Ο «φιλόσοφος» του λαϊκού τραγουδιού είχε γεννηθεί στις 15 Δεκεμβρίου 1933.

---

Ας μι­λή­σουν κα­λύ­τε­ρα τα αθάνατα τρα­γού­δια που υπέγραψε ως συνθέτης και στιχουργός: Η ζω­ή μου όλη, Το θο­λω­μέ­νο μου μυα­λό, Ο τρε­λός, Θέ­λω να τα πω, Και τι δεν κά­νω, Ή­ταν ψεύ­τι­κα, Να εί­χα το κου­ρά­γιο, Η πιο με­γά­λη ώ­ρα, Ό­ταν ση­μά­νει η ώρα, Πυ­ρε­τός, Για κοί­τα με στα μά­τια, Ε­φτά νο­μά σ’ έ­να δω­μά (Χαροκόπου 1942-1953/ Στις παράγκες), Θα κλεί­σω τα μά­τια, Πή­ρα απ’ το χέ­ρι σου νε­ρό, Στο σταθ­μό του Μονά­χου, Οι μι­σοί κα­λοί… και πόσα ακόμη, μοναδικά και αξεπέραστα. Ο λόγος του Πάνου μαζί με αυτόν του συντρόφου του Μανώλη Ρασούλη, αποτέλεσαν τις πιο «ηχηρές» ανανεωτικές τομές στο λαϊκό τραγούδι, τα νεότερα χρόνια.