Το «Όνειρο απατηλό» σηματοδοτεί την συνεργασία του Αποστόλου Καλδάρα και της Ευτυχίας Παπαγιαννοπούλου που αριθμεί πολλά διαχρονικά τραγούδια, αλλά αυτό ήταν μάλλον το πιο δημοφιλές.
Υπήρξε το τραγούδι που καθιέρωσε τον Σταμάτη Κόκοτα μέσα στο πάνθεο των μεγάλων τραγουδιστών της παντοδύναμης τότε Columbia και της εποχής του.
Είχε μόλις κάνει την πολύ πετυχημένη είσοδό του στη δισκογραφία με 2 τραγούδια του Σταύρου Ξαρχάκου και κάποια ακόμη του Δήμου Μούτση και με το τραγούδι αυτό εκτινάχθηκε κυριολεκτικά με διαδοχικές επιτυχίες που ακολούθησαν.
Χρειάστηκε να περάσουν σχεδόν 10 χρόνια για συναντηθεί ξανά με τον Απόστολο Καλδάρα στο LP, «Τελευταία νύχτα» όπου ερμήνευσε το άλλο μεγάλο σουξέ της συνεργασίας τους το «Γιέ μου», αλλά και κατ' εξαίρεση τον «Γιάλινο κόσμο» της Παπαγιαννοπούλου, και λέω κάτ' εξαίρεση γιατί όλα τα τραγούδια του δίσκου τα υπέγραψε ο Λευτέρης Παπαδόπουλος.
Το τραγούδι αυτό μαζί με κάποια ακόμη του μεγάλου συνθέτη από εκείνη την εποχή, φανερώνει την ικανότητα του να συμπορευτεί με την εξέλιξη της μουσικής πραγματικότητας, σε εποχές δύσκολες.
Ήταν 1968 όταν κυκλοφόρησε κι έγινε σχεδόν αυτόματα τεράστια επιτυχία. Επιτυχία που πολλοί ζήλεψαν κι ακόμη περισσότεροι θαύμασαν και αγάπησαν.
Και σύμφωνα με τις συνήθειες της εποχής τα τραγούδια που ξεχώριζαν ηχογραφούνταν ξανά και ξανά από μεγάλες και μικρές δισκογραφικές, από νέους ανερχόμενους τραγουδιστές αλλά κι από κάποιους καθιερωμένους που θέλησαν να καταθέσουν την δική τους ερμηνεία, κι ακόμη τέλος σε δίσκους LP με ορχηστρικές εκτελέσεις.
Η πρώτη ηχογράφηση όμως ήταν αυτή που «σφράγισε» το τραγούδι χωρίς να υποτιμούνται οι υπόλοιπες που έχει κάθε μία το ενδιαφέρον της.
Από τις πολλές ηχογραφήσεις του τραγουδιού διάλεξα ακόμη 7 σε αυτή τη σύντομη αναφορά στο μεγάλο αυτό τραγούδι
1.Σταμάτης Κόκοτας
Η κλασσική πρώτη ηχογράφηση του τραγουδιού (ακολούθησαν ακόμα 2 από τον ίδιο με την επιμέλεια του Νίκου Λαβράνου και του Μιχάλη Τερζή χρόνια μετά)
Στα μπουζούκια ο Λάκης Καρνέζης και ο Κώστας Παπαδόπουλος, ορχήστρα του Αποστόλου Καλδάρα και β’ φωνή από τον ίδιο το Σταμάτη
2. Η ορχήστρα του Μίμη Πλέσσα με σολίστα στο μπουζούκι τον Στέλιο Ζαφειρίου από έναν ορχηστρικό τουριστικό δίσκο που κυκλοφόρησε στις αρχές του 70 στο LP «Τα τραγούδια του ήλιου» , σε μια εποχή που ελληνική μουσική ταξίδευε σε όλο τον πλανήτη.
3. Ραδιοφωνική ηχογράφηση με την ορχήστρα του ΕΙΡ, μαέστρο τον Μίμη Πλέσσα και την φωνή του Γιάννη Πουλόπουλου που την εποχή εκείνη, γνώριζε πολύ μεγάλη απήχηση και ήταν το αντίπαλο δέος για λογαριασμό της Lyra του Αλέκου Πατσιφά. Χαρακτηριστική η απουσία του μπουζουκιού από την ορχήστρα!
