Ένα από τα συνθήματα του Μάη του 68 ήταν: «Le radio ment» (το ραδιόφωνο λέει ψέματα). Ένα σύνθημα που στις μέρες μας θα γινόταν «Η τηλεόραση λέει ψέματα».
Αν και ποιος απ’ όλους αυτούς (εκλεγμένους και μη...) που διαφεντεύουν τη ζωή μας δεν ψεύδεται; Άλλωστε, το ψέμα είναι το σήμα κατατεθέν, όχι μόνο της τηλεόρασης, αλλά και των άλλων δύο άκρων του «Τριγώνου του Διαβόλου». Της πολιτικής και των δημοσκοπήσεων...
Και ‘μεις εδώ στην Ελλάδα, ίσως, έχουμε εξαπατηθεί από αυτό το τρίγωνο περισσότερο από άλλες δυτικές χώρες. Όχι επειδή στις αστικές δημοκρατίες της Ευρώπης και των ΗΠΑ έχουν καλύτερη τηλεόραση, τιμιότερους πολιτικούς ή πιο αξιόπιστες δημοσκοπήσεις, αλλά επειδή εκεί έχουν κανόνες.
Και όσο κι αν πιστεύουμε πως, ενίοτε, οι κανόνες πρέπει να παραβιάζονται, ούτε αυτό δεν μπορούμε να κάνουμε σε αυτή τη χώρα, αφού είτε δεν έχουμε κανόνες, είτε βρίσκονται καταχωνιασμένοι στο καταφύγιο της πολιτικής αβελτηρίας... Κι ενώ τα πάντα καταρρέουν στη μνημονιακή Ελλάδα, έρχεται η κυβέρνηση να βάλει, λέει, τάξη στο τηλεοπτικό τοπίο. Λες κι αυτός ήταν ο καημός μας...
Δηλαδή, ο άνεργος που δεν βρίσκει δουλειά, ο εργαζόμενος που είναι απλήρωτος επί μήνες ή αμείβεται με ψίχουλα, ο συνταξιούχος που έχει καταντήσει ζητιάνος ή ο οικογενειάρχης που είναι στα πρόθυρα εγκεφαλικού από τους φόρους που του έχουν πέσει στο κεφάλι θ’ ανοίξουν... σαμπάνια, επειδή τα ιδιωτικά κανάλια θα εκπέμπουν, πλέον, με άδεια;
Κι αφού η καλή μας η κυβέρνηση θέλει να βάλει τάξη στη χώρα:
• Γιατί δεν ξεκινά από το εργασιακό τοπίο, για το οποίο η μόνη διαφωνία αφορά στο αν είναι ζούγκλα ή γαλέρα;
• Γιατί δεν είναι προτεραιότητά της ο χώρος τής υγείας, όπου οι συνθήκες νοσηλείας αποτελούν ντροπή για ένα κράτος που θέλει να λέγεται πολιτισμένο και οι ασθενείς είναι και οδοιπόροι (όχι μόνο για ένα κρεβάτι, αλλά και για τον άλλο κόσμο...)
• Γιατί δεν βάζει σε πρώτη μοίρα την παιδεία και τις ριζικές αλλαγές που απαιτούνται στο αναχρονιστικό εκπαιδευτικό μας σύστημα και η μόνη της έγνοια είναι οι αιώνιοι φοιτητές;
• Γιατί δεν είναι πρώτη στην ατζέντα της η αντιμετώπιση της ανθρωπιστικής κρίσης, για την οποία όταν ήταν αντιπολίτευση μιλούσε κάθε μέρα και τώρα που είναι κυβέρνηση έχει πιεί το αμίλητο νερό;
Φυσικά και η ελληνική τηλεόραση έχει τα χάλια της και εν πολλοίς ευθύνεται για την υποκουλτούρα μιας ολόκληρης γενιάς. Φυσικά και οι ειδήσεις της επιχειρούν να χειραγωγήσουν τους τηλεθεατές. Φυσικά και οι καναλάρχες συγκυβερνούν επί χρόνια...
Αλλά, ποιος πιστεύει ότι η κυβέρνηση θέλει πράγματι να διορθώσει τα κακώς κείμενα, όταν και αυτή -όπως και οι προηγούμενες- κάνει τα ίδια στα δικά της κανάλια, τα κρατικά!
