Γιος του Στελλάκη Περπινιάδη. Ξεκίνησε δισκογραφικά το 1956 με τη σύνθεσή του Κλάψτε με, φίλοι, κλάψτε με, όπου μπουζούκι παίζει ο Δημήτρης Στεργίου (Μπέμπης).

---

Μέγας ερμηνευτής, συνθέτης, στιχουργός και ικανότατος μπουζουξής, άφησε εποχή στους αμανέδες και έγραψε ιστορία στο λαϊκό τραγούδι με τις δημιουργίες του: Θέλεις να πεθάνω, Γύρισε κοντά μου, Δεν ξαναπαίζω ζάρια πια, Μη μ’ αφήνεις μόνο μου, Αχ, γιατί δεν μ’ αγαπάς, Μάνα, γλυκό μου όνομα κ.ά. Εκπληκτικός στις επανεκτελέσεις, σε σημείο να κάνει μεγαλύτερη επιτυχία από τους πρώτους διδάξαντες, αποτέλεσε αιχμή του δόρατος των Odeon/Parlophone στην άνιση «μάχη» με την Columbia. Χάρη στον Περπινιάδη τα δύο label του Μίνωος Μάτσα κατόρθωσαν να σταθούν και να οργανώσουν την αντεπίθεσή τους. Ο Περπινιάδης θαυμάστηκε και για τον τρόπο που ερμήνευσε συνθέσεις του Χρήστου Λεοντή (Που να χωρέσει τ’ όνειρο, Μες το σκοτάδι περπατώ, Κάλλιο πέντε και στο χέρι), αλλά και για τη χαρακτηριστική ερμηνεία του στα Μανούλα μου και Τα νέα της Αλεξάνδρας του λόγιου συνθέτη και πρωταγωνιστή του ελαφρού τραγουδιού Κώστα Γιαννίδη. Παρέμενε ενεργός στο πάλκο μέχρι και το φινάλε του στις 12 Μαΐου 2003 και είχε γεννηθεί στην Κοκκινιά Πειραιώς.