Από το «Ρημαγμένο σπίτι» σε «παλάτια χρυσοστόλιστα»
Ο Πρόδρομος Τσαουσάκης (1919-1979) είναι ο εξαιρετικός λαϊκός τραγουδιστής, που πήρε τη σκυτάλη από τον Στράτο Παγιουμτζή και την παρέδωσε στον Στέλιο Καζαντζίδη. Ο Βασίλης Τσιτσάνης τον βρήκε να τραγουδά στα χρόνια της Κατοχής στις ταβέρνες της Θεσσαλονίκης και εκείνος τον έφερε στην Αθήνα, όταν είχε τελειώσει πια ο πόλεμος. Μαζί μοιράστηκαν αμέτρητες επιτυχίες σε δίσκους των 78 στροφών. Ως το 1951.
Μετά η συνεργασία τους σταμάτησε, ο Τσαουσάκης τραγούδησε κι άλλους λαϊκούς συνθέτες και ο Καζαντζίδης ανέβηκε στον θρόνο. Όμως, ούτε ο Στέλιος έπαψε να έχει τον Τσαουσάκη ίνδαλμά του, ούτε ο Τσιτσάνης σταμάτησε ποτέ να τον υμνεί. Στα χρόνια τού ‘60, που το άστρο του Τσαουσάκη είχε πάψει να λάμπει όπως πριν, με το «Πιτσιρικάκι» των Γιώργου Ροβερτάκη - Αργύρη Νικολέσκο, ο Τσαουσάκης έκανε μια σύντομη αλλά θριαμβευτική επιστροφή και το μικρό 45ράκι του της εταιρίας RCA, έγινε περιζήτητο σε όλα τα τζουκ - μποξ της εποχής.
Εμείς τώρα θα δούμε και θ’ ακούσουμε τον Πρόδρομο Τσαουσάκη να τραγουδά μαζί με την Αλεξάνδρα «Μπρος στο ρημαγμένο σπίτι». Τραγούδι του Τσιτσάνη του 1948. Το στιγμιότυπο κινηματογραφήθηκε από τον οπερατέρ Γιώργο Αντωνάκη και τον ηχολήπτη Δημήτρη Γεωργίου στο σπίτι του Τσαουσάκη στην Καλλιθέα το 1977, για τη Μουσική βραδιά που με την Δάφνη Τζαφέρη είχαμε αφιερώσει τότε στο ρεμπέτικο.
Λόγια του Γιώργου Παπαστεφάνου, που συνοδεύουν την ανάρτηση – στο κανάλι του στο youtube - ενός ανεκτίμητου ντοκουμέντου, με τον Πρόδρομο Τσαουσάκη να τραγουδά, έχοντας στο πλευρό του την Αλεξάνδρα, το «Ρημαγμένο σπίτι» του Βασίλη Τσιτσάνη, σε μια από τις εκπομπές της θρυλικής «Μουσικής βραδιάς», που ήταν αφιερωμένη στο ρεμπέτικο και προβλήθηκε το 1977…
Πέφτοντας τυχαία πάνω σε αυτό το ντοκουμέντο, σκέφθηκα, για μια ακόμη φορά, πόσο σημαντικές είναι όλες αυτές οι οπτικοακουστικές καταγραφές των θρύλων του λαϊκού τραγουδιού. Η άνθηση του κινηματογράφου και της τηλεόρασης στη χώρα μας τους βρήκε στη «δύση» τους, με αποτέλεσμα οι εμφανίσεις τους μπροστά στον τηλεοπτικό ή κινηματογραφικό φακό να είναι ελάχιστες. Οι ίδιοι, όπως φαίνεται και από τα στιγμιότυπα που αποτυπώθηκαν, μάλλον με αμηχανία, δισταγμούς και επιφυλάξεις, αντιμετώπιζαν τα γυρίσματα.
Κάνοντας αυτές τις σκέψεις, έψαξα να βρω τις εμφανίσεις του Πρόδρομου Τσαουσάκη στον ελληνικό κινηματογράφο. Κι αν έψαξα σωστά, αυτές είναι μόνο δύο.
Η πρώτη ήταν όταν ο Τσαουσάκης εμφανίσθηκε στη δραματική ταινία της «Κωστής Φιλμ» «Κάποια μάνα αναστενάζει», σε σενάριο Αλέκου Αντωνόπουλου και σκηνοθεσία Οδυσσέα Κωστελέτου, με την Άντζελα Ζήλεια, τον Θανάση Μυλωνά, τον Λαυρέντη Διανέλλο, τον Νίκο Φέρμα και άλλους ηθοποιούς, που προβλήθηκε την περίοδο 1965 – 1966. Η πλοκή του φιλμ ξεκινά, όταν ένας λαϊκός τραγουδιστής κλείνεται στη φυλακή για εξ αμελείας φόνο…
Στην ταινία τραγουδούν ο Βαγγέλης Περπινιάδης, ο Πάνος Τζανετής, ο Πάνος Γαβαλάς με τη Ρία Κούρτη, η Άντζελα Ζήλεια, που στο φινάλε τραγουδά το «Κάποια μάνα αναστενάζει» των Βασίλη Τσιτσάνη – Μπάμπη Μπακάλη, παρουσία του Γιάννη Παπαϊωάννου που παίζει μπουζούκι και ο Πρόδρομος Τσαουσάκης, που τραγουδά, με τη συνοδεία της Ρούλας Καλάκη, το «Είμαι καθώς πρέπει άνδρας», που έγραψε ο ίδιος με τον Λεονάρδο Μπουρνέλη. Ένα τραγούδι που κυκλοφόρησε το 1965 σε δίσκο 45 στροφών Odeon (DSOG 3176).