Προφανώς, δεν της αρκεί να ελέγχει την ΕΡΤ, αφού δεν τη βλέπει κανείς! Θέλει τον έλεγχο και των ιδιωτικών καναλιών! Κι επειδή δεν μπορούσε να το πετύχει με τα υπάρχοντα, αποφάσισε να φτιάξει καινούργια. Κάτι που δεν χρειάζονταν οι προηγούμενες κυβερνήσεις, αφού τα είχαν με το μέρος τους. Κι όταν, η προηγούμενη κυβέρνηση δεν μπορούσε να ελέγξει πλήρως την ΕΡΤ, την έκλεισε! Και τώρα αυτοί που έριξαν το μαύρο υπεραμύνονται της πολυφωνίας και καταγγέλλουν την τωρινή κυβέρνηση για χειραγώγηση της ενημέρωσης!
Πόσα θέλουν για να μας τρελάνουν;
Στο προβληματικό τηλεοπτικό τοπίο, όμως, δεν είναι μόνο επιχειρηματίες - καναλάρχες που πιέζουν ή εκβιάζουν για να παίρνουν δουλειές από το δημόσιο. Είναι και δημοσιογράφοι που τα τελευταία χρόνια συντάσσονται απροκάλυπτα με τους εργοδότες τους ή με τους κυβερνώντες (αν και το ένα δεν αποκλείει κατ’ ανάγκη το άλλο...). Ας μην ξεχνάμε πως δημοσιογράφοι είναι αυτοί που μας έλεγαν πόσο καλά είναι τα μνημόνια! Οι ίδιοι που δεν έλεγαν κουβέντα για κυβερνητικά και επιχειρηματικά σκάνδαλα! Και τώρα, διαρρηγνύουν τα ιμάτιά τους για το δικαίωμα των πολιτών στην ενημέρωση! Από την άλλη, είναι, τουλάχιστον, αστείο να μιλούν για αξιοπιστία οι της ΕΡΤ, όταν αυτοί που υμνούσαν τους προηγούμενους κυβερνώντες είναι οι ίδιοι που υμνούν και τους σημερινούς!
Μα καλά, τι νομίζουν (και οι μεν και οι δε), ότι οι τηλεθεατές έχουν πάθει αλτσχάιμερ; Έτσι, δυστυχώς, έχουν τα πράγματα, όχι μόνο σε κανάλια, αλλά και σε εφημερίδες, που επέλεξαν να γίνουν...σούπερ μάρκετ και να προσφέρουν προϊόντα αντί ενημέρωση. Και μετά, αναρωτιούνται γιατί το 80% των πολιτών θεωρεί αναξιόπιστες τις ειδήσεις της τηλεόρασης και οι πωλήσεις των εφημερίδων έχουν πάρει την κατηφόρα... Η αντίστροφη μέτρηση για τα ΜΜΕ ξεκίνησε στα χρόνια τής ευδαιμονίας, όταν πολλοί από το συνάφι μας «ξέχασαν» πως ο δημοσιογράφος πρέπει, πάντα, να στέκεται απέναντι στην εξουσία. Όποια κι αν είναι...
Όσον αφορά τη διαδικασία αδειοδότησης των καναλιών, φυσικά και είναι εξευτελιστική. Γιατί, όμως, οι υποψήφιοι για τις άδειες δέχτηκαν να εξευτελιστούν; Και ίσως, η μόνη νίκη της κυβέρνησης να είναι ότι και τους εξευτέλισε και τους ανάγκασε, με τη συμμετοχή τους, να νομιμοποιήσουν μία διαδικασία που ακόμα καταγγέλλουν...
Διότι, κατά τα άλλα, η διαπλοκή, όπως υπήρχε με τους παλιούς καναλάρχες, έτσι θα υπάρχει και με τους νέους! Δηλαδή, τι θέλουν να μας πουν; Είναι διαπλεκόμενοι οι Βαρδινογιάννης, Κοντομηνάς και δεν είναι οι Καλογρίτσας, Μαρινάκης; Δεν γίνεται, πλάκα θα μας κάνουν!
Το μόνο που θ’ αλλάξει είναι ο προπαγανδιστικός μηχανισμός! Και μεταξύ μας, ποιος πιστεύει ότι ο Τσίπρας και ο Παππάς θέλουν αντικειμενική ενημέρωση; Ποιοι κυβερνώντες την ήθελαν για να τη θέλουν κι αυτοί... Μοναδική επιθυμία τους είναι η παραμονή στην εξουσία. Ξεχνούν, όμως, ότι αυτό δεν εξαρτάται από τους φίλα προσκείμενους καναλάρχες και δημοσιογράφους, αλλά από τους πολίτες, των οποίων η επώδυνη καθημερινότητα δεν αλλάζει με την κυβερνητική προπαγάνδα. Όσο… αριστεροτεχνικά στημένη κι αν νομίζουν πως είναι!