4. Επίσης Ραδιοφωνική Ηχογράφηση από το ΕΙΡ με άγνωστο μαέστρο αλλά αναγνωρίσιμες φωνές, 2 από τους σπουδαιότερους τραγουδιστές του λεγόμενου «ελαφρού τραγουδιού», Τζένη Βάνου και Γιάννης Βογιατζής, σε μια εποχή που ανταγωνισμός μεταξύ ελαφρού και λαϊκού είχε καταλήξει με βεβαιότητα υπέρ του δεύτερου. Εκτός από την αναμενόμενη απουσία του μπουζουκιού η περικοπή της απολαυστικής μελωδικής εισαγωγής γεννάει ερωτηματικά…
5. Ο Άρης Σαν, τραγουδιστής και σολίστας στην κιθάρα έκανε καριέρα στο Ισραήλ και στην Ελλάδα ηχογραφώντας κυρίως γνωστά τραγούδια με τον χαρακτηριστικό του δεξιοτεχνικό ήχο στην κιθάρα. Μερικές φορές όμως «δανείστηκε» τα play back από ηχογραφήσεις των εταιρειών. Εν προκειμένω με την ορχήστρα αυτή που επιμελήθηκε ο συνθέτης Άγγελος Σέμπος και τους σολίστες Χρήστο Ψαρρό και Δημήτρη Χιονά στα μπουζούκια και που είχε τραγουδήσει σε δισκάκι 45 στροφών ο Γιάννης Καλατζής
6. Ο Στέλιος Ζαφειρίου για λογαριασμό της Lyra του Πατσιφά, ηχογραφούσε συχνά σε δεύτερες εκτελέσεις, για δίσκους τουριστικούς κυρίως, επιτυχίες της εποχής που αποκτούσαν κύρος από το ουσιαστικό του παίξιμο. Πολλές φορές μάλιστα οι ίδιες ηχογραφήσεις κυκλοφορούσαν σε ορχηστρική μορφή αλλά και τραγουδισμένα, όπως το «Όνειρο Απατηλό» που τραγουδούσαν ο Μιχάλης Βιολάρης και η ηθοποιός και τραγουδίστρια Καίτη Θεοχάρη.
7.Έρχομαστε στα νεότερα χρόνια. Πολύ πρόσφατα ο Μίνως Μάτσας διασκεύασε εύστοχα το τραγούδι στην μουσική του για την ταινία «Ευτυχία», δίνοντας μια αφηγηματική διάσταση, που ταίριαξε με την ερμηνεία του Κώστα Τριανταφυλλίδη
8. Η εξαιρετική τραγουδίστρια Νανά Μπινοπούλου, με μικρή παρουσία μέχρι τώρα στη δισκογραφία, έδωσε την δική της ερμηνεία με την διασκευή από το Θόδωρο Αναστασίου που την συνοδεύει στο ρεφραίν.
Διασκευή για κιθάρα τσέλο και μαντολίνο με μια πιο ευρηματική αρμονική προσέγγιση.
Βέβαια για τις δύο τελευταίες ηχογραφήσεις έχω να παρατηρήσω ότι παρέκαμψαν την χαρακτηριστική εισαγωγή, σημείο των καιρών…
Υπήρξε το τραγούδι που καθιέρωσε τον Σταμάτη Κόκοτα μέσα στο πάνθεο των μεγάλων τραγουδιστών της παντοδύναμης τότε Columbia και της εποχής του.
Είχε μόλις κάνει την πολύ πετυχημένη είσοδό του στη δισκογραφία με 2 τραγούδια του Σταύρου Ξαρχάκου και κάποια ακόμη του Δήμου Μούτση και με το τραγούδι αυτό εκτινάχθηκε κυριολεκτικά με διαδοχικές επιτυχίες που ακολούθησαν.
Χρειάστηκε να περάσουν σχεδόν 10 χρόνια για συναντηθεί ξανά με τον Απόστολο Καλδάρα στο LP, «Τελευταία νύχτα» όπου ερμήνευσε το άλλο μεγάλο σουξέ της συνεργασίας τους το «Γιέ μου», αλλά και κατ' εξαίρεση τον «Γιάλινο κόσμο» της Παπαγιαννοπούλου, και λέω κάτ' εξαίρεση γιατί όλα τα τραγούδια του δίσκου τα υπέγραψε ο Λευτέρης Παπαδόπουλος.
Το τραγούδι αυτό μαζί με κάποια ακόμη του μεγάλου συνθέτη από εκείνη την εποχή, φανερώνει την ικανότητα του να συμπορευτεί με την εξέλιξη της μουσικής πραγματικότητας, σε εποχές δύσκολες.
Ήταν 1968 όταν κυκλοφόρησε κι έγινε σχεδόν αυτόματα τεράστια επιτυχία. Επιτυχία που πολλοί ζήλεψαν κι ακόμη περισσότεροι θαύμασαν και αγάπησαν.
Και σύμφωνα με τις συνήθειες της εποχής τα τραγούδια που ξεχώριζαν ηχογραφούνταν ξανά και ξανά από μεγάλες και μικρές δισκογραφικές, από νέους ανερχόμενους τραγουδιστές αλλά κι από κάποιους καθιερωμένους που θέλησαν να καταθέσουν την δική τους ερμηνεία, κι ακόμη τέλος σε δίσκους LP με ορχηστρικές εκτελέσεις.