H δεύτερη φορά ήταν το 1967 και πάλι σε μια δραματική ταινία της «Σπηλιώτης Φιλμ» με τίτλο «Του χωρισμού το τραίνο», σε σενάριο Θεόδωρου Τέμπου, σκηνοθεσία Φίλιππου Φυλακτού με τους Ανδρέα Ντούζο, Μέμα Σταθοπούλου, Νάσο Κεδράκα και άλλους. Εδώ, ο Πρόδρομος Τσαουσάκης τραγουδά δυο ζεϊμπέκικα, που είχαν ήδη κυκλοφορήσει σε δίσκο με τη φωνή του.
Το ένα ήταν το «Γλεντάει ο Μάνθος» του Στέλιου Χρυσίνη, που κυκλοφόρησε το 1962 σε δίσκο 45 στροφών, κατά τη διάρκεια της συνεργασίας του Τσαουσάκη με την Rca Victor του Γιώργου Ορφανίδη (2287).
Το δεύτερο τραγούδι ήταν ένα από τα τελευταία προπολεμικά τραγούδια του Βασίλη Τσιτσάνη, με τίτλο «Παλάτια χρυσοστόλιστα» ή «Χαρέμια με διαμάντια», όπως ήταν στην ετικέτα του δίσκου της πρώτης εκτέλεσης με τον Στράτο Παγιουμτζή και τον συνθέτη το 1940. Η εκτέλεση του Πρόδρομου Τσαουσάκη, με τα σεγόντα της Ρούλας Καλάκη κυκλοφόρησε το 1965 σε δίσκο 45 στροφών Parlophone (GDSP- 3026).
Υ.Γ.: Αυτή η μικρή καταγραφή επρόκειτο να δημοσιευθεί στις 23 Οκτωβρίου, με αφορμή τη συμπλήρωση 42 χρόνων από το θάνατο του Πρόδρομου Τσαουσάκη. Δημοσιεύεται σήμερα, λόγω κάποιων ιστορικών στοιχείων που προέκυψαν «επί του πιεστηρίου».
Ο Πρόδρομος Τσαουσάκης (1919-1979) είναι ο εξαιρετικός λαϊκός τραγουδιστής, που πήρε τη σκυτάλη από τον Στράτο Παγιουμτζή και την παρέδωσε στον Στέλιο Καζαντζίδη. Ο Βασίλης Τσιτσάνης τον βρήκε να τραγουδά στα χρόνια της Κατοχής στις ταβέρνες της Θεσσαλονίκης και εκείνος τον έφερε στην Αθήνα, όταν είχε τελειώσει πια ο πόλεμος. Μαζί μοιράστηκαν αμέτρητες επιτυχίες σε δίσκους των 78 στροφών. Ως το 1951.
Μετά η συνεργασία τους σταμάτησε, ο Τσαουσάκης τραγούδησε κι άλλους λαϊκούς συνθέτες και ο Καζαντζίδης ανέβηκε στον θρόνο. Όμως, ούτε ο Στέλιος έπαψε να έχει τον Τσαουσάκη ίνδαλμά του, ούτε ο Τσιτσάνης σταμάτησε ποτέ να τον υμνεί. Στα χρόνια τού ‘60, που το άστρο του Τσαουσάκη είχε πάψει να λάμπει όπως πριν, με το «Πιτσιρικάκι» των Γιώργου Ροβερτάκη - Αργύρη Νικολέσκο, ο Τσαουσάκης έκανε μια σύντομη αλλά θριαμβευτική επιστροφή και το μικρό 45ράκι του της εταιρίας RCA, έγινε περιζήτητο σε όλα τα τζουκ - μποξ της εποχής.
Εμείς τώρα θα δούμε και θ’ ακούσουμε τον Πρόδρομο Τσαουσάκη να τραγουδά μαζί με την Αλεξάνδρα «Μπρος στο ρημαγμένο σπίτι». Τραγούδι του Τσιτσάνη του 1948. Το στιγμιότυπο κινηματογραφήθηκε από τον οπερατέρ Γιώργο Αντωνάκη και τον ηχολήπτη Δημήτρη Γεωργίου στο σπίτι του Τσαουσάκη στην Καλλιθέα το 1977, για τη Μουσική βραδιά που με την Δάφνη Τζαφέρη είχαμε αφιερώσει τότε στο ρεμπέτικο.