Αν και ποιος απ’ όλους αυτούς (εκλεγμένους και μη...) που διαφεντεύουν τη ζωή μας δεν ψεύδεται; Άλλωστε, το ψέμα είναι το σήμα κατατεθέν, όχι μόνο της τηλεόρασης, αλλά και των άλλων δύο άκρων του «Τριγώνου του Διαβόλου». Της πολιτικής και των δημοσκοπήσεων...
Και ‘μεις εδώ στην Ελλάδα, ίσως, έχουμε εξαπατηθεί από αυτό το τρίγωνο περισσότερο από άλλες δυτικές χώρες. Όχι επειδή στις αστικές δημοκρατίες της Ευρώπης και των ΗΠΑ έχουν καλύτερη τηλεόραση, τιμιότερους πολιτικούς ή πιο αξιόπιστες δημοσκοπήσεις, αλλά επειδή εκεί έχουν κανόνες.
Και όσο κι αν πιστεύουμε πως, ενίοτε, οι κανόνες πρέπει να παραβιάζονται, ούτε αυτό δεν μπορούμε να κάνουμε σε αυτή τη χώρα, αφού είτε δεν έχουμε κανόνες, είτε βρίσκονται καταχωνιασμένοι στο καταφύγιο της πολιτικής αβελτηρίας... Κι ενώ τα πάντα καταρρέουν στη μνημονιακή Ελλάδα, έρχεται η κυβέρνηση να βάλει, λέει, τάξη στο τηλεοπτικό τοπίο. Λες κι αυτός ήταν ο καημός μας...
Δηλαδή, ο άνεργος που δεν βρίσκει δουλειά, ο εργαζόμενος που είναι απλήρωτος επί μήνες ή αμείβεται με ψίχουλα, ο συνταξιούχος που έχει καταντήσει ζητιάνος ή ο οικογενειάρχης που είναι στα πρόθυρα εγκεφαλικού από τους φόρους που του έχουν πέσει στο κεφάλι θ’ ανοίξουν... σαμπάνια, επειδή τα ιδιωτικά κανάλια θα εκπέμπουν, πλέον, με άδεια;
Κι αφού η καλή μας η κυβέρνηση θέλει να βάλει τάξη στη χώρα:
• Γιατί δεν ξεκινά από το εργασιακό τοπίο, για το οποίο η μόνη διαφωνία αφορά στο αν είναι ζούγκλα ή γαλέρα;
• Γιατί δεν είναι προτεραιότητά της ο χώρος τής υγείας, όπου οι συνθήκες νοσηλείας αποτελούν ντροπή για ένα κράτος που θέλει να λέγεται πολιτισμένο και οι ασθενείς είναι και οδοιπόροι (όχι μόνο για ένα κρεβάτι, αλλά και για τον άλλο κόσμο...)
• Γιατί δεν βάζει σε πρώτη μοίρα την παιδεία και τις ριζικές αλλαγές που απαιτούνται στο αναχρονιστικό εκπαιδευτικό μας σύστημα και η μόνη της έγνοια είναι οι αιώνιοι φοιτητές;
• Γιατί δεν είναι πρώτη στην ατζέντα της η αντιμετώπιση της ανθρωπιστικής κρίσης, για την οποία όταν ήταν αντιπολίτευση μιλούσε κάθε μέρα και τώρα που είναι κυβέρνηση έχει πιεί το αμίλητο νερό;
Φυσικά και η ελληνική τηλεόραση έχει τα χάλια της και εν πολλοίς ευθύνεται για την υποκουλτούρα μιας ολόκληρης γενιάς. Φυσικά και οι ειδήσεις της επιχειρούν να χειραγωγήσουν τους τηλεθεατές. Φυσικά και οι καναλάρχες συγκυβερνούν επί χρόνια...
Αλλά, ποιος πιστεύει ότι η κυβέρνηση θέλει πράγματι να διορθώσει τα κακώς κείμενα, όταν και αυτή -όπως και οι προηγούμενες- κάνει τα ίδια στα δικά της κανάλια, τα κρατικά!
