήτη και το τραγούδι της στην υπόλοιπη Ελλάδα και τον κόσμο;
Όπως ταξίδευε και παλιά φίλε μου. Δεν έχει αλλάξει κάτι στην διάδοση της μουσικής. Από στόμα σε στόμα, οι καλλιτέχνες που πάνε και παίζουν από τόπο σε τόπο και ούτω καθεξής. Τη σημερινή εποχή θα έλεγα ότι βοηθάει αρκετά το διαδίκτυο με τα social media.
Ποιους καλλιτέχνες παρακολουθείς και παραδέχεσαι πέρα απ’ αυτούς που γέννησε το νησί σου;
Εδώ και δέκα χρόνια σταμάτησα να παρακολουθώ "μανιωδώς ή με πολύ πάθος" την μουσική βιομηχανία. Πλέον μόνο αν τύχει και ακούσω ή δω κάτι μέσα απ' το youtube ή απ' το ραδιόφωνο, καθώς από πολύ μικρή ηλικία απομυθοποίησα πάρα πολλά πράγματα απ' την ζωή μου και θεωρώ ότι μόνο καλό μου έκανε. Ξέρεις καμιά φορά, μέσα από την παρακολούθηση παθιάζεσαι και άθελά σου μπορεί να γίνεις μίμος και εγώ αυτό δεν το ήθελα να γίνει σ' εμένα. Δεν σημαίνει βέβαια ότι δεν σέβομαι τους γύρω μου ή δεν μου αρέσει η δουλειά του κάθε ανθρώπου, μην τα μπερδέψουμε, απλά ήθελα να βρω το δικό μου μονοπάτι και να το ντύσω έτσι όπως θέλω εγώ. Θα σου πω όμως μερικούς καλλιτέχνες νέους και παλιούς που έχω ακούσει όλα αυτά τα χρόνια το μουσικό έργο τους και μου αρέσει: Στέλιος Καζαντζίδης, Βασίλης Τσιτσάνης, Γρηγόρης Μπιθικώτσης, Μάνος Χατζιδάκις, Λευτέρης Παπαδόπουλος, Μάνος Λοΐζος, Γιώργος Ζαμπέτας, Σταύρος Κουγιουμτζής, Βαγγέλης Παπαθανασίου, Αντώνης Βαρδής, Γιάννης Πάριος, Μαρινέλλα, Σταμάτης Σπανουδάκης, Γιώργος Θεοφάνους, Νότης Σφακιανάκης, Yanni
Μπορεί ένας μουσικός να επιβιώσει με αξιώσεις στις μέρες μας;
Βεβαίως και μπορεί. Όλοι μας. Δύσκολα βεβαία, αλλά γίνεται. Η αξιοπρέπεια στον άνθρωπο είναι το πάν και οι αξίες ποτέ δεν χάνονται.
Το όνειρό σου;
Το όνειρό μου έχει πάρει σάρκα και οστά σιγά σιγά όλα αυτά τα χρόνια στο μουσικό ταξίδι της ζωής μου. Χρειάστηκε αρκετός χρόνος αλλά όπως λένε: "Αγάλι, αγάλι γίνεται η αγουρίδα μέλι". Το όνειρό μου ήτανε και είναι, να μπορέσω να γράψω και να καταθέσω όσο το δυνατόν πιο πολλά τραγούδια δικά μου και στίχους ώστε να τα μοιραστώ με τον κόσμο στο άμεσο μέλλον, μέσο του διαδικτύου αλλά και μέσο συναυλιών, γιατί όλο και κάποιον άνθρωπο μπορεί να αντιπροσωπεύει αυτό που έχω καταθέσει.
Γιατί γράφεις τραγούδια;
Όλα ξεκίνησαν από την απορία μου, που είχα σε μικρή ηλικία περίπου στα 8 με 9 χρονών το πώς δημιουργείται ένα τραγούδι, το πως γεννιέται και φθάνει μέσο του ραδιοφώνου σ' εμάς και το ακούμε. Μετά με έκανε η ανάγκη, να φτιάξω κάτι δικό μου καθώς δεν είχα κάποιον να μου δείξει, να με διδάξει ώστε να μάθω να παίζω τραγούδια άλλων συνθετών που μου άρεσαν, και έτσι από μικρή ηλικία λοιπόν, σκαρφιζόμουν δικές μου μελωδίες. Μετά ήρθε η ανάγκη της έκφρασης σε πιο μεγάλη ηλικία μέσα από τον στίχο και την μουσική, καθώς είναι και μια επιβεβαίωση προς εμένα ότι φτιάχνω κάτι που ίσως θα αντιπροσωπεύει κάποιον συνάνθρωπό μου και η ανάγκη μου το να το μοιράζομαι προς τα έξω με το κοινό.
Οι πηγές και αφορμές της έμπνευσής σου για τη δημιουργία;
Παρόλο που είμαι πολύ παρατηρητικός άνθρωπος η κύρια πηγή έμπνευσης είναι η ίδια μουσική. Τι εννοώ; Εννοώ ότι με εμπνέει η χροιά που παράγει το κάθε μουσικού οργάνου. Αυτό μου είναι αρκετό. Μερικές φορές όμως συνδυάζω και την παρατηρητικότητά μου από το πιο μικρό πράγμα που θα δω και μπορεί να μου δώσει ερέθισμα για όμορφα συναισθήματα. Να σημειώσω όμως ότι μερικά τραγούδια μου τα έχω ονειρευτεί.