Λόγια του Γιώργου Παπαστεφάνου, που συνοδεύουν την ανάρτηση – στο κανάλι του στο youtube - ενός ανεκτίμητου ντοκουμέντου, με τον Πρόδρομο Τσαουσάκη να τραγουδά, έχοντας στο πλευρό του την Αλεξάνδρα, το «Ρημαγμένο σπίτι» του Βασίλη Τσιτσάνη, σε μια από τις εκπομπές της θρυλικής «Μουσικής βραδιάς», που ήταν αφιερωμένη στο ρεμπέτικο και προβλήθηκε το 1977…
Πέφτοντας τυχαία πάνω σε αυτό το ντοκουμέντο, σκέφθηκα, για μια ακόμη φορά, πόσο σημαντικές είναι όλες αυτές οι οπτικοακουστικές καταγραφές των θρύλων του λαϊκού τραγουδιού. Η άνθηση του κινηματογράφου και της τηλεόρασης στη χώρα μας τους βρήκε στη «δύση» τους, με αποτέλεσμα οι εμφανίσεις τους μπροστά στον τηλεοπτικό ή κινηματογραφικό φακό να είναι ελάχιστες. Οι ίδιοι, όπως φαίνεται και από τα στιγμιότυπα που αποτυπώθηκαν, μάλλον με αμηχανία, δισταγμούς και επιφυλάξεις, αντιμετώπιζαν τα γυρίσματα.
Κάνοντας αυτές τις σκέψεις, έψαξα να βρω τις εμφανίσεις του Πρόδρομου Τσαουσάκη στον ελληνικό κινηματογράφο. Κι αν έψαξα σωστά, αυτές είναι μόνο δύο.
Η πρώτη ήταν όταν ο Τσαουσάκης εμφανίσθηκε στη δραματική ταινία της «Κωστής Φιλμ» «Κάποια μάνα αναστενάζει», σε σενάριο Αλέκου Αντωνόπουλου και σκηνοθεσία Οδυσσέα Κωστελέτου, με την Άντζελα Ζήλεια, τον Θανάση Μυλωνά, τον Λαυρέντη Διανέλλο, τον Νίκο Φέρμα και άλλους ηθοποιούς, που προβλήθηκε την περίοδο 1965 – 1966. Η πλοκή του φιλμ ξεκινά, όταν ένας λαϊκός τραγουδιστής κλείνεται στη φυλακή για εξ αμελείας φόνο…
Στην ταινία τραγουδούν ο Βαγγέλης Περπινιάδης, ο Πάνος Τζανετής, ο Πάνος Γαβαλάς με τη Ρία Κούρτη, η Άντζελα Ζήλεια, που στο φινάλε τραγουδά το «Κάποια μάνα αναστενάζει» των Βασίλη Τσιτσάνη – Μπάμπη Μπακάλη, παρουσία του Γιάννη Παπαϊωάννου που παίζει μπουζούκι και ο Πρόδρομος Τσαουσάκης, που τραγουδά, με τη συνοδεία της Ρούλας Καλάκη, το «Είμαι καθώς πρέπει άνδρας», που έγραψε ο ίδιος με τον Λεονάρδο Μπουρνέλη. Ένα τραγούδι που κυκλοφόρησε το 1965 σε δίσκο 45 στροφών Odeon (DSOG 3176).
H δεύτερη φορά ήταν το 1967 και πάλι σε μια δραματική ταινία της «Σπηλιώτης Φιλμ» με τίτλο «Του χωρισμού το τραίνο», σε σενάριο Θεόδωρου Τέμπου, σκηνοθεσία Φίλιππου Φυλακτού με τους Ανδρέα Ντούζο, Μέμα Σταθοπούλου, Νάσο Κεδράκα και άλλους. Εδώ, ο Πρόδρομος Τσαουσάκης τραγουδά δυο ζεϊμπέκικα, που είχαν ήδη κυκλοφορήσει σε δίσκο με τη φωνή του.
Το ένα ήταν το «Γλεντάει ο Μάνθος» του Στέλιου Χρυσίνη, που κυκλοφόρησε το 1962 σε δίσκο 45 στροφών, κατά τη διάρκεια της συνεργασίας του Τσαουσάκη με την Rca Victor του Γιώργου Ορφανίδη (2287).
Το δεύτερο τραγούδι ήταν ένα από τα τελευταία προπολεμικά τραγούδια του Βασίλη Τσιτσάνη, με τίτλο «Παλάτια χρυσοστόλιστα» ή «Χαρέμια με διαμάντια», όπως ήταν στην ετικέτα του δίσκου της πρώτης εκτέλεσης με τον Στράτο Παγιουμτζή και τον συνθέτη το 1940. Η εκτέλεση του Πρόδρομου Τσαουσάκη, με τα σεγόντα της Ρούλας Καλάκη κυκλοφόρησε το 1965 σε δίσκο 45 στροφών Parlophone (GDSP- 3026).
Υ.Γ.: Αυτή η μικρή καταγραφή επρόκειτο να δημοσιευθεί στις 23 Οκτωβρίου, με αφορμή τη συμπλήρωση 42 χρόνων από το θάνατο του Πρόδρομου Τσαουσάκη. Δημοσιεύεται σήμερα, λόγω κάποιων ιστορικών στοιχείων που προέκυψαν «επί του πιεστηρίου».