Προφανώς, δεν της αρκεί να ελέγχει την ΕΡΤ, αφού δεν τη βλέπει κανείς! Θέλει τον έλεγχο και των ιδιωτικών καναλιών! Κι επειδή δεν μπορούσε να το πετύχει με τα υπάρχοντα, αποφάσισε να φτιάξει καινούργια. Κάτι που δεν χρειάζονταν οι προηγούμενες κυβερνήσεις, αφού τα είχαν με το μέρος τους. Κι όταν, η προηγούμενη κυβέρνηση δεν μπορούσε να ελέγξει πλήρως την ΕΡΤ, την έκλεισε! Και τώρα αυτοί που έριξαν το μαύρο υπεραμύνονται της πολυφωνίας και καταγγέλλουν την τωρινή κυβέρνηση για χειραγώγηση της ενημέρωσης!
Πόσα θέλουν για να μας τρελάνουν;
Στο προβληματικό τηλεοπτικό τοπίο, όμως, δεν είναι μόνο επιχειρηματίες - καναλάρχες που πιέζουν ή εκβιάζουν για να παίρνουν δουλειές από το δημόσιο. Είναι και δημοσιογράφοι που τα τελευταία χρόνια συντάσσονται απροκάλυπτα με τους εργοδότες τους ή με τους κυβερνώντες (αν και το ένα δεν αποκλείει κατ’ ανάγκη το άλλο...). Ας μην ξεχνάμε πως δημοσιογράφοι είναι αυτοί που μας έλεγαν πόσο καλά είναι τα μνημόνια! Οι ίδιοι που δεν έλεγαν κουβέντα για κυβερνητικά και επιχειρηματικά σκάνδαλα! Και τώρα, διαρρηγνύουν τα ιμάτιά τους για το δικαίωμα των πολιτών στην ενημέρωση! Από την άλλη, είναι, τουλάχιστον, αστείο να μιλούν για αξιοπιστία οι της ΕΡΤ, όταν αυτοί που υμνούσαν τους προηγούμενους κυβερνώντες είναι οι ίδιοι που υμνούν και τους σημερινούς!
Μα καλά, τι νομίζουν (και οι μεν και οι δε), ότι οι τηλεθεατές έχουν πάθει αλτσχάιμερ; Έτσι, δυστυχώς, έχουν τα πράγματα, όχι μόνο σε κανάλια, αλλά και σε εφημερίδες, που επέλεξαν να γίνουν...σούπερ μάρκετ και να προσφέρουν προϊόντα αντί ενημέρωση. Και μετά, αναρωτιούνται γιατί το 80% των πολιτών θεωρεί αναξιόπιστες τις ειδήσεις της τηλεόρασης και οι πωλήσεις των εφημερίδων έχουν πάρει την κατηφόρα... Η αντίστροφη μέτρηση για τα ΜΜΕ ξεκίνησε στα χρόνια τής ευδαιμονίας, όταν πολλοί από το συνάφι μας «ξέχασαν» πως ο δημοσιογράφος πρέπει, πάντα, να στέκεται απέναντι στην εξουσία. Όποια κι αν είναι...
Όσον αφορά τη διαδικασία αδειοδότησης των καναλιών, φυσικά και είναι εξευτελιστική. Γιατί, όμως, οι υποψήφιοι για τις άδειες δέχτηκαν να εξευτελιστούν; Και ίσως, η μόνη νίκη της κυβέρνησης να είναι ότι και τους εξευτέλισε και τους ανάγκασε, με τη συμμετοχή τους, να νομιμοποιήσουν μία διαδικασία που ακόμα καταγγέλλουν...
Διότι, κατά τα άλλα, η διαπλοκή, όπως υπήρχε με τους παλιούς καναλάρχες, έτσι θα υπάρχει και με τους νέους! Δηλαδή, τι θέλουν να μας πουν; Είναι διαπλεκόμενοι οι Βαρδινογιάννης, Κοντομηνάς και δεν είναι οι Καλογρίτσας, Μαρινάκης; Δεν γίνεται, πλάκα θα μας κάνουν!
Το μόνο που θ’ αλλάξει είναι ο προπαγανδιστικός μηχανισμός! Και μεταξύ μας, ποιος πιστεύει ότι ο Τσίπρας και ο Παππάς θέλουν αντικειμενική ενημέρωση; Ποιοι κυβερνώντες την ήθελαν για να τη θέλουν κι αυτοί... Μοναδική επιθυμία τους είναι η παραμονή στην εξουσία. Ξεχνούν, όμως, ότι αυτό δεν εξαρτάται από τους φίλα προσκείμενους καναλάρχες και δημοσιογράφους, αλλά από τους πολίτες, των οποίων η επώδυνη καθημερινότητα δεν αλλάζει με την κυβερνητική προπαγάνδα. Όσο… αριστεροτεχνικά στημένη κι αν νομίζουν πως είναι!
