Έ­γι­νε γνω­στός, γύρω στα τέ­λη της δεκα­ε­τί­ας του ‘50 με αρ­χές αυτής του ‘60, με τα Δεν εί­μαι έ­νο­χος του Χρήστου Κο­λο­κο­τρώ­νη,

---

Στης α­γά­πης μου το δί­σκο (Το η­λε­κτρό­φω­νο) και Καρ­διά μου κα­η­μέ­νη του Μπάμπη Μπα­κά­λη. Έλαμψε λίγο μετά τα μισά του '60 έως και τα πρώτα χρόνια του '70 και μεγαλούργησε στη δεκαετία του '80. Υπήρξε πρότυπο λαϊκού ερμηνευτή. Έκλεινε μες στη φωνή του όλες τις απαραίτητες τεχνικές παραμέτρους, αλλά διέθετε και τον ψυχισμό, τα βιώματα και την ιδιοσυγκρασία του βάρδου. Έσβησε στις 11 Mαΐου 1990.