Η οικονομική κρίση και τα προβλήματα του σημερινού ανθρώπου βλέπεις να αποτυπώνονται στην τραγουδοποιία;
Δεν θα το έλεγα ότι γίνεται κάτι τέτοιο. Εξάλλου όπως προείπα δεν ακούω ποιά μουσική, δεν την παρακολουθώ "στενά" όπως παλιά γιατί κατά την δικιά μου πάντα προσωπική άποψη έχει χαθεί αυτό το "κάτι τι" που λέω τόσο καιρό η μάλλον εδώ και τόσα χρόνια. Έχει χαθεί η μαγεία της. Ο λόγος; Ίσως γιατί έχουμε χαθεί και εμείς σαν άνθρωποι μεταξύ μας.
Πως εξηγείς την πανελλαδική αποδοχή του Γιάννη Χαρούλη;
Καταρχάς χαίρομαι 100% όταν καταφέρνει ένας άνθρωπος και προοδεύει στην ζωή του. Δεν τον ζηλεύω, αλλά τον καμαρώνω. Αυτό σημαίνει ότι έχει δουλέψει σκληρά για να φθάσει ψηλά. Τίποτα δεν χαρίζεται στην ζωή, καθώς τα αγαθά κόποις κτώνται. Αν λοιπόν χαίρομαι 100% για άλλους καλλιτέχνες, για τον φίλο μου τον Γιάννη χαίρομαι 200% αφού είναι και κοντοχωριανάκι μου, απ' τα Λακώνια. Χαίρομαι που ο τόπος μας επιτέλους έβγαλε ένα μεγάλο καλλιτέχνη. Κάποια πράγματα δεν παίρνουν και δεν σηκώνουν εξηγήσεις γιατί χάνεται η μαγεία που έχει η όλη ιστορία. Εγώ λέω ότι τον ήλιο δεν μπορείς να τον κρύψεις. Πως θα τον κρύψεις; Με πανί; Πάλι από κάπου θα περάσει και θα φωτίσει.
Οι σκοποί του Μεραμπέλου και οι ιδιαιτερότητές τους;
Πάντα ήθελα να γράψω τραγούδια και να τα αφιερώσω στον τόπο όπου μεγάλωσα και ζω όλα αυτά τα χρόνια. Το θεωρώ μέσα μου χρέος και καθήκον, καθώς μου παρέχει αυτό το κάτι τί στην ζωή μου. Αυτή τη μαγεία που με κάνει να ονειρεύομαι και να ζω. Όλοι οι σκοποί που έχω συνθέσει για τον τόπο μου το Μεραμπέλο τους δημιούργησα με πολύ αγάπη, θαυμασμό και σεβασμό προς αυτό. Το 2011 έγραψα τον πρώτο μου κρητικό σκοπό σε μουσικό μέτρο 2/4 που είναι σιγανός και ήταν και το πρώτο μου κρητικό τραγούδι στην ουσία. Όταν το συνειδητοποίησα πως είχα καταφέρει να συνθέσω Κρητικά ήμουν πολύ περήφανος για τον εαυτό μου που τα κατάφερα. Αμέσως λοιπόν του έδωσα την ονομασία "Μεραμπελιώτικες Κονδυλιές" και όχι Νεαπολήτικες με το όνομα της πόλης μου, καθώς ο σκοπός μου είναι μέσα από την μουσική να ενώνω και όχι να διαχωρίζω. Το 2012 λοιπόν, τον σκοπό αυτό τον ενορχήστρωσα και τον έβαλα μαζί με άλλα 8 τραγούδια στο cd μου με τίτλο: "Music is life/Η μουσική είναι ζωή" για ένα ακόμα μουσικό ταξίδι. Για τις οι ιδιαιτερότητές τους δεν μπορώ να πω κάτι εγώ. Θα αφήσω τον κόσμο να τις ανακαλύψει και να τις κρίνει όπως θέλει αυτός όταν έρθει η ώρα που θα κυκλοφορήσω το cd με τίτλο: "Μπόρεσα". Προς το παρόν το παρουσιάζω σε live εμφανίσεις μου παίζοντας τον ταμπουρά μου. Ο κόσμος το επικροτεί και το στηρίζει με πολύ αγάπη όπως και όλα αυτά που έχω κάνει στην καριέρα μου μέχρι τώρα.
Τι σε φοβίζει;
Σαν Νίκος με φοβίζει το να μην κάνω λάθη ή πράγματα που θα στεναχωρήσουν τους κοντινούς μου ανθρώπους και των συνάνθρωπό μου στην κοινωνία. Ένα άλλο ένα θέμα δε, που με τρομάζει και μάλιστα πολύ μπορώ να πω, είναι το μέλλον μας.
Τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης είναι απαραίτητα για έναν νέο καλλιτέχνη;
Ναι, ήταν και θα είναι απαραίτητα. Όχι μόνο για τον νέο, αλλά και για τον παλιό. Έχουν την ωραία αυτή δύναμη να γεφυρώνουν τις γεωγραφικές αποστάσεις και να προβάλλουν την δουλειά του κάθε καλλιτέχνη άμεσα στο κοινό.
Μια ευχή;
Θα κλείσουμε με μια μαντινάδα μου για ευχή: «Όσες νιφάδες πέσανε, με τον καινούριο χρόνο / ευχές, χαρές να γίνουνε, σ' ολόκληρο τον κόσμο».
