Το επώνυμό του είναι Βαρθακούρης.

---

Το ψευδώνυμό του σχετίζεται με τον τόπο της καταγωγής του, το όμορφο νησί της Πάρου. Στα τέ­λη του '60, αρ­χές του '70, προ­κά­λε­σε αί­σθη­ση ερ­μη­νεύ­ο­ντας τα τραγούδια: Της μοί­ρας το παι­χνί­δι (Καλ­δά­ρα - Χα­τζη­νι­κο­λά­ου), Πε­τρο­βο­λού­σα τη ζωή (Καλ­δά­ρα - Σα­μο­λα­δά), Τι κρί­μα που χω­ρί­σα­με (Κα­τσα­ρού - Πυ­θα­γό­ρα), Με τα χεί­λη τα δι­κά σου α­να­σαί­νω (Πλέσ­σα - Λυ­μπε­ρό­που­λου), Ε­γω­ϊσμέ μου (Σπ. Παπα­βα­σι­λεί­ου - Μ. Μπι­ζά­νη). Στη συ­νέ­χεια, ό­σο γιγαντώνονται οι ο­μο­λο­γου­μέ­νως υψηλές πω­λή­σεις του, θα μειώ­νο­νται οι καλ­λι­τε­χνι­κές του α­να­ζη­τή­σεις. Παρ’ όλα αυτά, η φωνή του θα συνδεθεί με δεκάδες επιτυχίες, καθημερινά τραγούδια, που χάρη και στην ερμηνεία τους αντέχουν στο χρόνο. Ίσως γιατί στην ταυτότητα και στο σώμα τους φέρουν υπογραφές μαστόρων, όπως ο Πυθαγόρας, ο Κατσαρός, ο Μαρκέας, ο Βαρδής, ο Σπανός, ο Ζαφειρίου κ.ά.

Ευ­χά­ριστη έκ­πλη­ξη Τα Νη­σιώ­τι­κα το 1982 και το δεύ­τε­ρο μέ­ρος αυ­τών το 1992. Τέ­λος, α­ναφο­ρά θα πρέ­πει να γί­νει και στο τα­λέ­ντο του Πά­ριου ως δη­μιουρ­γού, κυρίως στιχουργού, κα­θώς πολλές ε­πιτ­υχί­ες φέρ­νουν την υ­πο­γρα­φή του. Τρα­γού­δια του ερ­μή­νευ­σαν οι τραγουδιστές: Κα­ζαντζί­δης (Το δικό σου αμάρτημα), Διο­νυ­σί­ου (Γιατί Θεέ μου η ζωή, Τα μάζεψα τα πράματα, Τα πήρες όλα), Βο­σκόπου­λος (Άϊντε στην υγεία της) - όλα εκτός του πρώτου σε μουσική του Θανάση Πολυκανδριώτη κ.ά.