Ο Μιχάλης Μενιδιάτης, δισκογραφικά είναι παιδί του Απόστολου Καλδάρα.
Θυμάμαι, στις συναντήσεις που κάναμε για τη βιογραφία του, τη γλύκα και το σεβασμό με τον οποίο μιλούσε για τον κύριο Απόστολο.
Όμως και Νίκος Ξανθόπουλος οφείλει πολλά στον Καλδάρα, αφού συχνότατα, ειδικά στα πρώτα του κινηματογραφικά βήματα σαν «παιδί του λαού», συνθέσεις του απέδιδε στο πανί και στη συνέχεια τις δισκογραφούσε στην Polydor.
Ξανθόπουλος και Μενιδιάτης έχουν πολλά κοινά «Καλδαρέικα» τραγούδια.
Ανάμεσά τους και το διάσημο «Πετραδάκι πετραδάκι» που με την ερμηνεία του Μενιδιάτη στην Κολούμπια κυριολεκτικά… ξεπούλησε.
Όμως και ο Ξανθόπουλος, τότε στις μεγάλες του δόξες, είχε μιλιούνια φανατικούς θεατές και… ακροατές.
Ποιος όμως είπε πρώτος το παραπάνω θρυλικό τραγούδι με τα μαστόρικα λόγια της Ευτυχίας και γενικότερα τα «κοινά» τραγούδια του Καλδάρα που απέδιδαν Μενιδιάτης και Ξανθόπουλος.
Την απάντηση τη δίνει ο τελευταίος μέσα από την αυτοβιογραφία του:
Πολλές φορές με ρωτάνε για τα τραγούδια του Καλδάρα. Ποιος τα τραγούδησε πρώτος, εγώ ή ο Μενιδιάτης. Το ‘χω πει πολλές φορές.
Ο Καλδάρας είχε συμβόλαιο αποκλειστικότητας με την Κολούμπια, στο δυναμικό της οποίας ανήκε και ο Μενιδιάτης.
Η Κολούμπια είχε το πάνω χέρι. Τα τραγούδια έπρεπε να τα κυκλοφορήσει σε δίσκο πρώτη η Κολούμπια.
Εμείς πηγαίναμε στο σπίτι του Κολούμπια, στην Κυψέλη, μας έπαιζε τα τραγούδια που είχε έτοιμα, του παραγγέλναμε κάποια θέματα που θέλαμε κι εμείς -τά φτιαχνε συνήθως με την γριά την Ευτυχία- και πήγαινα για πρόβες.
Όταν ετοιμάζονταν τα τραγούδια, τα βάζαμε στις ταινίες. Ο Μενιδιάτης τα είχε ηχογραφήσει στην Κολούμπια και μόλις έβγαινε στους κινηματογράφους η ταινία κι ακούγονταν, τα κυκλοφορούσε η εταιρεία. Εγώ δεν μπορούσα να τα κυκλοφορήσω σε δίσκο πιο μπροστά. Αυτή ήταν η συμφωνία με τον Καλδάρα.
Θυμάμαι, στις συναντήσεις που κάναμε για τη βιογραφία του, τη γλύκα και το σεβασμό με τον οποίο μιλούσε για τον κύριο Απόστολο.
Όμως και Νίκος Ξανθόπουλος οφείλει πολλά στον Καλδάρα, αφού συχνότατα, ειδικά στα πρώτα του κινηματογραφικά βήματα σαν «παιδί του λαού», συνθέσεις του απέδιδε στο πανί και στη συνέχεια τις δισκογραφούσε στην Polydor.
Ξανθόπουλος και Μενιδιάτης έχουν πολλά κοινά «Καλδαρέικα» τραγούδια.
Ανάμεσά τους και το διάσημο «Πετραδάκι πετραδάκι» που με την ερμηνεία του Μενιδιάτη στην Κολούμπια κυριολεκτικά… ξεπούλησε.
Όμως και ο Ξανθόπουλος, τότε στις μεγάλες του δόξες, είχε μιλιούνια φανατικούς θεατές και… ακροατές.
Ποιος όμως είπε πρώτος το παραπάνω θρυλικό τραγούδι με τα μαστόρικα λόγια της Ευτυχίας και γενικότερα τα «κοινά» τραγούδια του Καλδάρα που απέδιδαν Μενιδιάτης και Ξανθόπουλος.
Την απάντηση τη δίνει ο τελευταίος μέσα από την αυτοβιογραφία του:
Πολλές φορές με ρωτάνε για τα τραγούδια του Καλδάρα. Ποιος τα τραγούδησε πρώτος, εγώ ή ο Μενιδιάτης. Το ‘χω πει πολλές φορές.
Ο Καλδάρας είχε συμβόλαιο αποκλειστικότητας με την Κολούμπια, στο δυναμικό της οποίας ανήκε και ο Μενιδιάτης.
Η Κολούμπια είχε το πάνω χέρι. Τα τραγούδια έπρεπε να τα κυκλοφορήσει σε δίσκο πρώτη η Κολούμπια.
Εμείς πηγαίναμε στο σπίτι του Κολούμπια, στην Κυψέλη, μας έπαιζε τα τραγούδια που είχε έτοιμα, του παραγγέλναμε κάποια θέματα που θέλαμε κι εμείς -τά φτιαχνε συνήθως με την γριά την Ευτυχία- και πήγαινα για πρόβες.
Όταν ετοιμάζονταν τα τραγούδια, τα βάζαμε στις ταινίες. Ο Μενιδιάτης τα είχε ηχογραφήσει στην Κολούμπια και μόλις έβγαινε στους κινηματογράφους η ταινία κι ακούγονταν, τα κυκλοφορούσε η εταιρεία. Εγώ δεν μπορούσα να τα κυκλοφορήσω σε δίσκο πιο μπροστά. Αυτή ήταν η συμφωνία με τον Καλδάρα.