Η πρώτη ηχογράφηση όμως ήταν αυτή που «σφράγισε» το τραγούδι χωρίς να υποτιμούνται οι υπόλοιπες που έχει κάθε μία το ενδιαφέρον της.
Από τις πολλές ηχογραφήσεις του τραγουδιού διάλεξα ακόμη 7 σε αυτή τη σύντομη αναφορά στο μεγάλο αυτό τραγούδι
1.Σταμάτης Κόκοτας
Η κλασσική πρώτη ηχογράφηση του τραγουδιού (ακολούθησαν ακόμα 2 από τον ίδιο με την επιμέλεια του Νίκου Λαβράνου και του Μιχάλη Τερζή χρόνια μετά)
Στα μπουζούκια ο Λάκης Καρνέζης και ο Κώστας Παπαδόπουλος, ορχήστρα του Αποστόλου Καλδάρα και β’ φωνή από τον ίδιο το Σταμάτη
2. Η ορχήστρα του Μίμη Πλέσσα με σολίστα στο μπουζούκι τον Στέλιο Ζαφειρίου από έναν ορχηστρικό τουριστικό δίσκο που κυκλοφόρησε στις αρχές του 70 στο LP «Τα τραγούδια του ήλιου» , σε μια εποχή που ελληνική μουσική ταξίδευε σε όλο τον πλανήτη.
3. Ραδιοφωνική ηχογράφηση με την ορχήστρα του ΕΙΡ, μαέστρο τον Μίμη Πλέσσα και την φωνή του Γιάννη Πουλόπουλου που την εποχή εκείνη, γνώριζε πολύ μεγάλη απήχηση και ήταν το αντίπαλο δέος για λογαριασμό της Lyra του Αλέκου Πατσιφά. Χαρακτηριστική η απουσία του μπουζουκιού από την ορχήστρα!
4. Επίσης Ραδιοφωνική Ηχογράφηση από το ΕΙΡ με άγνωστο μαέστρο αλλά αναγνωρίσιμες φωνές, 2 από τους σπουδαιότερους τραγουδιστές του λεγόμενου «ελαφρού τραγουδιού», Τζένη Βάνου και Γιάννης Βογιατζής, σε μια εποχή που ανταγωνισμός μεταξύ ελαφρού και λαϊκού είχε καταλήξει με βεβαιότητα υπέρ του δεύτερου. Εκτός από την αναμενόμενη απουσία του μπουζουκιού η περικοπή της απολαυστικής μελωδικής εισαγωγής γεννάει ερωτηματικά…
5. Ο Άρης Σαν, τραγουδιστής και σολίστας στην κιθάρα έκανε καριέρα στο Ισραήλ και στην Ελλάδα ηχογραφώντας κυρίως γνωστά τραγούδια με τον χαρακτηριστικό του δεξιοτεχνικό ήχο στην κιθάρα. Μερικές φορές όμως «δανείστηκε» τα play back από ηχογραφήσεις των εταιρειών. Εν προκειμένω με την ορχήστρα αυτή που επιμελήθηκε ο συνθέτης Άγγελος Σέμπος και τους σολίστες Χρήστο Ψαρρό και Δημήτρη Χιονά στα μπουζούκια και που είχε τραγουδήσει σε δισκάκι 45 στροφών ο Γιάννης Καλατζής
6. Ο Στέλιος Ζαφειρίου για λογαριασμό της Lyra του Πατσιφά, ηχογραφούσε συχνά σε δεύτερες εκτελέσεις, για δίσκους τουριστικούς κυρίως, επιτυχίες της εποχής που αποκτούσαν κύρος από το ουσιαστικό του παίξιμο. Πολλές φορές μάλιστα οι ίδιες ηχογραφήσεις κυκλοφορούσαν σε ορχηστρική μορφή αλλά και τραγουδισμένα, όπως το «Όνειρο Απατηλό» που τραγουδούσαν ο Μιχάλης Βιολάρης και η ηθοποιός και τραγουδίστρια Καίτη Θεοχάρη.
7.Έρχομαστε στα νεότερα χρόνια. Πολύ πρόσφατα ο Μίνως Μάτσας διασκεύασε εύστοχα το τραγούδι στην μουσική του για την ταινία «Ευτυχία», δίνοντας μια αφηγηματική διάσταση, που ταίριαξε με την ερμηνεία του Κώστα Τριανταφυλλίδη
8. Η εξαιρετική τραγουδίστρια Νανά Μπινοπούλου, με μικρή παρουσία μέχρι τώρα στη δισκογραφία, έδωσε την δική της ερμηνεία με την διασκευή από το Θόδωρο Αναστασίου που την συνοδεύει στο ρεφραίν.
Διασκευή για κιθάρα τσέλο και μαντολίνο με μια πιο ευρηματική αρμονική προσέγγιση.
Βέβαια για τις δύο τελευταίες ηχογραφήσεις έχω να παρατηρήσω ότι παρέκαμψαν την χαρακτηριστική εισαγωγή, σημείο των καιρών…
